Η Χρυσή Εποχή του Gamer και του Home Studio Μουσικού: Μια Γλυκόπικρη Διαπίστωση

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην αξιοποίηση των σύγχρονων εργαλείων δημιουργίας

  • Η έλλειψη ελεύθερου χρόνου λόγω αυξημένων υποχρεώσεων.

    Ψήφοι: 10 55.6%
  • Το υψηλό κόστος αγοράς και συντήρησης του εξοπλισμού

    Ψήφοι: 1 5.6%
  • Η πολυπλοκότητα των σύγχρονων λογισμικών και η έλλειψη εξειδικευμένων γνώσεων.

    Ψήφοι: 1 5.6%
  • Η γεύση της πίτσας με ανανά.

    Ψήφοι: 6 33.3%

  • Σύνολο ψηφοφόρων
    18
Konstantinos Dritsas

cos_dr

Ο Άρχοντας των Συνθεσάιζερς
Μηνύματα
16,203
Λύσεις
1
Πόντοι
1,843
Γεια σε όλους από τοv cos_dr. Εδώ και καιρό σκέφτομαι να μοιραστώ έναν προβληματισμό που με τρώει, όχι μόνο ως ερασιτέχνης μουσικός αλλά και ως φανατικός gamer. Βιώνουμε μια πραγματικά απίστευτη εποχή, και το λέω με όλη μου την καρδιά, παρά τις όποιες αντικειμενικές δυσκολίες αντιμετωπίζουμε ως χώρα. Φανταστείτε: έχουμε στα χέρια μας εργαλεία που πριν από λίγα χρόνια θα θεωρούνταν επιστημονική φαντασία, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε επαγγελματικές μουσικές παραγωγές και να απολαύσουμε gaming υψηλών προδιαγραφών σε ήχο, εικόνα και διαδραστικότητα. Όλα αυτά είναι προσβάσιμα με ένα κόστος που συγκρίνεται με την αγορά μιας μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτας. Είναι κάτι το εφικτό, το future proof, και αλήθεια, ποτέ στο παρελθόν δεν ήταν τόσο εύκολο να έχει κανείς ένα home studio που να ανταγωνίζεται τα επαγγελματικά ή έναν gaming σταθμό που να σε βυθίζει ολοκληρωτικά στον εικονικό κόσμο.

Από την άλλη, αυτή η ευκολία και η προσβασιμότητα έρχονται σε αντίθεση με μια σκληρή πραγματικότητα. Τα χρόνια περνούν, και ενώ η τεχνολογία καλπάζει προς ένα μέλλον γεμάτο δυνατότητες, εμείς, οι ενήλικες πλέον, νιώθουμε τις υποχρεώσεις να αυξάνονται αντί να μειώνονται. Για να παραμείνεις βιώσιμος σε αυτό το περιβάλλον, καλείσαι να δουλεύεις περισσότερο, να αγχώνεσαι περισσότερο, και η ενέργεια που θα χρειαζόταν για να απολαύσεις όλα αυτά τα υπέροχα εργαλεία, απλά δεν υπάρχει. Είναι σαν να σου δίνουν το κλειδί ενός πολυτελούς αυτοκινήτου, αλλά να μην έχεις τον χρόνο ή την αντοχή να οδηγήσεις.

Και κάπου εδώ, έρχεται η σκέψη για το μέλλον της μουσικής στο περιβάλλον του home studio. Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η δημιουργικότητα όταν οι ίδιες οι συνθήκες ζωής μας περιορίζουν τον χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας; Μήπως η τεχνολογία, αντί να μας απελευθερώνει, μας φέρνει αντιμέτωπους με την αδυναμία μας να την αξιοποιήσουμε πλήρως λόγω των πιέσεων της καθημερινότητας;

