TamTam

Δυστυχώς το κόκκινο. Το μπλε μου άρεσε πάντα περισσότερο, αλλά το είχαν κερδίσει τα ξαδέλφια μου σε μια λαχειοφόρο αγορά ? κι εμείς το κόκκινο. Ήμουν όμως 12-13 χρονών και δεν πείραζε - κι αυτό καλό μου έκανε! Νομίζω ότι η μεγαλύτερη απόδειξη πως κάποιοι που γεννηθηκαμε αρκετά μετά την εποχή των συγκροτημάτων αυτών, στη μεταδικτατορική Ελλάδα, επιλέξαμε να ασχοληθούμε συνειδητά με τη μουσική που αγαπήσαμε, είναι ότι ελλείψει youtube, έπρεπε πραγματικά να ρίξουμε ψάξιμο στον αχανή κατάλογο των άλμπουμς συγκροτημάτων larger than life, όπως οι Beatles, οι Stones, οι Zepellin, οι Floyd, οι Purple, οι Queen κλπ κλπ, για να βγάλουμε γούστα. Θυμάμαι ότι είχαν μπει τα 80s με τα μπούνια, κι εγώ ήμουν κολλημένος στις δυο προηγούμενες δεκαετίες που ακόμη ανακάλυπτα - από Buckley, Doors, Dylan και Νeil Young μέχρι Hammill και ELP. Που να προφτάσω να αντιληφθώ: Siouxsie & the Banshees, Cure , Prince, Elton John, ό,τι καλό βγήκε μετά στα 80s, εγώ φορούσα ακόμη καμπάνες σαν τον Plant! (και με πείραζαν στο σχολείο) Ένιωθα ότι η μουσική είναι απέραντη και ότι ακόμη δεν είχα καν ξυσει την επιφάνεια - αργότερα θα ανακάλυπτα και τη jazz, την κλασική, τα blues και την ethnic... μια ζωή δεν φτάνει. Ευτυχώς που υπήρχε και η μικρότερη αδελφή μου που ζούσε απολύτως εντός της εποχής της και άκουγα/μάθαινα και από εκείνη. Αυτό με έσωσε όταν έπρεπε να κάνω ένα γιγάντιο άλμα και follow up στο τι συνέβαινε όσο εγώ περνούσα ψυχεδελικές εποχές ακούγοντας Jefferson Airplane, Hendrix και Sweet Smoke... δώστε ένα άκουσμα σε αυτό όσοι δεν το ξέρετε - για να παίξεις κάτι τέτοιο πρέπει να μάθεις και να καταλάβεις μουσική ...

Να πω την αμαρτία μου; Εγώ το American Sound το επέστρεψα στο Thomann και έβγαλα όλες τις line in ηχογραφήσεις που ετοιμάζουμε στο laptop, με το mixer out του Bad Monkey... :D To είχα δοκιμάσει όωπς προτείνατε, τελευταίο και όλα τα drive πριν από αυτό. (τα delay και reverb μετά, εννοείται)

Τρεις δίσκοι: Beatles - διπλή συλλογή, Queen - Α Νight at the Opera, Ritchie Blackmore's Rainbow. Ένας παραγωγός: Γιάννης Πετρίδης. Σημείωνα τίτλους από τα τραγούδια που έπαιζε, και μετά πήγαινα στο δισκάδικο και ζητούσα να μου γράψουν κασέτα με αυτά. Από Air Supply και Toto μέχρι Rocky Ericson. Ένα συμμαθητής: ο Βασίλης που κάθε εβδομαδα μου έγραφε σε κασέτα και από ένα άλμπουμ του Elvis Presley. (ο μπαμπάς του τα είχε όλα) Mια ξαδέλφη: η Κάτια, μεγαλύτερή μου που επέμενε να μου φέρνει να ακούω Peter Hammill, Βob Dylan και Tim Buckley. Ο πρώτος δίσκος -άλμπουμ βινυλίου που αγόρασα μόνος μου ήταν το Outlandos d' Amour των Police. Οι γονείς μου είχαν φρίξει με τις γκαρίδες του Sting και τα επαναλμβανόμενα ρεφρέν. Μπορεί να μην ήταν το αγαπημένο μου συγρότημα, (είχα λιώσει ό,τι υπήρχε από Rainbow, Queen, CSN&Y, Led Zep, Skynyrd κλπ) αλλά σε σχέση με τη μουσική που ήθελα να κάνω από τ πρώτα μου βήματα μέχρι σήμερα βρίσκω ότι το μίγμα ρέγκε-πανκ-ροκ ενορχήστρωσης, στο παρακάτω κομμάτι καθόρισε αισθητικά όλη μου την πορεία.

