Earendil

Εγώ που το είδα σε Χάη Ντεφινίsho είχε άσεμνες χειρονομήες. Α, είχε και το +/-. Inception? Αφτό ήνε? ??? ???

Αυτά, ελπίζω να βοήθησα. ;D ;D ;D ;D

Μα είναι δυνατόν μια εταιρεία που έχει - και φιλοδοξεί να διατηρήσει φαντάζομαι - ένα σεβαστό κομμάτι της παγκόσμιας αγοράς να μην προσαρμοστεί; Γιατί να μην προσαρμοστεί; Θα της την πέσουν οι Ballas; ;D ;D Πολύ ωραία φαίνεται και ακούγεται, τους φώτισε κι ο θεούλης απ' ότι βλέπω και δε τρουπήσανε για pickguard. 8)

Φυσικά, ούτε κι εγώ άλλωστε είχα στο νου μου αποκλειστικά τις μουσικές προσλαμβάνουσες. Τί να γίνει, γεννηθήκαμε εδώ που γεννηθήκαμε και έτυχε αυτό το εδώ να είναι μακριά (και εννοώ όλων των ειδών τις αποστάσεις) απ' τα μέρη που διαμορφώθηκε το υποσύνολο της τέχνης που μας αφορά εν προκειμένω. Ναι, αυτό και μόνο θα έπρεπε να σε κάνει προσεκτικό στην όποια κριτική...αλλά τέτοιες έγνοιες δεν αφορούσαν ποτέ την πλειοψηφία νομίζω. Όχι ότι αυτό μας απαγορεύει την κουβέντα βέβαια. 8)

Ενώ σέβομαι τόσο τα επιμέρους σημεία όσο και το συμπέρασμα στο οποίο οδηγείσαι, σκέφτομαι ότι η έλλειψη εμπειρείας του τόπου, του χρόνου, των συνθηκών κλπ δεν αφήνει παρά ελάχιστα καλλιτεχνικά πονήματα ανοιχτά στην κριτική του σήμερα. Και αυτό μάλλον με "ενοχλεί" περισσότερο από την ανιδεότητα του Έλληνα 25άρη του παραδείγματος σου, από τον οποίο άλλωστε δεν απέχω και πολύ (τουλάχιστον ηλικιακά). :D

Πελώριος. Για μένα μάλιστα, ο τελευταίος των πελώριων. Κρίμα.

Με € 72 στην πόρτα σου (αν δεν εκτελωνιστεί). Βέβαια, σίγουρα θα έχει το μπούγιο του σαν κουτί, και δεν ξέρω πως θα συμπεριφερθούν στο χρόνο οι χορδές αν πολυκαιρίσουν - δε φαντάζομαι ότι δε θα είναι αεροστεγής αυτή συσκευασία. Η τιμή είναι σίγουρα συμφέρουσα. Αν όμως δεν αλλάζεις χορδές κάθε τρεις και λίγο ή δεν είσαι luthier ;D, καλύτερα πολλά πακετάκια στη συνηθισμένη συσκευασία...

Σας ευχαριστώ όλους. Τόσες μέρες έσπαγα το κεφάλι μου...τί μου θυμίζει ο μπασίστας, τί μου θυμίζει... ;D ;D ;D Ασυγχώρητο να μην αναγνωρίσω MC kostri. Πάω για υπερωρίες Dr. Dre. Πρέπει κάποιος να με παίρνει απ' το χεράκι στα κοινωνικά του Noiz ρε διάολε. Όχι τίποτα άλλο, δέχομαι και ειρωνεία ότι διαλέγω ακόμα και το ίδιο στασίδι gig after gig.

Πήρε τη δουλειά με απευθείας ανάθεση φυσικά. Αλλά δε θα έρθουν εκλογές; Θα τους μαυρίσουμε.

Πολύ λιώσιμο στους Karnivool, έτσι; ;D Ωραία δουλειά. Με προσοχή, άποψη, και παιξίματα επιπέδου. Καλή συνέχεια, να ακούσουμε κι άλλα! Υ.Γ: Άλλαξα και τον τίτλο σε κάτι πιο αντιπροσωπευτικό γιατί εγώ δε θα θυμάμαι πώς να βρω το thread μετά από μια βδομάδα. Φαντάζομαι κι άλλοι.

