neeq

Το εχω αφήσει, απο τοτε που εφυγα απο την πόλη μου, πριν 8 χρονια. Είναι πάντως στα σχέδια μου να το ξαναπιάσω, αλλα όχι για βαλκανική μουσικη :D Προς το παρον μαθαίνω xaphoon απο πνευστα :P

Πιανίστας εδώ :) Κανεις δεν είπε ότι ειναι αθέμιτο. Απλά ότι δε λειτουργεί το ίδιο απο όλες τις τονικότητες. Και αυτο αποδεικνύεται περίτρανα απο τον πινακα στην προηγούμενη σελίδα. Τωρα το οτι χρειαζεται ΠΟΛΥ εμπειρο αυτι για να πιασει τις μικρες διαφορες στα μικρά τρανσπορτα είναι αλήθεια. Αλλα και το ότι υπάρχει διαφορά στις συχνότητες είναι αλήθεια. Μια αστεια ιστορια. Καθηγήτρια μου, με μια στιβα πτυχία, να κολυμπας μεσα τους, πήγε (δε θυμάμαι για ποιο σκοπό, να διδαχτει ή να διδαξει) σε πανεπιστήμιο της Αγγλίας για λίγο καιρό. Εκεί εκατσε σε μια "ανεμελη" στιγμή σε ενα πιάνο και επαιξε ενα κομμάτι του Μπαχ. Εγινε της μουρλής, ενω την καλεσε ο προεδρος (ή κατι τετοιο) του τμήματος, να της ζητήσει εξηγήσεις για αυτη την τρομερή ιστορική ασυνέπεια, να παίξει Μπαχ σε πιανοφόρτε. Τους φαινόταν αδιανόητο. Μετα της εξήγησαν αλλοι φοιτητες εκει, οτι Μπαχ μελετάνε οταν φευγουν οι καθηγητές ;D Δεν καταλαβαίνω, ειλικρινά.

Και κλείνοντας με απλά μαθηματικά, Νοτες Συχνοτητα σε Hz D1 36.71 . D#1/Eb1 38.89 Διαφορά: 2,18 ------------------------ G#1/Ab1 51.91 A1 55.00 Διαφορά 3,09 Looks like a win to me ;D

Στα βιντεος δεν ειδα καμια αυτουσια μεταφορα. Αλλη συνοδεια εχει το καθένα. Παρακαλώ διαβαστε ολοι σας τι γραφω πριν μου παραθεσετε, με υπερβάλλοντα ζήλο θα ελεγα, τις ενστασεις σας. Και αφου δεν ηξερες τις αρχικες τονικότητες, πως ησουν σιγουρος οτι δεν αλλαξατε τιποτα και μαλιστα πως το κομματι ειναι σε τρανσπορτο? Και ειναι Neeq. Οχι οτι με ενοχλει, αλλα μολις εγινα star τετραστερος και την εχω δει κάπως 8)

Φιλτατε Σωτήρη (αν μαντευω σωστα). Αν το ζητουμενο σου ειναι "τι νιώθει η ψυχή" και ποια ειναι η πεμπτουσία της μουσικής", δεν εχω να προσθέσω κατι περισσότερο. Ισως εχεις να πεις πιο πολλά μαλιστα γιατι (αν λαβω υποψη που μιλησες για υιο), μαλλον εισαι μεγαλυτερος μου. Καθαρά πρακτικά ομως, θετω καποια επιχειρήματα για να υπερασπισω τις θεσεις μου, που απο την αρχή ήταν προσεκτικές. Δεν εθεσα θεμα αισθητικής στη διασκευή σας. Απλά επεσημανα το λαθος στη φράση "απλώς ενοχηστρώθηκε και εγινε τρανσπορτο χωρις προβλημα". Οπως αποδεικνύεται δεν εγινε καν τρανσπορτο. Δεν καταλαβαίνω γιατι θα επρεπε να ενοχληθείς. Είμαι πολύ ουδέτερος στις τοποθετήσεις μου και "ακαδημαϊκιστικος". Να επισημάνω εδώ, πως επειδή δεν εχω αναφέρει το βιογραφικό μου, δε σημαίνει ότι εμαθα μουσική σε βιβλιοθήκη διαβαζοντας θεωρητικά του Μπαρτοκ. ΥΓ: Τα γνωρίζω τα κομματια του επιταφίου. Εχω παιξει ευφωνιο σε πανω απο 10 τετοιους :)

