Νομίζω πως αυτός ο οπαδισμός, για τους περισσότερους τουλάχιστον, είναι στα πλαίσια της πλάκας. Οπως οι κιθαρίστες που σκοτώνονται για το fender vs gibson, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι και οι 2 είναι καλές κιθάρες.
Κι εγώ θα παίρνω πάντα την πλευρά των αναλογικάκηδων, θα με συγκινούν πάντα τα παλιά αναλογικά, θα με ελκύουν τα καινούρια, αλλά ξέρω ότι προς το παρόν δε χρειάζομαι κάτι τέτοιο (ίσως ενα φθηνο dsi mopho για το γαμώτο).
Βεβαια αυτή μου η παραδοχή, γίνεται αφου περασαναρκετα και πολυ καλα αναλογικά και ψηφιακά από τα χέρια μου.
Κατέληξα λοιπον πως, οικονομικά, είναι πολυτέλεια να εχω τέτοια όργανα και κατεφυγα στο τελειο από κάθε αποψη v-synth που τα κάνει όλα, και αρκούντως πειστικά.
Οπότε ο οπαδισμός είναι για τις κουβεντες, ενώ στην πραγματικότητα μιλάει το πορτοφόλι.
Και μιλώντας πάλι για μενα, βρίσκω πως η εμμονή με την αποκτηση εξοπλισμού, είχε ως αιτία στην αρχή τις μουσικές μου ελλείψεις. Επειδή δεν ευχαριστιομουν αυτά που μπορούσα να παιξω, και δεν ηξερανα φτιάχνω καλούς ήχους, έπαιρνα μηχανήματα.
Μετά πέρασα στο στάδιο που ήξερα τι ήθελα και έπαιρνα μηχανήματα για να βρω αυτό που θελω, και τώρα είμαι στη φάση που βρήκα ακριβώς αυτά που θέλω. Kurzweil K2661, Roland V-synth XT και V-machine. Και τέλος.
(Δεν υπονοώ πως όλοι αγοράζουν μηχανήματα για τον ίδιο λόγο με μενα)
Τωρα, για το ότι πολλές μπάντες ζητάνε και λίγες βρίσκουν...φταίνε λίγο και οι ίδιες οι μπάντες.
Προσωπικά μιλώντας πάλι, μετά απο χρόνια σε μπαντες που με ήθελαν απλα να κρατάω "πλατες", να βάλω λίγο πιανάκι, ή απλά να γεμίζω τη σκηνή...οι μόνες προτάσεις που δέχτηκα ήταν από σχήματα που με αφήνουν να παίζω όπως θέλω και ας μην ακούγομαι σαν απομιμηση περασμένων 10ετιων.
Οι περισσότεροι κιθαρίστες-τραγουδιστες-τραγουδοποιοί, ως απειροι στον ήχο των συνθς, επιμένουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ στο ξεπερασμένο στυλ των πληκτρων που ακουν στα αγαπημένα τους τραγουδια. Και λογικό, αφού δεν εχουν ασχοληθεί με το σπορ. Αλλά το κακό είναι ότι αργούν πάρα πολύ να χωνέψουν καινούριες προτάσεις.
Κατι άλλο τώρα που με εκπλήσσει συνεχεια. Κάθε φορά που παω σε "audition" για μια δουλεια, με πολυ σοβαρούς και καλούς παιχτες, με ρωτάνε αν μπορώ να βγάζω κομμάτια με το αυτί, να φτιάξω παρόμοιους με το αυθεντικό κομμάτι ήχους, και να παίξω μαζί με μπάντα.
Κι όταν απαντάω, ότι αυτά είναι αυτονόητα, ειδικά για το επίπεδο τους, μου λένε πως μαλλον για τους προηγούμενους δεν ήταν.
Και όντως, στο χώρο εισβαλλουν συνέχεια πιανιστες που νομίζουν πως επειδή παιζουν καλό πιανο, με ενα "αρμονιο" μπορούν να παιξουν πληκτρα σε συγκρότημα. Φυσικά μετά πελαγώνουν, όταν βλέπουν ότι πρεπει να βγαλουν το κομμάτι με το αυτί, και να φτιάξουν ηχους.