neeq

Κι εγω θα προτεινα hardware. Ενα Roland Sh 201,μπορεις να το βρεις μεταχειρισμενο περι τα 300 ευρω. Πολυ καλή τιμή για ενα πολυ καλό μηχανημα ;) Το οποιο θα σε βοηθήσει να μπεις και στη φιλοσοφια των συνθς πιο ευκολα ;)

Φυσικά και γνωρίζω τι σημαίνει το νικνεημ σου, αλοιμονο, απλά βαριομουν να αλλαξω σε αγγλική γραμματοσειρά. :P (ενω τωρα για τη φατσουλα δε βαριομουν, αλλα τέτοιος είμαι ;D).

Παντως αν ηταν να προτεινω ενα ευχρηστο all around μηχανημα, αυτο θα ήταν σίγουρα το Hartmann Neuron :P

Αγαπητέ Καταρρακτη, μ'αρεσεις γιατι εισαι σωστος και διαφωνουμε ταυτοχρονα. Οτι λες για τα Roland εχεις δίκιο. Ειναι κρύα λες, σωστο. Εγώ θα ελεγα αχρωμάτιστα. Είναι σκληρος ο ηχος λες. Εγω θα έλεγα ακατέργαστος. Θυμάμαι μου ειχες πει οτι παίζεις μόνος, σε ενα αλλο θέμα. Οπότε μάλλον διαφέρουν οι οπτικές μας. Ειχα Korg Triton, πηγα στο Roland Fantom G και κατεληξα στο Kurzweil K2661. Eπειδη αυτο τον καιρο κινουμαι σε σχήματα, αλλο με ποπ, αλλο με ροκ, αλλο με μπλουζ, αλλο με electro στυλ, και ετοιμαζω κι αλλα (παρουσιαση Frotolla του 16ου αιωνα, θεατρική μουσική κτλ), μπορώ με απολυτη σιγουριά να πω, πως το Fantom ηταν το πιο ευχρηστο εργαλείο που περασε απο τα χέρια μου. Λογω αυτου του ακατεργαστου, που μου επετρεπε να φτιάχνω τον ήχο οπως ακριβως τον ήθελα. Μπορώ να χειριστώ αριστα πιστευω τη μηχανη του Triton, και εχω φτασει σε ικανοποιητικό επιπεδο στο Kurzweil. Φτιάχνω τους ηχους που θελω, αλλα οχι με την ταχύτητα του Fantom και σιγουρα οχι χωρις να παραμεινει μια korgιλα και μια kurzweilίλα στους ήχους. Ασχετα αν κατέληξα στο Kurzweil για προσωπικους (και ανομολογητους) λογους. Ακόμα και απο VA ή analogs. Περασαν απο τα χερια μου Polyevolver, Little Phatty, OB12, Miniak...το πιο ευχρηστο εργαλείο ήταν και ειναι το V synth. Νομίζω εντελει πως η Roland προσανατολίζεται στο να δίνει πολυ δυνατές μηχανές, σε ανθρωπους που δε θέλουν να "περιορίζονται" σε συγκεκριμενους "ηχητικούς χαρακτηρες" (κατι που ειχε ομως το Fantom x). Καπου εδώ να σημειωσω πως ειμαστε στο 2011, και τα workstations, επιτελους εχουν πεθάνει. Και τα hardware μηχανηματα δεν ήταν ποτέ φτιαγμένα για να λειτουργουν ως sequencers, ασχετα αν μερικοι ειχαν αυτη την ψευδαισθηση. Λίγους βιτσιοζους ξέρω που το εκαναν αυτο (οπως ο νοιζικός μας φίλος cyclops), να χρησιμοποιουν δηλαδή 100% το sequencer του οργανου τους. Αυτα τα λίγα, και με την αισιοδοξία να ξεκινήσουμε επιτελους, ξανά τις "μάχες" για τους ήχους των synths. Μου εχει λείψει.

