Το κακό στο Spotify και τις πλατφόρμες streaming

Βλέπω, πολλά αρνητικά σχόλια για την ποιότητα του βινυλίου στο box set.

Μάλλον θα περιμένω. Όταν με το καλό σου έρθει, πες αν δεις κάτι.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Δεν ήθελα και δεν θέλω να εμπλακώ στο θέμα αλλά διαβάζοντας τον mpaps και κατόπιν τον npaps έχω  να πω το εξής:

Περπατούσα πιτσιρικάς κάτω από την πλατεία  Ομονοίας φρεσκοχαρτζιλικομενος (ωραία αίσθηση)και ακουω

ένα κομμάτι στον αέρα που μου διέλυσε το μυαλό. Εστιάζω στην πηγή του ήχου μπαίνω σε ένα δισκάδικο μια τρυπα και ρωτάω τι είναι αυτό?Μου απανταει δεν γνωρίζω μόλις τώρα παρέλαβα και μου δείχνει μια ντάνα από τους δίσκους της παραλαβής .Καλα λέω φερτον .

Ότι είναι να ρθει θε να' ρθει ότι ειναι φύγει θα προσπεράσει

Το κομμάτι ήταν το:




 
Μπορώ να πω με σιγουριά, ότι δεν ευχαριστιέμαι την ακροαση της μουσικής, όπως παλιότερα.

Ενώ μου αρέσει που βρίσκω τα πάντα, αυτή η υπερπροσφορά και η ευκολία μου στερεί αυτή τη μαγεία της ανακάλυψης μιας νέας μπάντας, ενός νέου κομματιού όπως μου συνέβαινε πριν 25 χρόνια.


Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί μεγάλωσες, όπως όλοι μας, και δεν γίνεται κάτι να σε "σημαδέψει" στον ίδιο βαθμό όπως όταν ήσουν έφηβος ή εικοσαρης. Παίζει και η νοσταλγία ρόλο. Όσο μεγαλώνουμε τόσο απομυθοποιουμε καταστάσεις και δεν τις βιώνουμε με τον ίδιο ενθουσιασμό. Αν υπήρχε το Spotify στα 90's πάλι τον "δίσκο του μήνα" του ποπ+ροκ ή του metal hammer θα τον ανακαλυπταμε απλά αντί να τον αγοράσουμε από το δισκάδικο θα τον streamαραμε και το συναίσθημα θα ήταν το ίδιο.

Εγώ πιστεύω ότι αν αφήσουμε την Νοσταλγία στην άκρη, αυτό που έχει όντως αλλάξει είναι η διάχυτη υπερπληροφορηση λόγω του ίντερνετ. Το Spotify από μόνο του δεν φταίει σε τίποτα. Παλιά υπήρχαν 2-3 περιοδικά πχ στον χώρο της ροκ+μέταλ τα οποία έλεγχαν στην ουσία την πληροφόρηση αφού ήταν ο μόνος τρόπος τότε για να μάθεις για τον "δίσκο του μήνα" (ο οποίος δίσκος φυσικά από πίσω είχε ολόκληρο κύκλωμα, δισκογραφική - "μεσάζοντες" - μανατζαρεους - παραγωγούς κτλ). Δεν ήταν τίποτε "τυχαίο", εμείς τότε βλέπαμε τις μπάντες αυτές σαν θεούς που κατέβηκαν επί Γης ενώ υπήρχε ολόκληρο "κύκλωμα" από πίσω.

Με λίγα λόγια την εποχή πριν το ίντερνετ η δύναμη που είχαν ορισμένα media σε συνδιασμό με "αετοματηδες" κυνηγούς ταλέντων που μύριζαν το χρήμα από χιλιόμετρα είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν αυτές οι τεράστιες μπάντες που μέχρι και σήμερα δεν φαίνεται να έχουν ξεπεραστεί (κάποιοι θα πουν ότι αυτό είναι υποκειμενικό, αλλά κάποια μεγέθη όπως πωλήσεις και εισιτήρια είναι αντικειμενικά).

