Δεν το πολυκαταλαβαίνω αυτο, κατ’ αρχήν με τις les Paul. Το κάνει κάποιος για να κόβει ακόμα καλύτερα στο μιξ? Μήπως είναι για κάποιον που παίζει μόνιμα στο 7, και πάει στο 10 μόνο για ένα κοφτερό σόλο?
Σου δίνει headroom σε ένταση και πρίμα. Mε αυτές τις ρυθμίσεις μπορείς να παίζεις στον neck χωρίς να λασπώνει, να είναι ο κύριος μαγνήτης σου για single note leads και να έχεις και μια extra Τele on Steroids στον Bridge.
Eίναι ο σωστός τρόπος για να έχεις το full tonal range της κιθάρας, από μπάσα μέχρι εκεί που παραμένουν χρήσιμα μέχρι πρίμα που κόβουν και από full γκάζια μέχρι ζωντανά καθαρά στις χαμηλές θέσεις των volume pots με ανοιχτά full τα tone pots.
Όταν τα βάλεις όλα στο 10 και ρυθμίσεις τον ενισχυτή στον bridge, ουσιαστικά αχρηστεύεις τον neck για οτιδήποτε εκτός από σολάρισμα μετά το 12 τάστο και αχρηστεύεις και τα pots της κιθάρας γιατί όσο χαμηλώνεις ο ήχος γίνεται όλο και πιο dull.
Επειτα, οι JM έχουν παρά πολύ πριματους μαγνήτες, Ποιος ο λόγος να ρυθμίσεις στο 7 στη θέση neck? Δεν θα ξυρίζει μετά?
To αντίθετο. Όσο κόβεις volume o μαγνήτης χάνει πρίμα και σταματάει το ice-pick των 1Meg Pots. Eπίσης όπως είπα κόβεις και το Tone αντίστοιχα. Τώρα αν η ερώτησή σου είναι για τον bridge, αν και όταν θα παίξεις με τον bridge μιας JM, θες να ξυρίζει και λίγο. Αλλιώς ποιό το νόημα... Έτσι κι αλλιώς όμως για οτιδήποτε νορμάλ σε μια JM, ο neck είναι ο μαγνήτης επιλογής .
Και επίσης, γιατί δεν το κάνουμε σε τελε, στρατ και λοιπές κιθάρες?
Στις Tele γιατί ο neck μαγνήτης είναι διακοσμητικός/βοηθητικός. Στις Strat γιατί ο ήχος με κομμένα vol/tone θα ήταν εντελώς ψοφέ και είναι και πιο πολύπλοκη η φάση με τρεις μαγνήτες 3 pots.
Αν προσπαθήσεις να φτιάξεις μια Esquire ή Tele με το παλιό blend κύκλωμα βάζοντας στον bridge κλασικό Tele μαγνήτη (οι μαγνήτες μιας Esquire είναι πιο hot και μεσαίοι), κόβεις ένα τσικ το vol κι ο μαγνήτης μετά έχει σχεδόν το ίδιο response που θα είχε σε μια Tele. Μετά στα solos ανοίγεις full το volume και ξυρίζεις το σύμπαν.
Τώρα για τις λοιπες κιθάρες, who cares
1. Eννοείται δε μιλάω για κυκλώματα με treble bleed (μπλιάξ και ίου). Και στις
Gibson το 50s wiring δίνει πολύ μεγαλύτερη παλέτα ήχων με αυτόν τον τρόπο σε σχέση με το modern wiring, χωρίς το σιχαμένο resonant peak του treble bleed.
2. Εννοείται ότι μιλάω για setups που ακούνε στα pots. Όλα αυτά πιθανότατα δεν ισχύουν για 17 κάναλους ενισχυτές και Metal Terminator plugins.