Πωπω....Αν στο τελος που παιζει ορχηστρικά το θεμα, εβαζες ενα κλαρινετο σε πιο ελευθερο υφος, θα τα κανα πάνω μου ;D Συγχαρητηρια :)

Τι μου λες? Δεν ειναι ακριβώς το ίδιο ακουσμα 5 τονους πανω? Μα οι ιδιες αρμονιες σχεσεις ειναι...αφού :P Τελοσπαντων αστειευομαι, χαίρομαι που λύσαμε το προβλημα της συνεννοησης μας. Θα μου αρεσε να συμφωνούσαμε βεβαια, οτι ασχετα με την επιτυχία του τραγουδιου, τα εξτριμ τρανσπορτα μπορουν να γίνουν μη λειτουργικά. Αλλά νταξει, δεν καιγομαι κιολας...ετσι κι αλλιως ολοι μας θα εφαρμοζουμε αυτο που μας ακουγεται καλυτερα καθε φορα. Πάντως συμφωνω με αυτο που λες για τους τραγουδιστες, και χαίρομαι που δε συνεργαστηκα ποτε με τετοιους. Ειμαι πολύ ξεροκέφαλος για να αλλαζω αβερτα τόνους ;D ΥΓ: Σε 2 ποστ παω στις 2000...Θα αλλαξω και τίτλο? :D

Μαλλον το πρόβλημα στη συνεννοηση προκυπτει απο το οτι εγω δε θεωρω ως σύνθεση μονο τη μελωδία της φωνής ή το βασικο "riff" (;D), αλλα το συνολο του κομματιου, απο τη μπασογραμμη, μεχρι και τη θέση (ευθεια ή σε αναστροφη) των συγχορδιών. Ίσως είμαι υπερβολικός οταν μιλάμε για λαϊκή μουσική, αλλα ετσι το αντιλαμβανομαι εγω. Κate me που λεει και ο λαος.

@Tsotir.Ευχαριστώ για τον κόπο πρωτα απ'ολα :) Αν το κλαρινετο παιζει την κύρια μελωδία, δεν το κανατε τρανσπορτο. Η μελωδία για πιάνο ξεκινάει απο σιb, οποτε αν το κλαρινετο Bb, παιξει ντο, θα ακουστεί Σιb. Oποτε απλώς το εγραψε για όργανο μεταφοράς. Δεν ειναι τρανσποταρισμένο :) Τωρα, για το αν είναι διασκευασμενο. Εχει σε καποιο σημειο, η παρτιτουρα του πιανου (http://216.129.110.22/files/imglnks/usimg/6/6c/IMSLP114617-PMLP02363-FChopin_Piano_Sonata_No.2__Op.35_BH8.pdf), τη συνήχηση Σιb-φα και ρε-σολ, κάτω απο την πρωτη γραμμη του κλειδιου του Φα. Σε αυτό το υψος ( ή βαθος αν θες ;D) φτάνει μόνο η μπασσο τούμπα. Ακομα και αν εχετε 2 τουμπες, αποκλείεται σε τόσο χαμηλές συχνότητες να παιξουν διαστηματα 5ης και 4ης. Επίσης αν έχετε 2 τουμπες, πρέπει στο μεγαλύτερο μερος να παιζει μονο η μια, γιατι αποκλειεται να κανουν και οι 2 μαζι την τρίλια στο μπασο. Δεν ξερω καν αν γίνεται με τη μία, δεν επιμένω ομως σ'αυτο. Οποτε δίνω πολλές πιθανοτητες να είναι διασκευασμένο και στις νοτες το έργο. @Superfunk Προσπάθησε αν θες κι εσυ να με καταλαβεις, γιατι λέω το ίδιο πράγμα συνεχεια και κουραστηκα. Δεν αμφισβητω το οτι εισαι καλύτερος και πιο εμπειρος μουσικος απο μένα. Αλλά έχω ενα point κι εγω. Και το στηρίζω σθεναρα με επιχειρήματα που ουτε καν τα σχολιάζετε :)

