Grey

Εμπερδεύθην σφόδρα. Εννοείς ότι ντύνονται για δεν ντύνονται;

Δεν είμαι σίγουρος για το κρύο...Δεν έχεις δει παπούδια κατακαλόκαιρο να λιάζονται με(από μέσα προς τα έξω) πουκάμισο,πουλόβερ και σακάκι;

Mπα,τίποτα τέτοιο. Απλά πρέπει κάποια στιγμή να τα ξεμπερδέψουμε λίγο στο μυαλό μας. Για παράδειγμα,η επίδραση του Vai δεν συγκρίνεται με αυτή του Hendrix. O Hendrix σαν κιθαρίστας όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Vai. Σε μια αντιστοιχία μεταξύ συγκροτημάτων,θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο για τους Zeppelin και τους Dream Theater ας πούμε. Δεν σημαίνει ότι επειδή κάποιος ξεκίνησε κάτι,χρίζεται αυτόματα ως ο κορυφαίος όλων.

Κανένα προσωπικό,φίλε LK. Εσύ μια χαρά τα είπες.Το σχόλιο σου ήταν συμπαγές και μέσα στα σωστά υποκειμενικά πλαίσια. Είναι όμως κάτι που όντως με ενοχλεί...Και το παράδοξο είναι ότι δεν θα ακούσεις ποτέ κάποιον που βρίσκεται,ας πούμε,πιο κοντά στο τεχνικό κιθαριστικό κομμάτι να μιλάει απαξιωτικά για τους παλιούς κλασικούς.Αντίθετα όλοι θα εκφράσουν εκτίμηση και ευγνωμοσύνη για τη συνεισφορά τους στο όργανο. Είναι το άλλο κοινό,ακόμα και κάποιοι γνωστοί κιθαρίστες αυτής της σχολής,που δεν ξηγιέται όμορφα.

Ο Καζεμίρο λείπει δυο χρόνια τώρα και ο ψήστης σε fast food συνεχίζει να λάμπει...Άσε που ο κερατάς τρέχει περισσότερο τώρα. Όσο για τον Vai και τη λάμψη του,μάλλον δεν γνωρίζεις και πολλά για το background του. Ο ίδιος ο Vandenberg είχε πει πως ο τύπος ήταν too much για το γκρουπ,σε σημείο που ο Coverdale είχε αρχίσει να θαμπώνει στη σκηνή μαζί του. Δεν δηλώνω φαν του Vai...Tον εκτιμώ όμως απεριόριστα για όσα καινούρια πράγματα έχει φέρει στη ροκ κιθάρα και,πίστεψε με,τέτοιοι καλλιτέχνες ποσώς ενδιαφέρονται για το πόσο εύπεπτη ή όχι είναι η μουσική που έχουν στην γκλάβα τους

Σαφώς και δεν είναι γκολτζής.Το να τον κατηγορήσεις όμως γι' αυτό,ενώ είναι πιθανότατα ο κορυφαίος box to box μέσος που γέννησε το άθλημα,δηλώνει ασχετοσύνη και κομπλεξισμό.? Επίσης,μόνο κάποιος που δεν έχει ιδέα από μπάλα θα βάφτιζε τον Μόντριτς 10άρι.

Ξέρω.

Να το πάλι.Μια ζωή τα ίδια. Εμείς οι κάτω του μετρίου(στην καλύτερη) ερασιτέχνες δείχνουμε για άλλη μια φορά το δρόμο. Ακυρώνουμε κιθαρίστες που έχουν πάει το όργανο σε νέα υψίπεδα γιατί...Γιατί άραγε; Προφανώς γιατί δεν είναι του γούστου μας. Μπουρμπουλήθρες λέμε και ρηχοί εντυπωσιασμοί. Είχε ανοιχτεί μια παρόμοια κουβέντα για τον Malmsteen στο παρελθόν.Ευτυχώς ο τεράστιος Sami Amiri συμμετείχε στο νήμα και έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση... Όχι για πολύ κατά πως φαίνεται... Καλό θα ήταν να καταλάβουμε πως το να λέμε ότι δεν μας αρέσει ο Vai,είναι μια χαρά και απολύτως θεμιτό.Το να απαξιώνουμε όμως τη δουλειά του είναι σαν μας λέει ο Νεμπεγλέρας ότι ο Μόντριτς δεν έχει το γκολ.

