Το μουσικό γούστο ως κριτήριο ποιότητας χαρακτήρα.

[Άγιος]

Τέλος, μιας και το έθιξε ο @Άγιος, περί του ρήματος "ακούω". Υπάρχουν άνθρωποι που όταν λένε "ακούω" εννοούν ότι ΑΝ τύχει και παιχτεί η μουσική, μπορούν να την ακούσουν και δεν προσβάλονται. Κι αντίστοιχα όταν λέει κάποιος "δεν ακούω" συνήθως εννοεί "αυτά είναι σαβούρα του χειρίστου είδους". Εγώ δεν έχω ούτε ένα cd τερλέγκα, αλλά αν παίξει ένα κομμάτι τερλέγκα κάπου και είμαι παρών, σίγουρα δε θα προσβληθώ, και - ανάλογα με την διάθεση της στιγμής - μπορεί μέχρι και να το απολαύσω.

Εγώ όταν λέω ''ακούω'' ένα είδος εννοώ ότι μαζεύω mp3, φτιάχνω συλλογές, βάζω στο αυτοκίνητο... Διαφορετικά όλα τα ακούω, πολύ λίγες μουσικές μου είναι δυσάρεστες όπως η τραπ που με κάνει να κριντζαρω, ακόμα και τη μουσική του supermarket καμιά φορά γουστάρω, αυτό δεν σημαίνει ότι ακούω μουσική supermarket, και Τερλεγκα μπορεί να ακούσω εδώ στο φόρουμ για να ευθυμήσω (είναι το μοναδικό μέρος όπου εκτίθεμαι σε αυτά τα ακούσματα). Δεν θα το ψάξω όμως το θέμα γιατί με ευχαριστεί, για να γελάσουμε ναι

 

[Grey]

Πριν από αρκετό καιρό ο @trolley είχε γράψει ένα κείμενο."Περί αντικειμενικής αξίας στη μουσική" ήταν ο τίτλος.Μετά την αρχική παγωμάρα,σχεδόν όλοι συμφωνήσαμε ότι τελικά αυτό ισχύει και δεν το λένε απλά κάποιοι για να ψωνίζονται μεταξύ τους.

Κρατούμενο πρώτο(όποιος διαφωνεί δεν χρειάζεται να διαβάσει παρακάτω).

Αυτό τώρα το αξίωμα μπορεί να μεταφερθεί και σε όλες τις υπόλοιπες τέχνες.Θέατρο,κινηματογράφος,λογοτεχνία,ποίηση,ζωγραφική...you name it.

Kρατούμενο δεύτερο(όποιος διαφωνεί δεν χρειάζεται να διαβάσει παρακάτω).

Σε ότι αφορά τον τομέα της επιβίωσης,όλο το ανθρώπινο είδος έχει ακριβώς τις ίδιες ανάγκες.Δεν πεινάει ή κρυώνει κανείς με περισσότερο γούστο από κάποιον άλλο.Η διαφοροποίηση έρχεται μόλις φτάσουμε στο κομμάτι της ψυχαγωγίας.Εκεί λοιπόν οι άνθρωποι χωρίζονται μεταξύ τους με γνώμονα την ποιότητα που χαρακτηρίζει το μέσο που τους ψυχαγωγεί...Και για να δώσω ένα άλλο παράδειγμα εκτός τεχνών,όποιος παρακολουθεί Premier League αντί του ελληνικού πρωταθλήματος εκτιμάει καλύτερα το άθλημα που λέγεται ποδόσφαιρο.

Kρατούμενο τρίτο(όποιος διαφωνεί δεν χρειάζεται να διαβάσει παρακάτω).

Το αρχικό ερώτημα λοιπόν,που θα αναγκαστώ για άλλη μια φορά να επαναλάβω ότι δεν ήταν ρητορικό,ήταν αν κάποιος που η προτίμηση του στη μουσική έχει να κάνει με χαμηλής ποιότητας ακούσματα,μπορεί ταυτόχρονα να είναι άτομο υψηλής κουλτούρας...Και ναι,υπάρχουν χαμηλής ποιότητας ακούσματα,θεάματα,γραφόμενα.Θα επιμείνω σε αυτό γιατί κατά βάθος όλοι μας το πιστεύουμε.

Η μέχρι τώρα δική μου εμπειρία καταδεικνύει το αντίθετο.Άλλων όχι.Πάνω σε αυτό ακριβώς ήθελα να πάρω κλίμα και είναι τόσο απλό.

