Μεγάλο κεφάλαιο μίσους αυτοί οι έρμοι...
Κι εγώ, όταν κάποιος αναφερθεί σ'αυτούς, αυθορμήτως ξυνίζω τα μούτρα μου και οπλίζω το στόμα μου με χαρακτηρισμούς έτοιμους να εκτοξευθούν.
Όμως... αν το σκεφτείς λίγο πιο ψύχραιμα:
Πιστεύω ότι οι Πυξ Λαξ δημιούργησαν σχολή, τόσο ηχητικά όσο και στιχουργικά. Τώρα, αν μας αρέσει, άλλο καπέλο (εμένα τελικά, περισσότερο από όσο αυθορμήτως σκέφτομαι), αλλά τουλάχιστον είχαν ένα δικό τους ήχο που κατόπιν αντιγράφηκε κατά κόρον.
Επίσης, ΚΑΠΟΙΑ από τα τραγούδια τους είναι πραγματικά ΠΟΛΥ καλά.
Τώρα, γιατί αυτή η αυθόρμητη "ξυνίλα" -πιστεύω δεν συμβαίνει μόνο σε μένα!- αν δεχτούμε ότι ισχύουν τα δύο παραπάνω:
Έχω την εντύπωση ότι η συγκεκριμένη μπάντα μισήθηκε περισσότερο για μη μουσικούς-καλλιτεχνικούς λόγους.
ΟΚ, σίγουρα έχουν γράψει και ένα κάρο αηδίες, αλλά νομίζω ότι αυτός είναι πιο πολύ ενισχυτικός λόγος, παρά η "αιτία" καθαυτή.
- Ο κύριος (για μένα) λόγος: Μας τη δίνει που τους ακούνε ακροατές που "δεν εγκρίνουμε". Δηλαδή, Πυξ Λαξ θα ακούσει και ο ακροατής της Βανδή, της Βίσση κδσ (και δε συμμαζεύεται ;D) και το χειρότερο, θα πάει και στις συναυλίες τους να χτυπήσει παλαμάκια στο "έπαψες αγάπη να θυμίζεις"! Κακά τα ψέμματα, σε έμας τους ψαγμένους να'ούμε μας τη δίνει να συνυπάρχουμε με τα 15-χρονα που ακούνε Τριαντάφυλλο, ο οποίος μας τη δίνει που δεν πάει σε μια γωνία να ψοφίσει, για να λυθεί το κοινωνικό πρόβλημα αυτής της χώρας, που είναι ασφαλώς και μόνο η κακή μουσική.
Συνεχίζοντας με μεγαλύτερη σοβαροφάνεια:
- Από ένα σημείο και μετά -και ειδικά του Φίλιππα- άρχισαν να βαραίνουν τα @@ τους ώστε να μετατραπούν σε sex symbols για τα προαναφερθέντα 15-χρονα
- Ενώ σε κάθε δίσκο υπήρχαν κομματάρες, πάντα προωθούσαν τις μ@λ@κίες -πχ, σε δίσκο που υπάρχει το "Φωτιά", ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να σπρώχνεις το "Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο"
- Οι ετήσιες συναυλίες στο Λυκαβηττό -μία τον Ιούνη επειδή διαλύονταν και μία το Σεπτέμβρη για την επανένωση- είχαν καταντήσει αηδία
- Μεγαλύτερη αηδία προκαλούσε το "ανέβασμα" του volume του κοινού σε ζωντανές ηχογραφήσεις, για να σε πείσουν ότι γινόταν πανικός. Πραγματικά δεν αμφιβάλλω ότι γινόταν, αλλά αυτές οι γκομενίστικες στριγκλιές... Παναϊά μου...
- Από τους Πυξ-Λαξ ζουν -και μας ταλαιπωρούν- ατάλαντοι σαν τους "Σύννεφα με παντελόνια", "Όναρ" και (λιγότερο) "Ντομένικα", μόνο και μόνο επειδή είναι αδέρφια, ξαδέρφια, κουμπάροι κδσ
- Ο καφές σου έχει κρυώσει