Εγώ πάντως, αν τυχαινε παλιά να φουμάρω απ' τα άλλα, κανονικότατα και δεν καταλάβαινα τπτ. Τώρα έτσι και με κεράσουν μου πέφτει η πίεση, τι να λέμε. ? Είναι και στον άνθρωπο. Ο Dr Feelgood για παράδειγμα είχε τόσο νεύρο και τσαμπουκά (πάντα), που θυμάμαι ότι όταν τον είχα δει στα 90ς live, μόνο στο πρώτο κομμάτι είχε ανάψει και καπνίσει τρια τσιγάρα και είχε τις φυσαρμόνικες σειρά πίσω του, μέσα σε ποτήρια γεμάτα μέχρι πάνω με ουίσκι. Eτσι για τη γεύση , αλλά μέχρι να τελειώσει το gig τα είχε πιει όλα...

Δεν ξέρω αν οι Pink Floyd, οι Beatles, oi Jefferson Airplane, ο MIke Oldfield ή εκατοντάδες άλλοι, θα είχαν κάνει τη μουσική που έκαναν σε αλμπουμς όπως το Dark Side of the Moon, Meddle, White album κ.λπ. χωρίς την επίδραση των ναρκωτικών. Υποψιάζομαι βάσιμα πως όχι. Η προσωπική μου εμπειρία, έχει να κάνει με το εξής: υπάρχει ένα σημείο ισσοροπίας ανάμεσα στο να είσαι σε ευεξία και στο να είσαι τύφλα (αν μιλήσουμε για αλκοόλ λόγου χάρη). Σαν το ρητό των αρχαίων ημών προγόνων που έλεγαν ότι "παν μέτρον άριστον". Το σημείο λοιπόν, που είσαι στο τσακίρ και κεφάρεις - δεν έχει καμία σχέση με το να γίνεις τύφλα και να παραπατάς επί σκηνής. Στο σημείο αυτό λοιπόν, πιστεύω ότι ναι, είμαι πιο χαλαρός, ενδεχομένως πιο απελευθερωμένος στη σκηνή (λιγότερες αναστολές), δεν έχω άγχος, είμαι πιο χαρωπός ως προσωπικοτητα, γελάω πολύ, και πιο cool (με την έννοια ότι "στα αρχίδια μου"). Αυτό για μένα μπορεί να σημαίνει ότι έχω πιει δυο μπίρες ή τρεις. Όχι περισσότερο. *Στις δυο μεγάλες μπίρες, ελέγχεσαι σοβαρά από τα αλκοτέστ πλέον. ? Σημαντικό όμως είναι ότι αυτό ΔΕΝ αποτελεί κανόνα. Διότι ποικίλλει για κάθε άνθρωπο. Το αλκοόλ βγάζει τον πραγματικό εαυτό σου (όπως πολλά άλλα παραισθησιογόνα επίσης), τις φοβίες σου ενδεχομενα, τα κόμπλεξ σου κλπ. Ετσι, κάποιος που πίνει μπορεί να γίνει αφόρητος μαλάκας, εριστικός, ή να σφιγμένος και επιθετικός -σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει σε άλλους ανθρώπους. Και φυσικά, αυτό ισχύει και ειδικά σε ό,τι αφορά τη μουσική performance. Το αλκοόλ -ή όποια άλλη ουσία, ΔΕΝ σε κάνει καλύτερο μουσικό (παρά τα παραδείγματα των Pink Floyd και λοιπών που προανάφερα), αν δεν είσαι ΉΔΗ καλός μουσικός ή προσωπικότητα. Θα έχετε διαπιστώσει ότι πολλοί όταν πίνουν γίνονται ελλεινοί, άλλοι όμως σε αγκαλιάζουν και αγαπούν όλο τον κόσμο. Το ίδιο ισχύει και με τη μουσική: αν δεν είσαι ήδη καλός μουσικός, να γνωρίζεις το υλικό σου και το όργανό που παίζεις, αν δεν έχεις δημιουργική φαντασία και κάποιες ποιότητες από μόνος σου σαν άνθρωπος και σαν μουσικός, καμία ουσία δεν θα στις βγάλει. Συνεπώς, καλύτερα να μελετάει και να δημιουργεί κανείς, παρά να το τσούζει! Γίνε καλός και όλα τα άλλα έρχονται. Γνώμη μου.

