Whiplash - το είδατε;

θελω να δηλωσω πρωτον οτι οντως ‘’ετσι γινεται’’ και δευτερον αυτα που λεγονται για τον μοτσαρτ ειναι φημες, δεν τον εδεσε ποτε ο πατερας του μπροστα μου τουλαχιστον

 
blue monk είπε:
θελω να δηλωσω πρωτον οτι οντος ‘’ετσι γινεται’’ και δευτερον αυτα που λεγονται για τον μοτσαρτ ειναι φημες, δεν τον εδεσε ποτε ο πατερας του μπροστα μου τουλαχιστον
ο Man from Earth εισαι?

http://www.imdb.com/title/tt0756683/?ref_=nv_sr_3

 
Εγώ μια φορά ήμουν εκεί όταν ο μικρός Μότσαρτ έδινε ρεσιτάλ πιάνου στην μπλε αίθουσα του Φρειδερίκου του IV. Εκεί ο μικρός Μότσαρτ δεν θέλησε να παίξει μια σονάτα του Χαυδν όπου και ο αυστηρός του πατέρας τον έπιασε δυνατά από το χέρι. Εγώ φυσικά δεν άντεξα, τίναξα πίσω την περούκα μου, σηκώθηκε και φώναξα με όλη τη δύναμη των πνευμόνων μου: παίξε ρε μαλακισμένο το κομμάτι.

 
Τέτοιο δάσκαλο θα'θελα να'χα:



Τα (κάτι) πέρι Μότσαρτ με έχουν βάλει σε σκέψεις...ποιά τελικά η σχέση του Σαλιέρι με το Σαλιαρέλη;

 
Μια χαρά ήταν η ταινία . Με τις υπερβολές της ,τις ερμηνείες της ,την σκηνοθεσία της , την θεματολογία της . Την ευχαριστήθηκα . Σόρρυ :-)

 
Κι έλεγα 'δε θα σκάσει το θέμα'?

Σόρρυ και γω την καταευχαριστήθηκα και έχω παίξει στο repeat άπειρες φορές τα βιντεάκια της απ' το youtubi.

Χέστηκα κι αν έχει τα ντραμς "λάθος" κλπ κλπ. (και μένα η γωνία στα Τομζ μου φάνηκε κάπως) και λένε ότι ο Teller έπαιξε κανονικά στο 90% της φάσης - έτσι λέει ο DC ο σκηνοθέτης. Ο JK Simmons είναι για όσκαρ γιατί κατ΄ εμέ με τέτοιες υπερβολές κατάφερε να αποφύγει να γίνει καρικατούρα. Σύριζα (τυχαίο?) αλλά για μένα τα κατάφερε. Έτσι κι αλλιώς είναι από τους αγαπημένους ηθοποιούς με το Juno και το Spiderman κλπ κλπ. Με πήρε η σύζυγος και το soundtrack και το έχω λιώσει στ' αμάξι. Αμερικανιά είχε αλλά λιγότερο κλισεδιάρικη. Πιο Ιντυ και αυτό με άρεσε.

Δε με νοιάζει να κρίνω αυτό και εκείνο και το άλλο, εφόσον με έκανε να περάσω υπέρκαλά και ομολογώ ότι έχω φάει χοντρή κολληματάρα με την ταινία. Μετά το blues Bros, βάζω αυτή σαν πιο αγαπημένη μου μουσική ταινία, πάντα υποκειμενικότατα. (Ξέρω και άλλες, αλήθεια). Υπερβολή ? Μπορεί. Δε μου 'ρθε να σηκώσω φρύδι και να ψάξω να βρω τι λάθη έχει, έγινα groupie. Λάθος είναι και αυτό σίγουρα, τι να κάνουμε όμως. Θα περάσει φαντάζομαι το honeymoon. Ίσως και όχι. Οι προσβολές πχ του Fletcher ήταν όλα τα λεφτά και πολύ πιο up-to-date για την ηλικία του και μάλλον πιο πολύ κοντά στην κουλτούρα του Ίντερνετ ενός 30κάτιάχρονου. (Σαζέλ? Μέηξ σένς).