Προς θεού δεν λέω ότι δεν άξιζαν την τεράστια επιτυχία τους ή ότι δεν είχαν ταλέντο ή ότι δεν εργάστηκαν σκληρά. Αλλά είχαν πλάτες εκατομμύριων από πίσω, με τους καλύτερους παραγωγούς και τα καλύτερα στούντιο επειδή κάποιοι επένδυσαν σε αυτους και μετά οι μηχανές του μάρκετινγκ και των media έκαναν τα υπόλοιπα για να "βγει η επένδυση". 

Με λίγα λόγια δεν φταίει η υπερπροσφορά του Spotify και ότι σε κάθε γειτονιά μια μπάντα ανεβάζει το indie άλμπουμ της, αλλά ότι δεν υπάρχουν πλέον εταιρείες, παραγωγοί, μεσάζοντες, ραδιοφωνικοί παραγωγοί κτλ που να έχουν την δύναμη να "επιβάλουν" τον νέο επόμενο "άλμπουμ του μήνα".

 
Το πρόβλημα με όλο το streaming σήμερα είναι ότι είναι στην αρχή του, και όπως συνέβαινε και με την παραδοσιακή δισκογραφία στις δικές της αρχές, δίνει ψίχουλα στους καλλιτέχνες.

Αυτό γίνεται πιο εμφανές στους μουσικούς μεσαίου μεγέθους, οι οποίοι εκεί που 20 χρόνια πριν μπορούσαν να ζήσουν από την ηχογραφημένη μουσική τους, σήμερα θα πάρουν μερικές εκατοντάδες η ελάχιστες χιλιάδες ευρώ το χρόνο. Η από τα συμβόλαια της δισκογραφίας, που είναι μια σκιά αυτού που ήταν. 

Ωραίο και πρακτικό το streaming (που μην ξεχνάμε αντικατέστησε σε μεγάλο βαθμό την πειρατεία), αλλά τελικά είναι δύο τρεις εταιρείες που βγάζουν δις από την δουλειά άλλων, με τους τελευταίους να παίρνουν ψίχουλα. Ας ελπίσουμε να αλλάξει αυτό κάποια στιγμή, αν και πλέον η μουσική στη συνείδηση του κόσμου είναι τσάμπα.

Φαντάζομαι ότι το επόμενο επεισόδιο θα παίξει με την τεχνητή νοημοσύνη, που θα αντικαταστήσει τον άνθρωπο δημιουργό σε όποια ευτελή και εμπορική χρήση και σύνθεση μουσικής στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον.

 
Μπορώ να πω με σιγουριά, ότι δεν ευχαριστιέμαι την ακροαση της μουσικής, όπως παλιότερα. Ενώ μου αρέσει που βρίσκω τα πάντα, αυτή η υπερπροσφορά και η ευκολία μου στερεί αυτή τη μαγεία της ανακάλυψης μιας νέας μπάντας, ενός νέου κομματιού όπως μου συνέβαινε πριν 25 χρόνια.
Το ανθρώπινο πλάσμα, νομίζω πως, μπορεί να επεξεργαστεί και να αφομοιώσει πληροφορίες με ένα ρυθμό πολύ βραδύτερο από εκείνον που παρέχουν οι υπολογιστές. Αυτή η "ανθρώπινη ιδιαιτερότητα" έπρεπε να έχει γίνει σεβαστή από τους κατασκευαστές λογισμικού, websites, mobile εφαρμογών κλπ - αντιθέτως φτιάχνουν προϊόντα μαζικής χρήσης που "απαιτούν" από τον ανθρώπινο χειριστή τους να προσαρμοστεί στο ρυθμό της μηχανής, ενώ έπρεπε να γίνεται το αντίθετο.

Θα επιμείνω ότι όλα αυτά υπήρχαν και πριν τις streaming πλατφόρμες. Όταν π.χ. κατέβαινα στο Music Corner, εκείνο το υπόγειο τεράστιο δισκάδικο, είχα ακριβώς την ίδια αίσθηση ότι "άντε να βγάλεις άκρη εδώ μέσα", αλλά τότε μας "έσωζε" ότι τα χρήματα ίσα που έφταναν για μία-δύο επιλογές. Ή όταν πήγαινα στο σπίτι ενός φίλου που είχε 5000 βινύλια, δεν μπορούσαμε να βρούμε τι να βάλουμε να παίζει στο πικαπ.

