Papalampraina

Αν και το έχει ξαναποστάρει κάποιος, λίγος Gilmour ακόμα δεν κάνει ποτέ κακό. :) Άντε και καλή μας χρονιά!

Λοιπόν, καλά όσα γράψανε οι συνάδελφοι περί δακτύλων, αλλά υπάρχουν και κάποια πραγματάκια που μπορούν να σε βοηθήσουν. Ένα από αυτά, το πολύ γνωστό, διαδεδομένο και λατρεμένο από πολλούς, SansAmp Bass Driver DI. Κοίτα λίγο εδώ http://www.tech21nyc.com/products/sansamp/bassdriverdi.html Θα δεις ότι σου δίνει απλές αλλά χρησιμότατες παραμέτρους, για να προσπαθήσεις να σχηματίσεις τον ήχο σου όπως τον θες και λειτουργεί και σαν DI (και όχι μόνο). Καλά τα δάχτυλα, αλλά κι αυτά τα καημένα δεν στα δίνουν όλα.

Πραγματικό κουκλί! Εγώ παίζω με το προηγούμενο American Deluxe P-bass, το οποίο είναι επίσης ένα P με κάτιτις παραπάνω. Άντε καλοτάξιδο!

Φάουλ. Ρώτησα την μάνα μου για το αν η Αστόρια είχε κουτούκια, ταβέρνες και άλλα τέτοια και μου είπε πως είχε από δαύτα, καθώς και άλλα όμορφα μαγαζία που παίζανε χαρτιά, τζόγο, κτλ. Οι γονείς μου ζήσανε στην ΝΥ από το 1966 ως το 1981. Βέβαια το 1965 ο Hendrix ήταν-δεν ήταν, οπότε λίγο άκυρη η χρονιά συνάντησης του με τον Χιώτη. Πάντως δεν θα μου φαινότανε περίεργο για κάποιον άνθρωπο που έψαχνε τρόπους να πάει την κιθάρα πιο πέρα από κει που βρισκότανε, να πήγαινε και να άκουγε άλλους μουσικούς και να έπαιρνε ιδέες.

Στρογγυλά μπάσα; Θέλω εξήγηση για αυτό. Κοίτα, κλασσικές επιλογές είναι τα Fender, είτε Jazz, είτε Precision. Αν και έχω P-bass, πιστεύω το Jazz είναι πιο ευέλικτο. Μιλάω πάντα για τα standard μοντέλα. Τα deluxe είναι ευέλικτα και στα δύο μοντέλα. Για άλλα δεν θα πω, γιατί δεν τα γνωρίζω καλά, αλλά είναι μια καλή αρχή.

Καλώς τον! Πρόταση δική μου: Αν έχεις χρόνο, πήγαινε μια βόλτα στα μαγαζιά και άρχισε να δοκιμάζεις όργανα. Μόνο έτσι θα βρεις κάτι που να σου κάνει στα αυτιά, στα δάχτυλα και στα μάτια. Μην πάρεις γουρούνι στο σακί.

Δείτε κι αυτό το site. http://www.419eater.com/index.php Πέρα από το τι να προσέχετε, έχει και αστείες ιστορίες από πολλούς που ψαρέψανε απατεώνες και τους βάλανε να κάνουν χίλια δύο.

Αν και συνήθως οι άνθρωποι που προσπαθούν να παίξουν Floyd τους βιάζουν, για σένα έχω μόνο ένα "εύγε". Α και αυτά που είπε ο Νέστορας για το fake ringy thing. Αλλά φαντάζομαι ότι δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τους εξοπλισμούς σας, θα ήταν ανόητο. Μπράβο και πάλι! :)

Το MIA Deluxe P για μένα είναι το απόλυτο ροκ όργανο. Έχει τον ήχο του Ρ όπως τον σκέφτεται κανείς, αλλά και έναν humbucker πίσω που δίνει πολλά γκάζια. Λέω humbucker γιατί έχω το προηγούμενο μοντέλο. Βέβαια παίρνει μπαταρίες και κάποιοι το θεωρούν μειονέκτημα, αλλά τόσο αραιά που τις αλλάζεις είναι ασήμαντο. Χωρίς να έχω ακούσει το MIA Standard με τα αυτιά μου, κάποιος μου είπε ότι είναι "ψόφιο", αν και δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Οπότε λέμε: American Deluxe P-bass, flatwound χορδές, 15ιντσο και βάρα! Αυτό που πρότειναν και κάποιοι σε προηγούμενες αναρτήσεις, αυτό προτείνω κι εγώ.