Βλέπεις λοιπόν,φίλε @ECC803s;Η απάντηση μπορεί να είναι "άσπρο/μαύρο".

 

[LK]

Σε ότι αφορά τον τομέα της επιβίωσης,όλο το ανθρώπινο είδος έχει ακριβώς τις ίδιες ανάγκες.Δεν πεινάει ή κρυώνει κανείς με περισσότερο γούστο από κάποιον άλλο.Η διαφοροποίηση έρχεται μόλις φτάσουμε στο κομμάτι της ψυχαγωγίας.

Εδώ διαφωνώ. 

Και είχα πρόσφατα αυτήν την κουβέντα. 

Άλλος τρώει από απόλαυση,  αλλος από διασκέδαση,  άλλος από λαιμαργία και άλλος απλά βλέπει την τροφή ως καύσιμο. 

Και οι 4 έχουν διαφορετικά αποτελέσματα,  άμεσα ορατά στο σώμα τους.

Εγώ με τις πρώτες 3 κατηγορίες διαφωνώ. 

 

[BillTrantos]

Σε ότι αφορά τον τομέα της επιβίωσης,όλο το ανθρώπινο είδος έχει ακριβώς τις ίδιες ανάγκες.Δεν πεινάει ή κρυώνει κανείς με περισσότερο γούστο από κάποιον άλλο.Η διαφοροποίηση έρχεται μόλις φτάσουμε στο κομμάτι της ψυχαγωγίας.Εκεί λοιπόν οι άνθρωποι χωρίζονται μεταξύ τους με γνώμονα την ποιότητα που χαρακτηρίζει το μέσο που τους ψυχαγωγεί...Και για να δώσω ένα άλλο παράδειγμα εκτός τεχνών,όποιος παρακολουθεί Premier League αντί του ελληνικού πρωταθλήματος εκτιμάει καλύτερα το άθλημα που λέγεται ποδόσφαιρο.

Επειδή έπιασες και το ποδόσφαιρο, θα το πάω αποκλειστικά από εκεί. Ναι, στην Premier League παίζουν "καλύτερη" μπάλα, αλλά υπάρχει κόσμος που γουστάρει να βλέπει τοπικά. Γιατί; Γιατί ίσως εκτιμάνε περισσότερο τη θεαματική φάση που θα βγάλει ο υδραυλικός με τον δημόσιο υπάλληλο, γιατί ίσως ξέρουν προσωπικά το δεξί μπακ, γιατί κάθε Κυριακή το γήπεδο μυρίζει hot dog από το διπλανό βρώμικο, γιατί αν κερδίσει η ομάδα πίνουν μπίρες στην τοπική ταβέρνα. Δεν είναι μόνο η μπάλα στην τελική, αλλά η συνολική εμπειρία. Δε μπορεί να συμβαίνει το ίδιο και στη μουσική;

Τώρα όμως να πάω και σε κάτι που ίσως ενισχύσει αυτό που είπες στην αρχή (εμμέσως). Έπαιξα μπάλα στα τοπικά Πειραιά αρκετά χρόνια, από παιδί μέχρι τα πρώτα χρόνια του πανεπιστημίου. Όπως καταλαβαίνεις έχω δει πολλά αποδυτήρια. 99% λαϊκά παιδιά, με περιορισμένη μόρφωση, δύσκολα επαγγέλματα και ζόρικα οικονομικά. Εεε τόσα χρόνια δε γνώρισα ούτε έναν (κυριολεκτικά) που να ακούει τζαζ, κλασική ή να διαβάζει τίποτα πέρα από "Πρωταθλητή". Τις Παρασκευές πηγαίνανε όλοι Παραλιακή (αν ήταν "high class"), ή στο Πέτρινο στον Πειραιά αν ήταν πιο σκληροί. Με κανέναν δεν έχω επαφές τώρα και με κανέναν δεν είχα επαφές εκτός γηπέδου τότε. Δεν είχα κάτι παραπάνω να πω, δε μου λέγανε κάτι σαν προσωπικότητες. Κάποιοι ήταν καλά παιδιά, κάποιοι όχι, αλλά με κανέναν δεν έκανα ούτε μια κουβέντα που να συγκρίνεται με τις κουβέντες που έχω κάνει εδώ μέσα.

Τελικά λέει κάτι η εμπειρία μου; Με βάση αυτά που διαβάζω στο thread, όχι. ?