Αν παίζει τέτχοια το μαγαζί, count me in (δυο στην τυχη)

Τώρα μάλιστα... Έτσι δεν προσελκύεις, έτσι αποτρέπεις κόσμο από το να συμμετάσχει! Οπότε, μάλλον καλά έκαναν και ρώτησαν οι συμφορουμίτες "ποιο μπλουζ εννοείς"... ? Διότι, εντάξει, blues 12μετρα και 24μετρα έχουν παίξει όλοι οι μουσικοί του κόσμου, από τη Miley Cyrus μέχρι τους Status Quo ...

Κάτσε να τα βρω πρώτα Γιάννη! Δεν χρειάζεται trade φίλε. Είδα το pm σου και θα σε πάρω τηλέφωνο μόλις τα έχω!

Πρέπει να έχω ένα φακελάκι με πέντε έξι, αν θες στις χαρίζω. Δεν έχω πια ούτε ένα Boss πετάλι. Παρασκευο-Σάββατο θα είμαι Αθήνα. Αν είσαι κι εσύ, στείλε pm

Λέω να βάζω μόνο μουσικού ενδιαφέροντος, παιδιά. Γελαω πολύ με αυτό (είναι απ΄την εποχή που οι κωμικοί έκαναν και παντομίμα και κάπνιζαν στις ταινίες) ?

Kυνηγάνε το μπαλάκι ! Και το αρπάνε με τα δόντια!

Eύγε Βαγγέλη, πολύ χρήσιμο. Εχει και καμποσα που δεν τα είχα σκεφτεί! Για ρακέτες δε λέει τίποτα όμως. ?

Ρακέτες... πφφφ Έλα να ξεβλαχεύουμε σιγά σιγά https://www.viral365.eu/cposts/06/26/54909/

Τι καλά που θα ήταν αντί γα ρακέτες να παρακολουθούσαμε κάτι τέτοιο

Kαλά ντε, μην τρελαθείς κιόλας. Το σκέφτηκα με αφορμή τα δαγκώματα, αλλά γενικά λένε ότι κάνει καλό είτε να καθαρίζονται είτε να μασουλάνε denta-sticks και τέτοια. Παλιά, το έκαναν τρώγοντας με τα κόκκαλα. Στις σύγχρονες εποχές, που όλα τείνουν να γίνουν cyborg , ξηρές τροφές και τέτοια, χρειάζονται και σε αυτό φροντίδα. Η αδεσποτούλα που μαζέψαμε το καλοκαίρι, για παράδειγμα, είχε δόντια γεμάτα πέτρα και η κτηνίατρος από αυτό (και άπό άλλα δεδομένα βέβαια, νύχια κλπ) την έβγαλε ότι είναι πάνω από 2 ετών, κοντά στα 3. Ωστόσο, με το που άρχισε το σκυλί να τρέφεται σωστά και να μασουλάει και κανένα κοκαλάκι for the fun of it, τα δόντια της άστραψαν. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι το καημένο έως τότε θα έτρωγε μόνο (απ' τα) σκουπίδια...