Όμορφες αναλύσεις.Μεστωμένες. Καίριες ανησυχίες επίσης. Δεν μπορώ να ξέρω για τη μεταφυσική,όπως και κανείς άλλωστε αφού η ίδια η έννοια αυτοπροσδιορίζεται χρονικά. Θαρρώ όμως ότι η επιστήμη είναι αυτή που (πάλι)μπορεί να δώσει τις απαντήσεις. Η εξέλιξη τονίζει πως κάθε είδος αναβαθμίζεται,προσαρμοζόμενο στην εκάστοτε αλλαγή του περιβάλλοντος του.Δεν υπάρχει κανένα που μένει στάσιμο:ή βελτιώνεται ή αφανίζεται. Όταν η αναβάθμιση του είδους επιτάσσει την κοινωνικοποίηση,τότε το ατομικό συμφέρον μπαίνει στην υπηρεσία του κοινού.Αυτή ακριβώς η κοινωνικοποίηση όμως φέρνει μαζί της πλαίσια,κανόνες συμπεριφοράς,νόμους.Η συμπαγής τήρηση όλων των παραπάνω εγγυάται και την ομαλή λειτουργία της εκάστοτε ομάδας. Σε έναν κοινωνικό παραλληλισμό λοιπόν,θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Νεοέλληνας δεν ανήκει στις εξελιγμένες εκείνες περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι δείχνουν να αντιλαμβάνονται αυτό το αξίωμα.Θεωρεί ότι βρίσκεται σε μια οποιαδήποτε κοινωνική δομή(οικογένεια,εργασία,πόλη,κράτος) όχι για να "υπηρετήσει" αλλά για να εξυπηρετηθεί. Απαιτεί προνόμια,αποποιείται ευθύνες. Να μην κουράζω και να μην κουράζεστε κι εσείς. Αυτοί είμαστε. ...Και αυτοί θα παραμείνουμε,φορώντας ανά διαστήματα τον προοδευτικό μανδύα. Δεν ξέρω αν αν είναι παρήγορο το ότι υπάρχουν πολλοί λαοί σαν εμάς ή ακόμα και χειρότεροι από μας.Η εξέλιξη όμως δεν εστιάζει ποτέ στην ποσότητα αλλά πάντα στην ποιότητα. Εμείς δεν την έχουμε.

Yποθέτω πως το όλο πράγμα(τραγούδι,βίντεο,σκηνοθεσία) φτιάχτηκε για να αναδειχθεί η χορογραφία,η οποία και είναι καταπληκτική. Οπότε σε αυτό το πλαίσιο της εμπορικής στόχευσης δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα,ίσα ίσα το βρίσκω τέρμα διασκεδαστικό.Οι τύποι τα σπάνε,τα κάνουν θρύψαλα. Ας είμαστε ανοικτοί σε οτιδήποτε περιέχει έστω και ένα ψήγμα ποιότητας.

https://www.thomann.de/gr/ibanez_rg7421_wnf.htm

Tα λεφτά. Όταν τα σκάσεις χοντρά δεν υπάρχει τίποτα να σε ανησυχεί παρά μόνο η εμφάνιση.Εννοείται ότι έχεις καταλήξει στο τι σε βολεύει. Όταν δεν έχεις πολλά να διαθέσεις,η τύχη.Δηλαδή ο τύπος που την έφτιαξε. Έχω αγοράσει κάμποσες κιθάρες κάτω του 1000ρικου και όλες είχαν τουλάχιστον από ένα λόγο γκρίνιας. Η τελευταία που αγόρασα κόστισε 500 ευρώ. ...Ακόμα ψάχνω ένα έρμο ψεγάδι.Δεν βρίσκω τίποτα.

Ok,πάντα διατηρούσα τις ενστάσεις μου για το φόρουμ αλλά δεν μας είχα ποτέ για τόσο χαμηλά. Μωρέ να μην τ' ανοίξω λέω μεσημεριάτικα...Μαγειρεύω κιόλας.

Nα ρωτήσω τι ακριβώς συζητάμε;

Όταν μας ενοχλεί κάτι συγκεκριμένο σε κάποιον,τον αντιμετωπίζουμε σε αυτό ακριβώς το κάτι.Εάν δεν μπορούμε,το αφήνουμε να πάει στο διάολο και απλά δεν ασχολούμαστε. Βαρεμάρες και παπάρια δεν βοηθούν σε τίποτα. Πάμε παρακάτω.

Εντάξει τώρα,.είπαμε.Συγκρίνεις δεξαμενές με καλάθια απλώματος. Είμαστε μια μικρή ανατολίτικη χώρα και όμως η ροκ παρουσία είναι δυσανάλογα μεγάλη με την κουλτούρα και τα έθιμα της.Δεν μας παίρνει για παραπάνω... Το αν αυτή η παρουσία είναι και ποιοτική είναι άλλο θέμα. Υπάρχουν μεγαλύτερες και δυτικότερες χώρες με λιγότερο έντονο το ντόπιο ροκ στοιχείο.

