dimsonic

Αυτό ήθελα να το ρωτήσω εδώ και καιρό. Μου κάνει εντύπωση πως δουλεύει ο αλγόριθμος του youtube. Πριν ένα μήνα περίπου ανέβασα την δική μου εκτέλεση (ας πούμε cover) του Tarkus των Emerson Lake and Palmer. Με το που ανέβηκε, χτύπησε αμέσως. Φυσικά δεν με ένοιαξε γιατί δεν είχα σκοπό να βγάλω χρήματα, αλλά μου έκανε εντύπωση πως το βρήκε ο αλγόριθμος όταν είναι εντελώς μα εντελώς διαφορετικό σε προσέγγιση, όργανα κλπ. Πριν κανα δυο χρόνια είχα ανεβάσει το it's my life των Animals, αλλά εκεί είχα κάνει προσπάθεια να το κάνω ίδιο ηχητικά και εκτελεστικά και νομίζω το πέτυχα, τουλάχιστον μέχρι να μπούν τα τύμπανα. Και εκεί αμέσως βγήκε το copyright claim. Υπάρχει περίπτωση να το παίρνει από τον τίτλο? Γιατί τουλάχιστον στο Tarkus ομοιότητα δεν υπάρχει το ερώτημα είναι καθαρά ακαδημαϊκό. Και εφ όσον κάποιος γνωρίζει

και όχι μόνο

Μην αγοράζετε άλλες τέλε. Ρίχνετε την τιμή των δικών μας

Τα δικά μου (παλιά μοντέλα) ζούν ακόμα. Δεν έχουν πάθει τίποτα. Τα καινούργια...δεν ξέρω. Αν πάρω ποτέ θα πάρω παλιό.

εγώ πιστεύω ότι η ανάγκη καθορίζει την πορεία του κάθε μέσου άσχετα με το πόσο πρωτοποριακό μπορεί να είναι. Κάτι σαν την αρχή Form Follows Function. Για τον λόγο αυτό επικράτησε η κασέτα, αργότερα το mp3 κλπ. Το βινύλιο εξακολουθώ και το προτιμώ διότι έζησα μαζί του εξαιρετικές στιγμές, όλη μου η μουσική παιδεία στηρίχτηκε πάνω του και σήμερα μου δίνει την μοναδική ηρεμία και ευκαιρία να ακούσω μουσική, διότι απλά δεν έχει κουμπί pause ή FF ή skip. Απαξ και μπει ο δίσκος δεν θα σηκωθείς ούτε για κατούρημα, ούτε θα σηκώσεις τηλέφωνο. Θα ακούσεις τον δίσκο μέχρι τέλους. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για την μουσική. Όλα τα άλλα μέσα (και ιδίως το streaming) σε σπρώχνουν στο να ακούσεις στιγμές, φράσεις, να αναβάλεις το άκουσμα για αύριο για μεθαύριο και τελικά για ποτέ, διότι θα είναι πάντα εκεί και θα σε περιμένει, μάταια, να πας να το βρεις. Και εσύ δεν θα πας διότι δεν έχεις χρόνο να πας να ακούσεις τα πάντα ούτε να διαλέξεις μέσα από αυτά διότι τα έχεις όλα.

too much dune. Ήδη ένα τρακ απ αυτό είναι φορτωμένο δεν νομίζω να χωρούσε εδώ κμιά πρόζα εσύ θα αποφασίσεις πως θα τελειώσουν και εσύ θα τα τελειώσεις καλά πήγε

Στο γενικοτερο πνευμα κριτικης που υπονοει ο Ενο.

δεν έχω κανένα πρόβλημα με το βινύλιο. Ακούω και αγοράζω κανονικά. Ακούω και κασέτες, αυτές που είχα. Cd έχω πάψει να αγοράζω πλέον. Πληρώνω συνδρομή στο Tidal και ακούω μουσική απο εκεί, ακούω τρανζίστορ ραδιόφωνο βραχέα το βράδυ, δουλεύω mp3 για ευκολία, γράφω μουσική ψηφιακά σε daw. Μπορώ να ζήσω με όλα μια χαρά. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να έρχεται καποιος και να μου λεει κάνεις λάθος ή το σωστό είναι άλλο.

Μπαίνεις στο νόημα. Ωραία θέματα, απλά, εύηχα. Ωραίο χαλί πίσω. Μπόλικο dune βέβαια..., αλλά ευτυχώς κανονικό σε διάρκεια. Δεν κάνει ανάπτυξη κυκλική, να καταλήξει κάπου, απλώς πηγαίνει. Ταξιδιάρικο. Ως συνήθως τελειώνει κάπως άγαρμπα. Μπράβο.