 

[Άγιος]

Το να ακούς σκυλάδικο δείχνει υψηλότερη καλλιέργεια από το να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο, αν και αυτά τα δυο πάνε πακέτο σχεδόν πάντα. Η φάση είναι ή κουλτούρα ή μπάλα, και τα δυο μαζί δεν τα έχω πετύχει ακόμα

 

[BillTrantos]

Το να ακούς σκυλάδικο δείχνει υψηλότερη καλλιέργεια από το να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο, αν και αυτά τα δυο πάνε πακέτο σχεδόν πάντα. Η φάση είναι ή κουλτούρα ή μπάλα, και τα δυο μαζί δεν τα έχω πετύχει ακόμα

Αν κουλτούρα είναι ο Bergman και ο Ξενάκης, count me out. Αλλά εδώ δε μιλάμε καν για αυτά, εγώ τότε έτρωγα δούλεμα γιατί έψηνα να πάω Μέγαρο για Καρυοθραύστη. ?

 

[Trolley]

Αν κουλτούρα είναι ο Bergman και ο Ξενάκης, count me out

Μην βλασφημείτε.

Μετανοείτε.

(από Bergman ξεκίνα από το "Καλοκαίρι με τη Μόνικα")

(από Ξενάκη ξεκίνα με κάτι σε Βοσκόπουλο).

 

[Superfunk]

Το αρχικό ερώτημα λοιπόν,που θα αναγκαστώ για άλλη μια φορά να επαναλάβω ότι δεν ήταν ρητορικό,ήταν αν κάποιος που η προτίμηση του στη μουσική έχει να κάνει με χαμηλής ποιότητας ακούσματα,μπορεί ταυτόχρονα να είναι άτομο υψηλής κουλτούρας

Η διαφοροποίηση έρχεται μόλις φτάσουμε στο κομμάτι της ψυχαγωγίας.Εκεί λοιπόν οι άνθρωποι χωρίζονται μεταξύ τους με γνώμονα την ποιότητα που χαρακτηρίζει το μέσο που τους ψυχαγωγεί.

 Υπαρχουν και αλλες μορφες ψυχαγωγιας οποτε θα σε ρωτησω  ΚΑΙ για αυτες

1. αν κάποιος που η προτίμηση του στο φαγητο ειναι τα ΠΙΤΟΓΥΡΑ και οχι το μοσχαρακι ΜπουργκιΝιον μπορεί ταυτόχρονα να είναι άτομο υψηλής κουλτούρας?

2. αν κάποιος που η προτίμηση του στο ποτο ειναι μΠΙΡΑ Αμστελ και οχι Petrus του 1998  ,μπορεί ταυτόχρονα να είναι άτομο υψηλής κουλτούρας?

3.  αν κάποιος που η προτίμηση του στo SEX έχει να κάνει με χαμηλής ποιότητας ΒΙΖΙΤΕΣ που ακουνε Τερλεγκα και οχι με υψηλης πΓιοτητας κουλτουριαρες που ΔΕΝ ακουνε Τερλεγκα ,μπορεί ταυτόχρονα να είναι άτομο υψηλής κουλτούρας?

4.αν κάποιος που η προτίμηση του στo κινηματογραφο  έχει να κάνει με  ταινιες δρασεις και οχι "κουλτουρας" ,μπορεί ταυτόχρονα να είναι άτομο υψηλής κουλτούρας?

εν καταΚΛειδι : παρτο αλλιως,ΔΕΝ βγαινει....

 

[ez]

Για μια φορά ακόμα να αναφωνήσω: ωραία και χρήσιμη συζήτηση, πάει καιρός που παρακολούθησα κάποιο νήμα με αντίστοιχη ζέση, να είστε καλά.

Επειδή αναφέρθηκαν πιθανές σχέσεις μπλουζ και ρεμπέτικου, παρενθετικά να πω οτι και τα 2 είδη (όπως και άλλα) μοιράζονται κοινές καταβολές, έλκουν την καταγωγή τους κατα κάποιον τρόπο απο την ίδια μήτρα. Όμως, πέρα απο κοινωνικές, οικονομικές και άλλες συνθήκες, έχουν κοινά και στο καθαρά μουσικό κομάτι, εκτός απο τα πεντατονικά ηπειρώτικα που ανέφερε ο φίλος @Spyros Delta, σε τεχνικό επίπεδο σύνθεσης και δομής παρουσιάζουν αξιοσημείωτες ομοιότητες, όπως η επανάληψη του πρώτου δίστιχου - αλλά και περισσότερα. Λόγω του οτι έχω υπάρξει ως μουσικός πολλές φορές σε εκδηλώσεις με θέμα τη σχέση των δυο ειδών θα είμαι άδικος αν ισχυριστώ πως είναι παντελώς ξένα μεταξύ τους, ίσως δε μόνο τυχαίο δεν είναι πως οδηγήθηκα στα μπλουζ μέσα απο το ρεμπέτικο, μέχρι τα 16 μου δεν άκουγα καθόλου "ξένη" μουσική, αλλά αυτά είναι άλλες ιστορίες και δεν θα επιβαρύνω περαιτέρω την κουβέντα με οφ τόπικ.