 
Το ανθρώπινο πλάσμα, νομίζω πως, μπορεί να επεξεργαστεί και να αφομοιώσει πληροφορίες με ένα ρυθμό πολύ βραδύτερο από εκείνον που παρέχουν οι υπολογιστές. Αυτή η "ανθρώπινη ιδιαιτερότητα" έπρεπε να έχει γίνει σεβαστή από τους κατασκευαστές λογισμικού, websites, mobile εφαρμογών κλπ - αντιθέτως φτιάχνουν προϊόντα μαζικής χρήσης που "απαιτούν" από τον ανθρώπινο χειριστή τους να προσαρμοστεί στο ρυθμό της μηχανής, ενώ έπρεπε να γίνεται το αντίθετο.
Συμφωνώ για το ρυθμό αφομοίωσης. Έτσι είναι.

Από την άλλη κανείς δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί με τον τρόπο που λες για τον καταναλωτή.

Πρέπει ο ίδιος να βάλει μέτρο και να "προστατευθεί".

Θα επιμείνω ότι όλα αυτά υπήρχαν και πριν τις streaming πλατφόρμες. Όταν π.χ. κατέβαινα στο Music Corner, εκείνο το υπόγειο τεράστιο δισκάδικο, είχα ακριβώς την ίδια αίσθηση ότι "άντε να βγάλεις άκρη εδώ μέσα", αλλά τότε μας "έσωζε" ότι τα χρήματα ίσα που έφταναν για μία-δύο επιλογές. Ή όταν πήγαινα στο σπίτι ενός φίλου που είχε 5000 βινύλια, δεν μπορούσαμε να βρούμε τι να βάλουμε να παίζει στο πικαπ.
Εγώ πάλι γούσταρα!

Βέβαια τα λεφτά ήταν μετρημένα, οπότε το πόσα και ποια albums θα έπαιρνα ήταν μεγάλη αποφάση και αυτό από μόνο του έδινε μια άλλη αξία στην όλη φαση.

Τώρα ό,τι θες το έχεις. Και θα μου πεις είναι κακό; Δεν ξέρω!

 
ο ρυθμός αφομοίωσης ήταν πάντα για μένα ένα από τα αρνητικά στις πλατφόρμες τύπου "παρτα όλα"

Δεν ξέρω πως επιδρά σε νεους 20ρηδες.

Αλλά και 20ρης να ήμουν πίσω στα 70ς νομίζω δεν θα μου έκανε καλό αυτή η υπερπροσφορά.

Σήμερα τα χρησιμοποιώ ειλικρινά όταν δεν βρίσκω κάτι άμεσα στο youtube. Φαίνεται παράξενο να πληρώνεις και να βολεύεσαι σε πρώτη φάση με youtube αλλά....έτσι μου βγαίνει

Βλέπω, πολλά αρνητικά σχόλια για την ποιότητα του βινυλίου στο box set.

Μάλλον θα περιμένω. Όταν με το καλό σου έρθει, πες αν δεις κάτι.
ακύρωσα για την ώρα την παραγγελία. Θεωρώ ότι έχω καλές εκδόσεις. Θα μου πει ο φίλος τι εκτύπωσης είναι το μονό βινύλιο του 2018 που ψώνισε με γύρω 26 ευρώ από το public (που όπως λέει είναι πολύ καλής ποιότητας) και θα αποφασίσω για την φτηνή έκδοση

 
Εγω πάλι διαβάζω διαφορετικές και παράλληλες συζητήσεις.

Streaming.

  • Μου αρέσει σαν ακροατής αυτή η "απόκτηση" και ακρόαση μουσικής, συγκριτικά με τα παλιά καλά δισκάδικα; Pros and cons.

Δισκογραφικές και κάτοχοι πνευματικών δικαιωμάτων

  • Γιατί κυκλοφορούν η παύουν κάποιες εκδοχές παλιότερων άλμπουμ; Ποιά η ηθική που τις διέπει;

Και τα δύο ενδιαφέροντα θέματα προς συζήτηση.

Αλλά για να απαντήσω πιο ξεκάθαρα στο αρχικό ποστ, ο μουσικός δεν κολλάει πουθενά στα παραπάνω.

