Ποιό solo απο τα δέκα;

[Yameth]

Παρακολουθώντας το παρακάτω βίντεο του Paul Davids μου φάνηκε πολύ ευρηματικό και άξιο μελέτης. 

10 κορυφαίοι κιθαρίστες youtubers και session musicians απαντούν και δίνουν τη δική τους εκδοχή σε ένα μικρό μουσικό θέμα. Υπάρχουν όλοι. Shredders και bluesmen.

Ποιο είναι το σόλο που σας εκφράζει και λέει όλη την ιστορία στο κομμάτι;

Ψηφίστε και συζητήστε. Έχει πολύ ενδιαφέρον.

 

[Alex Raptakis]

Μου άρεσε περισσότερο της Lari. Για μένα έλεγε μια ιστορία που είχε αρχή, μέση και τέλος, ισορροπία σε αργό-γρήγορο,  συν το άκουσμα από το παίξιμο με δάχτυλα αντί πένας ήταν λίγο πιο ξεχωριστό στα αυτιά μου.

 

[makam]

Tom Bukovac για μένα. Δεν έπαιξε solo, έγραψε θέμα!! Βέβαια από τον Tom περίμενα κάτι τέτοιο, με ωραίο ήχο, αρχή-μέση και τέλος. 

Αμέσως μετά θα έβαζα αυτό της Lari Basilio και του Ariel Posen! Πολυ ωραίος ήχος και γούστο!!!!

 

[Ali Barout]

Δεν ξέρω ούτε έναν! Της κυρίας ήταν το τοπ για μένα, εκτός από του ίδιου του παρουσιαστή, που προφανώς έχει μεγαλύτερη συνάφεια με την δική του ιδέα. Αυτά τα δύο τα κατατάσσω πρώτα. Μετά στην ίδια βαθμίδα:

Ο Quayle, που είχε φοβερά περάσματα, αλλά το παράκανε.

Ronquillo πολύ όμορφες σκέψεις δεν μου άρεσε ο ήχος. Ayoub επίσης.

Lettieri όμορφο παίξιμο αλλά όχι πολύ σολιστικό για τα γούστα μου. Bukovac ηχάρα και δουλεμένο σόλο, αλλά κάπως ακαδημαϊκό.

Fujita, Scott, Posen δεν μου ταίριαξαν.

 

[BillTrantos]

Η απάντηση είναι Ariel Posen, όποια κι αν είναι η ερώτηση. Έτσι αντικειμενικά.

 

[manosx]

 Μου άρεσε πολύ του Μαθιού του Σκότι ?

 

[Κβαντική Διεμπλοκή]

Rudy γιατί απλά τον πάω.

 

[cigaret13]

Της Lari Basilio και του Paul Davids (που έφτιαξε το B.T) με μια μικρή προτίμηση στην Lari...

 

[Jazzjoker]

Lettieri και Bukovac πολλά χιλιόμετρα μπροστά απ' όλους τους υπόλοιπους. Έπαιξαν κι οι δυο τους μέσα στο κομμάτι ενώ οι άλλοι, από πάνω. Περίμενα περισσότερα από Fujita. Απαράδεκτη η Basilio όπως πάντα φυσικά.

 

[ez]

Στα δικά μου αυτιά ο Davids έδειξε ο πιο εξοικειωμένος με τη μελωδία και τον δρόμο της, η δική του προσέγγιση θαρρώ πως ήταν η πληρέστερη συνολικά. Μου άρεσε ο Posen αρκετά, όπως και η σκέψη του Fujita, που έμοιαζε ημιτελής όμως, περίπου εκεί και ο Bucovac. Ψήφισα την Lari Basilio γιατί είχε πολυρυθμία και έμπνευση στις αλλαγές και τα τονίσματα της ενώ - με την εξαίρεση του Davids - ήταν η μουσικός που έκανε το θέμα να ακουστεί μεγαλύτερο σε διάρκεια, πιο χορταστικό, παίζοντας με δομή κι εκφραστικότητα.

 

[sultan of string]

θείο Larry δαγκωτό

 

[Yameth]

Tom Bukovac για μένα. Δεν έπαιξε solo, έγραψε θέμα!! Βέβαια από τον Tom περίμενα κάτι τέτοιο, με ωραίο ήχο, αρχή-μέση και τέλος. 

Ακριβώς αυτό. Κι εγω όταν άκουσα τον Bukovac έμεινα... τι είπε ο άνθρωπος. Ολόκληρη ιστορία.

Το έκανε σαν μη σόλο. Λες και ήταν αυτό το track.

Όλοι έπαιξαν εξαίσια σόλο όμως. Την κυρία δεν τη γνώριζα όπως και κάποιους youtubers αλλά οι μόνιμοι του Nashville ξεχώρισαν και ο Quayle εντυπωσίασε ως μπουζουξής σχεδόν, ο δε M. Scott ξεχώρισε για τον ήχο του.

 

[sultan of string]

οφ τόπικ

αυτός ο Davids ...αντιπαθέστατος. Και το κανάλι του επίσης

 

[mpamps]

οφ τόπικ

αυτός ο Davids ...αντιπαθέστατος. Και το κανάλι του επίσης

Off topic no 2. 