Με την συζήτηση για ένα phaser προχτες αρπαξα την ευκαιρία να σας δείξω τα πρώτα μου πετάλια και να αναφερθούμε στην ιστορία της ΕΗ και του απίστευτου Mike Matthews. Γεννημένος το 1941 ήταν επιχειρηματίας από τα 6 του. Ψάρευε μπάλες μέσα στους υπονόμους και τις πουλούσε. Αργότερα πήγαινε στα γήπεδα του γκολφ και μάζευε τα μπαλάκια που έβγαιναν έξω από το γήπεδο. Μουσικός και οργανίστας, έπαιξε και περιόδεψε με τους Isley brothers, γνώρισε τον Hendrix, πήρε πτυχία στα ηλεκτρονικά και στις επιχειρήσεις. Ήταν εκεί όταν άρχισε να φτιάχνει κλώνους του maestro fuzz και έφτιαξε το πρώτο του πετάλι το LPB1 που ήταν το πρώτο OD booster. Αργότερα έφτιαξε το big muff για τον Hendrix που ....όλοι το έπαιξαν. Ετσι ξεκίνησε την εταιρεία του και τα πετάλια του κατάκλυσαν την Αμερική και όλο τον κόσμο. Χτυπημένος από τα συνδικαλιστικά χρεωκόπησε στην δεκαετία του 80. Φυσικά δεν το έβαλε κάτω. Πήγε στη Ρωσσία και αγόρασε ένα παλιό εργοστάσιο λυχνιών. Ετσι γεννήθηκαν οι λάμπες EH. Τα κυκλώματα και η ρώσσικη μαφία τον έκαναν κάποια χρόνια αργότερα να πουλήσει το εργοστάσιο, αλλά εκμεταλλευόμενος την μανία των μουσικών για vintage πετάλια αναβίωσε την ΕΗ ξανά. Σήμερα στα 81 είναι ακόμα όρθιος με ένα τεράστιο πούρο και ...σκέφτεται business συνέχεια σαν να μην έχει αύριο. Αγόρασα το πρώτο μου ΕΗ, το treble booster - screaming tree από ένα μαγαζάκι πίσω από την Ομόνοια το 1977 για 750 δραχμές. Είχα δει τον Ντάνη Τραγόπουλο όταν πρωτοφτιάξαμε τους a priori να χρησιμοποιεί το LPB1 και είχα εντυπωσιαστεί. Σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραία περίπτωση να μπουστάρεις ξαφνικά τα πρίμα. Συντομα του έκανα και μοντίφα true bypass! Σε επόμενη κάθοδο λίγο μετά στην Αθήνα πήρα το Small Stone για 3500 ή 4500 δραχμές. Το ιστορικό phaser πολύ πριν ο,τιδήποτε άλλο, ήταν το μοναδικό στη Θεσσαλονίκη και για πολλά χρόνια ο ήχος μου είχε την υπογραφή phaser, treble boost και FBT wah wah. Τεράστιο κουτί, λαμαρινόβιδες για να αλλάξεις μπαταρία, λαμαρίνες που έκοβαν χέρια αλλά κράτησε όλα αυτά τα χρόνια και πάει για 50ετία. Αργότερα ερωτεύτηκα τα MXR, αλλά δεν ψώνισα όσο ήμουν δραστήριος, μετά πήρα ένα boss od1 που το έπαιξα σε μια συναυλία και μετά το χάρισα στον κουνιάδο μου. Πάντα ήθελα και ένα memory man και ένα electric mistress, που ίσως ψωνίσω για νοσταλγικούς και μόνο λόγους. Ελπίζω να σας κάνω ένα βιντεάκι μια μέρα. Πιό κάτω ο παππούς και η ιστορία του https://www.ehx.com/about/

εγω γιατί νόμιζα ότι το καλύτερο ever ήταν το δικό μου?

και φωνηΕΝτάμε

ε δες.... Αν μου έφερνε μια φωτό του Χανκ με αυτόν θα του τα έδινα και γω (αν είχα) Στημένη δεν είναι απλώς. Σειρά στην τιβί είναι. Ρεαλήτη είναι.

ναι ρε μάστορα. Κανένα αποδεικτικό έχει? ετσι δίνει ο άλλος 450?

Κάτσε ρε μάστορα...450Κ....

Είναι σίγουρο ότι έχεις πολύ περισσότερη άνεση στην ακουστική. ακόμα τουλάχιστον

ήμουν φαντάρος το 81 όταν τον πήρα σε μια άδεια. Είχα πάθει πλάκα. Από τους πρώτους ψηφιακούς δίσκους το συγκεκριμένο είναι ένας παράξενος συνδυασμός Martino/Rosenwinkel/Metheny

Υποθέτω σε video editor

Καλώστονε Μια χαρά είναι φίλε μου. Οργανωμένο και καλοπαιγμένο. Υπάρχουν οι αδυναμίες της ηχογράφησης με το κινητό, κάτι υποψίες τυμπάνων που δεν ξέρω πως έγιναν, συντεταγμένος ήχος στην ακουστική, συμπαθής ηλεκτρική, στο χρόνο ΟΚ. Πας για μια καρτούλα και βουρ για το επόμενο.

πρόλαβα και ψώνισα...?

θέλουν ισχυρό ενισχυτή ακουστικώνστο μηχάνημα. Δεν θα τα πρότεινα. Ούτε στην 32άρα έκδοση. Γενικά είναι εξαιρετικά, είναι υπερ αναλυτικά κλπ αλλά....όχι δεν θα ταιριάξουν. Θα ξεκινούσα με τις ψείρες του κινητού μου ή τίποτα ποιοτικές ψείρες των 15 ευρώ πχ η jbl έχει κάποια. Σε κανονικά ακουστικά η πρότασή μου πάντα σε αρχάριο είναι Κ240. Τα δικά μου Κ240 (εχω δυο διαφορετικές εκδόσεις) τα έχω από το 1977. Σήμερα είναι πολυεθνική και φτιάχνονται στην Κίνα, όπως όλα τα προϊοντα του πλανήτη. χαμηλή impedance και χαμηλή απαίτηση σε ενισχυτή. Σίγουρα κάτω από 200mW

αρα θέλει ευαίσθητα ακουστικά