Δεν το κάνω για να σε παγιδεύσω κάπου, ούτε θελω να κοροιδέψω. Ρωτάω απο ενδιαφέρον να μου πεις κατα πόσο το μεταφέρατε. Αν δε μου πεις, δε μπορώ να διατυπωσω τα προβλήματα που προκύπτουν, γιατί αναλογα με τον τόνο αλλάζουν. Αν θες μπορώ να σου διατυπωσω ποια προβληματα υπάρχουν στον ίδιο τόνο, αν παιχτεί αυτουσια η παρτιτούρα απο πνευστά. Οχι αγαπητέ, δεν είπα ποτέ οτι επιβάλλουν τόνο στους τραγουδιστες. Αλλά ανάλογα με τον τόνο που θα επιλέξει ο τραγουδιστής θα γραψει και αλλες νοτες. Αν γελάνε και με αυτο οι υπερσυνθετες φιλοι σου, θα τους προτεινα να μας γράψουν μια εισαγωγη με synth pad ήχο, και να μας το δώσουν στην αρχική τονικότητα και μετα + και -5. Και αν μπορούν ας ξαναγελάσουν μετα :) Τα περισσοτερα ΚΛΑΣΣΙΚΑ εργα (δεν ξερω καν αν εννοεις μονο της κλασσικής εποχης) γραφτηκαν και για αλλα όργανα :) Οι μουσικολόγοι ακομα το συζητάνε, αν το ελυσες εσυ, μπορεις να μου το δώσεις, να boostάρω τη μουσικολογική μου καριέρα που ακομα ειναι στο 0? ;D Ενα μεγάλο ζητημα, είναι κατα πόσο παίζουμε αυτο που ήθελε να βγάλει ο Σοπέν, μιας και αυτος επαιζε σε ενα (ας πουμε) Pleyel piano, τεχνολογίας 1760, ενώ σήμερα παίζουμε σε κατι steinwayαρες απο δω μεχρι απέναντι. Μια προταση είναι να παίζουμε μισο ημιτόνιο (edit: ΧΑ! κανεις δεν προσεξε τη βλακεια που εγραψα εδω) πάνω (νομίζω, τα εχω ξεχασει και λίγο), τα κομμάτια του Σοπεν, ωστε το πιο πλούσιο Steinway, να ερθει κοντα σε ενα Pleyel. Βλέπετε λοιπον, ότι στους μουσικολογικούς κύκλους, ειναι τεραστιο ζητημα ακομα και το +1 ημιτονιο (βλέπε και παραδειγμα με Μπαχ που προανεφερα), και καποιος λόγος θα υπάρχει. Ο οποίος εφαρμοζεται ΣΙΓΟΥΡΑ και στη λαϊκή μουσική, ασχετα αν ο κοσμάκις δεν το καταλαβαίνει.

