Shelter

Ξέρω ότι είναι λίγο αργά, όπως και οτι πιθανοτατα το ειδος δεν ενδιαφερει πολλους, αλλά το θέμα ειναι σημαντικό και έτσι έστω και τελευταια στιγμή ίσως ενδιαφέρει καποιον. Σήμερα τις 8 το βράδυ στο Βυζατινό Μουσείο (Β.Σοφίας 22, ακριβως διπλα στο πολεμικο μουσειο) θα παρουσιαστουν αποσπάσματα απο την όπερα Fior Di Maria του Ζακυνθινού συνθέτη Παύλου Καρρέρ (ο οποίος ηταν επιφανής και δημοφιλεστατος μουσικός τον 19ο αιώνα). Το έργο γράφτηκε το 1867 και ενα χρονο αργότερα εκανε πρεμιέρα στην Κέρκυρα. Για άγνωστους λόγους η παρτιτούρα του έργου χάθηκε και από αυτό σώθηκε μόνο ένα χειρόγραφο σπαρτίτο (αναγωγή της όπερας για φωνές και πιάνο) που βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη και από το οποίο ο μαέστρος Β. Φιδετζής έκανε το 2015 ενορχήστρωση του έργου όπως έκανε με την όπερα «Μάρκος Μπότσαρης» του ίδιου συνθέτη (η όπερα "Μαρκος Μποτσαρης" παρουσιαστηκε μετα απο 80 χρονια το 2014 και αναμεταδωθηκε απο τη ΝΕΡΙΤ). Σήμερα θα ακουστούν τα αποσπάσματα του «Fior di Maria» στην πρωτότυπη μορφή που παραδόθηκαν για πιάνο, μονωδούς και μικτή χορωδία. Κείμενο: Giovanni Caccialupi, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Eugene Sue «Τα μυστήρια των Παρισίων» (1842/43). Σολίστ: Σοφία Κυανίδου (Μαριάνθη ή η τραγουδίστρια Πιγκριότα, κόρη του Ροδόλφου) Άννα Στυλιανάκη (Σάρα, χήρα του κόμη Μακ Γκρέγκορ, μητέρα της Μαριάνθης) Δημήτρης Σιγαλός (Ιάκωβος Φερράντ, συμβολαιογράφος) Γιάννης Καλύβας (Τομ Σέιτον, αδελφός της Σάρας) Διονύσης Σούρμπης (Ροδόλφος, δούκας του Γκέρολσταϊν) Τίμος Σιρλαντζής (Αντεροβγάλτης, διαβόητος κακοποιός) Παίρνουν μέρος οι χορωδίες: 1. Χορωδία του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε διδασκαλία Νίκου Μαλιάρα και 2. Γυναικεία Χορωδία Opus femina του ΚΕ.Π.Α.Π. Δήμου Κορινθίων, σε διδασκαλία Φάλιας Παπαγιαννοπούλου Μουσική διδασκαλία και εκτέλεση στο πιάνο: Δημήτρης Γιάκας Συντονισμός: Βύρων Φιδετζής Είσοδος ελεύθερη Το παραπανω περαν του ιδιου του μουσικου εργου, το οποίο ειναι πάρα πολυ ωραίο, ειναι ιδιαιτερα σημαντικο γιατι η μουσικολογική έρευνα, η αντιγραφή, επιμελεια της αρχικης παρτιτουρας, ο συντονισμος, η διδασκαλία όπως και όλες οι συμμετοχές έγιναν εντελώς αφιλοκερδώς, μόνο και μονο για την παρουσίαση αυτού του έργου το οποίο παρουσιαζεται στα πλαίσια των Ελληνικών Μουσικών Γιορτών. Οι Ελληνικές Μουσικές Γιορτες είναι ένας θεσμός που εδώ και 12 χρόνια παρουσιάζει έργα ελλήνων συνθετών απο τον 19ο και 20ο αιώνα. Πολλές φορές τα έργα αυτά θεωρούνταν χαμένα καθώς οι παρτιτούρες τους ή τμήματα αυτών, βρίσκονταν σε ίδιωτικά αρχεία ή αρχεία δημοσίων φορέων (ξεχασμενα). Η "αποκατασταση" αυτών και η παρουσιαση τους διασωζει αυτα τα μουσικά έργα και μας δινει τη δυνατότητα να τα εχουμε σήμερα ακροάσιμα. Εμπνευστής αυτού του θεσμού και γενικός συντονιστής του είναι ο αρχιμουσικός Βύρων Φιδετζής.