Διότι ο μουσικός έχει συνάψει συμβόλαιο με μονοψήφιο ποσοστό εσόδων με κάποια ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ εταιρία, απο την οποία λαμβάνει ότι του αναλογεί απο τις πωλήσεις που κάνει η εταιρία σε πλατφόρμες, streaming και όποια online δισκάδικα.

Δηλαδή αν πουλήσει 10 ευρώ το άλμπουμ ένα δισκάδικο, η δισκογραφική θα πάρει τα 7 (για να έχει και έσοδο το κατάστημα) και αυτή θα αποδώσει το μονοψήφιο ποσοστό (π.χ. 5%) του 7, στον μουσικό σύμφωνα με το συμβόλαιο του.

Το δισκάδικο ή η πλατφόρμα streaming δεν φέρει καμία ευθύνη για το πως και πόσο θα πληρωθεί ο μουσικός.

Δεν είναι μεσάζοντες αλλά λιανοπωλητές.

Γι αυτό λέω πως τώρα πλέον υπάρχει η δυνατότητα να φύγουν οι μεγαλοκαρχαρίες δισκογραφικές του IFPI απο τη μέση και είτε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας (σύνθεση, εκτέλεση, ηχογράφηση, διανομή, προβολή!) με όποιο βαθμό επιτυχίας ή αν δεν μπορούμε (και δίκαια) να απευθυνθούμε σε μια ανεξάρτητη, μικρή εταιρία για ένα πιο δίκαιο μοίρασμα.

 
Εγω πάλι διαβάζω διαφορετικές και παράλληλες συζητήσεις.

Streaming.

  • Μου αρέσει σαν ακροατής αυτή η "απόκτηση" και ακρόαση μουσικής, συγκριτικά με τα παλιά καλά δισκάδικα; Pros and cons.

Δισκογραφικές και κάτοχοι πνευματικών δικαιωμάτων

  • Γιατί κυκλοφορούν η παύουν κάποιες εκδοχές παλιότερων άλμπουμ; Ποιά η ηθική που τις διέπει;

Και τα δύο ενδιαφέροντα θέματα προς συζήτηση.

Αλλά για να απαντήσω πιο ξεκάθαρα στο αρχικό ποστ, ο μουσικός δεν κολλάει πουθενά στα παραπάνω.

Διότι ο μουσικός έχει συνάψει συμβόλαιο με μονοψήφιο ποσοστό εσόδων με κάποια ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ εταιρία, απο την οποία λαμβάνει ότι του αναλογεί απο τις πωλήσεις που κάνει η εταιρία σε πλατφόρμες, streaming και όποια online δισκάδικα.

Δηλαδή αν πουλήσει 10 ευρώ το άλμπουμ ένα δισκάδικο, η δισκογραφική θα πάρει τα 7 (για να έχει και έσοδο το κατάστημα) και αυτή θα αποδώσει το μονοψήφιο ποσοστό (π.χ. 5%) του 7, στον μουσικό σύμφωνα με το συμβόλαιο του.

Το δισκάδικο ή η πλατφόρμα streaming δεν φέρει καμία ευθύνη για το πως και πόσο θα πληρωθεί ο μουσικός.

Δεν είναι μεσάζοντες αλλά λιανοπωλητές.

Γι αυτό λέω πως τώρα πλέον υπάρχει η δυνατότητα να φύγουν οι μεγαλοκαρχαρίες δισκογραφικές του IFPI απο τη μέση και είτε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας (σύνθεση, εκτέλεση, ηχογράφηση, διανομή, προβολή!) με όποιο βαθμό επιτυχίας ή αν δεν μπορούμε (και δίκαια) να απευθυνθούμε σε μια ανεξάρτητη, μικρή εταιρία για ένα πιο δίκαιο μοίρασμα.




