Shelter

Λοιπόν.... To Ορτσαγκ: Πήρα για γευσιγνωσία 4 burger. 1) Double Smashed 2) Kontosouvli 3) chicken 4) Sweetbread Κατ αρχην απο μεγεθος, οκ 1) Το double smashed είχε πολυ εντονη γεύση μοσχαριού, φρέσκος ο κιμάς αλλά βιαστικά ψημένος. Πολλές σαλτσες και η μαγιονέζα κομμένη έτρεχε σα νερο απο το μπεργκερ. Εντάξει μπορεί και απο τη θερμοκρασία του μπιφτεκιού μεχρι να φτασει. Εκει ισως να μην ηταν ετσι. 2) Κοντοσούβλι Σόρρυ μαγκες... ΔΕΝ. Για τα γούστα μου, καθολου. Το παράτησα. Δεν ηταν τόσο το κοντοσούβλι το ίδιο το πρόβλημα όσο η τυροκαυτερη. Εκτός ότι δεν μου ταίριαξε καθολου γευστικά, δεν ειχε και καλή γεύση. Και είχε και πολύ. 3) Chicken. Αυτό ήταν οκ και ίσως το μονο που θα ξαναεπαιρνα ευχαρίστως, αλλά έχω φάει και σε άλλα μαγαζιά που έχουν αναφερθεί εδώ αντίστοιχης ποιότητας. Καλό πάντως. Απλά υπ όψιν οτι εχει flakes παρμεζανας το οποιο δεν αναφέρεται στον καταλογο. Μεγάλο φάουλ κατα τη γνωμη μου. Καποιος μπορει να θέλει να μην τρωει τυριά για διάφορους λόγους. 4) Sweetbread burger. Αυτό ήταν πραγματικα περιεργο... το κονσεπτ ειναι οτι ειναι μοσχαρι στιφαδο σε μπεργκερ. Ο κατάλογος λέει: "Χειροποίητο brioche πατάτας γεμιστό με μοσχαρίσια γλυκάδια, πανέ σε μείγμα δημητριακών, σάλτσα στιφάδο και μαγιονέζα τρούφα-κάστανο" Εχουν κανει το μορχαρι κυβους, το εχουν παναρει και το εχουν τηγανισει (καλά). Αλλά τιγκα στις σαλτσες που σίγουρα έχει ζάχαρη, εσαλότ σβησμενα με κρασι, λιγο πελτέ, ζωμό μοσχαριού και τη μαγιονεζα τρούφα-κάστανο. Το συνολικο αποτελεσμα ήταν υπερβολικά γλυκερο σε σημειο που να εχεις την εντυπωση ότι τρως κατι σαν burger-τσουρεκι. Δεν ηταν τεχνικα κακό, αλλά πάλι για τα γούστα μου στα όρια με το γλυκο... Περιπου 10 ευρώ εκαστο τεμάχιο.

Δεν εχω φαει ποτέ nuggets απο Goodys. Θα με κανεις να παρω για να το ερευνήσω. Πάω στοίχημα οτι εχουν πολτοποιήσει μπουτια μαζι με ξεφτια απο το φιλεταρισμα, τα σφιξανε στο ψυγειο, τα πανάρανε με αλεύρι και φρυγανια και τα τηγανίσανε. Αλάτι αρκετο, σκόρδο σκόνη, πάπρικα και κάτι για τη μυρωδια (κύμινο ή κάρυ). Δε χρειάζεται να παρεις μηχανη κιμά, απλά να παραγγείλεις τον κιμά κοτοπουλου στο κρεοπωλειο σου να το κανουν στο δικο τους χρόνο γιατι μετά πρεπει να πλυθει πολυ καλα με βραστο νερο η μηχανή εξονυχιστικά. Εγω συνηθως τους λεω την Πεμπτη, να μου τον έχουν ετοιμο Σαββατο μεσημερι.

Για να δουμε

Μπορούμε μια χαρά να χορτάσουμε και με πολύ μικρότερες μερίδες από αυτές που βρίσκουμε στα εστιατόρια. 90γρ μοσχάρι μαζί με λίγους υδατάνθρακες και λαχανικά είναι υπέρ αρκετά. Απλά για τη συντριπτική πλειοψηφία, αν τους δείξεις πόσο είναι 90γρ κρέας, θα νομίζουν ότι τους έβαλες υποδιπλασια ποσότητα. Το να σκάσουμε καλό είναι να μη συμβαίνει γενικά. Συμφωνώ φυσικά ότι καλό είναι όταν βγαίνουμε για φαγητό, να τρώμε κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε στο σπίτι. Ή δε συμφέρει.

Πάει πακέτο μαζί με τη γνωστη και δημοφιλή τάση για υπερμεγέθεις μερίδες εστιατορίων, ανεξάρτητα από την ποιότητα. Στις κριτικές εστιατορίων διαβάζεις συνεχώς σε πολύ καλά μαγαζιά, γκρίνιες για μικρές μερίδες. Και αυτό τη στιγμή που οι μερίδες στα εστιατόρια είναι τουλάχιστον διπλές από τη διατροφικά συνιστώμενη ποσότητα. Και οι υπερβολές τραβιουνται πολύ στο τικ τοκ και το ινστα. Άρα...

H Jeff Tweedy ειναι αυτη?

Δεκτό αλλά Ν.Σμύρνη για να παω και ειδικά καθημερινή, πρέπει να ειναι δευτερη πανσεληνος μέσα στον ίδιο μήνα. Θα το εχω υποψιν παντως. Του Πέσκια ήταν ενα πολύ μέτριο σουβλάκι, σαν αυτά που παλιά τρώγαμε σε κάθε γειτονιά. Το τζατζικι άθλιο και η και καλα καυτερη σαλτσα, ανυπαρκτη. Η πιτα close but no cigar και το μονο θετικο ήταν ο γύρος που όντως ηταν χειροποιητος (ειχε καθαρο ψαχνο) αλλά λίγο στεγνος και υπερβολικα μπαχαρωμενος. Πιο πολυ με ενοχλησε η διαφημιση του στα hipster σαιτ οτι θα ερθει ο σεφ να σας ανοιξει τα μάτια κλπ. Δεν ακουμπησε. Όλοι εχουμε φάει και καλυτερα σουβλάκια. Το signature με το αβοκαντο, το έχω αφορισει. Εισαι και μακριά παναθεμά σε, αλλιώς θα σε έστελνα συστημένο. Παρεμπιπτοντως οπως ειπα, το καρκινικό gastro θα το δοκιμάσω. Αλλά όχι στο κοντοσούβλι και το σκουμπρι. Στα άλλα. Πάντα δινω μια ευκαιρία.

Ρε φιλος εδώ κανουμε κρα να βρούμε ενα κοντοσουβλι σωστο the traditional way. Πήγαινε φάε ενα σωστό απο καποιον που κανει αυτο το πραγμα επαγγελματικά. Στο Γιώργο και στο Μάνο φερ ειπείν.

Το ξέρω. Και εγώ θα δοκιμάσω (πάντα δοκιμάζω), αλλά έχω ήδη αρνητική προκατάληψη. Το ξανά έπαθα πρόσφατα με το σουβλάκι του Πεσκια.

Ναι το street food υποφέρει απο χιπστεριά.

Μηχανή κιμά έχεις?

Σημασία στη λεπτομέρεια! Με τη βάση μέσα στο πιατάκι.

Δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο Και με semi hollow για να βάζουμε και καμια ιδέα στον @LK

Πολύ ενδιαφέρον και περιεκτικό φωτορεπορτάζ. Όντως όπως λέει και ο @odis13 πολλοί youtubers γυρνάνε στα ίδια και τα ίδια διάσημα στην επικαιρότητα και μένουν στην αφάνεια πολλά και ενδιαφέροντα. Το νόημα αυτών των εκθέσεων είναι ακριβώς να ανοιχτούν σε μεγαλύτερο κοινό πιο local κατασκευαστές. Τη Gibson και τη Martin θα τη μάθουμε έτσι και αλλιώς. Προσωπικά μου προξένησαν ενδιαφέρον οι ακουστικές της Eastman, και MM και μερικές από τις χύμα φωτογραφίες που έβαλες κάτω από τη φωτογραφία με τις Martin.

Έλα να σε μυήσουμε Αλλά μη σε δω μεθαύριο να εκδίδεις κανα τέτοιο Clopyright @npap

O Jack White. Για ποζεριά.