Τώρα αν διαβάσει κανείς το σενάριο στο google ('Ημουν δυο μέρες στο κρεβάτι με πυρετό οπότε... κάψιμο ξέρω) θα του λυθούν κάποιες απορίες για τους χαρακτήρες, αν και διαβάζοντάς το μου φάνηκε ακόμα πιο τραβηγμένο και σε σημεία γλυκανάλατο (καλά έκαναν και δεν τα έβαλαν αυτά που έβγαλαν). Λέει ας πούμε σε κάποια στιγμή μια ιστορία για κάποιον Ούγγρο επιστήμονα που μάθαινε σκάκι στις κόρες του πριν καλά καλά μιλήσουν τα μωρά και έγιναν οι καλύτερες γυναίκες σκακίστριες όλων των εποχών. Ειδικά η μία από τις τρεις θεωρείται η καλύτερη έβερτ.) Τέλος πάντων γέλασα πολύ και με το οβίδεο στο γιουτούμπι το παρακάτω με φάση Μετάλλικα. Κάποιος έπρεπε να το κάνει!



;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D >:( >:( >:( >:( :D :D :D :D :D :D ;) ;) :) :) :o :o :o 8)

 
....και το πήρε τελικά ο J.K.          Well-deserved για μένα.

Επίσης πήρε άλλα δύο η ταινία για editing και sound mixing.

3 oscars. Δεν είν' κακό!  ;D

 
argytar είπε:
....και το πήρε τελικά ο J.K.   
Αυτό με βάζει σε σκέψεις. Ο Louis Gossett, Jr. ομοίως εισέπραξε Όσκαρ Β' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο "an officer and a gentleman". Οι συμπτώσεις απλά είναι πολλές, πάρα πολλές φίλοι μου για να τις παραβλέψουμε.

 
atreu73 είπε:
Αυτό με βάζει σε σκέψεις. Ο Louis Gossett, Jr. ομοίως εισέπραξε Όσκαρ Β' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο "an officer and a gentleman". Οι συμπτώσεις απλά είναι πολλές, πάρα πολλές φίλοι μου για να τις παραβλέψουμε.
:) :) :)

 
Συγνωμη και το τσεκαρα ο τυφλος το θεμα και δεν το ειδα το λινκ.

(γιαυτο βαζω manual underline οταν βαζω λινκ - επρεπε να μπαινει αυτοματα)

 
Μου κάνει εντύπωση ότι σχεδόν κανένας δεν εστιάζει στο ότι ο drummer έχει σοβαρά προσωπικά προβλήματα ως νεαρός (βλέπε σχέση του με την κοπέλα, δεν έχει καθόλου παρέες κλπ.) και αντιμετωπίζει την ενασχόλησή του με τη μουσική με ένα ψυχονευρωτικό τρόπο που είναι στα όρια της αρρώστιας.

Είναι γνωστό μέσα από πολλές έρευνες πόσο καλό κάνει η μουσική στην ψυχική ισορροπία, αλλά εδώ ο μέντορας δεν βοηθάει, καθώς τον ενδιαφέριεε μόνο να βγάλει τον επόμενο σταρ no matter what, έστω και να χαντακώσει συνειδητά κόσμο στην πορεία. Έχει το δικό του κάψιμο αυτός και είναι σίγουρο πως κυκλοφορούν πολλά τέτοια φρούτα εκεί έξω.

Όσο για την καθοδήγηση, συμφωνώ απόλυτα με τον Bill Trantos ότι κάθε άνθρωπος χρειάζεται διαφορετική καθοδήγηση για να βγάλει πράγματα από μέσα του ή να κάνει το βήμα παραπάνω ή ακόμα και να ανακαλύψει ότι αυτή η ασχολία απλώς δεν κάνει για αυτόν  ???

 
Το λοιπόν το είδα χθές και θα σας πω τη γνώμη μου. Καταρχην είναι ταινία! Μην μένετε στο πως ο ηθοποιός κρατάει τη μπαγκέτα και πόσες μοίρες νοτιοδυτικά είναι το τομ κτλπ...μείνετε στο θέμα, στο νόημα, στη μαγεία του κινηματογράφου και της μουσικής! Ας ξεκινήσουμε απο το τελευταίο! Η ταινία έχει φοβερό soundtrack και σε κάνει να πεις "τι μακακας είμαι που έχω καιρό να ασχοληθώ με τη τζάζ" , καθώς τα κομμάτια είναι ένα κ ενα! Ο "δάσκαλος" που πήρε και όσκαρ, είναι ωραίος ηθοποιός με καλή ερμηνεία αλλά για όσκαρ δεν είναι! Απλά βρίζει και κάνει καφρίλες σε όλη τη ταινία για να μας αποδείξει ποσο αρκίντι είναι (με αποκορύφωμα αυτό που κάνει στο τελος για να εκθέσει τον μικρό που τον βγάζει στο λάιβ χωρις να έχει τη παρτιτούρα καν, ενός άγνωστου και απροβάριστου κομματιού). Αντίθετα ο πρωταγωνιστής είναι συγκλονιστικός κ πιστεύω αν δεν έπεφτε πάνω στη καταπληκτική ερμηνεία του πιτσιρικά που κάνει τον κύριο Χώκινς, θα το έπερνε το αγαλματάκι... Το σενάριο καλό, οι προβληματισμοί της ηλικίας πολύ σημαντικοί και το παληκάρι πραγματικά για λύπηση...κατεστραμένη ζωή, εγκέφαλος, καθόλου self estem, και γενικά, ταλέντο και μόνο αυτό....παρατραβηγμένη αλλά πιστεύω αληθινή ιστορία, καθώς πολλοί μουσικοί φτάνουν στο έπακρο θυσιάζοντας τα πάντα για να γίνουν αυτο που θέλουν, κάτι με το οποίο σε τέτοιο άρρωστο βαθμό δεν συμφωνώ κ ούτε με τις μεθόδους στρατού του καράφλα...για πολυ ξύλο ο τυπάς....και πολυ άντεξε ο μικρός.....