Είναι κάπως ειρωνικό, αλλά βλέπουμε διεθνείς εξελίξεις, όπως για παράδειγμα τις πολιτικές του Τραμπ🫨 και την έμφαση στην καινοτομία, να δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου η τεχνολογία επιταχύνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Αναρωτιέμαι, πώς αυτά τα άλματα στην τεχνολογία – όπως, για παράδειγμα, η ανάπτυξη εμφυτευμάτων που υπόσχονται μεγαλύτερη διαδραστικότητα μεταξύ των φυσικών χαρακτηριστικών του ανθρώπου και των τεχνικών μέσων θα επηρεάσουν την τέχνη μας; Θα μας οδηγήσουν σε ένα σημείο όπου η δημιουργία θα είναι ακόμα πιο άμεση, ακόμα πιο ενσωματωμένη στην ίδια μας την ύπαρξη; Και αν ναι, θα έχουμε τον χρόνο, την πνευματική διαύγεια και την ψυχική ηρεμία να εκμεταλλευτούμε αυτές τις δυνατότητες;🤔

Είναι πραγματικά κρίμα, που ενώ η ανθρωπότητα εξελίσσεται και μας δίνει τόσα πολλά, εμείς, οι απλοί πολίτες, νιώθουμε να μένουμε πίσω στην κούρσα της ζωής, με τις δικές μας αυστηρά πλαισιωμένες ανάγκες να μας κρατούν δέσμιους. Ίσως κάποιοι, με τις αποφάσεις τους, να πρέπει να δουν λίγο πιο μπροστά και να κατανοήσουν ότι η ευημερία δεν είναι μόνο οικονομικοί δείκτες, αλλά και η δυνατότητα του καθενός να απολαύσει....... απροσκοπτότερα τις χαρές και τις δημιουργικές διεξόδους που προσφέρει η εποχή μας.

Θα ήθελα πολύ να ακούσω τις απόψεις σας σχετικά με το πώς βλέπετε το μέλλον της μουσικής παραγωγής στο home studio, ειδικά σε σχέση με αυτές τις ευρύτερες κοινωνικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Πώς πιστεύετε ότι θα διαμορφωθεί η δημιουργικότητα σε ένα κόσμο που συνεχώς αλλάζει;😡

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλα τα μέλη του noiz! ⛱️ ⛱️ :ninja:🥵🥶✌️Να έχετε υγεία, προσοχή στους δρόμους, και προσοχή στις ανεξέλεγκτες φωτιές, τις πλημμύρες, τα σκυλόψαρα, τις μέδουσες και τα ηφαίστεια, μάθετε να προφυλάσσεστε!:love:
 
Το συμπέρασμα μου είναι ότι έχεις φτιάξει PC τούμπανο αλλά πνίγεσαι στη δουλειά και ενδεχομένως να υπάρχουν και κάποια οικογενειακά θέματα/ υποχρεώσεις. Σε καταλαβαίνω έως ένα βαθμό, όταν είχα τρεχάματα στη ζωή την παρατούσα την κιθάρα για μεγάλα χρονικά διαστήματα και την ξαναέπιανα όταν ηρεμούσαν τα πράγματα, έτσι ακούς και με νέα αυτιά αν αφήσεις να περάσει κάποιος χρόνος, Παράτα τα, κάνε μπάνια τώρα, χαλάρωσε. Για το gameing δεν μπορώ να σε καταλάβω γιατί δεν παίζω εδώ και χρόνια, δεν είναι δημιουργική ασχολία, μάλλον καταστροφική είναι, αλλά από ότι καταλαβαίνω έχεις όλα τα συμπράγκαλα οπότε σε τραβάει και αυτό, βγες στη σύνταξη νωρίς αν μπορείς αγόρασε τα ένσημα να ησυχάσεις
 
Αναγκάστηκα να διακόψω το gaming μέσα στον κορονοϊό. Ήταν δύσκολο στην αρχή αλλά προσαρμόστηκα σταδιακά. Βλέποντας το από έξω πλέον, είναι πραγματικά σπατάλη χρόνου. Οκ, πέρασα ωραία, είναι μια μορφή κοινωνικοποίησης με ομοϊδεάτες (ή κοινωνικού αποκλεισμού από μη), αλλά στην τελική αν είχα επενδύσει την ώρα που έπαιζα PC ή PS με εξάσκηση στην κιθάρα, τώρα θα ήμουν παικτούρα. Αν την είχα επενδύσει σε γυμναστική, ίσως τώρα να ήμουν φέτες. Αν την είχα επενδύσει σε μελέτη, ίσως να είχα PhD. You can't buy time
 
