Grey

Καλό. Ίσως ένα αργότερο τέμπο να ήταν προτιμότερο,με ένα σβήσιμο κάπου εκεί στο 3:30...Το οποίο βέβαια θα ήταν περισσότερο.

http://www.seymourduncan.com/comparetones

Πάρε τον '59άρη. Καταπληκτικός neck και το μόνο μειονέκτημα του(κάπως κούφια μεσαία) δεν θα είναι τόσο έντονο στην κιθάρα που έχεις.

To match-άκι αυτό καθιερώθηκε λόγω του προσωπικού γούστου του Κου Dunkan. :) "Seymour's favorite combination"...γράφει στο επίσημο site τους.

Βοήθησε με λίγο γιατί δεν έχω καταλάβει... Το θέλεις το σπλιτάρισμα στους μαγνήτες για δεν το θέλεις; Επίσης,περιέγραψε τι ήχο επιδιώκεις από το neck μαγνήτη γιατί ο SD '59 έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ά...και δεν υπάρχει "το match-άκι" του JB.Όλα είναι θέμα γούστου.

Δεν μπορούσα να μην το ποστάρω...Ο άνθρωπος εδώ ζωγραφίζει. Από τις πραγματικά κορυφαίες στιγμές του.

Δε νομίζω ότι είναι ούτε θεωρία ούτε μύθος αυτό που αναφέρεις. Το δέσιμο με την κιθάρα σου,στην προκειμένη περίπτωση,είναι το Α και το Ω για μένα. Ωραίο είναι να τη χαζεύεις πάνω στο σταντ αλλά σαφώς αυτό που μετράει περισσότερο είναι το τι σου λένε τα χέρια σου. Αυτό όμως μόνο στην περίπτωση που υπάρχει η δυνατότητα να δοκιμάσεις την υποψήφια αγορά σου. Σε διαφορετική περίπτωση,δεν σου κρύβω ότι προσωπικά ακόμα και αν έχω βρει την τέλεια κιθάρα σε όλους τους υπόλοιπους τομείς(θεωρητικά πάντα) αλλά η εμφάνιση της δεν με τραβάει...τότε δεν. Ίσως έχει να κάνει σε αυτό το ότι δεν είμαι επαγγελματίας...Όχι βέβαια πως εκείνους δεν τους απασχολεί το θέμα της εμφάνισης.

Αν χρειάζεται λέει... Πάνε οι εποχές που έμπαινα στo μαγαζί του Γιώργη του Γιακατού και δοκίμαζα από USA Strats μέχρι Ibanez JEM.

Σωστά όλα αυτά. Υπάρχει και το πιθανό "κομβικό" σημείο.Βάλε εσύ όποιο νούμερο θέλεις,σαν ΟΡ. Το σημείο όπου έχεις καταλήξει σε περισσότερες από μία επιλογές.Νομίζω έχει συμβεί σε αρκετούς... Με ποιό καθοριστικό κριτήριο επιλέγεις τότε; Eμφάνιση; Specs; Όνομα; Μεταπώληση; ...Ένστικτο; Δεν γίνεται,θα σου στείλω πμ...

Εντάξει,ας μην συζητήσουμε.

Πρέπει να συζητήσουμε ακόμα αρκετά εγώ κι εσύ.Δεν φαίνεται να συνεννούμαστε. :) Το έθιξα ήδη στο πρώτο μου ποστ σε αυτό το θρεντ. ::) Τέλος πάντων,το θέμα έγκειται αποκλειστικά στον ΟΡ.Δικός του ο ήχος,δικά του και τα λεφτά... Και εννοείται πως θα εκτιμούσα ιδιαίτερα ένα tone report,στην περίπτωση που τελικά κάνει την κίνηση!

Ρε παιδιά,συγνώμη ένα λεπτάκι... Πρόθεση μου δεν είναι να καταδείξω ότι οι συγκεκριμένοι μαγνήτες,αφού δεν έχουν ευρύ πελατολόγιο,υστερούν σε σχέση με τους πιο εμπορικούς.Αλίμονο.Εξάλου,δεν έχω την παραμικρή προσωπική εμπειρία με δαύτους. Επίσης εννοείται,πως η αυστηρά εμπορική πορεία ενός προϊόντος δεν αντικατοπτρίζει πλήρως και πάντα την προσφερόμενη ποιότητα. Απλά,είναι απορίας άξιο το γιατί πολλά πρωτοκλασσάτα ονόματα του χώρου δεν ρίχνουν την ψήφο τους στη συγκεκριμένη εταιρία.Αυτό και μόνο. Και μην ξεχνάμε πως η κουβέντα ξεκίνησε από το αν ο ΟΡ όντως θα βρεί την αναβάθμιση που έψαχνε στους συγκεκριμένους (πανάκριβους)μαγνήτες και μόνο.

