dionisissab

Αναλόγως το μετρονόμο σου. Π.χ. οι κεφαλές των e-drums (που έχω μία) έχουν οτιδήποτε θες. Η δικιά μου έχει επιλογές για το πώς θα είναι η ροή των αξιών. Π.χ. σού είχε 8α, 16α, 3ηχα, 5ηχα, 7ηχα, ό,τι θες. Επέλεγα 8α και έβαζα 5-7-9-11/8...ΤΥπάρχουν μετρονόμοι πολύ ειδικευμένοι. Απ' τον υπολογιστή επίσης μπορείς να πάρεις αρκετές βοήθειες. Ψάξτο λίγο παραπάνω. Διαφορετικά, βάζεις 1/8 που σού είπε ο νικόλας και προχωράς... Καλή συνέχεια. Υ.Γ. Καμία απορία δεν είναι ηλίθια. ;)

Δεν έχει σχέση ο Thomas; που ανήκει σ' ενα απ' τα καλύτερα rock συγκροτήματα of all time? Mars Volta.... ??? 8)

Ρε παιδιά σοβαρευτείτε λίγο. Έλεος! Τι άλλο θα ακούσουμε;; Δεν κάνω καμία προσπάθεια να τσακωθούμε αλλά ντροπή. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Αυτές οι απόλυτες απόψεις έχουν φάει τον κόσμο. Φιλικά πάντα...

Μ' αρέσει υπερβολικά η θέλησή σου stathopa όπως επίσης και η όρεξη που έχεις για γκρουπάκι. Η ακρόαση μουσικής και η ταυτόχρονη προσπάθεια να παίξεις δεν φτάνει. καλό είναι να ακολουθήσεις το φίλο σου και να δημιουργήσετε το γκρουπάκι. Βοηθάει απίστευτα. Όσο παίζεις με άλλους ανθρώπους μαθαίνεις πολλά πράγματα και φυσικά ποτέ δεν έχεις να χάσεις κάτι....ίσα ίσα

Είχα την τύχη να βρεθώ με καλή παρέα στην μια εκ των 6 (ή 7) συναυλιών που θα έδινε αυτό το supergroup. Μεγάλη τιμή που το 1/3 των show που έκαναν έγινε σε ελληνικό έδαφος. Απ' την αρχή οι ευχαριστίες του Adler ήταν συγκινητικές. Ξεκίνησαν παίζοντας όλο το δίσκο "Parallels". Ο ήχος (απ' τον εξώστη) ήταν πολύ καλός δείγμα του καλού ήχου που είχαν γενικά. Στο φόντο το εξώφυλλο του άλμπουμ με το λογότυπο της μπάντας. Η performance όλων των μελών συγκλονιστική, με όρεξη και διάθεση να μας κάνουν να περάσουμε καλά. Μετά το τέλος και του The Road Goes on Forever έκαναν ένα μικρό διάλειμμα επιστρέφοντας με το καταπληκτικό Pale Fire απ' το Inside Out. Through Different eyes, Nothing Left to Say, Monument και Another Perfect Day ήταν μερικά απ' τα κομμάτια που ξεσήκωσαν το κοινό. Ο Matheos πάντα ταπεινός και ήρεμος, ο DiBiase πληθωρικός, ο Frank Aresti φοβερός με απίστευτα δεύτερα φωνητικά (και σε ψηλές και σε χαμηλές συχνότητες) και ο Mark Zonder όπως όλοι τον ξέρουμε: απλά ΤΕΛΕΙΟΣ... Η σεμνή τελετή έλαβε τέλος στις 11.30 το βράδυ με πολλές ευχαριστίες και χαιρετισμούς απ' τον Adler και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας και εμάς να φεύγουμε απ' το Fuzz γεμάτοι... Η μπάντα αυτή έδειξε για ακόμα μία φορά (ακόμα και αν έχουν περάσει τόσο πολύ τα χρόνια) ότι μένει γερά στα πόδια της, μπορεί να ξεσηκώσει τον καθέναν και να καθηλώσει τον πιο συντηρητικό οπαδό της. Thnx a lot Fates.....

Παλαιότερα αντιμετώπιζα αυτό το πρόβλημα επειδή το προβάδικό μας είχε δίκαση και πάντα το παληκάρι με ρώταγε αν θέλω τη δεύτερη κάσα και πάντα έτρωγα ένα τέταρτο στο νερό μέχρι να στήσω. Και αυτό αντι-φαν της δίκασης είμαι. Ούτε καν διπέταλο δεν χρησιμοποιώ πλέον...Παρά ταύτα, η μηχανική και γενικά οι drummer πάντα θα βρίσκουν τρόπους να "διορθώνουν" οτιδήποτε μηχανικό πρόβλημα προκύψει. Και αυτές οι λύσεις που παρατέθηκαν αφορούν συγκεκριμένα θέματα της drums.

Δεν θα μιλούσα ποτέ για ηχογράφηση. Άλλο το θέμα της ηχογράφησης (που όσες φορές έχω γράψει, το έχω κάνει με ένα ξαδερφάκι της YD Series (τη Stage Custom)) και άλλο η εξάσκηση και η βελτίωση... Πολλοί "μεγάλοι" λένε: "Εξασκήσου πρώτα και μετά δες τα υπόλοιπα". Είχα μια συζήτηση το καλοκαίρι με το Γιώτη Κουρτσιόγλου και το Λάντσια ύστερα από ένα live και μας έλεγαν: "Δούλεψε σκληρά και μετά δες τα του εξοπλισμού. όσο μεγαλώνεις τόσο θα "πετάς" πράγματα από πάνω σου..." Σίγουρα για την ηχογράφηση συμφωνώ ότι θα χρειαστώ καλό (δηλ. ακριβό σετ). Αλλά και πάλι: αν δείξεις την αξιόλογη προσοχή στα τύμπανα, τόσο καλύτερα θα γίνονται (μέχρι ενός σημείου φυσικά). Σημειώνω πάλι την αξία της βελτίωσης. Πολλοί από εμάς θέλουμε την σούπερ ουάου ντραμς χωρίς να έχουμε βελτιωθεί νομίζοντας ότι αυτή θα μας κάνει καλύτερους.

Εκτιμώ υπερβολικά τη συμπεριφορά του melodic (και εγώ μιλάω χωρίς πλάκα). Ειλικρινά τη ζηλεύω. παρά ταύτα, θα συμφωνήσω με το nordic. Καλό είναι να μην το ψυρίζουμε τόσο πολύ το θέμα. Ας ειπωθούν γνώμες απ' τους γνώστες (π.χ. εγώ δεν είμαι ;)) και ας μείνει εκεί. Εγώ παίζω με μια Yamaha YD Series του 2002 και δεν με ενδιέφερε ποτέ το ενδεχόμενο αγοράς νέων τυμπάνων όχι επειδή είναι φοβερό και τρομερό το μοντέλο που έχω απλά γιατί προτιμώ να γίνω πρώτα καλύτερος και μετά να προχωρήσω αν αυτό γίνει ποτέ. Φυσικά όπως και ό,τι έχω πει, ΓΝΩΜΗ μου... Χαιρετώ.

Με τις σκούπες είναι σοβαρό ζήτημα, αλλά καλό είναι να μην φεύγουμε απ' το θέμα. Πιστεύω ότι η φθορά που λέει ο φίλος υπάρχει έντονα σε παρτίδες της remo. Επειδή και εγώ την "έβγαζα" τόσα χρόνια με remo λέω να την απατήσω και να ερωτευτώ την Evans στο g2 και την aquarian στη super standard fell σειρά. Θα γίνει σύντομα και θα επιστρέψω με γνώμες. Πάντως, επειδή αν διαβάσει κάποιος τις απαντήσεις θα καταλάβει (γενικά) ότι η Remo δεν είναι τόσο αξιόπιστη, κάτι τέτοιο (κατά την ταπεινή μου άποψηκαι πολλών άλλων) δεν ισχύει...Απλά κάποιες παρτίδες στατιστικά αν το δεις, βγαίνουν κακές. Αν πουλάς πολυ, οι πιθανότητες μεγαλώνουν....;)

