Shelter

Έχει, αλλά όχι αυτή που θέλω: Blue agave - Wikipedia Άλλα όσο προχωραει η ερημοποίηση, ελπίζω... ?

Αυτο εξηγεί πολλά που πήγαν λάθος στις πρώτες μου αποπειρες. Ευχαριστώ.

Ένας είναι ο Carlos (o Santana) και το Jalisco η πατρίδα της μουσικής και της τεκιλας.

L6 εχω δει 5-6 κατα καιρούς. Μarauder μόνο 1.

Εχω καιρό να φτιάξω... δεν προλαβαίνω πολύ πλέον ειδικά με προζύμι. Πάντως τα προζύμια τα συντηρώ. Έχεις σωστό λάδι όμως.

Εσχάτως δοκίμασα αυτή Αν και η συγκεκριμένη είχε 5θέσιο και αυτό σημαίνει ότι δεν ειναι κλασική nashville, οι απο πάνω μαγνήτες δεν ηταν λιγότερο δυνατοι απο τον bridge. Η κλασική nashville με τον tele neck και το ποτενσιομετρο που φέρνει μέσα τον μεσαίο, δίνει τη δυνατοτητα να εχεις τους κλασικους 3 ήχους της tele όπως την ξέρουμε + τον μεσαίο. Αυτή ηταν σαν hardtail strat με πιο καλό bridge αλλά με μια αλλαγή στη συνδεσμολογία μπορείς να εχεις neck+bridge και τον μεσαίο χωριστά.

Και για μένα. Αλλά όχι οι βιομηχανικές. Οι χειροποίητες, από μικρούς οργανοποιούς εγνωσμένης αξίας. Και όχι όλες. Μη μου πεις για τον Warhol τώρα... ?

Είναι ωραίος μαγνήτης. Δε μου αρέσει τόσο σε tele. Αλλά σε σκάφος τον προτιμώ απο HB.

Σιγά σιγά γιατί βιάστηκες. Αρχικά αν ο @LK ενοχλείται από κάτι, θα μου το πει φαντάζομαι. Η τροχιά του νήματος δεν κινδυνεύει από μια απλή λογική ερώτηση που αφορά το αν αυτό που σου ζητάει μια βιομηχανία, ανταποκρίνεται στην τιμή της. Μη συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα όπως κοσμήματα-ρολόγια και αυτοκίνητα με βιομηχανικές ηλεκτρικές κιθάρες για προσπαθήσουμε να κρατήσουμε έναν ειρμό. Αν και εκεί ισχύει το παραπάνω ως παρατήρηση. Rolex δεν αγοράζει κανείς γιατι θέλει να βλέπει την ώρα που έχει στο κινητό, το αυτοκίνητο και τον υπολογιστή του. Είναι κόσμημα και ως τέτοιο το πουλάνε. Υπάρχει αντικειμενικότητα σε αρκετό βαθμό σε πολλά πράγματα. Και σίγουρα υπάρχει στον προϋπολογισμό του καθενός μας τον οποίο ξέρουμε εμείς και η εφορία (και αρκεί). Αλλά μας βολεύει να λέμε ότι όλα είναι υποκειμενικά.

Δηλαδή πιστεύεις ότι 10-12 χιλιάρικα είναι οκ τιμή? Και τα 5 της Fender. Μιλάμε για ηλεκτρικές πάντα.

Συμφωνώ, αλλά μετα απο 10 χρόνια αλλαξα γνώμη και τώρα περνάω τη φάση HB neck. Βέβαια πρέπει να συνυπολογιστεί ότι ο telecaster neck συμβάλει στη δημιουργία της ενδιάμεσης θέσης της tele. Όχι. Όχι ακριβώς. Θυμίζει έντονα strat αλλά δεν ειναι και το ίδιο. Ωστόσο δεν το προτιμώ. Ενδιαφέρον όμως έχει (εφόσον σου αρέσει ο standard tele neck), ενας Charlie Christian γιατί εξακολουθείς να εχεις αυτον το σκούρο ήχο που τόσο ωραια παίζει συγχορδίες, σε πολυ μεγαλύτερη ένταση και όγκο. Απλά θέλει λίγο σκαψιμο το cavity.

Ελπίζω να είμαστε ακόμα εδώ και να το παλεύουμε...

Είναι η μονη απο τις 3 που εχω προσωπικη πειρα. Θα σου έλεγα να μεινεις μακρια. Αν και καμία απο τις 3 δε μου αρεσει, αν μου εβαζαν το πιστολι στο κεφάλι θα επαιρνα τη 2. Η 3 δε μου αρεσει καθολου οπτικα. Επομένως ψηφίζω τη 2 με λογική το μη χείρον βέλτιστον. Όπως και σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις.

1) Gamechanger Audio Plus + Wet pedal 2) Dunlop CB Classic (αντικατάσταση παλιού χαλασμένου) 3) Boss RC2 και το πούλησα ήδη. 4) Strymon BlueSky V2

@Άγιος όταν λέω να "καπνισω πιπεριες" εννοώ να τις βάλω σε θάλαμο καπνίσματος και να τις εκθέσω σε καπνό απο αρωματικά ξύλα όπου θα αφυδατωθούν και θα παρουν αρωμα απο τα μυρωδικά... Όχι να τις ξερανω και να τις στρίψω σε χαρτι για φούμα. Αριστερά οι φρεσκες - δεξιά οι ίδιες καπνιστές

Λες με τον καιρό να στρώσουν όλες? Θα κρατήσω σπόρους απο δοκιμασμένα καυτερές. Κλασσικό σκηνικό αυτο που περιγράφεις... ?

