Τι εφέ χρησιμοποιεί...

[gkourmoul1]

Θα το δοκιμασω αμεσα

 

[Spyros Delta]

Οντως, παιζει να ειναι καποιο delay  μαζι με modulation.

Σπυρο, θυμαμαι οτι χρησιμοποιεις ή delay ή chorus για να παχυνεις τον ηχο. Θυμισε μου λιγο τη λεπτομερεια αυτη.

Στις ηχογραφησεις λιγο stereo delay ή ping pong. Αλλα αν δεν εχει ογκο ο τονος απο μονος του, δεν λυνει προβληματα.

Το modulation αν ειναι pre (πριν τον προενισχυτη) δεν δινει ογκο. Αν ειναι post δινει, αλλα χανεται τo focus, συν οτι δεν ειναι εφικτο σε λαιβ, αφου παιζω mono (για το focus και παλι).

Αλλο κολπο ειναι το stereo delay με μηδενικο feeeback και 10ms delay, γυρισμενο το balance τερμα left right. Μια προσομοιωση για διπλη κιθαρα ειναι (σαν να εχεις κανει Overdub και να εχεις ξαναπαιξει το ιδιο πραγμα). Αλλα κι αυτο ειναι για συνοδεια οχι Lead που θελεις το focus.

Τιποτα. Ψαξε τη λυση στο οργανο και στον ενισχυτη και προσεχε τι πεταλια βαζεις, Καποια καταστρεφουν τον ογκο.

 

[gkourmoul1]

Ευχαριστω, Σπυρο

 

[TamTam Radio]

...στο σολο με τη στρατ στο 2ο λεπτο και ο prince με την tele? Ειδικα με την στρατ, ο ηχος ειναι πολυ παχυς, σαν να ειναι "διπλος". Γενικα, ειναι ηχαρα. Πως το καταφερνει?

Βασικά, το σόλο στο 2ο λεπτό, προσπαθεί να αναπαράγει τον ήχο που είχε η σόλο κιθάρα στο original track των Beatles. Και νομίζω ότι τα καταφέρνει αρκετά πειστικά!
Τι είχε κάνει λοιπόν ο Eric Clapton - διότι αυτός έχει παίξει τη σόλο κιθάρα στο κομμάτι των Beatles? Απ' όσο γνωρίζω, είχε χρησιμοποιήσει ένα vibrato effect, το οποίο όμως πρόσθεσε μετά, κατά τη μίξη του κομματιού, αλλάζοντας χειροκίνητα την ταχύτητα στο tape machine που είχε για να βγάλει αυτόν τον warbling ήχο (δεν ξέρω πώς να το πω) ο οποίος είναι διαφορετικός σε σημεία. Είναι κάτι σαν ADT ("Automatic Double Tracking"), ένος είδους πρόδρομο των εφε chorus και Flanger που χρησιμοποιούμε. Κάποιοι λένε ότι οι Beatles τα εφήυραν , κι αν όχι, σίγουρα πάντως πρωτοπόρησαν σε αυτά.
Καθώς είπα, το εφέ προστέθηκε κατόπιν, στη μίξη. Αν ακούσεις το isolated track της κιθάρας του κομματιού , θα διακρίνεις διαφορετική ποσότητα εφέ σε διαφορα σημεία. Κατα τη γνώμη μου μπορείς να βγάλεις σήμερα αυτόν (ανάλογο) ήχο με κάποιο digital flange ή leslie τύπου εφέ αλλά και πάλι, ανάθεμα κι αν θα ακουστεί τόσο ταιριαστά όσο το πέτυχαν στο στούντιο οι Βeatles...
Aπό την άλλη βέβαια, μου θυμίζει τρομερά και το εφέ που είχε ο Clapton στο κομμάτι Badge των Cream... εδώ, στο 1:05'...
Ποντάρω ότι και στα δυο tracks παίζει με κάποιο leslie speaker.
 

 

[fusiongtr]

Το phaser ας πούμε ότι παίρνει την μύτη από τον ήχο και την πάει λίγο από εδώ και λίγο από εκεί, για να το πω πολύ χαζά.

Παχαίνει τον ήχο, σε βάρος, ας πούμε και πάλι (σχήμα λόγου είναι), του definition και της ατάκας.

Όπως είπε και ο Yameth, με μια σχετικά αργή ρύθμιση του "πέρα-δώθε" (παίζοντας και με το πόσο "πέρα-δώθε" θέλεις να πηγαίνει) μπορείς να πετύχεις πολύ ωραίο αποτέλεσμα που θα παχύνει τον ήχο.

Ξεκινάς βέβαια με το volume του εφφέ χαμηλά, και σταδιακά ανεβάζεις μέχρι το σημείο που θα είναι πιο "ογκώδης" ο ήχος σου, χωρίς να πολυφαίνεται το ίδιο το εφφέ.

