neeq

Δεν παρακολουθώ ποδόσφαιρο τι να σου πω. Αλλά γιατι σνομπαρεις τη δική μου ιστορία τσαμπατζιλικίου? Επειδή δεν είμαστε ο Στινγκ, δε χρειαζομαστε λεφτά εμείς?

Να πω κι εγώ για περιπτωσεις τσαμπατζήδων. Πριν 2 (ή 3) χρόνια, είχα πάει με τον ξαδερφο να βοηθήσουμε το θείο μου, να σενιάρουμε τα υδραυλικά διαφόρων μεγάλων οχημάτων του Δήμου και μερικών παρακείμενων Δήμων. Υλικά, και μερικές εβδομάδες εργασίας, τα αναρχοαυτόνομα τσογλάνια του Δήμου, ακόμα δεν τα πλήρωσαν :) Αλλά στις συναυλίες, πάντα πληρωνουμε εμείς. Ολα τα πληρωνουμε εμεις...δεν είμαστε δα και τσαμπατζήδες...

Ε καλά, ο ανθρωπας ασχολειται με αυτά τα μηχανήματα υπερεπαγγελματικά, εδώ και 40 χρονια :D Φτιαχνει ηχαρες στο λεπτό :D

Να μια περίεργη περιγραφή ;D

Veeeery sweet.... :D Μακάρι να ειχα τα λεφτά. Παντως μπαινει ψηλα στη λίστα μελλοντικών αγορών.

Οκ, αργήσαμε αλλά το λύσαμε. ;D Δεν τον εχω ξανακούσει τον όρο πάντως. Οσο ζουμε μαθαίνουμε :D (ειπα να πεταξω και ενα κλισε για επίλογο) ;D

Αρα ο Μπαλταζάνης, χωρίζει τις παρενθετικές σε παραθετικές και δευτερευουσες? Λίγο αυθαιρετος ο διαχωρισμός, πρεπει να τον βρω και αλλου, για να καταλάβω ποιος ο σκοπός του.

Αν παραθετικές και παρενθετικές είναι το ιδιο πράγμα, τότε ο ορισμός του κυριου Μπαλταζάνη είναι μεν κατανοητός, αλλά πολυ πολυ ελλειπής. Φυσικά και δεν είναι μονο αυτο οι παρενθετικές. Οπως εξήγησα, παρενθετική μπορει να είναι οποιαδήποτε βαθμίδα και με στόχο οποιαδήποτε βαθμίδα. Γι'αυτο ξεκαθαρισα πως δεν ξερω αν οι παραθετικές είναι αλλο πραμα, και αφορουν μονο δεσποζουσα προς δεσποζουσα. Υπάρχει «πιο σωστή αρμονια»?

Ναι συγγενευουν, αλλά γιατι μας έγραψες 3 κυκλους, εκ των οποιων μαλιστα οι 2 ξεκινουν από την ίδια νότα? ;D Δεν ειναι ότι να'ναι, απλά δεν τα έχεις κάνει ακόμα δικά σου αυτά που λες. Δεν το πας λάθος πάντως. Αν μπορώ να προτείνω κάτι, είναι αφου μαθεις καλά τις βασικές αρχές της αρμονιας, να βρεις καποιον να σου διδάξει ανάλυση, και κυρίως από Μπετόβεν. Εκει μεσα θα βρεις πραματα που ουτε φανταστηκες, και τόσο τέλεια δομημενα που θα νομίζεις ότι σου κάνουν πλάκα :D Απλά πρέπει να βρεις καποιον καλό δάσκαλο.

Απλά επειδή βρήκα τον όρο στο google που εψαξα και σε αλλα θεματα, είπα μήπως υπαρχει σε μια πιο ανεπισημη γλωσσα. Και επειδή η εξήγηση του warwick ήταν λίγο ελλειπης (αν εννοουσε τις παρενθετικές), είπα μήπως μπερδευτηκα εγώ κάπου. Γιατι ανεφερε, από βιβλίο κάποιου δασκαλου, πως χρησιμοποιουνται δεσποζουσες για να πηγαίνουν σε άλλες δεσποζουσες, ενώ οι παρενθετικές μπορουν να ειναι και άλλες βαθμίδες, και να έχουν στόχο οποιαδήποτε βαθμίδα.

Χωρίς να είμαι πάλι σίγουρος, καθώς δε συζητάμε με βάση συγκεκριμένο συστημα, νομίζω πως ο σωστος όρος είναι "παρενθετικές". Ετσι ονομάζουμε οποιαδήποτε βαθμιδα (δεσποζουσα, υποδεσπόζουσα, κτλ) ή οποία αλλάζει προσωρινά (ως παρενθεση) το τονικό κέντρο. Πχ Πέμπτη της Πέμπτης, ή Τέταρτη της Πέμπτης, που μας οδηγουν προσωρινά στην τονική περιοχή της Πέμπτης. Αν λέμε το ίδιο πράγμα, τότε δεν εχει άμεση σχέση με τον κύκλο, καθώς μπορεί να εφαρμοσθεί (από το 1800 και μετα) πιο ελευθερα. Βεβαια πάλι ο κύκλος χρησιμεύει για να εποπτευσουμε τη συγγενεια αυτών των τονικοτήτων.

Δεν καταλαβα πάλι τις παραθετικές. Μπορεις να δώσεις ενα παράδειγμα?

Ξερω γω? Τι είναι ολα αυτα που εγραψες ακριβως? ;D

Οχι, δεν είναι αυτες οι κυριες χρήσεις του, μην τα απλοποιούμε. Τι εννοείς με τον όρο "παραθετικές"?

Τονισα το ιδιαιτερο και αλλαξα τα "συναισθήματα". Τα υπόλοιπα ήταν κάπως άστοχες εκφράσεις, αλλά πιάνεις το νόημα. Θα το εξηγήσω λίγο καλύτερα. Τονισα λοιπον το ιδιαιτερο για τον εξής λόγο. Αντίθεση (κοντραστ) δημιουργει και η σχέση ΝΤΟ-ΣΟΛ, παρότι είναι δίπλα στον κύκλο των 5ων. Κυρίως επειδή ειναι μακριά στην αλληλουχια των νοτων. Απεχουν 7 ημιτονια σε μια κλιμακα 12 ημιτονιων. Καπου στη μεση δηλαδη. Αλλά αυτή η αντιθεση, λόγω των νοτων που περιλαμβανει, ενισχύει αμφιδρομα το ρόλο της κάθε συγχορδιας. Η Ντο με τη Φα# από την άλλη, δημιουργουν αλλου είδους συγκρουση μεταξύ τους. Ξαφνικά, το φθογγικό μας υλικο (οι νοτες που χρησιμοποιουνται δηλαδη), αλλαζουν εντελώς, και έτσι αλλάζει η «ισορροπία» που εχει εγκατασταθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή. Είναι λοιπον διαφορετική η κάθε αντίθεση. Αυτό που πρεπει να κρατήσεις εν ολίγοις, είναι το εξής: 1) Ο κύκλος βρίσκει εφαρμογή στην τονική μουσική, και ακομα περισσότερο στην κλασική τονική αρμονία (πχ, όχι στην τροπική αρμονια, στην ατονική μουσική κτλ) 2) Δειχνει τη συγγενεια μεταξυ νοτων, τονικοτητων, συγχορδιών, βαθμιδων κτλ (αναλογα με το που αναφερεται) Απο κει και πέρα, για να κατανοήσεις καλύτερα αυτές τις συγγένειες, και το λόγο που δημιουργούνται, πρέπει να μαθεις απο την αρχή καποια πράγματα περι μουσικής θεωρίας και αρμονιας. Αν μου πεις το επιπεδο σου σε αυτά, ίσως μπορούμε να μπουμε και πιο βαθιά :)

