στην αρχή είπα ωχ....
μετά...φτηνά τη γλυτώσαμε !
Βασικά ευχαριστώ (ούμε) για τα καλά λόγια.
Στην ουσία τώρα, οι απαιτήσεις των πανεπιστημίων, ιδίως στα covers για jazz standards είναι ο καθαρός αυτοσχεδιασμός (όπου αφήνουν ουσιαστικά απόλυτη ελευθερία να κάνει η φωνή ό,τι θέλει) και γενικά να αποφύγεις όσο το δυνατόν το ορίτζιναλ. Δηλαδή να μην πατήσεις επάνω του. Ακόμα περισσότερο "να το κάνεις δικό σου". Αυτές είναι οι επι λέξει οδηγίες όταν υποβάλλεις αίτηση και αν δεν κάνω λάθος και των δασκάλων και καθοδηγητών στη φάση αυτή.
Είχα και εγώ ανάλογες ενστάσεις, αλλά τις ξεπέρασα διαβάζοντας τα pdf με τις οδηγίες και ακούγοντας τις 10άδες εκδόσεις στις πρόβες.
Το backing ειλικρινά δεν ξέρω από πού είναι, μπορώ να ρωτήσω, αλλά το βρήκε μόνη της, όπως άλλωστε μόνη της έκανε και όλες τις επιλογές των κομματιών, μίξεις, στάθμες, και ενορχηστρώσεις όπου υπήρξαν σε άλλα. Εγώ ήμουν απλώς ο button pusher. Στο κάτω κάτω είναι στο δικό της γήπεδο...
Για τη Sade δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα.