Tom Waits.

BigAlejandro είπε:
εννοω πως αν σου αρεσει -ας πουμε- ο γουντι αλλεν, ξερεις πως μια απο τις βασικες του επιρροες ειναι ο μπεργκμαν, πως γινεται να μην τον αντεχεις? :)
Εμένα δε μου έχει τύχει αυτό. Πάντα έβρισκα κάτι ενδιαφέρον στις επιρροές των επιρροών μου. Για την ακρίβεια, μέσω αυτής της οδού έβρισκα πάντα νέα ενδιαφέροντα πράγματα.

 
trolley είπε:
OFFTOPIC (ελπίζω):

Σημαντικές ενδείξεις ότι ο Tom Waits ΔΕΝ αποτελεί επιρροή του Δελληβοριά.

(σόρυ Αλεχάντρο)

:)
ΩΧ, ξέχασα τις ενδείξεις:




 
καλα, το βιντεακι δεν λεει τιποτα!

ο δεληβοριας εχει εντονα χιουμοριστικα στοιχεια αλλα και στοιχεια προζας στις εμφανισεις του.

το συγκεκριμενο(επειδη το ειχα δει και ζωντανα) ηταν ενα αφιερωμα στις διαφημισεις του 80 και του 90 που (το μεγαλυτερο μερος του κοινου του ηταν παιδια)ειχαν κανει εντυπωση και κατα καποιο τροπο εχουν μεινει!

τοτε μου χε φανει εξυπνο και αστειο και τωρα που το ξαναειδα με εκανε να χαμογελασω. :)

αλλα οριστε και ενα βιντεακι, που δειχνει αυτο που λεω εγω! :)



εγω λεω πως πολλες φορες εχω βρει ενδιαφεροντα πραγματα, αλλα αλλες(τις πιο πολλες) εχω πεσει σε πραγματα που δεν μου εχουν πει τιποτα.ακομα χειροτερο δε, ειναι οταν δεν καταφερνω καν να βρω τι συνδεει την επιρροη της επιρροης μου με την επιρροη μου! :)

μπορω να γραψω μια τεραστια λιστα και για τις δυο κατηγοριες αλλα φοβαμαι πως θα βγουμε οριστικα οφτοπικ)

 
BigAlejandro είπε:
εγω λεω πως πολλες φορες εχω βρει ενδιαφεροντα πραγματα, αλλα αλλες(τις πιο πολλες) εχω πεσει σε πραγματα που δεν μου εχουν πει τιποτα.ακομα χειροτερο δε, ειναι οταν δεν καταφερνω καν να βρω τι συνδεει την επιρροη της επιρροης μου με την επιρροη μου! :)

μπορω να γραψω μια τεραστια λιστα και για τις δυο κατηγοριες αλλα φοβαμαι πως θα βγουμε οριστικα οφτοπικ)
Θα με ενδιέφερε να δω αυτή τη λίστα, διότι (από το παράδειγμα με το Δελληβοριά) ενδέχεται να είναι ψιλο-άκυρη... (κατά τη γνώμη μου πάντα).

Δηλ. αν εσένα σου άρεσε η Μπέσυ Αργυράκη, και η Αργυράκη έλεγε σε μία συνέντευξή της (επειδή ήτο της μόδας) ότι βασική επιρροή της ήταν η Μονσεράτ Καμπαλιέ, και εσύ έψαχνες στη Μονσεράτ στοιχεία της Αργυράκη... μάλλον θα υπήρχε πρόβλημα.

:)

 
trolley είπε:
Θα με ενδιέφερε να δω αυτή τη λίστα, διότι (από το παράδειγμα με το Δελληβοριά) ενδέχεται να είναι ψιλο-άκυρη... (κατά τη γνώμη μου πάντα).

Δηλ. αν εσένα σου άρεσε η Μπέσυ Αργυράκη, και η Αργυράκη έλεγε σε μία συνέντευξή της (επειδή ήτο της μόδας) ότι βασική επιρροή της ήταν η Μονσεράτ Καμπαλιέ, και εσύ έψαχνες στη Μονσεράτ στοιχεία της Αργυράκη... μάλλον θα υπήρχε πρόβλημα.