Όταν καλείσαι σε μια μπαντα, ορχήστρα, σχήμα (οπως θες πεσ το) να παιξεις συγκεκριμένα, μουσικά μέρη τα οποια ειναι γραμμενα και καλεισαι να τα εκτελέσεις, τα πραγματα ειναι πολυ απλα. Ο λογος που θα επρεπε να πηγαινεις εκει θα ήταν ή οτι αποκτας οικονομική σχέση με αυτον που σε καλει ή απλά σου αρέσει παρα πολυ η μουσική αυτή. Οταν καλεισαι να εκτελεσεις συγκεκριμενα μουσικα μερη και αρχιζεις τις παπαροεπεμβασεις στη συνθεση, τοτε ειναι που αρχιζουν οι διαφωνιες. Και δικαιως. Αν κληθεις να εκτελεσεις μουσικα μερη που δε σου αρεσουν (χωρις να πληρωθεις) και δεχθεις, τοτε ειναι λαθος σου (εννοω οτι δεν ικανοποιειται καμια απο τις παραπανω συνθηκες που περιεγραψα). Αν κληθεις να εκτελεσεις μουσικα μερη που δεν ειναι συγκεκριμενα και μετα σου πρηξουν τα ούμπαλα, τότε ή καταπινεις μεχρι να σκασεις ή αποχωρεις ή ζητάς να συγκεκριμενοποιηθει η επιθυμια του συνθετη και να μεταδοθει στον εκτελεστή με οποιον τροπο μπορει να καταλαβει (παρτιτουρα-οδηγος, οτι ναναι). Αν σε καλεσουν και ειναι "γραφουμε ολοι μαζι και να μας αρεσει σε ολους" και αλλα τετοια, δεν υπαρχει αμφιβολια οτι θα σκοτωθειτε. Η κουραση και η αδυναμια επικοινωνιας και κοινης αισθητικης και αντιμετωπισης σκοτωνει τις συμπραξεις αυτες.

Θερμά συλληπητήρια στους δικούς του ανθρώπους. Βαθια θλιψη. Τον θυμάμαι να μου φωνάζει "ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ ΡΕ... ΑΦΟΥ ΑΚΟΥΣ ΤΟΝ superfunk ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΑ George L ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΛΩΔΙΑ... ΑΜΑ ΠΙΑ...." όταν ενα καλώδιο αστόχησε επι σκηνης, και να φεύγει εξω απο το μαγαζι. Μετά επέστρεφε και σε κέρναγε μπύρα και καθόσουν μαζι του κάνοντας αστεια και συζητώντας πολυ σοβαρά για μουσική. Αυτός ήταν ο Dkall.

Συγχαρητήρια στον Σταύρο και τους υπόλοιπους μουσικούς του σχήματος. Ειναι τόσο ευχαριστο κάποιος "δικός μας" ανθρωπος να βγαινει προς τα έξω και να προξενει το ενδιαφέρον του διεθνους κοινου. Καλοτάξιδος ο δίσκος.

Για μένα που ειμαι ελάχιστα σχετικός, η εξέλιξη του σαν σύνθεση ειναι τρομερή. Το μόνο που με αποσπά λίγο ειναι αυτό το κρουστό που εμφανιζεται στο 0.26 και μένει ως το τελος. Φαντάζομαι οτι ισως εξυπηρετούσε καποιο σκοπό μαζι με το βίντεο αλλα δεν βλέπουμε το βίντεο και το χάνουμε. Κατα τα άλλα ειναι αντάξιο των γνωστών υψηλών ποιοτικά σταθμών σου. Και χαίρομαι πολυ που ανεβάζεις που και που εργα σου εδώ σε μας. (αγαπημένο μου ήταν το sketch 1. Αν και καμια φορά χάνω τις ενμερώσεις λογω απουσίας.)