Ούτε και πάλι θα διαφωνήσω με τον γιατρό της παρέας. Θα κάνω απλώς μια μετάφραση σε όσα πομπωδώς αναφέρει, για να καταλαβαίνουμε όλοι με τι τετράποδα τέρατα έχουμε να κάνουμε. Το περιορίσαμε λοιπόν στην πιθανότητα δαγκώματος (δήγμα = δάγκωμα). 1) ΑΝ σε δαγκώσει λοιπόν σκύλος, 2) έχεις 16-20% πιθανότητα να νοσήσεις με λοίμωξη (αυτό θεωρείται υψηλό ποσοστό στην ιατρική) 3) γι' αυτό ΑΝ σε δαγκώσει σκύλος, ο γιατρός θα σου δώσει αντιβίωση. Μεγάλο κακό μας βρήκε! Run for your life Γι' αυτό και όταν βλέπει κανείς σκυλάκια στην παραλία μαζί με τα αφεντικά τους, το πρώτο πράγμα που νιώθει είναι να απειλείται η ζωή του. Στατιστικά βέβαια, δεν ξέρω πόσους από εμάς εδώ μας έχει δαγκώσει σκύλος στην παραλία ή γνωρίζουμε ανθρώπους που να τους έχει δαγκώσει δεσποτοζόμενος σκύλος στην παραλία, αλλά θα είχε ενδιαφέρον αν υπάρχει κάποιος να μας το πει. Την αδελφή μου πάντως τη δάγκωσε μια μέρα ένα τρελό λυκόσκυλο που πήδηξε από τον πρώτο όροφο πολυκατοικίας στην Αθήνα και την ανιψιά μου ο σκύλος τους μέσα στην κουζίνα του σπιτιού τους και της έκαναν ράμματα στο κεφάλι. Για παραλία, δεν έχει τύχει να ακούσω. Για πείτε! Ρε συ είναι πανέμορφη. πώς τη λέτε; Και μια ερώτηση: της πλένετε ποτέ τα δόντια με ειδικό δάχτυλο-βουρτσάκι;