Εχει κάκτους στο Μεξικο όσους θες! Πιο σκληροτραχηλο δεν παιζει. Ούτε νερο δε θελουν και απο ζεστη δεν καταλαβαινουν. Και εγω δεν ξερω πολλά αλλά μαθαίνω και ευτυχώς με βοηθάει ο πεθερός μου που είναι επαγγελματίας. Και βασικά αυτός με έσωσε και εμένα και τις πιπεριές που τις πλάκωσε στην κοπριά και ισιώσανε.

Εδώ δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να βρεις φρέσκες καυτερές πιπεριές γενικά, και αν βρεις, δε θα βρεις τις σωστες ποικιλίες. Πιο παλιά είχα φτιαξει μια με κάτι ινδικές που μου ειχε φέρει ενας ινδός που είχε κονέ. Αλλά γευστικά προτιμώ τις μεξικανικες. Του χρόνου θα βάλω και Poblano και Serrano. Επίσης θέλω να δοκιμάσω να καπνίσω μερικές.

Πριν 2 χρόνια έφερα απο το Jalisco του Μεξικού σπόρους από πιπεριές Habaneros, Jalapenos και μπλέ αγαύη (Tequilera). Το τελευταίο πήγε άκλαυτο βέβαια γιατί η επικονίαση των ανθών τους εξαρτάται από τη μεξικανική νυχτερίδα που δεν έφερα... Ωστόσο δεν ήξερα και να την καλλιεργήσω σωστά. Ίσως ξαναδοκιμάσω όμως. Ο σκοπός μου ήταν να πειραματιστώ στο να φυτέψω στη Μάνη κάποια πράγματα από το Μεξικό που δεν βρίσκονται εύκολα στην Ευρώπη και να τα έχω για προσωπική χρήση. Η ιδέα μου έσκασε κοιτώντας τις φραγκοσυκιές* που είναι γεμάτες όπως και εκεί, τους αθανάτους (είδος Αγαύης) και το κλίμα. Όπως είπα λοιπόν η Αγαύη πήγε άκλαυτη λόγω διαφοράς χώματος (θέλει αρκετή άμμο). Στις πιπεριές έφερα δυο είδη δοκιμαστικά και είχα σκοπό αν πάει καλά να φέρω και άλλα. Πρώτη χρονιά φύτεψα και τρόμαξαν να σκάσουν... Το Σεπτέμβριο έβγαλαν καρπό οι Jalapenos αλλά καυστικότητα μηδέν... ούτε γευστικό προφίλ. Έκανα πείραμα και με ανθρώπους που δεν τρώνε καθόλου καυτερά. Τίποτα. Παιδικές. Οι Habneros εκεί που νόμιζα ότι δε θα καρποφορήσουν ποτέ, τέλη Οκτωβρίου σκάνε λίγο καρπό! τρελάθηκα... δοκιμάζω και ήταν τούμπανο. Κράτησα αμέσως σπόρους στην άκρη και από τις δύο και φέτος 1η Φεβρουαρίου φύτεψα. Jalapenos από τον Ιούλιο πολλές και σωστές. Habaneros τον Αύγουστο. Προφίλ σωστό και στις δυο, απλά για κάποιο λόγο στις Jalapenos κάποιες καίνε και κάποιες όχι. Φέτος θα κρατήσω καρπό από δυο σωστές από κάθε είδος. Φαίνεται ότι χρειάζεται κάποιος χρόνος προσαρμογής στο νέο περιβάλλον τους. Εδώ λοιπόν έχουμε δυο ποσότητες από το κάθε είδος, για να φτιάξουμε καυτερές σάλτσες για το χειμώνα. Πιπεριές Μεξικανο-Μανιάτικες λοιπόν. Να τις κάνω μονοποικιλιακές ή να τα ανακατέψω κιόλας? Η συνέχεια έπεται... *Η φραγκοσυκιά είναι μεξικάνικη και είναι σύμβολο εκεί. Είναι μέχρι και στη σημαία τους). Αντίθετα με εμάς εκεί τρώνε τα πάντα. Φυσικά τα φραγκόσυκα αλλά και τα φύλλα της φραγκοσυκιάς (τα τρυφερά) τα οποία καθαρίζουν επιμελώς, τα κόβουν λωρίδες και τα μαγειρεύουν όπως ακριβώς εμείς τα φασολάκια.

.

Πολύ σωστά λέει ο Άλεξ για το 9άρι (3+2+2+2) και πολύ σωστά σπάει σε 5/8 σε ένα σημείο.

Και από κλασικές κάτι σκαμπάζουμε. Έχουν και περισσότερο ενδιαφέρον από τις ηλεκτρικές. Συμφωνώ με ότι έχει γραφτεί. Ιδιαίτερη μνεία σε αυτό που υπογράμμισε ο @npap... Αναμένουμε φωτογραφίες με ότι έχει κάποιο αναγνωριστικό στοιχείο. Αρχικά κάποια γενική απο όλες τις όψεις και λεπτομέρειες απο αναγνωριστικά στοιχεία όπως κεφαλές, labels, logos, serial numbers κ.ο.κ.

Αυτό το βιντεο είναι το μέλλον. Τύπος που αγοράζει κιθάρες για επένδυση, τα τινάζει ξαφνικά και μετα απο 5 χρόνια ανοιγει η διαθήκη.

Δεν ηταν ολες Gibson όμως. Η φωτογραφία ήταν σκηνοθετημένη απο τον Τάσο Μπιρσίμ.

Ναι. Πάντως αν όντως θες δερμα, θα σε στειλω αλλού. Αυτό είναι απλά για uniformity.