ναι εχεις δικιο, δεν ημουν σαφης εννουσα μεταξυ hardware VA και software VA
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει hardware VA και software VA, το VA είναι εκ φύσεως software απλά στην πρώτη περίπτωση τρέχει σε generic φύσεως Intel ή AMD ενώ στην δεύτερη σε πιο εξειδικευμένα DSP chips Motorola ή Analog Devices ή οτιδήποτε άλλο.
η απλά η Waldorf δεν προλαβαίνει τις παραγγελιές
Δεν ξέρω πόσο καιρό παρακολουθείτε την συγκεριμένη εταιρεία, αλλά
γενικά δεν φημίζεται για την υποστήριξή της. Ελπίζω τώρα που έχει ξαναδιαμορφωθεί να είναι πιο συνεπής, αν και έχω επιφυλάξεις.
Κάποιοι τύποι από αυτούς που έκαναν το *voicing* στο Blofeld (αλλά και στα περισσότερα μοντέλα της Waldorf και σε κάποια μοντέλα της Access) στρατολογήθηκαν και από την Alesis για να δώσουν extra presets και για το Andromeda. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, ας πω επιεικώς ότι δεν τα πήγαν καλά. Κατά την γνώμη μου τα presets είναι σημαντικά γιατί αποτελούν ένα σημαντικότατο δέλεαρ που μορφώνει (και μερικές φορές παραμορφώνει) τις εντυπώσεις. Όταν κάποιος πηγαίνει για να ακούσει ένα synthesizer, δεν έχει άπειρο χρόνο για να εντρυφήσει ενδελεχώς στο αν και κατά πόσο τον ικανοποιεί η αρχιτεκτονική του εκάστοτε synth. Θέλει να ακούσει καλά και σύγχρονα presets για να πάρει μία ιδέα. Για αυτό και θεωρώ ότι είναι εσφαλμένο να βγάζει κανείς συμπεράσματα, από την στιγμή που τα presets δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα υποσύνολο των δυνατοτήτων του.
Σε καμία περίπτωση σίγουρο, και η αντίληψη που επικρατεί περισσότερο είναι ότι τουλάχιστον στα παλιά κλασσικά αναλογικά (και ίσως και στα πρώτα ψηφιακά) η προσομοίωση πάσχει.
+άπειρο. Έχω εδώ δύο papers, ένα από το πανεπιστήμιο του Stanford και ένα από ένα άλλο πανεπιστήμιο της Φιλανδίας όσον αφορά στην ψηφιακή υλοποίηση του γνωστού τετραπολικού φίλτρου στα Minimoog. Απλά, πολύ απλά, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες παράμετροι πρέπει να υλοποιηθούν επιτυχώς (ή με μία υποφερτή απόκλιση) για να φτάσουμε σε κάτι τέτοιο. Και όταν βάλουμε στην εξίσωση τα διάφορα VCOs, είτε διακριτά είτε σε chips, και την υπόλοιπη σχεδίαση καταλαβαίνετε που πάει το θέμα. Για αυτό και γελάω όταν βλέπω ΤΑΕ (True Analog Emulation) στα προιόντα της
Arturia (κάποια από τα οποία χρησιμοποιώ) και για αυτό θεωρώ ότι η εν λόγω πολιτική είναι καθαρά παραπλανητική.
Πέραν τούτου, έχω την αίσθηση ότι πολλοί από εσάς μπαίνετε στο τριπάκι να ελέγξετε ένα synth περισσότερο για αυτό που δεν είναι, παρά για αυτό που είναι. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και όταν γίνονται με καλό πνεύμα είναι επικοδομητικές. Αντίστοιχα οι εξομοιώσεις είναι μία καλή ηχητική και εν μέρει διανοητική εξάσκηση του κατά πόσο κάτι μπορεί να εξισωθεί με κάτι άλλο, αλλά εξίσου καλό και ακόμη περισσότερο επικοδομητικό είναι η δημιουργία. Έχοντας πει αυτό, προιόντα όπως το Blofeld και ένα Moog Modular που καλύπτει έναν τοίχο είναι άμεσα συγκρίσιμα γιατί είτε το θέλετε είτε όχι σύγκριση γίνεται μεταξύ ομοειδών και όχι ίδιων πραγμάτων. Το apples and oranges που αναφέρεται κατά καιρούς στα διάφορα forums, απλά δεν ευσταθεί γιατί αν ήταν apples and apples δεν θα υπήρχε λόγος να τα συγκρίνουμε.
Κριμα ρε παιδια που τοσα χρονια τα χωνω σε συνθια,γιατι να μην υπαρχουν και σπασμενα hardware synths να εχω καμια σαρανταρια....