Το χρώμα της "πρώην" έχει..."κάτι", παρόλο που δεν είναι εντελώς ομοιόμορφο. Με ένα πολύ shiny βερνίκι θα ήταν εντελώς σα γλάσο. Μμμμ... ;D ;D ;D Καλή διασκέδαση. ;)

18 νέα μηνύματα; ΟΚ, καμιά ελπίδα για ειρμό πλέον αλλά θα το δημοσιεύσω... :) Βγαίνει μια απολυτότητα σε αυτό το post (και στα επόμενά σου) και μπαίνουν τόσα επιμέρους θέματα που πνίγομαι από αυτά που θέλω να σε ρωτήσω. ;D ;D ;D Ως πατέρας έχεις κάθε δικαίωμα (υποχρέωση, βασικά) να ανησυχείς για τα "αποβλακωμένα" μικρά. Αν ήμουν πατέρας θα ανησυχούσα κι εγώ. Δεν ξέρω πως θα δρούσα αλλά ναι, πιστεύω πως θα ανησυχούσα. Μήπως όμως τα RPG και τα φεησμπουκοτσάτ είναι η τωρινή έκφραση μιας διαδικασίας παλιάς όσο κι οι μύξες; Δες: Σήμερα ο γονιός ανησυχεί για το "online έφηβο" παιδί. Στη δική μου εφηβία ανησυχούσαν όταν παρατραβούσαν τα τουρνουά Mortal Kombat ή αργούσαμε να γυρίσουμε από τις ποδηλατάδες. Στη δική σου εφηβεία (δεν ξέρω ακριβώς την ηλικία σου) φαντάζομαι ότι ανησυχούσαν αν έβλεπαν μακριά μαλλιά ή έβρισκαν Μπακούνιν / τσόντα / δεν-ξέρω-τι στο συρτάρι με τις κάλτσες. Στην εφηβεία των γονιών σου, δεν ξέρω, μπορεί να ανησυχούσαν οι παπούδες σου αν ξετρύπωναν "αισθηματικό" ποιήμα σε απλή καθαρεύουσα. ;D ;D Κάθε γενιά βγάζει τους καλούς της και τα σαπάκια της, δε νομίζω εσύ "υπερτερείς" σε σχέση με μένα επειδή έχεις παίξει πετροπόλεμο - όπως δε νομίζω ότι κι εγώ "υπερτερώ" σε σχέση με το παιδί σου επειδή μεγάλωσα στην "αγνή, προ fb εποχή". Οι άξιοι το βρίσκουν το δρόμο τους. Ή τον φτάχνουν, το ίδιο είναι.

@ LK: Δεν είναι τόσο απλό και είμαι σίγουρος πως το ξέρεις. Βρήκα το video εντυπωσιακό για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς είναι ότι τραβά - ή έστω ακουμπά - μια σκανδάλη (σε προσωπικό επίπεδο) που είναι οικεία χωρίς ευτυχώς να είναι ταυτόσημη. Έπαιζα πάντα κιθάρα με μέτρο και σε πολιτισμένες εντάσεις για να μη ρισκάρω την ατάκα - πασπαρτού: "Δηλαδή τώρα είσαι διαβασμένος;". Άκουγα μουσική κυρίως τις ώρες που ήμουν μόνος ή μπορούσα να απομονωθώ για να αποφύγω το σχόλιο "Τί σ' αρέσει απ' αυτούς τους Άϊρον Σκατέϊντεν;". Έκρυβα τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών κάτω από κάτι σχολικό - για ένα εκατομμύριο λόγους. Νομίζω λοιπόν ότι μπορώ να μπω στα παπούτσια του πιτσιρικά που ακούει το αναχρονιστικό λογύδριο. Νομίζω ότι, λίγο ως πολύ, μπορείτε κι εσείς. Η καταπληκτική λεπτομέρεια είναι ότι σκατώνεται (με κεντρικό μοτίβο το "get a life" ουσιαστικά) ένας άνθρωπος κατά πάσα πιθανότητα ανήλικος, άρα κατά πάσα πιθανότητα οικονομικά εξαρτώμενος, τη μούρη του οποίου μισοβλέπουμε λόγω αντανάκλασης πάνω σε μία κεφαλή αξίας $ 2.800 περίπου. Τα λατρεύω αυτά. ;D Η συνηθέστερη ελληνική εκδοχή του φαινομένου είναι οι γονείς που "φοβούνται" αλλά κάνουν δώρο το παπάκι στο 16χρονο γιο. Ή μήπως μόνο σε μένα φαίνεται ανεξήγητο αυτό; Και βέβαια το ότι οι "stupid friends" του γιού της μπορεί σε μερικά χρόνια να κερδίζουν αρκετά για να αγοράσουν όλο το διαθέσιμο απόθεμα του σύμπαντος σε μπιφτέκια βαθιάς κατάψυξης :D είναι φυσικά λεπτομέρεια. Το βίντεο αρχικά μου χάλασε γερά το στομάχι. Αλλά πάλι συνηθίζω να εμπιστεύομαι την ανθρωπότητα ακόμα κι χωρίς προφανή λόγο, οπότε όλα καλά. 8)

