Ωστόσο,ειδικότερα,όσον αφορά το Λαζόπουλο,μήπως έχει βγει και κάποιος άλλος που να στηλιτεύει τα κακώς κείμενα;Από το '89 που τον παρακολουθώ,έχω την εντύπωση πως κανείς,τουλάχιστον με αυτήν τη χρονική συνέχεια και συνέπεια.
Τώρα,το ότι είναι πιο εύπεπτα από κάποιο σοβαρό πολιτικό ή έστω θεατρικό λόγο,πιστεύω πως είναι μονόδρομος στα πλαίσια της προβολής στην TV.Μήπως,όμως,είναι αρκετό το ότι θίγονται κάποια πράγματα(αυτονόητα σε κάποιους και σε άλλους παλί όχι) σε τόσο ευρύ φάσμα κοινού;Πιστεύω πως ναι,γιατί θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ως έναυσμα για,προσωπική πλέον,αναζήτηση.(γιατί δεν έχουμε όλοι τα υπόβαθρο να βρούμε τα ψαγμένα βιβλία και τους αληθινά χαρισματικούς συγγραφεις που θα μας αφυπνίσουνε.Από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε)
Στο ίδιο επίπεδο και με το Bono.Δε τρέφω αυταπάτες ότι θα σβήσει το χρέος της Αφρικής,ούτε περιμένω την παρηγοριά του,για να νιώσω καλύτερα.
Ωστόσο,μπορεί,έστω και λίγοι από τους ακροατές του να συνειδητοποιηθούν και να αναλάβουν δράση.Το θεωρώ προτιμότερο από το να μη λέγεται τίποτα και να προβαλεται μόνο η καλοπέραση και οι σεξουαλικές περιπέτειες των σταρ.