Φίλε μου το έργο λέγεται "Piano Sonata No. 2 in B-flat minor, Op. 35" Οτιδήποτε αλλο περα απο Piano, αλλαζει το εργο καπως, δε νομίζεις? Αν θες μπορεις να μου πεις απο τι τονικότητα το παιζετε? Γιατι αν το πειραξατε μεχρι +-2 μου προκυπτουν καποια προβληματα αν το παιζατε ακριβώς οπως την παρτιτουρα. http://216.129.110.22/files/imglnks/usimg/6/6c/IMSLP114617-PMLP02363-FChopin_Piano_Sonata_No.2__Op.35_BH8.pdf (σελ. 12 του pdf)

http://www.korg.com/Legacym1 ;D Ουτε γω ξερω απο ποσο βαρος σε γλιτωσα μολις 8)

Συγγνωμη αν γίνομαι αποτομος, δεν ειναι τίποτα προσωπικό με κανεναν. Απλά σπάστηκα αδικαιολογητα που (ακομα) δε γινομαι κατανοητος. Κατι και η κουραση της μερας...ζητώ συγγνωμη :) Παντως, για την ιστορια, διαφωνω σε αυτο το τελευταιο που εγραψες. Μπορει το ιδιο πραγμα σε αλλο τονο να είναι λάθος.

Μερικές παρατηρήσεις Νικόλα. 1) Αν το κομματι Σαμερταιμ ήταν ας πουμε σε Μι-, και ξεκινούσε με Ι7 (μι σολ σι ρε), και το τρανσπορταρες σε Λα-, θα επαιζες Λα ντο μι σολ? Και αν ναι σε ποια οκτάβα? Ή μήπως θα προτιμούσες μι σολ λα ντο, στην ιδια περιοχή με τη μι- συγχορδία? Εγω κανω το 2ο, αν διαφωνεις, πες μου αν σου λειτουργει ο 1ος τροπος που ειπα (το λα ντο μι σολ) 2) Το "πολύ κοντα" βεβαια, απο το "ίδιο" μπορει να διαφερουν. Συμφωνεις οτι το γνωστο θεμα απο την Toccata % Fugue D minor ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ σε καμια περίπτωση να παιχτει απο Α minor, ειδικά σε εκκλησιαστικό οργανο? Και για να μη με πανε καποιοι παλι στη διαφορα με την ποπ...Θεωρείς πως οποιοδήποτε κομματι, αυτουσια μεταφερμενο +-5 ημιτονια, θα είναι κατι παραπάνω απο παρωδία? Χωρις αλλαγες στις θεσεις των συγχορδιων, και με τις ιδιες οκταβες. Να παρεις μια παρτιτουρα, να πατήσεις στο συνθι -5 και να παιξεις οτι διαβαζεις... Και χρονια μας πολλά και μας

Σε παρακαλω, μην προχωρας πολύ, γιατι δε με καταλαβες καν, και ξεφευγουμε σε λαθος δρομο. Κανω μια τελευταία προσπαθεια να γίνω κατανοητος. Δε θέλει καμια εμπειρία στο αυτί, για να καταλάβεις ότι στο δευτερο παραδειγμα η συνήχηση εχει πρόβλημα, επειδη είναι 2 νοτες πολύ κοντά σε χαμηλές συχνότητες. Αν δεν κατανοούμε και αυτο, τότε νομίζω πως τσαμπα συζητάμε. Αρα, μια συνήχηση 3ης μικρης, αποκλειεται να παιχτει απο ενα σημειο και κάτω. Αρα αποκλειονται συγκεκριμένα τρανσπορτα. Και δεν είναι ο μόνος λόγος. Οταν ενα βιολί παιζει ενα μερος που η χαμηλότερη νοτα του είναι η πρωτη (μπασα) χορδη ανοιχτη, δε μπορείς να το κατεβασεις ουτε 1 ημιτονιο. Και το να το παίξεις μια οκταβα ψηλοτερα....συγγνωμη αλλα αν δεν κατανοουμε και τη διαφορα στον "ογκο" αναμεσα στις διαφορετικές οκταβες...παλι τσαμπα συζητάμε.