 

[Spyros Delta]

Το phaser ας πούμε ότι παίρνει την μύτη από τον ήχο και την πάει λίγο από εδώ και λίγο από εκεί, για να το πω πολύ χαζά.

Παχαίνει τον ήχο, σε βάρος, ας πούμε και πάλι (σχήμα λόγου είναι), του definition και της ατάκας.

Σουπερ περιγραφη. Αυτο ακριβως.

 

[fusiongtr]

Μιας και το κομμάτι που έβαλε ο OP, είναι αυτό, ποστάρω ξανά, την αγαπημένη μου εκτέλεση, που είναι από νοϊζά, και συγκεκριμένα τον eangle για όσους δεν την έχουν ακούσει.

 

[gkourmoul1]

Φοβερη εκτελεση

 

[fusiongtr]

Φοβερη εκτελεση

Όπως θα είδες Γιώργο, πάνε 10 χρόνια από τότε που το ανέβασε.

Παρ' όλα αυτά έχω κολλήσει.

Είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις, στις οποίες η εκπληκτική τεχνική, έρχεται σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με το άγγιμα της χορδής, το συναίσθημα.

Αυτό σου μένει όταν τελειώσει, και όχι το εκπληκτικά τεχνικό παίξιμο.

 

[sultan of string]

Βασικά, το σόλο στο 2ο λεπτό, προσπαθεί να αναπαράγει τον ήχο που είχε η σόλο κιθάρα στο original track των Beatles. Και νομίζω ότι τα καταφέρνει αρκετά πειστικά!
Τι είχε κάνει λοιπόν ο Eric Clapton - διότι αυτός έχει παίξει τη σόλο κιθάρα στο κομμάτι των Beatles? Απ' όσο γνωρίζω, είχε χρησιμοποιήσει ένα vibrato effect, το οποίο όμως πρόσθεσε μετά, κατά τη μίξη του κομματιού, αλλάζοντας χειροκίνητα την ταχύτητα στο tape machine που είχε για να βγάλει αυτόν τον warbling ήχο (δεν ξέρω πώς να το πω) ο οποίος είναι διαφορετικός σε σημεία. Είναι κάτι σαν ADT ("Automatic Double Tracking"), ένος είδους πρόδρομο των εφε chorus και Flanger που χρησιμοποιούμε. Κάποιοι λένε ότι οι Beatles τα εφήυραν , κι αν όχι, σίγουρα πάντως πρωτοπόρησαν σε αυτά.
Καθώς είπα, το εφέ προστέθηκε κατόπιν, στη μίξη. Αν ακούσεις το isolated track της κιθάρας του κομματιού , θα διακρίνεις διαφορετική ποσότητα εφέ σε διαφορα σημεία. Κατα τη γνώμη μου μπορείς να βγάλεις σήμερα αυτόν (ανάλογο) ήχο με κάποιο digital flange ή leslie τύπου εφέ αλλά και πάλι, ανάθεμα κι αν θα ακουστεί τόσο ταιριαστά όσο το πέτυχαν στο στούντιο οι Βeatles...
Aπό την άλλη βέβαια, μου θυμίζει τρομερά και το εφέ που είχε ο Clapton στο κομμάτι Badge των Cream... εδώ, στο 1:05'...
Ποντάρω ότι και στα δυο tracks παίζει με κάποιο leslie speaker.

το adt το είχε εφεύρει ένας μηχανικός της ΕΜΙ επειδή γενικά βαριόταν ο Lennon να ντουμπλάρει τη φωνη του ξανα και ξανά.

Με δυό μαγνητόφωνα που μετακινούσαν την κεφαλή του δεύτερου μπρος πίσω.

Στο while my guitar επειδή ήταν το μοναδικό που θα έπαιζε ο Clapton και δεν θέλανε να φανεί, αποφάσισαν να το παρακάνουν χρησιμοποιώντας το adt σχεδόν στα όρια του flanging. Ήταν μια δουλειά που σχεδόν πάντα έφτιαχνε ο δεύτερος μηχανικός στους δίσκους των Beatles, Richard Lush

 

[Spyros Delta]

Ο αγαπημενος μου νοιζ κιθαριστας ο Θοδωρης.

Και τον γνωρισα και απο κοντα και ειναι τοσο γλυκος ανθρωπος οσο και κιθαριστας.

 

[BillTrantos]

Μιας και το κομμάτι που έβαλε ο OP, είναι αυτό, ποστάρω ξανά, την αγαπημένη μου εκτέλεση, που είναι από νοϊζά, και συγκεκριμένα τον eangle για όσους δεν την έχουν ακούσει.

Τι είναι αυτά ρε πστ μου ?

 

[fusiongtr]

Τι είναι αυτά ρε πστ μου ?

