Έχω παίξει αρκετά με τον JB,πάντα σε θέση bridge και πάντα σε mahogany.
Προσωπικά,είναι από τους αγαπημένους μου σε χαρακτηριστικά ήχου.Υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που μπορεί και δεν μπορεί να κάνει...
Αν το ζητούμενο είναι ένας ακατέργαστος,γεμάτος ροκ ήχος που να "ρέει",δε νομίζω οτι υπάρχει κάτι καλύτερο εκεί έξω.Χαλαρός στα μπάσα του,εθιστικός στα μεσσαία του,ακραίος στα πρίμα του.
Επίσης,καθαρίζει πολύ όμορφα με το volume κι έτσι μπορείς να "θυμηθείς" ηχητικά οποιαδήποτε δεκαετία...
Στα δε καθαρά του είναι αξιοπρεπέστατος αλλά μόνο σπλιταρισμένος και σε συνδυασμό με το neck μαγνήτη,λόγω της υψηλής του εξόδου από τη μία και των ξυραφένιων πρίμων του από την άλλη.
Αν τώρα το ζητούμενο είναι ο κοφτός metal ήχος με έντονο και διαρκές palm muting,τότε o συγκεκριμένος Dunkan απλά δεν μας κάνει.