επειδή ήμουν η αιτία που ξεκίνησε η συζήτηση μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι η σκέψη μου είναι ότι (εκτός από το θέμα της Σουηδίας) α. οι πλατφόρμες έλυσαν το θέμα της πειρατείας ως δια μαγείας και β. η δυνατότητα να μπορεί να φτάνει η σκάρτη μουσική παντού με ελάχιστο κόπο και με "ανεξέλεγκτο" σπρώξιμο είναι η αιτία που σήμερα δεν υπάρχει (=δεν κυριαρχεί στις υψηλές θέσεις πωλήσεων, όχι δεν υπάρχει) καλή μουσική.

Στην πλατφόρμα κάπου υπάρχει καλή μουσική, εκεί που τα κλικ είναι 1000-5000. Εκεί που είναι μύρια είναι το σκατό.

Φυσικά η σκέψη μου ήταν εξ αρχής με την πλευρά του ακροατή. Διότι πιστεύω ότι η μουσική γίνεται για τον ακροατή κυρίως. Για να επικοινωνήσει ο μουσικός με τον ακροατή, εκτός από την ανάγκη του να εκφραστεί. Όχι για τον μουσικό. Ο μουσικός είναι μια παράμετρος της εξίσωσης. Δεν εξετάζω λοιπόν το εάν (που σίγουρα) είναι καλές οι πλατφόρμες για τους μουσικούς.

Δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν είμαστε στην ίδια πολυκατοικία. Θα μπορούσα να στα αναλύσω πολύ πιό διεξοδικά πίνοντας έναν καφέ (ή σε πηγαδάκι της ΓΣ ?) και να μην πρέπει να διαλέγω τι θα πω με 5 σειρές.

 
Στην πλατφόρμα κάπου υπάρχει καλή μουσική, εκεί που τα κλικ είναι 1000-5000. Εκεί που είναι μύρια είναι το σκατό.
Δεν το εννοείς αυτό.

 
Άρα δεν σου αρέσει η Taylor... :) :) :)

Πάντως, μη λες μύρια γιατί μύρια έχουν και τύποι σαν τον Χατζηδάκη ή τους Beatles. Πες δις, να συννενοηθούμε.

 
Η Αriana Grande δεν παίζει στα top?

 Τι γίνεται, έχει ξεπέσει  αυτή? και μου άρεσε.

 Μέσα η DUA LIPA και η Taylor Swift έχει τινάξει την μπάγκα στον αέρα.

 O Ye μου την έσπαγε ανέκαθεν, δεν κατάλαβα ποτέ τι του βρίσκουν?

 Μέσα και ο γερο EMINEM και βλέπω και SNAP, οι Snap οι παλιοί είναι, ζούνε ακόμα??

 
Άρα δεν σου αρέσει η Taylor... :) :) :)

Πάντως, μη λες μύρια γιατί μύρια έχουν και τύποι σαν τον Χατζηδάκη ή τους Beatles. Πες δις, να συννενοηθούμε.
όχι βέβαια

ΟΚ δισμύρια.

Υποθέτω με πιάνεις. Μεγάλος άνθρωπος είσαι, σοβαρός...

 
Υποθέτω με πιάνεις. Μεγάλος άνθρωπος είσαι, σοβαρός...
Σε πιάνω, ναι. Αλλά δε συμφωνώ. Είναι πάντα εύκολο να πιστεύουμε ότι όσοι πέτυχαν είναι κατά κάποιο τρόπο ανάξιοι της επιτυχίας τους. Στον πραγματικό κόσμο, δεν έχω δει ποτέ να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όλοι όσοι έχουν καταφέρει κάτι παραπάνω από ΄μένα, προσπάθησαν περισσότερο.

Όσο για την Swift, το άσμα της Shake It Off, υμνεί το σθένος μίας νέας γυναίκας που αντιπαρέρχεται των προσπαθειών του περιγύρου της να την χαρακτηρίσουν και να την υποτιμήσουν. Αυτό εμένα με αγγίζει, και ας μην είμαι νέα γυναίκα.

Για τον Ye, θα σου εξηγήσω άλλη στιγμή COS_dr.

 
Για τον Ye, θα σου εξηγήσω άλλη στιγμή COS_dr.
Δεν ξέρω. Πραγματικά δεν μπόρεσα ποτέ να ακούσω και να ευχαριστηθώ κάτι που έχει βγάλει, έχω προσπαθήσει, έχω διαβάσει εξηγήσεις του φαινομένου γιατί με ενδιέφερε να καταλάβω τι συμβαίνει, αλλά απλά δεν μου κάμει. Είναι δικό μου το θέμα.