Εγω που μετα απο μελετη των home studio και του τι να παρεις καταφερα θεωρω (για μενα) να εχω ενα descent set up περα ομως απο το χρόνο που χρειάζεται, αρχισα να καταλαβαίνω οτι ίσως δεν φταιει μόνο ο χρόνος ( στα games κατάλαβα την κουλαμάρα νωρίς) φταίει η ηλικία? που ισως πιο παλια μου επερνε η σύνθεση ενος κομματιού λιγότερο, η εμπνευση που τελικα ισως να μην υπαρχει ( η να μην ειναι στο επιπεδο που ήλπιζα) και τέλος να τα εριχνα στην έλλειψη gear και μεσων? δεν ξερω... πάντως ο ελεύθερος χρόνος μας δεν ξερω αν είναι το μόνο τροχοπεδι η απλα τωρα που τελειωσαν οι δικαιολογιες φανηκε ποσο καλος ειμαι και τι μπορω να κανω ( αναφερομαι κυριως σε εμενα γιατι ειναι κατι που σκεφτομαι συχνα )
 
Η χρυσή εποχή του gamer ήταν μια δεκαετία πριν (και κορυφώθηκε στην πανδημία) όπου οι κονσόλες κόστιζαν max 399 ευρώ και τα παιχνίδια max 60ευρώ (την ημερομηνία που κυκλοφόρησαν, μετά από 2 μήνες κόστιζαν τα μισά και μετά από κάποιο χρόνο τα αγόραζες όσο τρια πιτόγυρα).

Πλέον οι κονσόλες ξεκινάνε από τα 500+ ευρώ, ενώ έχει συμβεί το ανήκουστο στην ιστορία του gaming γεγονός του αντί να έχουν price drop στο μέσο της ζωής τους, να έχουν αύξηση τιμής(!) με αποτέλεσμα να αγγίζουν τα 600ευρώ, τα δε παιχνίδια έχουν φτάσει τα 80-90 ευρώ. Και όλα αυτά δεν είναι μόνο θέμα πληθωρισμού όπως θα υποθέσει κάποιος, τα παιχνίδια εδώ και δεκαετίες είχαν ταβάνι το 60άρι (σαν άγραφος νόμος ένα πράμα) ανεξαρτήτως κόστους παραγωγής και υπήρχε τόσο ανεπτυγμένη η αγορά μεταχειρισμένων κονσολών και παιχνιδιών που κυριολεκτικά τα έβρισκες για ένα κομμάτι ψωμί. Σε αυτό συνέβαλε και η συρρίκνωση του retail στα μαγαζιά και στις μεγάλες αλυσίδες, οι οποίες επίσης πουλούσαν (και) μεταχειρισμένα.

Στο PC τα ίδια, παλιά με 1000κάτι έφτιαχνες gaming PC αξιοπρεπέστατο, τώρα εκεί που έχουν πάει οι κάρτες γραφικών άστο καλύτερα.

Συμφωνώ με τον @Nekkon πάντως, εμένα προσωπικά δεν με χαλάει αυτή η αύξηση των τιμών μιας και χάρη σε αυτήν έχω περιορίσει το gaming στο ελάχιστο, γιατί με τέτοια υπερποσφορά games σε χαμηλές τιμές που ίσχυαν τότε, είναι εύκολο να ''καείς'' και να χαραμίσεις περισσότερο χρόνο απ'ότι θα έπρεπε.
 
Το συμπέρασμα μου είναι ότι έχεις φτιάξει PC τούμπανο αλλά πνίγεσαι στη δουλειά και ενδεχομένως να υπάρχουν και κάποια οικογενειακά θέματα/ υποχρεώσεις. Σε καταλαβαίνω έως ένα βαθμό, όταν είχα τρεχάματα στη ζωή την παρατούσα την κιθάρα για μεγάλα χρονικά διαστήματα και την ξαναέπιανα όταν ηρεμούσαν τα πράγματα, έτσι ακούς και με νέα αυτιά αν αφήσεις να περάσει κάποιος χρόνος, Παράτα τα, κάνε μπάνια τώρα, χαλάρωσε. Για το gameing δεν μπορώ να σε καταλάβω γιατί δεν παίζω εδώ και χρόνια, δεν είναι δημιουργική ασχολία, μάλλον καταστροφική είναι, αλλά από ότι καταλαβαίνω έχεις όλα τα συμπράγκαλα οπότε σε τραβάει και αυτό, βγες στη σύνταξη νωρίς αν μπορείς αγόρασε τα ένσημα να ησυχάσεις
Kάνω μπάνιο με το ζόρι. Προτιμώ να ασχολούμαι με τα άλλα, αλλά είναι και το μπάνιο μια υποχρέωση πλέον. Είναι καλοκαίρι, πρέπει να πηγαίνεις για μπάνια, για να μαυρίζεις και να προωθείσαι κοινωνικά και εργασιακά, για να υπενθυμίζεις πως είσαι κάποιος, πως είσαι in, πως χαίρεσαι τη ζωή ρε αδελφέ μου, πως είσαι μέσα στα πράγματα και για κάλυψη για να μη λένε πως "κοτζάμ άντρας παίζει μόνο παιχνίδια και ασχολείται με τη μουσική και την τεχνολογία", "πετάει τα λεφτά του σε αηδίες", "δεν τα δίνει σε εμάς να του τα φάμε" :ROFLMAO:

δεν είναι δημιουργική ασχολία, μάλλον καταστροφική είναι
:mad:😆

Το gaming είναι μια βαθιά δημιουργική ασχολία, όχι μόνο επειδή προσφέρει ψυχαγωγία, αλλά επειδή ενεργοποιεί τα ίδια νοητικά και συναισθηματικά αντανακλαστικά που καλλιέργησα μέσα από τη μουσική εκπαίδευση. Όπως στη μουσική, έτσι και στο gaming, συνδυάζω ρυθμούς, εικόνες, ήχους και συναισθήματα σε πραγματικό χρόνο. Το μυαλό μαθαίνει να αντιδρά, να εκφράζεται και να συνθέτει εμπειρίες – όχι παθητικά, αλλά δημιουργικά.

Σε πολλά παιχνίδια καλούμαι να χτίσω κόσμους, να υποδυθώ ρόλους, να πάρω αφηγηματικές αποφάσεις. Αυτή η διαδικασία μοιάζει με το να συνθέτεις ή να ερμηνεύεις ένα μουσικό έργο: απαιτεί φαντασία, συνέπεια και συναίσθημα. Η μουσική με εκπαίδευσε στο να "διαβάζω" και να "αφηγούμαι" χωρίς λέξεις, κάτι που μεταφέρεται άμεσα στην ερμηνεία ενός game ή στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μου μέσα σ’ αυτό.

Ακόμα και οι γρήγορες αποφάσεις, η στρατηγική, ο αυτοσχεδιασμός, ενεργοποιούν δημιουργικά δίκτυα του εγκεφάλου που είναι κοινά με τη μουσική πράξη. Η εκπαίδευσή μου σε ένα μουσικό όργανο με βοήθησε να αναπτύξω ευελιξία, παρατηρητικότητα και ικανότητα προσαρμογής – όλα χρήσιμα όταν πρέπει να διαβάσω ένα περιβάλλον παιχνιδιού και να αντιδράσω με δημιουργικό τρόπο.

Το gaming τέλος συνέβαλε και αυτό με τη σειρά του στη μουσική μου παιδεία – και μάλιστα τα μέγιστα. Πολλά παιχνίδια περιέχουν μουσικά αριστουργήματα που δεν λειτουργούν απλώς ως υπόκρουση, αλλά ως αναπόσπαστο κομμάτι της αφήγησης και της συναισθηματικής έντασης. Η μουσική στα games με βοήθησε να κατανοήσω πιο βαθιά τη δύναμη της ενορχήστρωσης, του θέματος, της δυναμικής εξέλιξης. Όταν η μουσική "συνομιλεί" με τις σκηνές, με τα γεγονότα, με τον ψυχισμό του παίκτη, τότε δεν είναι μόνο ήχος — είναι νόημα. Και αυτή η ταύτιση, αυτό το βίωμα, εμπλούτισε ακόμα περισσότερο την ακουστική μου αντίληψη και την κατανόηση της μουσικής ως γλώσσας.:ninja:👹:poop:
 
Αναγκάστηκα να διακόψω το gaming μέσα στον κορονοϊό.
Εγώ αναγκάστηκα να διακόψω πολύ το gaming μέσα στον κορονοϊο γιατί λόγω του κορονοϊού, έτρεχα περισσότερο. 🤪
 
Οι υποχρεώσεις ενός μεσήλικα ήταν, είναι και θα είναι στο μέγιστο επίπεδο. Τα τελευταία καλά χρόνια στη δουλειά, οι γονεις που μεγαλώνουν, σύζυγος με τα δικά του/της προβλήματα, παιδιά...

Η εποχή μας έχει την επιπλέον επιβάρυνση της εξωφρενικής ταχύτητας την οποία πρέπει να ακολουθήσουμε. Έχει και την αυξανόμενη απομόνωση που μας δυσκολεύει καθώς δυσκολευόμαστε να αντλήσουμε ουσιαστική βοήθεια από τον κοινωνικό μας περίγυρο.

Από την άλλη βέβαια, αν έδειχνα το thread σ έναν μεσήλικα του '60 που είχε ήδη φάει δυο Παγκόσμιους πολέμους κι ένα κράχ στο κεφάλι και περίμενε να δει τί θα γίνει με τα πυρηνικά, μάλλον θα το εκλάμβανε σαν κακόγουστο αστείο.
 
Από την άλλη βέβαια, αν έδειχνα το thread σ έναν μεσήλικα του '60 που είχε ήδη φάει δυο Παγκόσμιους πολέμους κι ένα κράχ στο κεφάλι και περίμενε να δει τί θα γίνει με τα πυρηνικά, μάλλον θα το εκλάμβανε σαν κακόγουστο αστείο.
Έχεις απόλυτο δίκιο. Το threat ταιριάζει για την εποχή μας και για μεγάλα....... παιδιά, π.χ. σαν εμένα 😆
 
Αν δεν υπαρχει ελευθερος χρονος, δεν υπαρχει και χρονος για χομπυ. Το οτι η τεχνολογια που αφορα τα χομπυ αυτα εχει προοδευσει, δεν εχει καμια απολυτως σημασια. Και με τετρακαναλα και αταρι να ειμασταν ακομα, αν δεν εχεις χρονο να ασχοληθεις παλι στα ιδια θα ησουν.


Και το κακο ειναι οτι ειναι ΠΟΛΥ χρονοβορα η μουσικη, οταν θελεις να ασχοληθεις σοβαρα.

Δεν πειραζει ομως, το καναμε το κομματι μας ολα αυτα τα χρονια :ROFLMAO: Ετσι και αλλιως ειναι αλλων σειρα τωρα, ας κανουν τα μαπ και τα τραπ που γουσταρουν, το να κανουμε εμεις πραγματα γεροντιστικα, ξερεις ,με μελωδιες αρμονιες και τετοια :ROFLMAO: δε λεει και τιποτα, ασε να κανουν σκουπιδια οι νεοι, αρκετα σκουπιδια καναμε εμεις
 
Δεν πειραζει ομως, το καναμε το κομματι μας ολα αυτα τα χρονια :ROFLMAO:
Aυτό να λέγεται! Ήμασταν γίγαντες! Αναγεννησιακοί! :D Φτάσαμε να είμαστε μέχρι και ... αναμορφωτικοί!😲

Και το κακο ειναι οτι ειναι ΠΟΛΥ χρονοβορα η μουσικη, οταν θελεις να ασχοληθεις σοβαρα.
και ψυχοφθόρα. Από ένα σημείο και μετά αξίζει να ασχοληθείς επιμορφωτικά και εκτελεστικά μόνο αν ζεις από αυτό, αν το έχεις επάγγελμα.