 

[methylene blue]

Και ναι,υπάρχουν χαμηλής ποιότητας ακούσματα,θεάματα,γραφόμενα.Θα επιμείνω σε αυτό γιατί κατά βάθος όλοι μας το πιστεύουμε.

Μα είναι επιχείρημα αυτό;

Όλοι κατα βάθος μπορεί να πιστεύουμε πχ ότι υπάρχουν κακές κιθάρες. Άλλη όμως θεωρεί ο ένας κακή, άλλη ο άλλος. 

Ή θα κάνουμε έναν ορισμό ώστε να συμφωνήσουμε ποιες ακριβώς κιθάρες είναι οι κακές, ποια τα ακούσματα χαμηλής ποιότητας κλπ ή αλλιώς δεν έχει νόημα η συζήτηση... Δεν πατάμε πουθενά.

Εγώ πχ θεωρώ (όπως και ο SF) χαμηλής ποιότητας τα αυτοαποκαλούμενα "έντεχνα". Μπορεί να σταθεί συζήτηση επί του θέματος με κάποιον που τα θεωρεί σπουδαία; Εάν γίνει τέτοια συζήτηση και δεχτούμε την αποψή σου τότε είμαστε και οι δύο υψηλής κουλτούρας (ο καθένας για τον εαυτό του) και ταυτοχρόνως και οι δύο χαμηλής κουλτούρας (ο ένας για τον άλλον).

Βρες εσύ την άκρη (που λέει κι ο Τερλέγκας)

 

[odis13]

Νομίζω έχουμε αφήσει μια σημαντική πτυχή εκτός.

Ειναι ενα πράμα το να ακους σκυλάδικα (sic), αλλα επίσης να ακούς και ρεμπέτικο ή/και ροκ ή/και τζαζ ή δε ξερω τι. Ειναι αλλο πράμα το να ακους ΜΟΝΟ σκυλάδικα (όπως και οποιοδήποτε άλλο είδος στη θέση τους, βλέπε στερεότυπα περι χατζημεταλάδων). Μιλάμε παντα με την πλήρη έννοια του "ακουω", οχι απλα πως δεν με ενοχλεί αν τυχόν το ακούσω αλλα το μου αρέσει, το επιζητώ και το ακουω/προσλαμβάνω ενεργά.

Αν δεν απατώμαι, οι περισσότεροι μας εδώ μέσα που θα ακούσουμε Τερλέγκα (με εμένα μέσα) ανήκουμε κατα κόρον στην 1η κατηγορία. Βρισκουμε κατι ΚΑΙ σε αυτό το μουσικό είδος που υπο τις κατάλληλες περιστάσεις "μας μιλάει", με ενα τρόπο διαφορετικό απο άλλα (ίσως και πολυ πιο αγαπημένα) ακούσματα.

Ισα ισα, όταν έχεις τριβή με ένα χώρο, όπως αυτός της μουσικής, μου φαίνεται αδιανόητο το να ΜΗΝ βρείς κάτι να πάρεις απο σχεδόν κάθε μουσικό είδος. 'Η έστω να μπεις στη διαδικασία να το διερευνήσεις.  Προφανώς και δεν θα σου αρέσουν όλα, προφανώς και δεν θα ακούς τα πάντα, ποσο μάλλον με την ίδια ευχαρίστηση. Αλλά μπορούν πολλά να σου μιλήσουν. Kαι μέσα σε αυτά τα πολλά μπορεί να βρίσκεται οτιδήποτε, φτάνει να έιναι καμωμένο καλά και ειλικρινά - μήν ψάχνεις να βρείς "ποταπα" είδη που δηλητηριάζουν το σύνολο άπαξ και σου αρέσουν και αυτά μαζί με τα άλλα.

Για να το πάω και στο φαί κατα την πάσα του SF, μπορείς κάλλιστα να είσαι gourmand και να θεωρείς ένα πετυχημένο bourguignon την επιτομη της μαγειρικής ΚΑΙ ταυτόχρονα να θεωρείς ότι και τα πιτόγυρα ειναι και αυτα ωραία, με ένα διαφορετικό τρόπο, και μάλιστα αυτή τη διαφορετικότητα να την αποζητάς ανα καιρούς. 

Υπάρχει τωρα και κόσμος που δεν το κανει αυτο, που παραμένει περιορισμένος σε ένα και μόνο άκουσμα, που του είναι γνώριμο και κοινό με τον κοινωνικό του περίγυρο. Στην Ελλάδα αυτό αυτομάτως είναι το ελαφροσκυλολαικό που κυριαρχεί πολιτσμικά δεκαετίες τωρα. Τονίζω, αναφέρομαι σε άτομα που ειναι ηθελλημένα κλειστοί προς οτιδήποτε εκτός αυτου του ενος ακούσματος, όχι σε κάποιον που μπορεί να έχει εκτεθεί σε 2,3,150 πράγματα και να κατέληξε οτι για αυτον, ναι σαν τον Τερλέγκα δεν εχει. 

Προφανώς το να βγάλεις αξιώσεις για το ποιόν κάποιου ως χαρακτήρας από αυτό το στοιχείο του και μόνο το θεωρώ αστείο, αν όχι επικίνδυνο. Μπορείς όμως με μια κάποια σχετική σιγουριά οτι τουλάχιστον επι του συγκεκριμένου μουσικού κομματιού δεν έχει ιδιαίτερες ανησυχίες και αναζητήσεις. Kάποιον που τρώει απο επιλογή του ΜΟΝΟ πιτόγυρα (μόνιμα ιδιο μαγαζί/παραγγελία εννοείται) και τα 3 φαγητά που ξέρει να φτιάχνει η μάνα του, θα τον έλεγες ποτε gourmand? Μάλλον όχι. 

E, τώρα άν κάποιον απο όπου τον πίασεις και όπου τον αφήσεις δέν έχει ανησυχίες για το ένα, δεν τον ενδιαφέρει το άλλο, δεν τον απασχολέι το παράλλο, ε...οκ, μαλλον -ΜΑΛΛΟΝ- δέν έχει ιδιαίτερες υπαρξιακές ανησυχίες. Live and let live. 

 

 

[Nekkon]

Επίσης και τα μουσικά γούστα και ο χαρακτήρας είναι έννοιες δυναμικές...

 

[LK]

@odis13

Καλά, ακόμα μασάς το φαγητο; ?

Το 80% των γευμάτων μου είναι σε σκόνη.....αν εξαιρέσω το μαγνήσιο που είναι σε υγρό , τα Ω3 σε χάπι και οι βιταμίνες σε αναβράζον ?

 

[odis13]

@odis13

Καλά, ακόμα μασάς το φαγητο; ?

Το 80% των γευμάτων μου είναι σε σκόνη.....αν εξαιρέσω το μαγνήσιο που είναι σε υγρό και τα Ω3 σε χάπι ?

Πραγματικά, αν μου έλεγες οτι απο αύριο θα ζούσα αποκλειστικά με Huel τύπου σκευάσματα που θα μου λύνανε κατα τα άλλα χίλια δύο προβλήματα, διατροφικά και μή, θα πήγαινα να πέσω στη θάλασα ΤΩΡΑ (ή στη λίμνη Βόλβη).

 

[LK]

Πραγματικά, αν μου έλεγες οτι απο αύριο θα ζούσα αποκλειστικά με Huel τύπου σκευάσματα που θα μου λύνανε κατα τα άλλα χίλια δύο προβλήματα, διατροφικά και μή, θα πήγαινα να πέσω στη θάλασα ΤΩΡΑ (ή στη λίμνη Βόλβη).

Αν σου πω ότι εγώ δεν γυρίζω πίσω  στο μάσημα γιατί βαριέμαι να μασάω και το θεωρώ χάσιμο χρόνου; ?

 

[Superfunk]

Αν δεν απατώμαι, οι περισσότεροι μας εδώ μέσα που θα ακούσουμε Τερλέγκα (με εμένα μέσα) ανήκουμε κατα κόρον στην 1η κατηγορία. Βρισκουμε κατι ΚΑΙ σε αυτό το μουσικό είδος που υπο τις κατάλληλες περιστάσεις "μας μιλάει", με ενα τρόπο διαφορετικό απο άλλα (ίσως και πολυ πιο αγαπημένα) ακούσματα.