Οου πουλίιιζζζ :P

Δεν είναι rompler :) Χρησιμοποιει τη Supernatural τεχνολογια, που βασιζεται στο modeling του ήχου, και οχι στην αναπαραγωγη καποιου sample. Ειναι πολυ νέο στην αγορα, οποτε θα ειναι πολυ λίγοι αυτοι που θα το εχουν στην Ελλαδα. Προσωπικά το εχω ψηλά στη λίστα για αγορα, αλλα επειδή ταιριάζει στο στυλ μου. Οποτε για μενα αξίζει και με το παραπάνω τον κοπο η αγορα του ;)

Μου αρεσε παρα πολύ το στυλ παιξιματος σας. Εχει μια πολυ καλή αυθεντικοτητα. Αληθεια, το ανεκδοτο που λεει, επεσε αεροπλανο και βγήκαν ολοι σόι, σε σας αναφερεται? Αδερφια ειστε όλοι?

Δεν γνωρίζω καποιο, αλλα αν σκεφτούμε πως κάτι τετοιο δεν εχει καμια χρησιμότητα, μαλλον δεν υπάρχει :)

Πολυ πολύ κρίμα :( Μαλλον πλέον δε θα μπορεσουν να συνεχίσουν με την ίδια ποιοτητα οι Γενειαδες (δε νομίζω να περιμένει κανεις σπουδαία πραματα απο τον Οκουμότο συνθετικά :P ) Κι εγω τους εκτιμώ και με τα 2 line-ups, αλλά η εποχη που οι 2 ήταν μαζι ήταν αξεπέραστη. Το The light είναι απο τα αγαπημένα μου κομμάτια.

Να πω την αληθεια, προτιμώ την υστερη εποχή του Tiersen, που με λιγοτερους ήχους, δημιουργεί μια παρόμοια αισθηση (κατα καποιο τρόπο), αλλα με πιο εξέχουσα και ευδιακριτη μελωδική γραμμη. Θαυμαζω το ηχητικό αποτέλεσμα, αλλα μου λείπει λίγο η λαϊκίλα. Η φολκίλα ρε παιδί μου, πως το λένε

Είναι λίγο δυσκολο αυτό που ζητάς. Και δεν εχω τη δυνατότητα να το τσεκαρω μεχρι το Σαβ/κο. Απο βδομαδα, αν δεν εχει βρεθει λύση θα το τσεκάρω. Πρωτη μου σκέψη, να το ψαξεις με τη λειτουργια "Solo selected timbre" στο utility νομιζω. Συγγνωμη αλλα εχω να το δουλεψω πανω απο 3 χρονια το οργανο. Και όχι, δεν εχει λειτουργία Patch remain. Θα κοβεται ο ήχος για παντα ;D

Εγω εχω κερδίσει αρκετά περισσότερα, λόγω του ότι το αρχικό κεφάλαιο είχε μπει στα 17 μου απο τους γονείς μου, και ελάχιστα εχω αυξήσει τα εξοδα (παρά το γεγονος οτι με ανταλλαγες εχουν περασει πολλά συνθς απο τα χερια μου). Και νομίζω θα παει καλα και φετος.

Ξερω ατομα που δεν το κανουν. Μαλιστα εγω δεν το κανω σε γρηγορους ρυθμους ή σε δυσκολα. Να μου μετρησεις 4 και να μπω στο επομενο "1", για μια νότα μονο, αυτή θα είναι στο 4,95. Σχεδον ΠΑΝΤΑ ;D

Δε θα διαφωνήσω. Οχι σοβαρά τουλαχιστον. Αλλά σε ενα παλιό σχημα που ειχαμε, και ειχαμε κάνει καποιες ηχογραφήσεις, με κοροιδευαν-θαυμαζαν, επειδή οπως έλεγαν, επαιζα παντα ακριβώς το ίδιο πραγμα, με ακριβώς τις ίδιες παρεκκλησεις (απο το παρεκκλήσι ;D)...παρεκλίσεις λοιπον... Μαλιστα ειχαμε φαει ενα ολοκληρο απογευμα να το τεσταρουμε. Είχα γραψει ενα σχετικά δυσκολο μερος περιπου 10 φορες και ήταν ολες ακριβως ίδιες. Ενταξει, οταν τα βαλαμε ταυτοχρονα να παιξουν, φανηκαν κααααποιες διαφορές, αλλα το παρατσουκλι "Midi sequencer" μου εμεινε για πολυ καιρο. Τι θα πει χεστηκατε? :P

πολυ ωραίο παιξιμο και ηχος. Αν μου επιτρέπεις μια παρατήρηση, αρκετες νοτες τις πατας πριν τη θεση τους. Λίγο νωρίς δηλαδη. Επειδη το κάνω κι εγω παρα πολυ, ή μπερδευομαι απο αυτο και νομιζω οτι το ακουω κι εδω, ή οντως είναι ετσι και μου χτυπάει λίγο :D