το να κανουμε εμεις πραγματα γεροντιστικα, ξερεις ,με μελωδιες αρμονιες και τετοια
Για να διατυπωθεί η φράση πιο σωστά, θα μπορούσε να γίνει ως εξής:

Εγώ θα ακολουθήσω ακριβώς τους νέους "κανόνες", χωρίς να κουράζω το μυαλό μου προσπαθώντας να εντυπωσιάσω με πιο σύνθετες μουσικές φράσεις, progressions, και ιντερλούδια στα.... έργα μου😝. Όλοι έτσι κάνουν πλέον. Γιατί να παιδευόμαστε.😎

Άντε πια. θα πουλήσω εκεί ένα ακίνητο και θα πάω να αράξω να παίζω παιχνίδια και να βλέπω NETFLIX όλη μέρα και τη νύχτα...... NI KOMPLETE😜
 
έρχεται η σκέψη για το μέλλον της μουσικής
Μην σκέφτεσαι πολύ Κωστάκης... Το θέμα για το "μέλλον της μουσικής" είναι στα "λυμένα".
ΑΙ και όποιος αντέξει... 😉

τις δημιουργικές διεξόδους που προσφέρει η εποχή μας.
Μάλιστα... μάλιστα... Θέλω απ' αυτό που πίνεις. 😄
 
Μάλιστα... μάλιστα... Θέλω απ' αυτό που πίνεις. 😄
Εννοώ τις δημιουργικές εξόδους στο πλαίσιο του gaming και της δημιουργίας, εκτέλεσης και καταγραφής μουσικής αντίστοιχα. Είναι ένα γεγονός αυτό. Μια πραγματικότητα. Ανέφερα παραπάνω τα επιχειρήματά μου. Και στα δυο έχω φάει τεράστιο χρόνο από τη ζωή μου και θα το ξαναέκανα αν γύριζα τον χρόνο και το σχήμα gaming command center/home studio το χρησιμοποιώ από 5 χρονών. Έχω δίκιο λοιπόν σε ότι έγραψα όσο αφορά την εξέλιξη και τις προκλήσεις. Δίκιο! Έτσι νιώθω τουλάχιστο. :D Ακούω λοιπόν απόψης.
 
Θεωρώ ότι η κατάσταση που περιγράφεις είναι υπαρκτή μεν,αλλά πρόβλημα πολυτελείας δε..

Αυτό που έχω δει από ανθρώπους που λένε ότι δεν έχουν χρόνο για μελέτη, δημιουργία,κ.λ.π. ήταν ότι δεν έχουν την αυτοκυριαρχία και την πειθαρχία να θέσουν προτεραιότητες.
Καταλαβαίνω για παράδειγμα να πηγαίνει πίσω η μουσική όταν κάποιος αποκτά παιδιά,αλλά αν μιλάμε για gaming, Netflix και αντίστοιχες ασχολίες θα έπρεπε να είναι σαφές οτι η ζωή είναι θέμα επιλογών και ότι δυστυχώς για εμάς μια μέρα διαρκεί μόνο 24 ώρες

Η τεχνολογία αναφορικά με θέματα home studio,ηχογραφήσεων,κ.λ.π.θεωρώ πως μας έχει βοηθήσει σε υπέρμετρο βαθμό.
Επίσης πιστεύω ότι αυτός που έχει ταλέντο θα δημιουργήσει και με μία Scarlett και περιορισμένο χρόνο.

Όμως αλήθεια είναι ότι συγκριτικά με 20-30 χρόνια πίσω, η πίεση της καθημερινότητας έχει αυξηθεί και οι εργασιακές συνθήκες έχουν γίνει πολύ "ελαστικές".
Πρόσφατα μπήκα σε έναν ταξιτζή στο Βελιγράδι που μου είπε ότι έχει δύο παιδιά και για να τα βγάλει πέρα είναι 10-12 ώρες στο τιμόνι 7/7.
Τι να δημιουργήσει αυτός και πότε..
 
Επίσης πιστεύω ότι αυτός που έχει ταλέντο θα δημιουργήσει και με μία Scarlett και περιορισμένο χρόνο.
Και εγώ το πιστεύω. Εξάλλου με ότι και να είχα από μωρό, από μελόντικα, πιανίκα, πιάνα, αρμόνια, κλαπατσιμπανα, κασετοφωνάκια όλο δημιουργούσα και μάλιστα εύκολα και με θαύμαζαν που ήμουν ταλέντο από τότε. Άμα έχεις ταλέντο, διάβαινε.
 
