Αν πάω κιθαρότσαρκα και βρω squier που το σώμα και το μπράτσο είναι όπως πρέπει, δώσω άλλα 300 για top hardware και μαγνήτες, άλλα 150 σε μάστορα για τάστα και setup, έχω πλέον όργανο επιπέδου custom shop.
Δε θα υστερεί σε τίποτα σε σχέση με όργανα 3κ...
Υστερεί σε ένα κάρο πράγματα που η προκατάληψη δεν μας αφήνει να δούμε. Το ίδιο βέβαια ισχύει και από την ανάποδη, ότι τα "ποιοτικά" όργανα υπερτερούν σε ένα κάρο πράγματα που η προκατάληψη επίσης μας οδηγεί να τα βλέπουμε έτσι.
Παράδειγμα. Πήγαινε παίξε μια Epi Les Paul Standard, μια
Gibson Les Paul Standard και μια R58 Les Paul Standard από το Custom Shop. Oι διαφορές τους υποτίθεται ότι είναι η ποιότητα των ξύλων, το φινίρισμα/στήσιμο, το hardware/μαγνήτες/ηλεκτρικά και φυσικά το "όνομα". (όπου όνομα= το πού φτιάχνονται και τι αντιπροσωπεύει το "made in" σε κάθε προϊόν, ποιοτικά αλλά και πνευματικά/ηθικά).
Δεν αμφιβάλλω ότι παίζεις μια χαρά με όργανο των 300Ε (κι εγώ άλλωστε με τέτοιο παίζω), αυτό όμως δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση το ότι η R8 του Custom Shop είναι ένα όργανο "κόσμημα" στα χέρια οποιουδήποτε κιθαρίστα μπορεί να το εκτιμήσει. Δυστυχώς για εμάς τους "φτωχούς" η αλήθεια είναι αυτή, ότι πιάνεις ένα όργανο το οποίο έχει ένα απίστευτο vibe -όπου vive: πολύ καλά υλικά, εξαιρετικά εκτελεσμένη κατασκευή, με σωστό βάρος, responsive, στιβαρό, εξαιρετικό fretwork, πολύ προσεγμένα ηλεκτρικά, απίθανους PAF, woody, clonky, twangy. Στον ενισχυτή σχεδόν ακούς αυτό που βγαίνει unplugged. Στο Custom Shop της
Gibson δουλεύουν φτασμένοι luthiers που επιμελούνται κάθε στάδιο της διαδικασίας. Στο Custom Shop της
Gibson έχουν όλα τα πατρόν, τα αρχεία και τα καλούπια στη διάθεσή τους, καθώς και real life models όπου έχουν reference για το εκάστοτε τελικό αποτέλεσμα. Σε όργανα τέτοιου επιπέδου τιμής, ο πελάτης απαιτεί συγκεκριμένα πράγματα και το τελικό προϊόν πρέπει να αντικατοπτρίζει αυτές τις απαιτήσεις. Πέρα απο το historical accuracy επιβάλλεται το όργανο να εντυπωσιάζει σε κάθε επίπεδο τους απαιτητικούς. Αυτούς δηλ. που έχουν παιξει με μερικές εκατοντάδες vintage και νέα όργανα και περιμένουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αυτό είναι κάτι που έρχεται με την εμπειρία και με τη διαρκή τριβή με τον ήχο του οργάνου αλλά και με την ανάπτυξη τέτοιων κριτηρίων με το πέρασμα του χρόνου.
Εγώ λοιπόν επειδή έχω παίξει πολλά τέτοια παραδείγματα και Epi και
Gibson και Custom Shop, δυστυχώς για εμένα/εμάς, το Custom Shop είναι εμπειρία κατάνυξης. Η
Gibson είναι μια καλή παρακαταθήκη/επένδυση και ένα ομολογουμένως εξαιρετικό όργανο και η Epi είναι ένα απίστευτο εργαλείο μάθησης, αλλά και δουλειάς με το οποίο μπορείς να σταθείς επάξια σε οποιαδήποτε συνθήκη, studio, stage, bedroom. Οι διαφορές στην τιμολόγηση δεν είναι εικονικές. Αν ήταν, όλοι μα όλοι θα έπαιρναν Epi και θα τελείωνε εκεί το θέμα. Δεν είναι τυχαίες οι τιμές. Αντανακλούν το ακριβές status ενός προϊόντος. Αν η
Gibson ηταν πιο φθηνή, όλοι θα αγνοούσαν την Epiphone. Αν η Custom Shop ήταν πιο φθηνή όλοι θα πήγαιναν εκεί και όχι σε standard. H διαβάθμιση αντανακλά αυτό ακριβώς.
Χρόνια τώρα παίζω με Epi και η εμπειρία μου μαζί της είναι περισσότερο από θετική. Με έχει βγαλει ασπροπρόσωπο παντού. Δεν με εμποδίζει αυτό όμως από το να μην εκτιμήσω τη διαφορά της με τη
Gibson ή το Custom Shop. Απλά παίρνω απόφαση ότι η τσέπη μου αντέχει μέχρι εκεί, αναγνωρίζω τις δυνατότητές μου οικονομικά και παικτικά, κρίνω τις απαιτήσεις μου και τοποθετώ τον εαυτό μου σε αυτή την κλίμακα. Και είμαι απόλυτα ευχαριστημένος.
Πάντως αν ένα υποτιθέμενο πρωί μου έλεγαν, "διάλεξε μία από τις τρεις αλλά δεν μπορείς να την πουλήσεις ποτέ", εννοείται την ακριβή. Κι ας μην είχε σημασία η τιμή πλέον.