Πρωτακούς ένα τραγούδι live. Μια εβδομάδα μετά το ακούς και πλήρες (ηχογραφημένο). Τί περιθώρια έχει ρε διάολε να σε ψαρώσει 2 - 3 φορές (και να αναγκαστείς να κλείσεις το Manager για να το βάλεις στο repeat);

Παρομοίως, πλην όμως δεν είναι (πλέον, τουλάχιστον) μυστικό ότι Ι) οι Zeps "δανείζονταν" ;D ;D ;D από παντού, και ΙΙ) ότι στις αρχές τους - κυρίως - ήταν περίφημοι για τις εικοσάλεπτες blues "κουρελούδες" που κατά κανόνα άφηναν για φινάλε στα live τους. Γι' αυτό και η έκπληξις, Sir. :D Ακόμα κι έτσι όμως...τί μέγεθος μπάντας. Και πόση καλή μουσική πρόλαβαν να αφήσουν παρόλο που βούτηξαν τα δάχτυλα τους σε όλα αυτοκαταστροφικά...βαζάκια με μέλι που συνάντησαν. :-\ Υ.Γ: Δεν ήταν άσχημο τελικά εκείνο το βιβλίο.

Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι έπεσες απ' τα σύννεφα. 8)

Μια βδομάδα; ??? Προχώρα ακάθεκτος. :) Και λίγο λίγο βλέπε και τα μικρά θεματάκια που θα σου κάνουν πιο εύκολη τη ζωή. Alternate picking, το πιάσιμο της πένας σου κλπ κλπ. Καλή συνέχεια. Δε "σκότωσες" τίποτα. ;)

Ε, να, δε μου φάνηκε πολύ σόϊ να υπάρχει σε κοινή θέα δήλωση ότι θες να καούν οι τράπεζες. Τώρα όμως υπάρχει. Άρα...είμαστε όλοι ευχαριστημένοι;

Έριξα ολίγον βελονάκι στο thread. Φρόνιμα κύριοι. Merci. 8)

Μυστικό είναι; :D

Guilty. ;D

Πρόκειται για ένα album που έχει ήδη συζητηθεί πολύ - φυσικά και στο noiz. Αναμενόμενο είναι κάθε τολμηρή "στροφή" μιας μπάντας να ξαφνιάζει. Προσωπικά μη έχοντας προηγούμενες...συναναστροφές με τους Opeth (οπότε μη έχοντας κάτι δικό τους με το οποίο να συγκρίνω), βρήκα το Heritage πάρα πολύ ενδιαφέρον. Τώρα ελπίζω ότι την επόμενη φορά που θα βρεθώ στο Κέντρο θα το έχει φέρει και ο δισκοπώλης... ::) Θα διακινδυνεύσω παρά τις λίγες ακροάσεις να συμφωνήσω με τον Bloody: πρόκειται για δίσκο "play-κι-άστον". Δε μπαίνεις ποτέ στο κλίμα αν αρχίσεις το μπρος - πίσω, και ακριβώς αυτό το "κλίμα" που σκάρωσαν είναι το Α και το Ω στην προκειμένη περίπτωση.

+1 Αρκετή πληροφορία υπάρχει και εδώ.

(παρόλο που έχω μπερδευτεί ως προς το αν θα μπει P-90 στο neck), να προτείνω τον Dreamer. Κι αυτό επειδή έχω δοκιμάσει Epsilon και Omega και μου άρεσαν πάρα πολύ. Αν οι κανονικοί P-90 του Andy αποτελούν ένα ασφαλές κριτήριο για το επίπεδο της δουλειάς του, μη τονε φοβηθείτε. ;D