Ναι μωρε ενταξει. Απλά εμένα τρυπήθηκε και όλα οκ και κανα χρόνο αργότερα, με κάποια μεταβολή της υγρασίας προφανώς, ξαφνικά άνοιξαν κάτι ρωγμές εκει που ειχαν γινει τρύπες για τις βίδες στα κλειδιά των E. Όχι μεγάλες, τριχοειδείς. Αλλά έγινε.

Ενώ οι τελεκαστερ μου (οι δυο εχουν fat neck η τρίτη 59) Δεν εχουν ρυθμιστεί εδώ και 15-20 χρόνια η μία κλασσική πήρε λίγο προς τα μπρός μέσα στα χρόνια και το μπράτσο δεν το λες και λεπτό. Τώρα τα roasted ωραία αλλά θέλουν μεγάλη προσοχή στα τρυπήματα γιατι σκίζονται για πλάκα.

Λοιπόν Opera και Μουσική Προσφορά έχουν ελάχιστα κλασικής κιθάρας. Παπαγρηγορίου θέλει αυτοψία και μάλλον θα πάω το Σάββατο. Presto Classical εχει αρκετά πραγματα γενικά, όχι τόσο σε CD αλλά πιο πολύ σε mp3 & FLAC αλλά σίγουρα πολλά περισσότερα απο τους άλλους. Ξέρω ότι σίγουρα θα εχει στα μεταχειρισμένα του Μοναστηρακίου αλλά ειλικρινά βαριέμαι να ασχοληθώ. Είναι και δύσκολες εποχές για τη φυσική μορφή. Thanks πάντως, σίγουρα θα κάνουμε δουλεια.

Α δεν ξέρω. Θα τους το προτείνω αν δεν εχουν ηδη, αλλά όπως είπα όταν ρώτησα πως ακουνε μουσική μου ειπαν Cd και radio.

Αυτό λεω. Έχουν eshop αλλά τα cd με κλασική κιθάρα (Γιατι δεν ειδικεύονται σε αυτό αυτά τα καταστήματα) είναι ελάχιστα. Κατα τα άλλα απο amazon και Discogs μόνο απο αμερική και Ιαπωνια βρισκεις μερικά και κοστιζουν πιο πολλά τα μεταφορικά παρά τα ίδια τα cd. Μόνο αν εχεις σκοπο να φορτώσεις καμια 10ρια cd συμφερει.

Περίπου εκει έχω μεινει και εγώ... To Όπερα και άλλο ένα έ? Αλήθεια η λέσχη του δίσκου υπάρχει ακόμα? Θυμάμαι ότι είχε φύγει απο τη στοά της όπερας και ειχε παει μέσα στο μέγαρο μουσικής. Edit: Λοιπόν και η Opera και η Μουσική προσφορά έχουν eshop αλλά τα cd είναι ελάχιστα...

Λοιπόν. Είμαι στη δουλειά και σκάει συνάδελφος και μου λέει συνωμοτικά ότι έγραψε το γιο της σε μαθήματα κλασικής κιθάρας και ο μικρός ενω στην αρχή δεν ήταν πολύ ψημένος, αφού είδε το όργανο και το πασπάτεψε λίγο άρχισε να γουστάρει και ζήτησε μόνος του να πάει (ισως βοηθάει οτι πήγε και ο κολλητος του). Της ειπα λοιπόν να του βάλουν να ακούσει κανένα σοβαρό κιθαρίστα και να ακούσει το όργανο στο full potential των δυνατοτήτων του απο καλά χέρια. Και μου ειπε ότι στο σπίτι ακούνε μουσική απο ράδιο και CD. Επομένως επειδή πάνε και χρόνια που δεν έχω πάρει κάποιο cd κλασικής κιθάρας, το ερώτημα είναι που βρίσκουμε δισκογραφία σε CD πλέον (αφου αυτο το format ακούνε οι άνθρωποι)? Υπάρχουν ακόμη δισκοπωλεία φυσικά ή ηλεκτρονικά που μπορούμε να βρούμε κάποια απο τις κλασσικές παλιές ηχογραφήσεις (Williams, Bream, Russell, Evangelos & Liza κλπ)?