Γεγονός #1.Οι DiMarzio/Seymour Dunkan κατέχουν το συντριπτικό μερίδιο διάσημων πελατών. Γεγονός #2.Οι πελάτες αυτοί μάλλον μπορούν να διαθέσουν 300e. Γεγονός #3.Δεν το κάνουν. Πόσο πιο απλά να το θέσω;

Πες το,ντε...Τρέχω.

+1 ...Ή άλλος ενισχυτής,ή κάποιο πεταλάκι,ακόμα και κάποιες διαφορετικές ρυθμίσεις στον ήδη υπάρχοντα εξοπλισμό του. Δεν ξέρω,300e για μαγνήτες μου φαίνεται υπερβολικό. Επιπρόσθετα,πολλοί από τους γνωστούς θα τους χρησιμοποιούσαν αν όντως έκαναν τέτοια διαφορά.Και τους παίζουν ελάχιστοι... Θα μου πείτε είναι και το προμοτάρισμα/συμβόλαια που πιθανώς να έχουν με τις άλλες εταιρίες στη μέση. Οκ,αλλά και πάλι...

Ναι ρε συ,σωστά!Το είχα δει το κλιπάκι,το θυμάμαι τώρα. Δεν είναι τα χωράφια μου αυτά για να μπορέσω να κάνω κάποιου είδους κριτική πέραν από το να σου πω ότι το γούσταρα(και το γουστάρω) πολύ... Γι' αυτό λέμε,μαζευτείτε και φτιάξτε το τουγκέδα. :)

Ενδιαφέρον.Παίζει να βρούμε και κάτι τέτοιο,να φύγουμε τελείως; Μπράβο κι από μένα,παιδιά... 'Αρτιο παίξιμο.

Σαφώς και ο Sami έχει δίκιο.Πρέπει να έχει...Δεν μπορεί να υπάρξει αντίλογος. Όσο όμως και αν σας φαίνεται περίεργο,έχει και Dreamdancer δίκιο. Και εξηγούμαι: Πάρτε έναν απλό και ταπεινό ποπ/ροκ/μέταλ ακροατή.Με ούτε τρελλές γνώσεις για τη μουσική(θεωρία και μη) αλλά ούτε και στουρνάρι.Μια ωραιότατη μέση κατάσταση. Βάλτε τον λοιπόν να ακούσει ένα "επικίζον" δείγμα jazz από αυτά που προτείνει ο Sami...Δεν υπάρχει περίπτωση έστω να ψυχανεμιστεί αυτήν την επικαλούμενη επικότητα.Το παραδεχόμαστε όλοι αυτό,νομίζω. Πάρτε τώρα τον ίδιο άνθρωπο και εμφυτεύστε του το ένα δέκατο των μουσικών θεωρητικών γνώσεων του Κου Amiri.Θα ήταν πλέον πιθανό να αντιληφθεί αυτό το ηχητικό χαρακτηριστικό/trademark της κλασσικής και (λιγότερο)μέταλ μουσικής στο επιλεγμένο jazz κομμάτι;Nαι,θα ήταν. Τι έχουμε λοιπόν;Τον ίδιο ακροατή,άνθρωπο,χαρακτήρα αλλά με εξελιγμένο τσιπάκι γνώσεων.Πριν και μετά. Σίγουρα η άποψη του στη δεύτερη περίπτωση θα ήταν περισσότερο ψαγμένη και θωρακισμένη,σαν επιστημονικό αξίωμα ένα πράγμα. Το ερώτημα όμως εξακολουθεί να υπάρχει... Πόσο άδικο θα είχε στην πρώτη περίπτωση; Y.Γ.Φίλε Dreamdancer,πιστεύω ότι δεν έχει νόημα να επανέλθεις σε μία απόλυτων όρων αντιπαράθεση.

Πάντως ο theoctapus έχει ένα δίκιο σχετικά με τον τίτλο του θρεντ... Αν η διαχείριση θεωρεί πως πρόκειται για ένα θέμα που φλερτάρει επικίνδυνα με την παιδική χαρά,μπορεί κάλιστα να το κλειδώσει ή να το μεταφέρει ακριβώς εκεί...Αποκλείεται να μην το έχει δει. Όπως και νά 'χει,δεν λέει να μπαίνεις στο Νόιζ και να βλέπεις ανορθόγραφους τίτλους.

Τι λέμε τώρα;Και αυτό που λέμε το εννοούμε; Συγκεκριμένα εσείς οι "που έχετε ξεφύγει σε μουσικά γούστα",ισχυρίζεστε ότι όποιος δηλώνει πως για τον ίδιο η αίσθηση του επικού και της έντασης δεν αντικατοπτρίζεται στη τζαζ/κλασσική,δεν δικαιούται να το κάνει επειδή δεν είναι βαθύς γνώστης αυτών των μουσικών ειδών και δεν έχει εντρυφήσει στα απόκρυφα τους;Εσείς είστε,το έχετε κάνει; Έχετε ψάξει λοιπόν αντίστοιχα μέχρι το μεδούλι την μέταλ μουσική όσοι αναφέρεστε απαξιωτικά στο συγκεκριμένο είδος;Φυσικά και όχι.Γιατί δεν τη γουστάρετε,σας κουράζει.Μπορείτε όμως να κάνετε λόγο για τουαλέτες και καζανάκια,παρ' όλο που προφανώς δεν γνωρίζετε ούτε το ένα νιοστό της δισκογραφίας της. Όποιος όμως,όχι απαξιώνει(αλίμονο) αλλά απλώς διατυπώνει κάποιες ενστάσεις όσον αφορά στα ερεθίσματα που λαμβάνει από αυτές τις μουσικές/ιερά τοτέμ,θεωρείται άσχετος,πιτσιρικάς,κατώτερου επιπέδου μουσικός,γ.τ.π. ρε παιδί μου... Σόρρυ για το ύφος αλλά οι αντιστάσεις μου στην υποκρισία κάθε είδους είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Συνεχίστε. Υ.Γ.Τα ακούσματα μου πλέον σε μέταλ είναι δραματικά περιορισμένα...

Σέβομαι την ανησυχία του ΟΡ,αλλά δεν θεωρώ πως έχουμε φτάσει στο σημείο να υπάρχει θέμα σε αυτό το κομμάτι του φόρουμ. Οι κριτικές,πλην ελαχίστων εξαιρέσεων,φρονώ ότι δεν εμπεριέχουν το στοιχείο ούτε της εμπάθειας αλλά ούτε και του "κανακέματος" στο βαθμό που θα δημιουργούσε πρόβλημα στον κριτή και τον κρινόμενο. Άλλωστε,στις περιπτώσεις που έχει συμβεί κάτι από τα δύο,πιστεύω πως στην τελική γίνεται εύκολα αντιληπτό από τους περισσότερους. Και σίγουρα,η λύση της ανωνυμίας για μένα δεν ωφελεί both ways...Aλλιώς θα εισπράξει ο κρινόμενος το δικό μου σχόλιο και αλλιώς φερ' ειπείν το σχόλιο του JJ.Είτε θετικό είτε αρνητικό,η επίδραση είναι και πρέπει να είναι διαφορετική. Το θέμα στο οποίο προσωπικά πιάνω τον εαυτό μου να τρώει σκάλωμα είναι όταν ακούω και ξανακούω κάτι και πραγματικά δεν μπορώ να αποφασίσω αν το γουστάρω ή όχι...Οπότε δεν γράφω τίποτα και απλά διαβάζω τα υπόλοιπα σχόλια.

Αγόρασα πρόσφατα την Epi LP Custom Midnight,που υποθέτω ότι κατασκευαστικά πρέπει να είναι πολύ κοντά στο μοντέλο που αναφέρεις.Το οποίο μάλιστα ήταν και στις δικές μου επιλογές,πριν καταλήξω στη δικιά μου. Η (ορατή)ποιότητα της είναι πραγματικά ανέλπιστη,σε σημείο που να αναρωτιέμαι τι παραπάνω μπορεί να υπάρχει στις αντίστοιχες Gibson Custom που κοστίζουν από 2,5 έως 3,5 χιλιάρικα παραπάνω...Και προφανώς θα συνεχίσω να το κάνω μέχρι να σπάσω δυο τέτοιες σε κομμάτια.Δηλαδή ποτέ. Δεν αναφέρεις όμως τι στυλ μουσικής θέλεις να παίξεις και αν έχεις ξαναπιάσει κιθάρα τύπου LP γιατί όντως μπορεί να υπάρξει ένα θέμα εκεί. Αν απλά πάντως το ερώτημα σου είναι αν το συγκεκριμένο όργανο αξίζει τα λεφτά του,θεωρώ πως ναι.Στο 100%.

Θέλω πολύ να ακούσω την προσπάθεια σου αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορώ...Δεν παίζει το ρημάδι.

Σαφώς.Απλά θεωρώ πως μέχρι και το "Flying...",το γρήγορο τεχνικό στοιχείο ήταν και πιο έντονο και πιο συχνό στο παίξιμο του. Από 'κει και μετά,χαλάρωσε κάπως και την είδε πιο blues/jazz/fuzion...Nαι,όλα αυτά μαζί.

Aν και εγώ διαφωνώ με τον όρο "shredder"(έχει ανακαλυφθεί από τους απέναντι,του συναισθήματος)... Με τυχαία σειρά: Vinnie Moore,Greg Howe,Yngwie Malmsteen,Steve Vai,Kee Marcello,John Petrucci,Eric Johnson. O Joe Satriani έχει υπάρξει "shredder".Παλιά.Έχει αποποιηθεί αυτόν τον ρόλο από το '92 και το "The Extremist".