Να υποθέσω ότι μιλάς για την RS210, της καινούριας σειράς; Εγώ πάντως πήρα τον NC115, της προηγούμενης σειράς και είναι όντως πανάλαφρος -20 κιλά για 250αρι Watt δεν είναι τίποτα- αλλά ήθελα 15ιντσο επάνω γιατί μου ταίριαζε στα αυτιά μου. Τα δύο 10ιντσα ειναι σαφώς πιο ευέλικτα, αλλά άλλο πράγμα. Όσον αφορά τους Hartke, έχω παίξει με δύο καμπίνες 4x10. Αυτή με τους αλουμινένιους κώνους και αυτή με τους μαύρους και τις δύο με την ίδια κεφαλή, την ΗΑ 3500. Η πρώτη έχει πολύ σκληρό και μοντέρνο ήχο, ενώ η δεύτερη είναι πολύ "χαλαρή", αλλά όχι vintage στον ήχο της. Εν κατακλείδι, για vintage ήχο θα πρότεινα 15ιντσο, αλλά για ευελιξία, που πιθανά να θες μελλοντικά, 10ιντσα. Πάρε μπάσο και κεφαλή αγκαλιά και ξεκίνα την βόλτα στα μαγαζιά. Εγώ άκουσα πάνω από 10 ενισχυτές για να πάρω τον Eden, αλλά είμαι πολύ ευτυχισμένος που πήρα αυτό που μου άρεσε στα αυτιά.

Επίσης, Music Accessories, Σόλωνος 81 στο κέντρο της Αθήνας. Έχει Badass σίγουρα, αλλά δεν θυμάμαι ποια ακριβώς.

Θενξ για την πληροφορία! Όσο για το άλλο, ο Τρίμης φέρνει Gallien-Krueger, δεν είδα Ashdown.

Καλησπέρα σε όλους. Από σήμερα ξεκίνησα την αναζήτηση ενισχυτή μπάσου. Μιας και θα βρισκόμουν στον Ρέντη, πήρα και το μπάσο στην πλάτη και κατέβηκα στον Πειραιά και συγκεκριμένα στον Ζοζέφ για να παίξω με κάποιον/κάποιους Ashdown. Δυστυχώς ο Ζοζέφ δεν τους εισάγει πλέον και δεν είχα την τύχη να κάνω αυτό που ήθελα. Το ερώτημα προς τους λοιπούς συναδέλφους είναι το εξής: Γνωρίζει κανείς αν υπάρχει κάποιο στούντιο στο λεκανοπέδιο που να έχει Ashdown μπάσου ώστε να πάω να παίξω για να τον ακούσω; Κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη.

Excellent τότε! Keep up the good work. :)

Haryy, επειδή σε έχω γνωρίσει από κοντά τότε με το Β2 και επειδή τα posts σου εδώ μέσα είναι όντως από τα πιο ευγενικά και χρήσιμα, θα στο πω με βαριά καρδιά. Η εκτέλεση σου του κομματιού με κάνει να θέλω να ξανακούσω το πρωτότυπο. Κι αυτό γιατί είναι μια πολύ καλή επανεκτέλεση που δεν μου δίνει κάτι το διαφορετικό από το original κομμάτι. Αν ακούσεις το "All along the watchtower" του Hendrix είναι διαφορετικό κομμάτι από του Dylan. Αν ακούσεις το "Day tripper" των Whitesnake είναι διαφορετικό από των Beatles. Το δικό σου "Come together" είναι το ίδιο με των Beatles, με αποτέλεσμα να μην μου κινεί το ενδιαφέρον. Αν θέλω να ακούσω αυτή την εκτέλεση του κομματιού, θα ακούσω την αυθεντική. Είμαι σίγουρος ότι λόγω εμπειρίας μπορείς να πάρεις το κομμάτι και να το κάνεις όπως το θες, να του αλλάξεις δομή, μέτρημα, μελωδία φωνής, ότι πραγματικά θες. Κάν'το και θα μείνουμε όλοι με ανοιχτό το στόμα εδώ μέσα, είμαι σίγουρος.