Θάνατος.  :classic_smile:

Α, και με pod Bill μου.

10 χρόνια πριν με ένα pod.

 

[BillTrantos]

Θάνατος.  :classic_smile:

Α, και με pod Bill μου.

10 χρόνια πριν με ένα pod.

Έτσι είναι άμα ξέρεις να παίζεις!

 

[harilatron]

Ως ειδικός στον παχύ ήχο και το καλό λάδι, έχω να επισημάνω ότι παχύς ήχος από strat βγαίνει με λίγο compression, λίγο overdrive (λιγότερο απ' ότι κανείς φαντάζεται αρχικά), EQ για mid boost από κάπου μετά το gain stage και κάποιο feedback από τον ενισχυτή (δηλαδή πιο εύκολα το πετυχαίνεις αν παίζεις με ένταση). Δεν αναφέρομαι σε ψυχοακουστικούς παράγοντες αλλά στο ηχογραφημένο αποτέλεσμα. 

Modulation και delay βοηθούν αλλά αν ο αρχικός ήχος "ξυρίζει" ή έχει πολύ attack, δεν πρόκειται να γίνει "παχύς" με το phaser ή το delay.

Οι hot μαγνήτες βοηθούν, όχι τόσο λόγω output αλλά λόγω του (κατά κανόνα) περισσότερο μεσαίου αρχικού EQ. 

Edit, άκουσα για πρώτη φορά τώρα το clip του eangle. ?

 

[Superfunk]

https://www.youtube.com/watch?v=ilgbWaG7G0Q

η κιθάρα φαίνεται να ταξιδεύει ψηλά με κάποιον μηχανισμό κάπου κοντά στο 6:26 σ' αυτό το βίντεο

Τα πετάλια του Prince

Πω,πω...με Boss έπαιζε;

Αφού ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΚΑΛΆ.

Το διάβασα στο ντερνετ.

 

[sharpshooter]

chorus ακούω και κάποιο boost πιθανότατα, βάλε και λίγο delay έσφιξε η σούπα.

 

[Yameth]

Είτε flanger είτε chorus, είτε Doubling ADT όλα είναι delay effects με πολύ μικρή καθυστέρηση.

Είτε γίνεται με ταινία όπως γινόταν επι Beatles είτε πσσσηφιακά σήμερα, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

1. Το Flanger έχει καθυστέρηση από 1ms έως 5ms.
   
2. Το Chorus 5ms έως 25ms.
   
3. Το Doubling ADT στην ουσία είναι μικρό delay 80‑120ms, χωρίς feedback.
   

Στόχος σε όλα είναι να δημιουργηθεί η αίσθηση πως παίζεται το θέμα 2 φορές ή απο 2 κιθάρες, δίνοντας όγκο.

Στο ADT το αποτελεσμα είναι ακριβές αντίγραφο, ενώ αν παιζόταν απο άνθρωπο το δεύτερο μέρος θα είχε πολλές χρονικές ανακρίβειες. Αυτές αναλαμβάνει να τις δημιουργεί τυχαία ένας ταλαντωτής στο Flanger και chorus.

 

[sharpshooter]

Κλασσικό παράδειγμα 80s chorus 

 

[sultan of string]

Είτε flanger είτε chorus, είτε Doubling ADT όλα είναι delay effects με πολύ μικρή καθυστέρηση.

Είτε γίνεται με ταινία όπως γινόταν επι Beatles είτε πσσσηφιακά σήμερα, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

1. Το Flanger έχει καθυστέρηση από 1ms έως 5ms.
   
2. Το Chorus 5ms έως 25ms.
   
3. Το Doubling ADT στην ουσία είναι μικρό delay 80‑120ms, χωρίς feedback.
   

Στόχος σε όλα είναι να δημιουργηθεί η αίσθηση πως παίζεται το θέμα 2 φορές ή απο 2 κιθάρες, δίνοντας όγκο.

Στο ADT το αποτελεσμα είναι ακριβές αντίγραφο, ενώ αν παιζόταν απο άνθρωπο το δεύτερο μέρος θα είχε πολλές χρονικές ανακρίβειες. Αυτές αναλαμβάνει να τις δημιουργεί τυχαία ένας ταλαντωτής στο Flanger και chorus.

δεν είναι το ίδιο Γιάννη.

Ο εγκέφαλος για να διακρίνει διαφορά σε κάτι που έρχεται με καθυστέρηση, ως κάτι διαφορετικό πρέπει να έχει χρονική διαφορά της τάξης του 1/10 του δλ. Συνεπώς μόνο το doubling μπορεί να το πετύχει αυτό.

Επίσης σε όλα είναι ακριβές αντίγραφο, για αυτό χρησιμοποείται και κάπου είδους διαμόρφωση, ταλάντωση