Ο Davids μου είναι πολύ συμπαθής και ό,τι ανεβάζει είναι πολύ προσεγμένο (ίσως κάποιοι να τα πουν υπερβολικά στημενα-σκηνοθετημένα) χωρίς να "σπαμαρει" ανεβάζοντας κάθε λίγο και λιγάκι χωρίς να έχει κάτι να πει, μια ιδέα γύρω από την οποία θα στήσει το βίντεο του.

On topic: Lari και Lettieri. 

 

[cigaret13]

Και αφού δεν το ανέβασε ο Admin..., εδώ το πολύ ωραίο B.T.  για όσους αισθάνονται "γενναίοι" μετά από αυτά που ακούσαμε...

 

[fusiongtr]

Όλα καλά ήταν.

Αυτό που μου άρεσε, είναι ότι έκαναν μπαμ οι διαφορές (στυλιστικές και παιχτικές) στην διαχείριση του track και του ήχου, από καθένα.

Προτιμώ Lari Basilio, Ariel Posen και Tom Bukovac, γιατί προσπάθησαν είτε να το διαχειριστούν ως κομμάτι και όχι ως πλατφόρμα σολαρίσματος, είτε να το διανθίσουν με στοιχεία έκπληξης στους χρόνους και την φρασεολογία, είτε για την ιδιαίτερη μελωδικότητα της φρασεολογίας τους.

Αλλά όπως ξαναείπα, όλα καλά ήταν, το καθένα από την δική του πλευρά.

EDIT: Αυτό του παρουσιαστή, θα μπορούσε να είναι το καλύτερο, δίνει πολλές υποσχέσεις που δεν εκπληρώνει.

Έχει πολύ όμορφες φράσεις, ταιριαστές με το track, πηγαίνει πολύ ομαλά από την μια στην άλλη, αλλά λείπει το συνεκτικό (κατεμέ) στοιχείο που να τις κάνει να θεωρηθούν μέρος του ίδιου θέματος.

Να συμπληρώσω ότι δεν ήξερα πάνω από τους μισούς που παίζουν εδώ.

EDIT 2: Το track είναι καραμπίνα Κλαπτονικό, γι' αυτό και σε αρκετά παιξίματα βγήκε ένα Κλαπτονικό φραζάρισμα στα σηκώματα κυρίως.

 

[matawan]

Uncle Larry for the win, ξεκαθαρα. Δευτερος ερχεται για εμενα ο RJ, τοσο για τον ηχο του οσο και για το πολυ ενδιαφερον παιξιμο του, το οποιο οπως ειπε και ο Paul Davids ( που βρισκω απολυτως αντιπαθητικο, συμφωνω 100% με τον @dimsonic) μου κινησε το ενδιαφερον να το μελετησω. 

 

[npap]

Tom Bukovac (ΚΑΙ) για μένα. Δεν έπαιξε solo, έγραψε θέμα!!

τι είπε ο άνθρωπος. Ολόκληρη ιστορία.

Το έκανε σαν μη σόλο. Λες και ήταν αυτό το track.

εγώ σαν απλός ακροατής αντικειμενικά (μια και δεν γνωρίζω κανέναν τους ώστε να επηρεαστώ από ήδη διαμορφωμένη άποψη περί της αξίας τους) δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με τον Μάκη και τον Γιάννη... μόνος του έπαιξε στο γήπεδο ο κύριος Bukovac δείχνοντας ακομπλεξάριστος φανερά την διάθεση να υπηρετήσει το κομμάτι και όχι να "πουλήσει τεχνική", όπως κάποιοι εκ των υπολοίπων που μου προξένησαν οίκτο με την απέλπιδα (και τελείως έξω φορές φορές από την όμορφη αρμονία) προσπάθεια, να με πείσουν ότι είναι "παιχταράδες"...

τώρα σε μια υπόθεση εργασίας που θα ήμουν παραγωγός, πλην του Bukovac που θα έπαιρνε την "δουλειά" ως session και θα συνέχιζε ως στο mix, θα πέρναγαν ταμείο και οι Davids και Basilio... οι υπόλοιποι κουβά και ειδικά για τον Quayle θα ζητούσα ασφαλιστικά μέτρα να μην ξαναπεράσει στα 500 μέτρα από το στούντιο...?

ΥΓ. σόρυ από τους κυρίους κυρίους "κορυφαίους" αλλά για το συγκεκριμένο θέμα και εκ του παρουσιαζόμενου αποτελέσματος ως συνισταμένη, είμαι πεπεισμένος ότι 10 εδώ μέσα στο noiz θα τα πήγαιναν καλύτερα ως προς το ζητούμενο που για μένα είναι το "ευ άκουσ(τ)ον" κι όχι το "άκουσ(τ)ον άκουσ(τ)ον"...

 

[sultan of string]

Αχαρη η δουλεια του γιουτουμπερ

Σ ευχαριστω που με καλεσες

Γκριματσες και wow you're killing it κι αντε να βρεις διαφορετικους επαινους μην στεναχωρεθουν οι αλλοι. Κι ιδιως αν στο καναλι σου εχουν παραφορεθει τα παντα...

 

[Ali Barout]

Bukovac που θα έπαιρνε την "δουλειά" ως session και θα συνέχιζε ως στο mix

Αυτό! Όταν έγραψα "ακαδημαϊκό" έτσι το εννοούσα. Ότι είναι για πρώτη εκτέλεση στο δίσκο. Δεν ξέρω αν στο ζωντανό θα μου άρεσε να παίζει τόσο δομημένα, το ίδιο τέλειο μέρος κάθε φορά.