Καλά τα λέει και ο Μπλου. Απλά, το να βρεις τον οπλισμό μιας κλίμακας είναι μια χρήση του κύκλου των 5ων. Ο βασικός σκοπός του κύκλου, είναι να δειξει βαθμο «συγγενειας» (σορυ για τον όρο), μεταξύ των νοτών, των βαθμίδων, ή των τονικοτήτων... ...και όλα αυτά, πάντα στην τονική μουσική και το συγκερασμένο σύστημα. Ας το πάμε σε επιπεδο μειζονων κλιμακων για παραδειγματα. Η Ντο με τη Σολ λοιπον, είναι γειτονικές κλίμακες. Το ότι έχουν μία μονο δίεση διαφορα, καθιστά εύκολο να περάσουμε απο τη μια στην άλλη, σε ενα κομματι, χωρίς να ακουστούν πολλές διαφορές. Και οσο «ανοιγει» ο βαθμός συγγενειας, τόσο πιο εμφανείς είναι οι μουσικες διαφορές. Απο Ντο σε Φα# πχ, είναι σαν να αλλάζουμε εντελώς το φθογγικό μας υλικό. Και σε επιπεδο κλασσικής αρμονίας, δυσκολεύει η μετάβαση από τη μια στην αλλη, όσο πιο μακριά βρίσκονται οι κλιμακες στον κύκλο των 5ων. Εν κατακλείδι, η βασική χρήση του κύκλου είναι, ως εποπτικό υλικό των σχεσεων μεταξύ των στοιχείων που εξετάζουμε. Αν δεν τα λεω καλά μη βαρατε, διορθώστε με ;D

Αναφέρεται σε μεμονωμένους φθόγγους ή συγχορδίες ή τονικά κέντρα, τονικότητες κλπ. Είναι ενας κύκλος, κατα τον οποιο, ξεκινώντας απο οποιαδήποτε νότα (η οποια μπορει να αναφερεται σε φθογγο, συγχορδία κτλ), η επόμενη της είναι βρίσκεται σε διαστημα 5ης Καθαρής. Δηλαδή 7 ημιτόνια. Ενδεικτικά, αν εχουμε μια συγχορδία ΝΤΟ (μειζ ή ελασ), η σειρά του κύκλου των 5ων είναι ντο-σολ-ρε-λα-μι-σι-φα#-ντο#-σολ#-ρε#-λα#-μι#-σι# Επειδή όμως η μι# και η σι# είναι στην ουσια (στο συγκερασμένο συστημα που χρησιμοποιούμε) η φα και η ντο αντιστοιχα, ο κύκλος επιστρεφει στο σημείο εκκινησης. Θεωρητικά μπορείς να πας και στη φα## (διπλή δίεση) και να συνεχίσεις, αλλά δε χρησιμοποιουνται απο κει και περα οι συγχορδίες, τονικότητες κτλ στην τονική μουσική.

Ακριβως. Είναι θέμα φυσικής, από τη στιγμή που ο ψηφιακός "ταλαντωτής", είναι μια πετσοκομμένη αναπαράσταση της φυσικής ταλάντωσης. Και όσο για τη δουλειά που γίνεται. Με ένα βιολί των 2000€, όχι απλά γίνεται δουλειά, αλλά γίνεται και καλά για πολύ απαιτητικούς. Ομως αν θες ήχο βιολιου του δεκαχίλιαρου, πρέπει να δώσεις δεκαχίλιαρο. Κι εγώ θεώρησα πως η δουλειά μου γίνεται μια χαρά με το v-synth και έδωσα το moog. Αλλο η χρηστικότητα, αλλο το real thing.

Ο επομενος που θα γραψει θα ειναι ο Artemiy μαλλον ;D

Καλά, το σταματάω εδώ γιατι δε μπορω να διαλεξω καταλληλο fail poster.