Ακριβως αυτο που λες εκανα :) Επαιξα το ιδιο πραμα με 2 διαφορετικούς τρόπους. Φαντασου το σαν δυο διαφορετικά τρακς. Αν ενα κομματι ειχε για εισαγωγη τα πρωτα 4 μετρα, κι εσυ το εκανες τρανσπορτο και χρησιμοποιουσες ως εισαγωγη τα 4 τελευταια, θα ηταν το ίδιο? Το ξαναλέω, είναι ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΕΜΑ, -7 ημιτόνια.

Αναφέρομαι στον superfunk που εγραψε κατι αναλογο Α ενταξει τότε, τσαμπα καθομαστε και βαζουμε απτα παραδειγματα. Ολα ειναι γουστο και συνηθεια...

Νομίζω εντοπίζω το προβλημα στη συνεννοηση. Το αρχικό θεμα αναφέρει ζητήματα της τονικότητας στην αρχική συνθεση. Αν η τραγουδιάρα πει στον μορτη να το ρίξουν 2 τόνους, εκ των πραγμάτων καποια οργανα, είτε επειδή δεν τους φτάνουν οι χορδές προς τα κατω, ειτε επειδη "τριζουν" οι συχνοτητες, αντικαθιστουν καποιες νοτες, παιζουν απο αλλες θεσεις καποιες συγχορδίες, ανεβαζουν οκταβες καποια θέματα. Αρα μιλάμε για διασκευη, και αρα η ανικανότητα του καθε Τερζή να πει το Περασμενες μου αγαπες, δεν επηρεάζει την αυθεντική συνθεση, αλλά καθορίζει τη διασκευή. Προφανώς αν ο Χιώτης Μαμπο δε μπορουσε να τραγουδησει σε αυτη την τονικότητα, και χρησιμοποιουσε αλλη, θα επελεγε και αλλες νοτες, λογω των τεχνικών προβλημάτων που προανεφερα, αρα δε θα ειχαμε το ίδιο κομματι. Παλι περασμενες μου αγαπες θα λεγόταν, αλλα μπορει αντι για I-IV-V σε καποιο σημείο να είχαμε I-II-V. @Αγαπητε ΣΦ, δεν ειμαστε φορουμ σημειολογίας, αλλα ουτε και η μπαντα του Βολάνη σε διαλειμμα απο προβα στις Μούσες. Και χρονια μας πολλά επισης ;D

Αυτο που λες δεν στέκει πρακτικά. Ετοιμασα προχειρα ενα midi αρχειο (επισυναπτεται)με ενα θεματακι. Στα πρώτα 4 μετρα παιζει σε ντο, ενω στα 4 επομενα, το ίδιο ακριβως θεμα απο φα (5ηΚ κάτω). Νομίζω εδω συμφωνουμε ότι ακουγεται ΠΟΛΥ διαφορετικά. Και είναι μονο ενα πιάνο στην προκειμενη. Ουτε κιθάρες με ντιστορσια, ουτε κοντραμπασα που χαλανε τον τοπο ;) Αυτό αγαπητέ λέγεται διασκευή, και δεν αποτελει παραμετρο κατα την αρχική συνθεση. Μια ιδιαζουσα περιπτωση ισως είναι τα τρανσπορτα του Μπαχ, οταν διασκευασε τα βιολοκονσερτα του για πληκτροφορα, όπου τα κατεβασε εναν ολοκληρο τόνο και εγινε της μουρλής στους μουσικολογικούς κυκλους ;D test.mid