Αν θες να συνδιάσεις και την ποιότητα που λες πιο πάνω, είναι αξιόπιστη επιλογή η Gabriel αλλά και η ludwig που παραθέτεις. Άκου πρώτα και στη συνέχεια επέλεξε.

Κοιτάς και βλέπεις. Για πιο δυναμικά τομ πρέπει αρχικά (τουλάχιστον εγώ αυτό κάνω) να κουρδίζεις αρχικά και πάνω και κάτω το ίδιο και μετά να "παίζεις" ή με το πάνω ή με το κάτω. Αλλά καλά είναι να κοιτάξεις και το ανάλογο θέμα που είναι στο blog. Με το κούρδισμα...;)

Εδώ Πάτρα στο στούντιο που προβάρω έχει αυτά τα στηρίγματα. Μπορώ να πω ότι και κρύο και ζέστη. Δηλ. απ' τη μία το πιατίνι δεν φεύγει που να κοπανιέσαι, απ' την άλλη χάνει μερικές "δυναμικές" λόγω της μεγάλης ταλάντωσης. Πάντως, για βάσεις που δεν έχουν καλά στηρίγματα είναι ό,τι πρέπει να το προσθέσεις.

Θα συμφωνήσω όχι μόνο επειδή είμαι φαν της Yamaha (και τα δικά μου τύμπανα είναι Stage Custom) αλλά επειδή γενικότερα το σετ αυτό της Pearl είναι κατώτερης ποιότητας απ' αυτο της Yamaha. Προσωπική μου γνώμη αυτή. Εγώ δηλ. θα έπαιρνα της Yamaha.

Πολύ καλό άλμπουμ απ' τους Shadow Gallery. Πιο δυνατός και πιο groov-άτος απ' τους προηγούμενους. Η μελωδία χάνεται κάπως (με την καλή έννοια). Δίνουν περισσότερο σημασία σε prog περάσματα με ξεσπάσματα ενδιάμεσα και φωνητικά που θυμίζουν έντονα το στυλ των SG. Η νέα φωνή φαίνεται ότι προσαρμόστηκε άριστα στις φωνές και των υπόλοιπων μελών που τραγουδούν. Γενικά με "ψιλο-κούρασε" η ποσότητα των ατόμων που έπαιξαν. Μία ο ένας drums μία ο άλλος lead vocals, μία ο παράλλος σόλο... Επίσης, στα αξιόλογα η διάθεσή τους για lives. 'Άντε να τους δούμε επιτέλους προς Ευρώπη μεριά.

Γι' αυτό σας λέω: παίξτε με ακουστικά τύμπανα!! :P Σοβαρά: ίσως να θέλει αλλαγή ο κόπανος όπως είπε και ο beeros05. Επίσης δοκίμασε πιο χαλαρό παίξιμο και πιο απαλό. Παίξε όσο θες δίκαση αλλά με πιο "απαλή" επαφή του κόπανου στο δέρμα.

Σίγουρα, πολύ δύσκολα τις βρίσκεις εδώ. Πάντως, για τη 19'' είναι στην πλάκα. Προφανώς και δεν έχω παίξει ποτέ. Εννοώ γενικά για 18'' ή 20''. Εγώ πάντως εδώ και 8 χρόνια παίζω με 22άρα. Α ρε Yamaha! οπαδό με έκανες.

Όντως, η Sabian βγάζει και οικονομικά μοντέλα. Γενικά θα σου πρότεινα τη βόλτα στα μαγαζιά που σου είπε και ο ippex αλλά και επίσης να πάρεις ένα σετ συνολικό. Γνωμη μου, απλώς για να έχεις σταθερό ήχο και ομοιόμορφο.