Παιδιά ξεφευγουμε πάρα πολύ, και ιδιως λόγω της εμμονής να πουμε την τελευταία κουβεντα. Το αναλογικό μονοφωνικό synthesizer, είναι ενα όργανο, όπως και το βιολί και το φλάουτο. Δε μπορουμε να κατηγορήσουμε το βιολί επειδή δεν εχει 16κάναλο sequencer, δε μπορει να παράγει ικανοποιητικους ήχους πιάνου και δε σώζει στη μνήμη τις ρυθμίσεις μας. Για να μην πουμε για τις τιμες ενός τέτοιου εξωφρενικά απλοικού οργάνου, που μπορουν να φτάσουν και εκατοντάδες χιλιάδες. Τα ψηφιακά workstations από την άλλη προσομοιωνουν τα αναλογικά synths, τα βιολιά και φλάουτα, μεσω αναπαραγωγης δειγμάτων απο τα ορίτζιναλ όργανα ή modeling της ακουστικής συμπεριφοράς τους. Γίνεται εύκολα αντιληπτο πως πρόκειται για διαφορετικά όργανα. Οπότε, αν χρειάζεσαι ενα πολυ καλό αναλογικό μονοφωνικό συνθ, το Moog είναι μια αξιοπιστη και δοκιμασμένη λύση. Αν είσαι βιολιστής θα παρεις ενα βιολί καλής μαρκας. Και αν είσαι ενορχηστρωτής, μουσικός πίστας, ή καλύπτεις πολλά ηχοχρώματα σε ενα συγκρότημα, θα παρεις workstation, σαφεστατα επειδή βολευει να μην κουβαλάς βιολιά, moog και πιάνα σε κάθε εμφάνιση.

Επαναδιατυπωνω. Εκτος απο 2-3, οι υπολοιποι κάνουμε την κοντρα αναλογικών-ψηφιακών περισσότερο για πλακα και ως ενα διασκεδαστικό μέσο για να μαθαίνουμε περισσότερα πράγματα, από τα αντεπιχειρηματα του "αντιπαλου". :P

Διορθωση: Το οργανο παιζεται με τα 2 χέρια. Πολλη αστοχη και η κουβεντα που ειπωθηκε παραπανω "αν δω να βαζει αριστερο χερι μπλαμπλαμπλα". Ερώτηση: Τι είναι τα tensions? Επισημανση: Παραγουμε μερικες δεκαδες (στη χειρότερη) ήχους. Καθε κουβεντα περι 1-2 χεριών και περιοχων πρέπει να γινεται με βαση τον κάθε ήχο ;) Ερώτηση 2: Τι κανουν οι ντραμασινάτοι? Βαζουν ντραμ λουπες ταυτοχρονα με τον ντραμμερ ???

Αυστηρη δίαιτα, γυμναστική και προσευχη ;D Τι ερώτηση είναι αυτή βρε αχταρμά? Πως αλλιώς, περα από την εξάσκηση της μουσικής? :D

Ε σε ποιους αλλους θα οφείλεται? :D Απλά αν το παμε με αυτή τη λογική, φταίνε και οι κιθαριστες που νομιζουν ότι η κιθαρα σε ενα σχήμα, ότι μουσικη και να παίζει αυτό, είναι το πρωτο όργανο (άρα και σε ένταση), οι ντράμμερ που νομίζουν πως οι δυναμικές είναι γυναικεια ομάδα μπιτς βόλεϋ και οι μπασίστες που νομίζουν ότι επειδή δεν ακουγονται πολυ, δεν πειράζει και να παιξουν 2 νοτες παραπανω ή παραδίπλα. Οταν κάποιος είναι σοβαρός στη δουλειά του, θα την κάνει καλά. Βεβαια, για μεινουμε στο θέμα, ακόμα δε μπορώ να καταλάβω τη λογική των υπολοιπων μελών ενος γκρουπ, όταν την ώρα που παιζεις μια γεφυρα με σόλο πιανο, σου λένε "ναι, αλλά το κομματι από πίσω έχει και μια μελωδία στα βιολιά, μια πλάτη, και πνευστά, και ακουγεται και ενα arpeggiator". Και τους κοιτάς ετσι ??? αδυνατώντας να καταλάβεις που τα είδαν τα υπολοιπα 4 χέρια σου ;D Βεβαια, επειδή είσαι hi-tech, τους λες, οκ παλικάρια, θα τα προγραμματίσω όλα στο seq, αλλά θα πρέπει να παιξουμε με μετρονομο στο ντραμμερ. Μετά γελάμε όλοι μαζί και συμβιβαζόμαστε με το σκετο πιανάκι :D +1000000000000000000000000