 Πάντως δεν νιώθω μόνος γιατί υπάρχουν πολλοί που σκέφτονται από ότι έχω δει στο διαδίκτυο σαν εμένα γι αυτόν.

 Δεν μου κάμει η μουσική του, οι παραγωγές του, δεν, λυπάμαι χαχαχαχαχαχαχαχα?

 
Φυσικά η σκέψη μου ήταν εξ αρχής με την πλευρά του ακροατή. Διότι πιστεύω ότι η μουσική γίνεται για τον ακροατή κυρίως. Για να επικοινωνήσει ο μουσικός με τον ακροατή, εκτός από την ανάγκη του να εκφραστεί. Όχι για τον μουσικό. Ο μουσικός είναι μια παράμετρος της εξίσωσης. Δεν εξετάζω λοιπόν το εάν (που σίγουρα) είναι καλές οι πλατφόρμες για τους μουσικούς.


ΟΚ τώρα το κατάλαβα. Διότι η κουβέντα ξεκίνησε με

Ρώτα τους καλλιτεχνες
και...

Ειναι λιγα τα 0.005 Αρη...


και σε αυτά απάντησα.

Οπότε δεν υπάρχει η παρανόηση πως το Spotify πληρώνει λίγα τους καλλιτέχνες.

Δεν τους πληρώνει αυτό. Εκτός απο τους ανεξάρτητους.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Σε πιάνω, ναι. Αλλά δε συμφωνώ. Είναι πάντα εύκολο να πιστεύουμε ότι όσοι πέτυχαν είναι κατά κάποιο τρόπο ανάξιοι της επιτυχίας τους. Στον πραγματικό κόσμο, δεν έχω δει ποτέ να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όλοι όσοι έχουν καταφέρει κάτι παραπάνω από ΄μένα, προσπάθησαν περισσότερο.

Όσο για την Swift, το άσμα της Shake It Off, υμνεί το σθένος μίας νέας γυναίκας που αντιπαρέρχεται των προσπαθειών του περιγύρου της να την χαρακτηρίσουν και να την υποτιμήσουν. Αυτό εμένα με αγγίζει, και ας μην είμαι νέα γυναίκα.

Για τον Ye, θα σου εξηγήσω άλλη στιγμή COS_dr.
μπορεί να μην συμφωνείς, αλλά αυτό δεν μπορεί να με κάνει να αλλάξω γνώμη.

Γιά κάθε μια Taylor υπάρχουν τουλάχιστον 100 άλλοι που μου λέν περισσότερα, αξίζουν περισσότερα, προσπάθησαν περισσότερα και για μένα αξίζουν περισσότερο ώστε να αφιερώσω τα 3 μου λεπτά.

Όσο επίσης για το άσμα υπάρχουν τουλάχιστον 100 άλλα που άπτονται πολύ πιό σοβαρών θεμάτων από την δεκαετία του 60 και του 70 που ακόμα δεν πρόλαβα να ακούσω.

Ο γιε δεν δεν ξέρω τι είναι.

Ξέρω το γιέ μου του Σταμάτη

ΟΚ τώρα το κατάλαβα. Διότι η κουβέντα ξεκίνησε με

και...

και σε αυτά απάντησα.

Οπότε δεν υπάρχει η παρανόηση πως το Spotify πληρώνει λίγα τους καλλιτέχνες.

Δεν τους πληρώνει αυτό. Εκτός απο τους ανεξάρτητους.


σχετικά με το ρωτα τους καλλιτέχνες, αναφέρθηκε σαν παράπλευρη απώλεια ας πούμε, υποθέτω είσαι εν γνώσει των κινητοποιήσεων μεγάλων ονομάτων κατά της πολιτική πληρωμών του spotify. Δεν τα βγάζω απο το νού μου.

Το spotify δίνει λίγα στους ανεξάρτητους. Οι άλλοι (κι οι ανεξάρτητοι όταν γίνουν μυριοκλικαδόροι) τους έρχονται με τη λιμουζίνα οι δικηγόροι με τα συμβόλαια.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top