:)
θετεις δυο ζητηματα.

κατ αρχην, πως μπορουμε να ξερουμε ποιες ειναι οι επιρροες καποιου?

ειτε αν καταφερουμε να διακρινουμε καποια στοιχεια μεσα στο εργο του ειτε -πιο ευκολα και πιο συχνα- να τον ακουσουμε να μιλαει σε καποιες συνεντευξεις για αυτο.

δυστυχως δεν μπορουμε να κανουμε τον ορο της αληθειας για να ξερουμε αν οντως ειναι ετσι η αν υποκρινεται επειδη ειναι κουλ να θαυμαζεις τον...χατζιδακη ας πουμε.

και σου λεω, ο δεληβοριας επαιζε τομ γουειτς στο ραδιοφωνο, εχει προσεγγισει ενα κομματι του(αυτο του βιντεο) και εχει πει και ο ιδιος πως τον εχει επιρρεασει.

τι παραπανω θελουμε για να πουμε ''ναι, ο tw ειναι επιρροη του δεληβορια''?

η μπορουμε να πουμε πως λεει ψεμματα επειδη οι μουσικες τους δεν μοιαζουν?

οσο για την λιστα που λεγαμε,επιλεγω να προσεγγισω το πραγμα απο την μερια της αισθητικης και πολυ πολυ προχειρα μου ερχονται στο μυαλο μου διαφορα.....

απο την τριανταφυλλου(επειδη την ανεφερα πιο πριν) οδηγηθηκα στον τομ γουειτς και στον φρανκ ζαπα(που δεν μαρεσουν) στην μπετυ σμιθ και στον νικ χορνμπι(που μαρεσει και που με την σειρα του με οδηγησε σε ενα καρο μουσικες που δεν μαρεσαν αλλα και σε μερικες που με αφησαν αφωνο για καιρο) στον μπαροουζ που μαρεσει πολυ και στον κερουακ που μαρεσει λιγοτερο, αλλα και στους μπουκοφσκι και γκινσμπερκ που δεν μαρεσαν καθολου.

απο την αλλη, ας πουμε...ο αυγουστος κορτω με οδηγησε στον μπεντζαμιν μπλακ που με εκανε να χασω τα αυγα και τα καλαθια, ενω την ιδια στιγμη δηλωνε ομοαιματος καλλιτεχνικα με τον κουντερα και τον χωμενιδη που δεν μπορω να τους αντεξω με τιποτα.

την ιδια στιγμη δηλωνει μεγαλος φαν του χατζιδακι που τον εχω στην ιδια θεση με ελαχιστους......

απο την αλλη, μια απο τις αγαπημενες μου ελληνικες μπαντες ειναι τα διαφανα κρινα....

μεσα στο εργο τους και στις συνεντευξεις τους μπορει κανεις να βρει δεκαδες αναφορες σε βιβλια, ταινιες και αλλους καλλιτεχνες....μεσω των κρινων ξαναεπεσα στην μπετυ σμιθ που ανεφερα πιο πριν αλλα και στην μακ καλερς(η καρδια κυνηγαει μοναχη).την ιδια στιγμη τα κρινα εκτιμουν (και νταραβεριζονται) με τον γ.ι. μπαμπασακη που και μονο η αναφορα του ονοματος του με κανει να ανεβαζω πυρετο.....

και ολα αυτα, χωρις να χρειαστει να παω καν στο σινεμα.....! :)

τρεχα γυρευε δηλαδη....!!!! :)

εντιτ!

