Γιωργο μπραβο!
Η πολυπλευροτης των ακουσματων σου φαινεται...
Το κομματι εχει ενα μεγαλο προσον:Τον ρυθμο.
Αν και φλόκος,κουναει απιστευτα.Να πω την αληθεια,στο πρωτο ακουσμα,με συνεπηρε περισσοτερο ο ρυθμος παρα οι μελωδιες στην βιμπράτουσα κιθαρα σου.
Ειναι τρια κομματια βεβαια και οχι ενα.
Αντι να χωσεις το μεσαιο(που σταματαει λες και ο ντραμερ εχει lunch break)
επρεπε να βρεις πως θα ενωσεις το πρωτο με το τριτο γιατι..σκοτωνουν.
Το παραπανω με κανει να σκεφτω οτι δεν βασανισες τη δημιουργια σου οσο θα πρεπε.
Και αυτο γιατι ενω γραφεις,υποτιμας την αξια οσων κανεις και δε σε νοιαζει.
Δεν κανω ψυχογραφημα,ειμαι αυστηρος διοτι πιστευω οτι εισαι ενα μυαλο που γενναει πολυ ωραια μουσικα πραγματα.Και μαλιστα διαφορετικα!
Μπορω επισης να διακρινω μια καταπιεσμενη ποζερ ψυχη που διαλεξε το μπλουζ γιατι του αρεσε η τελε... ;D
Βεβαια,φταιει και ο φουζιος,που δεν καθεται να γραψει κατι Παπακαλιατικο αλλα σε μπλεκει σε sophisticated fusion screenplay..

;D ;D ;D
Γραψτου ρε εκει ενα σεναριο με κοριτσα που αλλαζουν μαγιο,κοτζαμ αντρας...

;D ;D ;D
Τα σεβη μου!