Τους χαρακτηρισμους στους επιστρέφω. To link που παραθέτεις, επιβεβαιώνει τα λεγόμενά μου, περί σπουδαιοφάνειας. Αφορά μια απαρίθμηση, όλων των νοσημάτων που μπορούν να μεταδοθούν από ζώα -και από σκύλους και γάτες φυσικά, αναμεσα σε αυτά τα ζώα, παγκοσμίως. Η καταλογοποίηση όμως δεν συνιστά πραγματικότητα. Στην πράξη και όχι στη θεωρια, από τον ίδιο τον σκύλο άμεσα, θα κολλήσεις μόνο λύσσα αν σε δαγκώσει (ή αν τον δαγκώσεις εσύ) ή αν φας τα σκατά του και είναι άρρωστος. Συγκεκριμένα, από όλα αυτά τα πομπώδη, κρατάμε ότι υπάρχουν ζωοανθρωπονόσοι όπως λέγονται, δηλαδή νόσοι που προσβάλλουν και τον άνθρωπο και τον σκύλο/γάτα. Από πολύ απλά πράγματα όπως π.χ. τη δερματοφυτίαση -μια δερματίτιδα σαν αλωπεκίαση που συναντάται κυρίως στη μικρά γατάκια, μέχρι τη Σαλμονέλλα, που πρέπει να έχει να κολλήσει άνθρωπος από σκύλο τουλάχιστον 200 χρόνια. Η ασθένεια αυτή, προέρχεται συνήθως από το νερό, το χώμα, τα έντομα, τις επιφάνειες εργοστασίων και κουζινών, τα ζωικά περιττώματα και τα ακατέργαστα κρέατα, πουλερικά και θαλασσινά. Κάτι άλλα, όπως η Βρουκέλλωση (κολλάς από Αιγοπρόβατα και βοοειδή, όχι από το σκύλο σου που παίζει στο χωράφι΄. Επίσης αν δεν βράσεις ή παστεριώσεις το γάλα), ο Εχινίκοκκος (μεταδίδεται στον άνθρωπο κυρίως μέσω επιμολυσμένων λαχανικών ή μέσω της επαφής με μολυσμένο χώμα) , ή το τοξόπλασμα (κύριος - τελικός ξενιστής του είναι η γάτα, μοορεί μέσω των μολυσμένων τροφίμων και του μολυσμένου περιβάλλοντος (όχι άμεσα από τη γάτα) να προσβάλλει τον άνθρωπο και άλλα ζώα (πουλιά, τρωκτικά, χοίρους, πρόβατα κ.ά.). Όλα αυτά τα όχι συγκεκριμενοποιημένα στοςυ σκύλους, τσουβαλιάζει το άρθρο που έβαλες. Μόνο τα Παρασιτικά Νοσήματα είναι η μοναδική κατηγορία νοσημάτων από την οποία μπορεί να διαταραχτεί η υγεία του ανθρώπου από το σκύλο. Αλλά φυσικά, με τα αντιπαρασιτικά χάπια και αμπούλες προλαμβάνονται όλες αυτές οι καταστάσεις κι επέρχεται η ισορροπία στη συμβίωση σκύλου - ανθρώπου. Συμπερασμετικά: Όταν λοιπόν, εφαρμόζονται κανόνες ατομικής υγιεινής (υπάρχουν -εκτός από την 3μηνη αμπούλα, και εντομοαπωθητικά σκύλου για το τρίχωμά του και ειδικά περιλαίμι) και όταν γίνεται τακτικός παρασιτολογικός έλεγχος των ζώων, με διενέργεια ορολογικών εξετάσεων των σκύλων τον Απρίλιο για να διαγνωσθούν τα μολυσμένα από την προηγούμενη περίοδο δραστηριότητας των σκνιπών ζώα και να ληφθούν μέτρα πρόληψης της μόλυνσης των υγιών και τον Νοέμβριο για να διαγνωστούν τα ζώα που μολύνθηκαν κατά τη νέα περίοδο και να ληφθούν τα ενδεικνυόμενα μέτρα, τότε μάλλον από τις σκνίπες που ενδεχομένως να τσιμπήσουν εσένα κινδυνεύουμε πιο πολύ στην παραλία, παρά από τα τετράποδα. Χρήσιμη συμβουλή Πλένετε πάντα καλά τα χέρια σας ειδικά μετά την επαφή με ζώα ή περιττώματά τους. Είναι ένα από τα βασικότερα μέτρα πρόληψης που μπορείτε να πάρετε. Είχα διαβάσει και αυτό https://www.zoosos.gr/paraplerophorese-gia-tis-astheneies-kai-pos-metadidodai-apo-ta-zoa-apo-ton-iatriko-sull/#axzz5sMh8rc8l

Διαφωνώ. Καθόλου σαφές δεν είναι το να λες ότι αν σε δαγκώσει σκύλος έχει μικρόβια στο στόμα του που θα σου τα μεταφέρει, χωρίς να κατονομάζεις για τι μόλυνση μιλάμε. Και πίθηκος αν σε δαγκώσει, μπορεί να μολυνθείς - έχει πεθάνει κόσμος από αυτό. Και γάιδαρος, δεν έκανα πλάκα. Ή άλογο. Αλλά μια χαρά τα καβαλάμε για δουλειά και για σπορ. Δεν γίνεται όμως να έχεις σημείο αναφοράς την επιστημονικότητα των ισχυρισμών σου α) χωρίς στοιχεία και β) παραβλέποντας απόλυτα το γεγονός ότι ένα ζώο είναι υγιές, καθαρό και εμβολιασμένο δεν θα σου μεταδόσει παρά μόνο την αγάπη του. Εδώ δεν αξιολογείς καν το τι είδους ή πόσο σοβαρή μπορεί να είναι μια μόλυνση από ενδεχόμενο δάγκωμα/φτάρνισμα. Αυτα τα δυο μαζί μαρτυρούν προκατάλειψη. Ούτε σαφής λοιπόν, ούτε καλόπιστος είσαι. Και τα αστεία πράγματα που λες, δεν τα κάνει σοβαρά καμία ιατρική σπουδαιοφάνεια. Το λόγο που εμμένεις σε κάτι εμφανώς αστήρικτο , προφανώς μόνο εσύ τον γνωρίζεις. Τέλος, για το ελικονακτηρίδιο, που το παράβλεψες παρ΄ότι σου δίνω τροφή στο πιάτο αφού εμπίπτει στον τομέα σου, πάλι σοβαρολογούσα. Το κολλάμε οι άνθρωποι από άλλους ανθρώπους αλλά δεν μας λέει κανένας γιατρός να μη φιλαμε τα μωρά μας, τις θειάδες και τις γιαγιάδες μας. Κάποια αντίφαση εδώ, έτσι; Αντε καλό βράδυ και καλό μήνα! Γαβ και νιάου