εσυ να ακουσεις αυτη την δισκαρα που ο θεος τραγουδαει αυτο που ξερει καλυτερα (δηλ.δημοτικα) αυτος ο δισκος πριν καμμια 20αρια χρονια ειχε θερισει σε πωλησεις (εχει και πολυ ωραια παραγωγη/ηχοληψια γιατι ο Bill ειναι μανιακος με τον ηχο και εχει και στουντιαρα (αναλογικη παρακαλω γιατι δεν θελει πΣηφιο ?) 

 

[Spyros Delta]

, ίσως δε μόνο τυχαίο δεν είναι πως οδηγήθηκα στα μπλουζ μέσα απο το ρεμπέτικο, μέχρι τα 16 μου δεν άκουγα καθόλου "ξένη" μουσική, αλλά αυτά είναι άλλες ιστορίες και δεν θα επιβαρύνω περαιτέρω την κουβέντα με οφ τόπικ.

Μι νιδερ οτι ξεκινησα 4 ετων με τριχορδο μπουζουκι (ρε λα ρε - αλλη ομοιοτητα, για να μπορει ο μουσικος να παιζει μονος του συγχορδιες και μελωδια ταυτοχρονα) ακουγοντας 45αρια και παιζοντας Βαμβακαρη, Παπαιωαννου κλπ

.

 

[Grey]

@methylene blue

Μην το κάνεις αυτό.Δεν είναι ωραίο.Δεν απομονώνουμε μία φράση από ένα ολόκληρο κείμενο η οποία από μόνη της μπορεί να έχει αμφίσημη σημασία.Το επιχείρημα δεν ήταν αυτό.

Επίσης είναι και κάπως ανέντιμο προς τον συνομιλητή σου.

@Superfunk

Tι σχέση έχουν ρε άνθρωπε οι γευστικοί κάλυκες με τα ποιοτικά φίλτρα περί τέχνης του καθένα;

Eπίσης σου πέρασε από το μυαλό ότι όλοι θα προτιμούσαν το βόδι και τα κριθάρια που ανέφερες αλλά δεν τους παίρνει να τ' αγοράσουν;

Τα βίτσια ασχολίαστα.

@BillTrantos

Το σχόλιο σου είναι πολύ εύστοχο και προσφέρει κάτι στον προβληματισμό του νήματος...Και όχι στον διαγωνισμό τάπας που έχουν επιδοθεί κάποιοι.

...Αν και δυσκολεύομαι να δεχτώ ότι αν κάποιος είχε να διαλέξει,θα προτιμούσε τον Βρασίδα τον Παχατουρίδη από τον ΝτεΜπρόινε.?

 

[LK]

Εγώ νομίζω ότι χαθήκαμε στη μετάφραση. 

Νομίζω ότι ο op λέει το αυτονόητο. 

Αν κάποιος ακούει,  ξέρω γω , μόνο τραπ και θεωρεί τον Sostakovitch ό,τι να ναι, ε πως να το κάνουμε...  είναι περιορισμένης μουσικής αντίληψης ?, και ενδεχομένως να έχει και αλλου περιορισμούς...νοητικους ?

 

[methylene blue]

Μην το κάνεις αυτό.Δεν είναι ωραίο.Δεν απομονώνουμε μία φράση από ένα ολόκληρο κείμενο η οποία από μόνη της μπορεί να έχει αμφίσημη σημασία.Το επιχείρημα δεν ήταν αυτό.

Επίσης είναι και κάπως ανέντιμο προς τον συνομιλητή σου.

απομόνωσα μία φράση για τις ανάγκες της παράθεσης, για να συνδεθώ με τα προηγούμενα, δεν μπορούσα να  παραθέσω τα πάντα

Το ότι ο όλος ο προβληματισμός πηγαινοέρχεται από το αντικειμενικό στο υποκειμενικό χωρίς ουσιαστικά να καταλήγει κάπου το πιστεύω έτσι κι αλλιώς.

Λοιπόν (χωρίς απομόνωση) θέλω να πω πως η άποψη κάποιου σχετικά με το ποια ακούσματα είναι χαμηλής ποιότητας είναι σεβαστή εφόσον αφορά την προσωπική του κρίση, εμπειρία, προτίμηση, απόλαυση κλπ. Όμως ως πληροφορία για περαιτέρω προεκτάσεις και συμπεράσματα δεν έχει καμία αξία.
Τώρα αυτό περί ανέντιμου συνομιλητή ήταν κάπως υπερβολικό