Φιλικά και ευγενικά, το κομμάτι πάσχει σε πολλούς τομείς. Ένας είναι ο τρόπος ηχογράφησης, με τα μιντι πνευστά, τον χάλια ήχο κιθάρας, που βέβαια είναι ίδιος με όλες τις "κανονικές" ηχογραφήσεις των 80s και την ερασιτεχνική ψηφιακούρα ενός home computer που το έβαλες να κάνει και αυτή τη δουλειά, πέρα από το internet, τα παιχνίδια, το photoshop και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Δεύτερο, το ότι είναι ένα rock'n'roll όχι όπως μας το έμαθαν οι αμερικάνοι στα 50s, αλλά ο Καρβέλας και οι λοιποί που προαναφέρθηκαν σε άλλα posts, τρεις δεκαετίες αργότερα. Με τα ελληνικά σπασίματα στη φωνή, που προσωπικά δεν μου αρέσουν, τον ελληνικό στίχο που δεν πάει στην ροκ μουσική και πάει λέγοντας. Επίσης, το κομμάτι είναι σίγουρα χαβαλετζίδικο και τέτοια έχουμε γράψει όλοι μας όταν ήμασταν 14 με 16. Το θέμα είναι να μην συνεχίσουμε να γράφουμε τέτοια κομμάτια και στα 25, στα 30 και στα 40 μας. Αν το έκανες για φόρο τιμής στα ελληνικά 80s, τότε προσωπική σου επιλογή. Το παίξιμο σου στο σόλο είναι ευχάριστα ωραίο, σαν επιλογές φράσεων και νοτών, αλλά πνίγηκε κάτω από τον χάλια ήχο. Η φωνή είναι αδιάφορη γιατί είναι σε "ξεκούραστο" τόνο, που δεν σε κάνει να την θυμάσαι γιατί έβγαλε κάτι το ιδιαίτερο. Κάτι σαν τον Πλιάτσικα δηλαδή, αλλά επειδή μάλλον εσύ είσαι καλός άνθρωπος, σου ζητάω συγνώμη που σε παρομοιάζω με τον σιχαμένο. Συμπερασματικά, σου λέω ειλικρινά ότι δεν θα το έβαζα να το ακούσουν οι φίλοι μου εκτός αν τους έλεγα "άκου ρε τι βρήκα στο ιντερνέτι να γελάσεις". Ελπίζω να μην θίχτηκες και να διάβασες πράγματα που ήδη τα ήξερες και τα περίμενες ότι θα στα γράφανε κι άλλοι.

Πραγματικό σκηνικό: Πάει τσελίστας σε κατάστημα στην Πάτρα, παράρτημα γνωστού μουσικού οίκου. "Καλημέρα, ένα σετ χορδές για τσέλο θέλω". Αφού κοιτάζει ο πωλητής κανά 2λεπτο, γυρνάει και του λέει "Για τσέλο δεν έχω, έχω για βιολεντσέλο μόνο". "Δεν πειράζει κι αυτές μου κάνουν" απάντησε χαμογελώντας με νόημα ο τσελίστας.

1. Ο τύπος είναι πολύ διαβασμένος στο αντικείμενο του. 2. Εγώ ύστερα από επικοινωνία μαζί του στο TB, κατέληξα στο Rothwell Love Squeeze (αν και αυτό είχα βάλει στο μάτι εξαρχής). Βέβαια είναι στην αμέσως παραπάνω κατηγορία χρημάτων π.χ από το Optostomp, αλλά είναι αστέρι. Κοίταζε και τις αγγελίες του ΤΒ, εγώ από εκεί το πήρα, σε πολύ καλή τιμή.

Καλησπέρα. Τα δύο που ξέρω εγώ και κοιτάζω (και μου τρέχουν τα σάλια) είναι: www.basscentral.com site πωλήσεων στις ΗΠΑ www.talkbass.com forum αμερικάνικο επίσης, με πολλές αγγελίες αλλά πάν απ'όλα πολλές συζητήσεις, ενημερώσεις, με στήλες από κατασκευαστές και πάει λέγοντας. Μάλλον και το καλύτερο site σχετικό με μπασίστες, μπάσα, ενισχυτές, εφέ και γενικά ότι έχει να κάνει με το μπάσο. Έχει μέχρι και forum αποκλειστικό για κοντραμπάσα.