Δηλ. αν εσένα σου άρεσε η Μπέσυ Αργυράκη, και η Αργυράκη έλεγε σε μία συνέντευξή της (επειδή ήτο της μόδας) ότι βασική επιρροή της ήταν η Μονσεράτ Καμπαλιέ, και εσύ έψαχνες στη Μονσεράτ στοιχεία της Αργυράκη... μάλλον θα υπήρχε πρόβλημα.
μα δεν θα ψαχναμε για στοιχεια της αργυρακη στα κομματια της καμπαγιε, μα το αντιστροφο, στοιχεια της καμπαγιε μεσα στα κομματια της αργυρακη.

 
trolley είπε:
Επίσης, να σε ενημερώσω ότι εγώ και η παρέα μου ανακαλύψαμε τον Waits την εποχή του Swordfishtrombones ως προέκταση της μετά-πανκ αισθητικής μας, όχι ως προέκταση της στάνταρ αμερικανοτραφούς παράδοσης τραγουδοποιών (όπως ο Randy Newman ή ο Billy Joel π.χ.).
Και εγώ το ίδιο - δυστυχώς. Χρειάστηκε να περάσουν λίγα χρονάκια και να έρθω σε επαφή με άλλα ακούσματα όπως tangos, Kurt Weill, Gershwin, Dr. John κλπ. για να καταλάβω κάποια πράγματα από τη μουσική του Waits και να αποφύγω το κλισέ "ο ψαγμένος τύπος που ακούει (και καλά) Tom Waits, Lounge Lizards, John Zorn και Ornette Coleman και στην πραγματικότητα δεν ξέρει τι του γίνεται".

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
trolley είπε:
δεν υπάρχει περιθώριο για διαφωνία, παρά μόνο θεωρητικό. Η πραγματικότητα είναι ότι ο ήχος της μπάντας του Waits δεν οφείλεται στη κατανάλωση αλκοόλ ή άλλων ουσιών.
θα ήταν τελείως κουτό να νομίζει κανείς πως ο ήχος του ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ στη κατανάλωση αλκοόλ. Κάποια στοιχεία για την ζωή του ανέφερα, σε περ'ιπτωση που κάποιος ενδιαφέρεται.

Επίσης δεν μίλησα για τον ήχο της μπάντας του. Είναι σαφές πως πολλά χρόνια τώρα παίζει με καταπληκτικούς (επαγγελματίες) μουσικούς.

Τέλος, δεν βρίσκω τίποτα θεωρητκό στην (δική μου) διαφωνία. Ο Θωμάς ήταν ένας άνθρωπος συνεπής προς την ζωή που είχε διαλέξει, έπινε πολύ, έπαιζε πιάνο σαν βάρβαρος(ή σαν παιδί) και τραγουδούσε σαν γάιδαρος(με την καλή έννοια.. ;D). Και τώρα είναι συνεπής προς την (καινούργια) ζωή του. Φροντίζει την οικογένεια του και τον κήπο του και φτιάχνει δισκάρες.

EDIT

Χμμ..Τώρα που ξαναβλέπω τα ποστ νομίζω πως προέκυψε σύγχυση. Εγώ αναφέρομαι στην μουσική του Waits και την σχέση της με το αλκοόλ ενώ ο trolley στον ήχο της μπάντας του Waits και την σχέση του με το αλκοόλ..Trolley, έτσι είναι?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
kostri είπε:
Χμμ..Τώρα που ξαναβλέπω τα ποστ νομίζω πως προέκυψε σύγχυση. Εγώ αναφέρομαι στην μουσική του Waits και την σχέση της με το αλκοόλ ενώ ο trolley στον ήχο της μπάντας του Waits και την σχέση του με το αλκοόλ..Trolley, έτσι είναι?
Κοίτα... κρίνοντας από το άβαταρ που χρησιμοποιείς, την οικειότητα (Θωμάς.. κλπ), αλλά και τη γενικότερη τοποθέτηση, συμπεραίνω ότι θεωρείς τον εαυτό σου κάπως.. ειδικό επί του θέματος, οπότε ίσως δεν έχει νόημα η συζήτηση.

Απλά - και ακριβώς λόγω αυτής της οικειότητας - σε παρακαλώ να αναλογιστείς μήπως δεν πρόκειται για οικειότητα αλλά για οικειοποίηση.

:)

 
trolley είπε:
Κοίτα... κρίνοντας από το άβαταρ που χρησιμοποιείς, την οικειότητα (Θωμάς.. κλπ), αλλά και τη γενικότερη τοποθέτηση, συμπεραίνω ότι θεωρείς τον εαυτό σου κάπως.. ειδικό επί του θέματος, οπότε ίσως δεν έχει νόημα η συζήτηση.

