- Μηνύματα
- 851
- Πόντοι
- 418
Τρεις φάσεις μέχρι τώρα...
1) Ό,τι να'ναι: Κάποιο γνωστό όνομα να έγραφε πάνω, ωραίο χρώμα να είχε, και τσιμπούσα 2-3 εντελώς διαφορετικές κάθε φορά που περνούσα από κατάστημα... φάση αρχαρίου με λίγα λόγια, και ακόμα μη συνειδητοποιημένος για την επίδραση αυτού του μικρού πράγματος στον ήχο και στο παίξιμο.
2) Dunlop Jazz III: Η πένα που μου έκανε πρώτα εντύπωση για τη διαφορετικότητά της. Εντέλει κατέληξα για πολλά χρόνια να παίζω αποκλειστικά με τις κόκκινες Dunlop Jazz III XL Plectrums.
3) Fender Heavy: Η αίσθηση στο πιάσιμο της Jazz III XL μου άρεσε πολύ, αλλά ήρθε κάποια στιγμή που έκανα τη σύγκριση (να'ναι καλά ο Scott Henderson και η φορουμάρα του) και κατάλαβα ότι ο ήχος που μου έδινε δεν ήταν αυτός που κυνηγούσα. Κάπως έτσι στράφηκα για λίγο καιρό στις Fender Medium, και κατόπιν στις Fender Heavy, στις οποίες και παραμένω σταθερός από τότε.
1) Ό,τι να'ναι: Κάποιο γνωστό όνομα να έγραφε πάνω, ωραίο χρώμα να είχε, και τσιμπούσα 2-3 εντελώς διαφορετικές κάθε φορά που περνούσα από κατάστημα... φάση αρχαρίου με λίγα λόγια, και ακόμα μη συνειδητοποιημένος για την επίδραση αυτού του μικρού πράγματος στον ήχο και στο παίξιμο.
2) Dunlop Jazz III: Η πένα που μου έκανε πρώτα εντύπωση για τη διαφορετικότητά της. Εντέλει κατέληξα για πολλά χρόνια να παίζω αποκλειστικά με τις κόκκινες Dunlop Jazz III XL Plectrums.
3) Fender Heavy: Η αίσθηση στο πιάσιμο της Jazz III XL μου άρεσε πολύ, αλλά ήρθε κάποια στιγμή που έκανα τη σύγκριση (να'ναι καλά ο Scott Henderson και η φορουμάρα του) και κατάλαβα ότι ο ήχος που μου έδινε δεν ήταν αυτός που κυνηγούσα. Κάπως έτσι στράφηκα για λίγο καιρό στις Fender Medium, και κατόπιν στις Fender Heavy, στις οποίες και παραμένω σταθερός από τότε.