Για τον Τερζη? Δε με νοιαζει κιολας, σορυ :P

Το θέμα δεν αναφέρει πως επιλεγει το κλειδι ο συνθετης των τραγουδιών που μερακλωνει ο πολυς ο κοσμος. Σαφώς και ο Χιώτης βεβαια, οταν εγραφε το Περασμενες μου αγαπες, ελαβε υποψη του τη φωνή του (και της αλλης απο δίπλα του), και εγραψε τις νότες του κομματιού συμφωνα ΚΑΙ με την τονικότητα. Το οτι ο Τερζής και ο καθε μπουζουκοσκυλας, το τεντωνουν οπως γουσταρουν, αυτο δε σημαινει πως λειτουργεί το ίδιο απο όλες τονικότητες. Kαι φυσικά δεν θα'λεγα κατι τετοιο στον Τερζή. Θα προτιμουσα με καποιον που μπορει και να καταλάβει τι ειναι αυτο το Σολ που λεει. :)

Δηλαδή το 99,9% του κοσμου, ως τι αντιλαμβανεται τα τραγουδια του Σουμπερτ, ως μπρόκολα? ??? Νομίζω πως δεν ειναι ακριβως ετσι. Ακομα και στη μοντερνα μουσική, εχουμε περιορισμοούς. Αν πας να παιξεις το ριφ του σμοκ ον δε γοτερ απο ντο, θα βγει ή slayer ή μπουζουκομπαγλαμας, αναλογα με την οκταβα. Αν το εγραφε σε αλλο τόνο ομως, θα χρησιμοποιούσε και αλλες νότες, γιατι πιθανως δε θα λειτουργουσαν οι ιδιες σχεσεις σε αυτον τον αλλο τόνο. Οποτε αυτο το Αβε Μαρία, μονο σε αυτό τον τονο (εικάζω) οτι δουλευει "σωστα".

Ενα προχειρο παραδειγμα που μου ηρθε στο μυαλό με βαση το πιανο... Αν σε ενα κομματι, εχει στο κλειδι του φα, τις νοτες φα-λα (4ης και 5ης γραμμής) να συνηχούν, εισαι σχεδον οριακά στο να "συγκρουστουν" συχνοτικά. Αν αυτο το πράμα το κατεβάσεις 5 ημιτονια, και παίξεις ντο-μι στο 2 και 3ο διαστημα, θα ακουστει πολύ ασχημο το αποτέλεσμα. Α Αν ομως κουνησεις μονο το μι, μια οκταβα ψηλοτερα, θα εχεις το ίδιο αποτελεσμα αρμονικα, αλλα θα χάσεις όλο τον όγκο της συνηχησης μιας τριτης σε χαμηλες συχνοτητες. Οποτε σίγουρα η τονικότητα είναι σημαντικοτατος παραγοντας οταν μιλάμε για μουσική που δεν ειναι τοσο ελευθερη οσο η λαϊκη, οπου δε δινουν και πολυ σημασια στις λεπτομερειες. Αρκει να ακουγεται μια συνοδεια και μια φωνη.

Δηλαδή ο Σουμπερτ, αν δεν το εβγαζε το Αβε Μαρία η σοπράνο της πόλης του, το κατεβαζε και αμα λάχει 2 τόνους? ::) Σαφώς και παιζει ρόλο το απολυτο τονικο υψος ενός κομματιού στην ποιότητα του. Χονδρικά το καταλαβαίνουμε όλοι σχεδον, οτι ενα κομματι δε λειτουργεί απο όλους τους τόνους το ίδιο. Το πως συμπεριφέρεται η ακουστική μας αντιληψη σε σχέση με τις συχνότητες, δεν το γνωρίζω. Ουτε αν ο συνθετης επελεγε την τονικότητα (δε μεταφραζεται "κλειδί" το αγγλικο key στη μουσική), με βαση το αυτί ή καποια βαθυτερη αντίληψη των συμπεριφορων των συχνοτήτων.

Οτιδηποτε εχει sequencer, midi out (ή usb, γίνεται ναι), και μπορει να στειλει σε ξεχωριστά MIDI κανάλια, σου κάνει. Aς είναι και iphone, ας είναι και καφετιέρα ;D Αν τα QY μπορουν να στειλουν MIDI σε πολλαπλά καναλια, είναι μια χαρά ;)