To LP, σαν υλικός φορέας, ήταν πάντα συνδυασμός τεχνών, πέρα από τη μουσική, (που μπορεί να ήταν το βασικό προϊόν).
Φωτογραφία, γραφίστικη, ζωγραφική, κ.ο.κ
Έχω πολλά παραδείγματα που μπορεί να μην μου άρεζε το LP (η να μην μου αρέσει πλέον), αλλά θα το έπαιρνα μόνο και μόνο για το artwork (π.χ. look at yourself – Uriah Heep- το αυθεντικό).
Με αυτή τη λογική, θεωρώ πολύ καλό αυτό που έκανε ο Τζάκ.
edit:
Όταν έπεσε στα χέρια μου αυτό το βιβλίο:
αγόρασα αρκετά LP's μόνο και μόνο από το cover, χωρίς να ξέρω τίποτα για τη μουσική.
Κάποια έτυχε να μου αρέσουν κιόλας. Για κανένα δεν μετάνιωσα.