Πολυ ωραιο επισης.. Ειναι αληθεια, πως εχει μια υπέροχη χροια στη φωνή, ενω οι ενορχηστρωσεις της, χωρις να σκίζουν απο πρωτοτυπία, ακουγονται φρεσκες, ενω εχουν μερικά σημεια που σου σηκώνουν την τριχα. Τον Yeats δεν τον ήξερα, παρα μόνο σαν ονομα, και ενα ντοκιμαντερ για τη γενετειρα του που ειχα δει. Οι στιχοι του ειναι ταμαμ για μελοποίηση ομως.

Σήμερα παρέλαβα απο το ταχυδρομείο το καινουριο cd της εκ Νορβηγίας ορμώμενης, Tirill Mohn, με τιτλο "Nine and Fifty Swans". Προκειται για μια σειρα μελοποιήσεων σε ποιήματα του W.B. Yeats. Μπορώ να πω πως είναι απο τους πιο αυθεντικους και ποιοτικούς δημιουργους που εχω ακούσει (η Tirill οχι ο Yeats ;D ). Το προπαρήγγειλα μαλιστα, εχοντας εμπιστοσύνη στη δημιουργο μετά το πρωτο της cd, που επανακυκλοφορεί με τον καινουριο τίτλο “Tales from Tranquil August Gardens” Με επιρροες (περισσοτερες στον 1ο δισκο) απο την ελληνική μουσική. Αλλωστε η ίδια δηλώνει φαν του Παντελή Θαλασσινού και αλλων Ελληνων δημιουργών, μιλάει δε τα ελληνικά καλύτερα από πολλούς Ελληνες. Το προτείνω ανεπιφύλακτα. http://www.tirill.no/

Και μαλιστα, πριν βγουν τα αυτοματα συστηματα, ειχαν για υπαλληλους μουσικους με απολυτο αυτι :D

http://www.rolandus.com/go/jupiter-80/ ;D

Δεν το ακουσα, λόγω ωρας. Αλλα ο τιτλος μου θυμησε το waiting for the worms των Floyd, και μου κολλησε τοση ωρα να τραγουδαω "waiting.......waiting.....waiting.....foooooor the GAP"

Ωραιοι ειναι ρε συ.

Σημειωση...δεν είμαστε όλοι απο Αθήνα ;D Μαλιστα οι δικοι μου μενουν Γιαννιτσα...κοντοχωριανοι είμαστε ;)

Α οκ τη βρηκες την απαντηση ;D Αφού συνοδευεται και απο software, μια χαρα θα είναι το πακετακι. Ισως η καρτα ηχου που δίνει να ειναι καλυτερη απο την onboard σου, και να συμφερει (ποιοτικά) να περνάς απο κει τα software synths για καλυτερη ποιοτητα.

Το απο που θα το παρεις θα το αποφασίσεις εσύ, αφού συγκρινεις ποσο θα σου κοστίσει η καθε επιλογη. Τα πολλά κουμπια θα κανουν αυτο που καταλαβες, θα σε διευκολυνει στο να μη χρησιμοποιεις ποντικι. Ναι, το velocity καλα θυμασαι πως είναι η ταχύτητα, και στα πληκτρα "velocity sensitive" σημαινει πως είναι ικανο να παραγει διαφορες δυναμικες (επειδή αυτο γινεται αναγνωρίζοντας την ταχυτητα που πατας το πληκτρο και οχι την πίεση ή οτι αλλο). Μπορεις επίσης να δεις το Behringer umx49, ή καποιο απο τη σειρά Emu xboard (49 ή 61). Εχουν επισης αρκετα κουμπια πανω. Κι εγώ και ο Μαραθον σου προτείνουμε να παρεις αυτο που σε συμφερει περισσότερο οικονομικά. Το πιο πιθανο είναι η διαφορα στην τιμή να σημαινει και διαφορά στην ποιότητα, αλλα στο επιπεδο σου, δε νομίζω να υπάρχει νοημα να το ψαξεις περισσότερο.

Για πληκτρα είπαμε. Απλά διαφωνω ότι χρειάζεται το πακετακι της Arturia προς το παρον.