Η πίτσα με τον ανανά είναι ζυμάρι, ανανάς και από πάνω τοματοχυμός;
Η πίτσα με ανανά είναι σαν να ξεκινάς ένα κομμάτι με ρυθμό bossa nova, να ρίχνεις πάνω του solo με theremin, και να το κλείνεις με autotuned φαλτσέτα, όλα σε τονικότητα Ντό, αλλά καμία συγχορδία δεν συμφωνεί. Το έπιασες το υπονοούμενο?
 
Και εγώ το πιστεύω. Εξάλλου με ότι και να είχα από μωρό, από μελόντικα, πιανίκα, πιάνα, αρμόνια, κλαπατσιμπανα, κασετοφωνάκια όλο δημιουργούσα και μάλιστα εύκολα και με θαύμαζαν που ήμουν ταλέντο από τότε. Άμα έχεις ταλέντο, διάβαινε.

Και τι συνέβη στην πορεία άνθρωπε με τη μοναδική λάμψη;
Σε φάγαν τα κυκλώματα,ο Μουρατίδης και ο Θεοφάνους ή σε κέρδισε το κωλ οφ ντιούτι;

Υ.Γ. Μη μου γράψεις ότι για όλα φταίει εκείνος που μου έγραψες στο ΠΜ που μου έστειλες με όλα τα γράμματα κεφαλαία

Υ. Γ.2 Για κάποιο λόγο δεν μπορώ να επιλέξω τα Smileys.Βαλε μερικά εδώ και εκεί, δε σε μαλώνω,όλο το σύμπαν ξέρει ότι είσαι μεγάλο ταλέντο
 
Και τι συνέβη στην πορεία άνθρωπε με τη μοναδική λάμψη;
Σε φάγαν τα κυκλώματα,ο Μουρατίδης και ο Θεοφάνους ή σε κέρδισε το κωλ οφ ντιούτι;
Δε συνέβη τίποτα άσχημο. Απλά δε φρόντισα να το συνεχίσω και π.χ. να βιοπορίζομαι ως μουσικός. Φρόντισα όμως να το έχω σαν χόμπι παράλληλα μελετώντας τη μουσική και παρακολουθώντας τη μουσική τεχνολογία. Στην πορεία μου είχα ευκαιρίες και μάλιστα έπαιξα σαν πληκτράς για την εμπειρία και με καλό χαρτζιλίκι θα έλεγα, συμμετείχα γιατί μου το ζήτησε φίλος σε μεγάλη παραγωγή και πήρα μια εμπειρία και από τηλεόραση και σχεδόν γονατιστοί 😆 με παρακαλούσαν να μπω σε λαϊκά σχήματα γιατί δεν βρίσκονται εύκολα καλοί πληκτράδες και παίζω πάρα πολύ καλά, έχοντας παράλληλα ως βάση το πιάνο και να τι συνέβη. Τίποτα δε συνέβη. Και ότι και άλλο να έκανα πάντα παιχνίδια θα έπαιζα γιατί μου άρεσαν και δεν ντρέπομουν ούτε ντρέπομαι καθόλου να το ομολογήσω, όπως μου άρεσαν και οι ταινίες και τα μαχητικά αθλήματα και τα έκανα και τα κάνω με σύστημα.
Εγώ δεν έχω πρόβλημα με τα κυκλώματα, το αντίθετο, άμα θέλω να κάνω κάτι, το "κύκλωμα" αποτελεί μέρος της δουλειάς και τα ¨κυκλώματα" και οι κλίκες μάλιστα με συμπαθούν γιατί είμαι κοινωνικός, είμαι εργατικός, είμαι συνεπής και μπορούν να βασίζονται σε εμένα γιατί κυρίως είμαι έμπιστος, εχέμυθος, συναδελφικός, ντόμπρος και έτσι κερδίζω την εμπιστοσύνη τους και όσο με γνώρισαν και με γνωρίζουν ακόμα ξέρουν ότι μπορούν να με εμπιστευτούν και ότι μάλιστα, δε θα τους προδώσω.
 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top