Ελληνική ροκ,ε; Δύσκολο θέμα. Δεν μου ταίριαξαν ποτέ αυτά τα δύο...Χωρίς να φταίει κανένα από τα δύο. Έχει να κάνει με τη γλώσσα μάλλον.Η Ελληνική δεν βοηθάει καθόλου.Το ροκ ζητάει αυτό το κοφτό λεξιλόγιο που τα Αγγλικά προσφέρουν απλόχερα. Τώρα,αν πρέπει να μιλήσουμε για την επιτυχία ή όχι του συγκεκριμένου μουσικού είδους στην Ελλάδα και επειδή πάλι θα τις βγάλουμε να τις μετράμε...Καλό είναι σε τέτοιες περιπτώσεις να ανατρέχουμε και λίγο στα στατιστικά. Τι ποσοστό ακούει ροκ made in Greece; Οπότε...

Φίλε Ali,μάλλον δεν έγινα κατανοητός. Δεν μίλησα για απλά καθημερινά πράγματα.Δεν έχω την απαίτηση από τον εαυτό μου να μάθει όλα τα μερεμέτια που υπάρχουν,για παράδειγμα.Ούτε από τους άλλους εννοείται. Αυτό προφανώς κατάλαβαν και οι φίλοι παραπάνω. Είχα στο μυαλό μου βαθύτερες έννοιες...Και εκεί ακριβώς έγκειται η μη συνειδητότητα της επιλογής. Δεν είναι του παρόντος νήματος.

Σου έβαλα και τη φατσούλα.Καλά να πάθεις. Πώς γίνεται ένας εργατικότατος και πολύ υπεύθυνος να αρνείται να μάθει κάτι απλό,το οποίο θα γλιτώσει χρόνο από δύο ανθρώπους ταυτόχρονα; Να ζητήσω εδώ ένα συγγνώμη από τον ΟΡ για τον εκτροχιασμό.

Δεν λέμε κάτι διαφορετικό.Σκέψου το. Ο τύπος είναι απλά τεμπέλης.Ετσι είναι φτιαγμένος και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό. Ελπίζω να μην κινηθούμε στο πλαίσιο "όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι"... Είναι τόσο ξεπερασμένο και θλιβερό.

Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα,φίλε μου.Η έννοια του δικαιώματος προϋποθέτει αυτή της επιλογής. Δεν έχω γνωρίσει ακόμη κάποιον που έχει επιλέξει την ασχετοσύνη συνειδητά.

Σε τούτο δω...Αλλά μόνο για αυτούς που κατέχουν τη γνώση. Αυτοί που αγνοούν,αγνοούν την ύπαρξη της γνώσης πριν και πάνω από όλα. Έχω πάψει πια να τα βάζω με δαύτους.Προσπαθώ τουλάχιστον...Τα βάζω με τον εαυτό μου που δεν μπορεί να δεχτεί ότι η Τούνη έχει 1.100.000 Έλληνες να την ακολουθούν.

Η απάντηση βρίσκεται κάπου στη μέση θαρρώ. Σίγουρα η μουσική,ο ρυθμός,το vibe είναι αυτά που δίνουν την πρώτη εντύπωση.Καλή ή κακή. Όταν ακούσω κάτι ενδιαφέρον και δεν βγάζω τους στίχους,θα ψάξω να τους βρω.Αν οι στίχοι είναι και αυτοί ενδιαφέροντες,το όλο πράγμα σίγουρα θα απογειωθεί. Αν δεν είναι,ένα ξενέρωμα θα το φάω.Θα το ξανακούσω βέβαια,αν μου αρέσει τόσο πολύ μουσικά,αλλά θα μου μείνει η γεύση από το ραπανάκι...Είχε δυνατότητες αλλά έμεινε στη μέση. Στην αντίθετη περίπτωση τώρα,απαιτείται περισσότερος χρόνος και υπομονή.Αρκετές φορές έχω εκπλαγεί ευχάριστα από το πως τελικά ένας ποιοτικός στίχος τραβάει προς τα πάνω την ίδια τη σύνθεση. ...Και στην τελική,δεν με θυμάμαι να έχω σιγοτραγουδήσει ποτέ ζαβά πράγματα.

Δεν τους θυμάμαι αυτούς τους τύπους. Αγαπημένες φιγούρες από Μπλεκ και Αγόρι ήταν ο Τερματοφύλακας Γιατρός,ο Κάπτεν Μίκι,ένας ραλίστας του '50 και κάτι γομάρια σε μια ποδοσφαιρική ομάδα που είχαν για προπονητή μια γιαγιά! ...Αυτή που λες τους έπλεκε ζιπουνάκια και τους φορούσε καπέλα για να θυμώνουν και να τους κερδίζουν όλους. Στιγμές ανόθευτης μαγείας.

Indeed...