Με πρόλαβες, πήγα να ποστάρω την στουντιακή εκτέλεση. :)

Ευχαριστώ για το σχόλιο, αλλά το χιούμορ μου είναι μια χαρά, για το δικό σου έχω αμφιβολίες. Προσωπικά, αυτή τη λογική του νταβατζή δεν μπορώ εδώ μέσα, που μόλις ποστάρει κάποιος, κάποιος στάνταρ θα τρέξει να κάνει το θέμα μπουρδέλο, να το πετάξει στο πάτωμα και πάει λέγοντας. Ρώτησε κάτι ο άνθρωπος. Πόσο κάνει 1+1; Γιατί πρέπει να απαντήσει κάποιος "δεν ξέρω πόσο κάνει, αλλά σίγουρα δεν κάνει 3". Όποιος γνωρίζει απαντάει, όποιος δεν γνωρίζει το βουλώνει ή βοηθάει την κουβέντα όπως μπορεί. Και όντως η Ελλάδα δεν είναι ο παράδεισος, παίζει να είναι πιο κοντά στην κόλαση, αλλά όταν ο runstratis γράφει αυτό "Θα ήθελα αν γίνεται να αναφέρετε σε ποιο τμήμα παρακολουθείτε και να αναφέρω ότι με ενδιαφέρει κυρίως η εισαγωγή στο τμήμα της Αθήνας -για οικονομικούς λόγους πιο πολύ" εσύ καταλαβαίνεις ότι έχει λεφτά και καλό θα είναι να πάει στο εξωτερικό; Μιλάμε για άνθρωπο που επιλέγει τις σπουδές του και βάζει μέσα στα κριτήρια και τον οικονομικό παράγοντα.

@runstratis Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω στο πρώτο και στο τελευταίο ερώτημα. Για το πρώτο, αυτό που έχω δει από γνωστούς που τελειώσανε μουσικολογία είναι ότι όχι μόνο συνεχίσανε το διάβασμα στο κύριο μουσικό τους όργανο, αλλά ψιλο-ασχολήθηκαν και με άλλα. Όπως και να το κάνουμε, αν το γούστο σου είναι η μουσική και οι φοιτητικές σου παρέες είναι όλοι μουσικοί, όλο και με κάτι άλλο θα ασχοληθείς. Για το τελευταίο, το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι στα 18 σου καλείσαι να διαλέξεις το τι θα σπουδάσεις, άρα και τον τρόπο που θα ζήσεις και θα εργαστείς για τα επόμενα 35-40 χρόνια της ζωής σου. Στην Ελλάδα οι προοπτικές όντως δεν είναι και οι καλύτερες, αλλά αν ζεις για την μουσική, δεν είναι κακό να θες να ζεις και από την μουσική με έναν σωστό και όχι φτηνό τρόπο. @Superfunk Μπράβο. Τα κατάφερες με μια ακόμη αποψάρα να ανεβάσεις το post counter κατά ένα ή δύο νούμερα. Θα μπορούσες να μην είχες απαντήσει τίποτα ή να πεις πολύ σοβαρά και χωρίς ειρωνία την άποψη σου. Εξάλλου, προφανώς μιλάμε για έναν νεαρό άνθρωπο που θέλει να σπουδάσει μουσική και που ζητάει βοήθεια σε ένα φόρουμ για μουσικούς. Ούτε μάγειρας είναι, ούτε παπούτσια θέλει να καθαρίσει, ούτε τίποτα.

@thiscrookedvulture Για προσπάθησε να πεις όμως το "You shook me all night long" και να κάνει το βήμα του Chuck Berry με 12ποντες γόβες στιλέτο. :)

Όντως. Και το συγκεκριμένο είναι απόδειξη του ότι δεν με βόλεψε όσα χρόνια το είχα, ενώ το precision ήρθε και κάθησε στο χέρι τέλεια.

You make me very happy! :) Μήπως έκανα βλακεία τελικά; @ sedcomet Πήγαινε παίξε με αντίστοιχα μπάσα. Δηλαδή με ένα αντίστοιχο p και ένα j που πιστεύω εύκολα θα βρεις, για να δεις αν σε βολεύουν τα μπράτσα. Προσωπικά αυτό πιστεύω ότι είναι και το νούμερο 1 θέμα στο αν θα το συνηθίσεις το όργανο ή όχι. Αν δεν σε βολεύει και παίζεις, μπορεί να πάθεις μέχρι και ζημιά στον καρπό ή στους τένοντες. Φρόντισε επίσης να σου αρέσει το μπάσο αισθητικά, όχι μόνο ακουστικά. Και για το θέμα μαγνητών, όλοι έχουν παίξει όλα τα είδη της μουσικής με όλους τους τύπους μαγνητών. Πάρε ένα P/J κόλλα του και έναν mudbucker δίπλα από το μπράτσο και όλο και κάτι θα σου αρέσει.