Ό,τι σ' αρέσει το παίζεις και το εξελίσεις. Όπως όταν μαγειρεύεις κάτι, σ' αρέσει αυτό που τρως (πείτε το ότι το βλεπω υποκειμενικά) Εγώ το έχω φτιάξει και μ' αρέσει. (ντάξει μερικές φορές ίσως να μη βγει καλό αλλά οκ ???) Για τη μουσική, όσα έχω γράψει και ηχογραφήσει μ' αρέσουν και χαίρομαι να τα παίζω. Αν δεν ήταν ωραία, δε θα τα έγραφα....Νομίζω ότι είναι σχετικά απλό.

Παιδιά μην τα συγχέουμε όλα... Δηλ. όχι επειδή βγήκε στη Eurovision, χάνει την αξία της σαν μπάντα... Έλεος δηλαδή... Όσον αφορά αυτά που ακούστηκαν για το " Be" και το "Scarsick" δεν έχω τι να πω. Διαφωνώ κάθετα αλλά σέβομαι τους προλαλλήσαντες. Δεν μπορώ όμως ποτέ μου να καταλάβω τι σχέση έχει αυτό με τη Eurovision και το θέμα του ποστ γενικότερα. Η επιλογή αυτή για την μπάντα προσωπικά δε με βρίσκει σύμφωνο αλλά δεν μπορώ σε καμία περίπτωση με μία μονοκοντυλιά να ξεγράψω την τεράστια αξία της μπάντας (ή του Daniel - όπως θέλετε...). Είδομεν για το τελικό αποτέλεσμα.

Γενικά αν παίζεις με προσοχή και σωστή εκμάθηση, δεν παθαίνεις τίποτα... Προσοχή χρειάζεται και τεχνική σωστή.

Αξιοπρεπής ήχος κυρίως στο ταμπούρο... Ωραία στημένο. Γενικά η ποιότητα μιας τέτοιας drums δεν χάνεται... Όσο καιρό και να την είχες αφήσει...;)

Με σωστό τρόπο καταφέρνεις πολλά...;) Ο Steve Smith παίζει απ' τη δεκαετία του '70 χρησιμοποιώντας σωστά και τους δύο τρόπους και δεν έχει πάθει τίποτα... It's all up to you...

+1.000 και για τα δύο. Συμφωνώ και επαυξάνω. Ειδικά για το ταμπούρο. Ίσα ίσα πάντα προτιμώ τον όγκο που έχει από μόνο του το όργανο (απ' τη μάνα του δηλαδή). Για τις μπότες, επέτρεψέ μου να διαφωνίσω. (ακόμα και αν το λες για πλάκα) Γενικά, δεν χρειάζεται να έχεις 26'' κάσα για να βγάλεις τον όγκο και τη δύναμη που θες. Αν παίζει κάποιος καλά και γνωρίζει και με 19άρα (που λέει ο λόγος) κάνει θαύματα. Η μπότα το ταμπούρο και το hi-hat (που θεωρούνται άλλωστε και τα πιο σημαντικά όργανα της drums) χρειάζονται τη μεγαλύτερη προσοχή και δουλειά απ' ότι έχω καταλάβει.

Εγώ εδώ και 4 μήνες χρησιμοποιώ τα ακουστικά ψείρες που είναι όμως σαν ωτοασπίδες. Κάτι σαν ear monitors...Σαν αυτά: http://alpha.akihabaranews.com/wp-content/uploads/images/3/53/15253//1.jpg

Όντως καλή συνεργασία με ενδιαφέροντα αποτελέσματα και να πω και την αμαρτία μου - καλύτερα απ' ότι περίμενα... Δύο μού έχουν προκαλέσει πραγματικά ιδιαίτερη εντύπωση μ' έναν γερόλυκο μπαρμπα - Paul που ακόμα το ζει στα 70s...;) Φοβεροί!