Φαινεται ρε. Πες ομως κατι. Ειναι κάποια άσκηση (μελέτη) για σένα αυτό η σε ενδιαφέρει να το εχεις ως κομμάτι. Και επισης ειναι αυτοτελές ή μέρος καποιας ενότητας? δηλαδη προηγείται ή ακολουθει κάτι? Εννοειται οτι ειναι απο τα πιο ενδιαφερονται (ισως και το πιο ενδιαφέρον) πραγμα που εχω ακουσει εδω μεσα εδω και καιρο. Και εννοειται οτι ειναι πολυ πιο σαφες και "καθαρό" σαν γραφή απο αλλα παλιότερα που ειχες βάλει. Η διαφορά ειναι πολύ μεγάλη. Σπάσε το 3άρι. Μπορείς... ;D

Το άκουσα λιγο επιπόλαια χθες πριν κοιμηθώ, θα επανελθω για προσεκτικη ακρόαση προς το μεσημερι. Πολυ ωραιο και διαφορετικο για τα δεδομενα σου. Αποτελεσε έκπληξη.

Την έχω υιοθετήσει γιατι με αντιπροσωπεύει αυτό το διάστημα και στο συγκεκριμένο θέμα. (ιδέ παρακάτω) ;D :P ;D

Creston rules ;D

πιο πολυ για το χαβαλε γιατι σε τετοια πραγματα (και σε αλλα) δεν εχω σταθερα γουστα. Το ενδιαφέρον ειναι οτι μια πολύ ομορφη κιθαρα που μου εχει μεινει, την ειχε ενα μελος του φορουμ εδω. Ηταν μια λευκη thinline με rosewood μπρατσο (επισυναπτω πορνογραφικο υλικο).

Θα ειναι και η Σοφία?

Μάλιστα. Ωραίος ήχος

Για πες καμια λεπτομέρεια για την ηχογράφηση της gretch! :)

Είστε γατάκια. Πάρτε ένα σπαρτίτο απο τα χέρια του μαέστρου. ;D

Η κάλτσα του μποναμάσα, ολα τα λεφτά... ;D

Όταν ενηλικιώθηκε η ροκ σαν μουσική φόρμα.

Εξαιρετικός ;)

Ο jeff ειναι κατα τη γνώμη μου χαρισματικός τραγουδοποιός και ικανότατος ερμηνευτής του υλικού αυτού. Η βραζιλιάνικη μουσική που είναι τόσο πλούσια, έλειπε απο τα είδη που συνήθως συναντά κανείς όταν ασχολειται με οτι ονομαζουμε folk rock στη χώρα μας καθώς αυτή η ταμπέλα ειναι τόσο γενική που η πολυφωνία είναι ζητούμενο. Επίσης το σώμα των Egg Hell αποτελείται απο ενα περιεργο για μενα μειγμα διαφορετικων μουσικών που αν δεν ακουγα το μουσικο υλικο δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως συνυπαρχουν. p.s Χάρη μη βιάζεσαι... δώσε χρόνο τον κόσμο.

Οτι να ναι. Ετσι και αλλιως η μονη περιπτωση να εμενα με σταθερο εξοπλισμο ειναι να μην ειχα χρημα για να αλλαξω. Τα γουστα μου αλλαζουν συνεχως. Η συνηθεια με σκοτωνει.

Λάκη. Δε φταίει η μουσική. Βαρέθηκες να συναθροιζεσαι με κόσμο υπο συνθήκες που δεν ειναι στην επιλογή σου. Επίσης μπορει και να μην σε ενθουσιάζει κατι μουσικά πλέον. Δεν ειναι κακο τιποτα απο τα δυο.

Τουλάχιστον την παλιά εποχή όταν τους ρωτάγανε μαλακίες απαντούσαν με χιούμορ. Μου θυμίζει τον Λεωνιδα Καβάκο που όταν ο Λυριτζής τον ρώτησε πως περνα μια τυπική καθημερινή και ο Καβάκος του απάντησε ότι ξυπανάει, πινει καφε βλεποντας ειδήσεις και μετα πιανει το βιολί και μελετάει, τότε εκπληκτος ο άλλος τον ρώτησε "Δηλαδή θελετε να μας πειτε ότι το πρωι που ολοι πανε στη δουλειά τους εσεις καθεστε και παιζετε βιολί"? Δυστυχώς ο Καβάκος έκανε πως δεν άκουσε.

Τα λέμε χρόνια.

Χαίρεται, Μετά απο αρκετό καιρό, αυτή ειναι η κανονικά ηχογραφημένη εκδοχή του συγκεκριμένου κομματιου με κάποιες μικρές αναπροσαρμογές.