Μα δεν διαφώνησα. Αντιθέτως δέχομαι ότι πρέπει α) ο σκύλος να σε δαγκώσει και β) να έχει ύψος 1.70 και άνω για να φτερνιστεί στα μούτρα σου. Αν αναφέρεις κι άλλες περιπτώσεις απευθείας μετάδοσης ασθένειας , θα ήθελα όμως να αναφέρεις και ποιες είναι αυτές οι ασθένειες που μεταδίδονται απευθείας για να προφυλαχτούμε. Το "πολλά από τα μικρόβια της φυσιολογικής χλωρίδας του στόματός " που είναι παθογόνα, δεν μου λέει τίποτα. Το ελικοβακτηρήδιο ας πούμε, το κολλάνε τα μωρά από άλλους ανθρώπους που τα φιλάνε, γιαγιάδες , θείες κλπ. Εσύ έχεις κάτι συγκεκριμένο να μας πεις που να κολλάει απευθείας από σκύλο ύψους 2 μέτρων που θα φτερνιστεί στα μούτρα μου; Μη μας λες ότι έχεις σκυλιά, αυτό από μόνο του δεν είναι επιστημονική εξήγηση για όσα λες. Φιλικά, Μ

Γιώργο, εσύ είσαι ο γιατρός και ξέρεις. Συνεπώς θα λάβω σοβαρά υπόψη μου αυτό που λες: ότι ο μόνος τρόπος απευθείας μετάδοσης κάποιας ασθένειας από τον σκύλο στον άνθρωπο, είναι είτε να σε δαγκώσει είτε να φτερνιστεί στα μούτρα σου. Κι στις δυο περιπτώσεις θα πρέπει να είναι ανεμβολίαστος προσθέτω. Χαίρομαι που το διαλευκάναμε! Όχι ρε, τα βρίσκουμε. Ευτυχώς που δεν απαγορέψαμε τα πτηνά να πετάνε στον πλανήτη, μετά από εκείνη τη γρίππη των πουλερικών στην άπω ανατολή. Ολόσωμα προφυλακτικά ξέρω γω? Να πω τέλος, ότι ο νόμος επιτρέπει να κυκλοφορείς και να είσαι με τον σκύλο σου σε δημόσιους χώρους, όπως είναι π.χ. μια μη ιδιωτική παραλία. Αυτό που δεν επιτρέπει, είναι να μπαίνει το ζώο στη θάλασσα όταν είναι κι άλλοι λουόμενοι εκεί. Αλλά καθώς είπα, οι υπερευαίσθητοι είναι λίγοι τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον εκεί που παραθερίζω - ίσως παίζει ρόλο ότι πάρα πολύς κόσος πλέον έχει κατοικίδια (μια βραδυνή βόλτα σε οποιοδήποτε παρκο της Αθήνας, θα σας πείσει γι αυτό), ίσως και ότι έχουμε πολλούς ξένους (μη έλληνες) τουρίστες.

Δεν βρήκα στο σχόλιό μου αυτό που αναφερεις. Μου το δειχνεις σε παρακαλώ? Μόνο αν ειναι λυσσασμενος θα κολλησεις ενδεχομενως. που να δεις τι παθαίνεις ετσι και σε δαγκωσει γάιδαρος... ?

Kι εγώ απάντησα - σχολίασα με το παραπάνω. Και με παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι δεν κολλάει άνθρωπος από σκύλο κάτι. Κολλάει από τα κουνούπια, από μολυσμένο χώμα μέσω της τροφής του κλπ. Και είναι επιστημονικά αποδειγμένο, συγνώμη. Τα περί νοσοκομείου, δεν τα σχολίασα εγώ. Τι κούταβος είναι αυτός!