Εν κατακλειδι ωραία ταινία, μπαίνει στα favorites των μουσικών ταινιών!

 
degdekis είπε:
Το λοιπόν το είδα χθές και θα σας πω τη γνώμη μου. Καταρχην είναι ταινία! Μην μένετε στο πως ο ηθοποιός κρατάει τη μπαγκέτα και πόσες μοίρες νοτιοδυτικά είναι το τομ κτλπ...μείνετε στο θέμα, στο νόημα, στη μαγεία του κινηματογράφου και της μουσικής! Ας ξεκινήσουμε απο το τελευταίο! Η ταινία έχει φοβερό soundtrack και σε κάνει να πεις "τι μακακας είμαι που έχω καιρό να ασχοληθώ με τη τζάζ" , καθώς τα κομμάτια είναι ένα κ ενα! Ο "δάσκαλος" που πήρε και όσκαρ, είναι ωραίος ηθοποιός με καλή ερμηνεία αλλά για όσκαρ δεν είναι! Απλά βρίζει και κάνει καφρίλες σε όλη τη ταινία για να μας αποδείξει ποσο αρκίντι είναι (με αποκορύφωμα αυτό που κάνει στο τελος για να εκθέσει τον μικρό που τον βγάζει στο λάιβ χωρις να έχει τη παρτιτούρα καν, ενός άγνωστου και απροβάριστου κομματιού). Αντίθετα ο πρωταγωνιστής είναι συγκλονιστικός κ πιστεύω αν δεν έπεφτε πάνω στη καταπληκτική ερμηνεία του πιτσιρικά που κάνει τον κύριο Χώκινς, θα το έπερνε το αγαλματάκι... Το σενάριο καλό, οι προβληματισμοί της ηλικίας πολύ σημαντικοί και το παληκάρι πραγματικά για λύπηση...κατεστραμένη ζωή, εγκέφαλος, καθόλου self estem, και γενικά, ταλέντο και μόνο αυτό....παρατραβηγμένη αλλά πιστεύω αληθινή ιστορία, καθώς πολλοί μουσικοί φτάνουν στο έπακρο θυσιάζοντας τα πάντα για να γίνουν αυτο που θέλουν, κάτι με το οποίο σε τέτοιο άρρωστο βαθμό δεν συμφωνώ κ ούτε με τις μεθόδους στρατού του καράφλα...για πολυ ξύλο ο τυπάς....και πολυ άντεξε ο μικρός.....

Εν κατακλειδι ωραία ταινία, μπαίνει στα favorites των μουσικών ταινιών!
Προσοχή! Περιέχει spoilers..  :P ;D

 
degdekis είπε:
Μην μένετε στο πως ο ηθοποιός κρατάει τη μπαγκέτα και πόσες μοίρες νοτιοδυτικά είναι το τομ κτλπ...μείνετε στο θέμα, στο νόημα, στη μαγεία του κινηματογράφου και της μουσικής!
Το νοημα ακριβως, ηταν που με χαλασε.

Τα αλλα ολα (ακομα και τα τεχνικα "λαθη") μια χαρα περνανε κινηματογραφικα.

 
degdekis είπε:
Αντίθετα ο πρωταγωνιστής είναι συγκλονιστικός κ πιστεύω αν δεν έπεφτε πάνω στη καταπληκτική ερμηνεία του πιτσιρικά που κάνει τον κύριο Χώκινς, θα το έπερνε το αγαλματάκι...
Είναι σίγουρα καλή η ερμηνεία του Miles Teller αλλά δεν ήταν προτεινόμενος για oscar οπότε δύσκολα θα το έπαιρνε.  ;)

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top