Απλά - και ακριβώς λόγω αυτής της οικειότητας - σε παρακαλώ να αναλογιστείς μήπως δεν πρόκειται για οικειότητα αλλά για οικειοποίηση.

:)
Δεν θεωρώ καθόλου ειδικό τον εαυτό μου επί του θέματος ούτε οικειοποιούμαι τίποτα.

Αλλά, μετά το τελευταίο σου ποστ, σίγουρα δεν έχει νόημα η συζήτηση.

 
Ωραίος ο Δεληβοριάς, δεν την είχα ακούσει αυτή τη διασκευή. Λείπει κάτι όμως....η μπαρουτοκαπνισμένη-βουτηγμένη στο μπέρμπον-αγριοφωνάρα του γερο-Θωμά..

Παρ'όλα αυτά μου άρεσε. Πολύ.

Ξέρει κανείς, αν υπάρχει άλλη διασκευή τραγουδιού του Waits από έλληνα καλλιτέχνη;

Πέρα από τον Δεληβοριά, έχω ακούσει την Έλλη Πασπαλά να λέει το "Temptation"..

 
thiscrookedvulture είπε:
Ξέρει κανείς, αν υπάρχει άλλη διασκευή τραγουδιού του Waits από έλληνα καλλιτέχνη;

Πέρα από τον Δεληβοριά, έχω ακούσει την Έλλη Πασπαλά να λέει το "Temptation"..
πραγματι η πασπαλα ειχε πει το τεμπτεισον σε μια πιο...τζαζ προσεγγιση και μαλιστα πολλα χρονια πριν την νταιανα κραλ!

στα ελληνικα εχει πει και ο μουζουρακης το ινβιτεισον του δε μπλουζ...

κατι αλλο δεν μου ρχεται στο μυαλο!

 
Μια που έφερε η κουβέντα τον Δεληβοριά, να πούμε ότι έχει κάνει πολύ ωραία δουλειά στους στίχους του κομματιού μια και έχει καταφέρει (όσο είναι δυνατό υπό τις περιστάσεις) να κρατήσει το κλίμα και αρκετό από το νόημα των ορίτζιναλ στίχων. Για την ιστορία της υπόθεσης:

Invitation To the Blues
Well she's up against the register with an apron and a spatula,

Yesterday's deliveries, tickets for the bachelors

She's a moving violation from her conk down to her shoes,

Well, it's just an invitation to the blues

And you feel just like Cagney, she looks like Rita Hayworth

At the counter of the Schwab's drugstore

You wonder if she might be single, she's a loner and likes to mingle

Got to be patient, try and pick up a clue

She said "How you gonna like 'em, over medium or scrambled?",

You say "Anyway's the only way", be careful not to gamble

On a guy with a suitcase and a ticket getting out of here

It's a tired bus station and an old pair of shoes

This ain't nothing but an invitation to the blues

But you can't take your eyes off her, get another cup of java,

It's just the way she pours it for you, joking with the customers

Mercy mercy, Mr. Percy, there ain't nothing back in Jersey

But a broken-down jalopy of a man I left behind

And the dream that I was chasing, and a battle with booze

And an open invitation to the blues

But she used to have a sugar daddy and a candy-apple Caddy,

And a bank account and everything, accustomed to the finer things

He probably left her for a socialite, and he didn't 'cept at night,

And then he's drunk and never even told her that her cared

So they took the registration, and the car-keys and her shoes

And left her with an invitation to the blues

'Cause there's a Continental Trailways leaving local bus tonight, good evening

You can have my seat, I'm sticking round here for a while

Get me a room at the Squire, the filling station's hiring,

And I can eat here every night, what the hell have I got to lose?

Got a crazy sensation, go or stay? now I gotta choose,

And I'll accept your invitation to the blues



Χάλια

Κοιταξέ την πως σερβίρει, πιο λευκή κι απ' την ποδιά της

πως κρατάει ψηλά το δίσκο και την αξιοπρέπειά της

ροδανθός μες στα ρεμάλια και Θεά μες στους θνητούς

η παγίδα για να γίνεις πάλι χάλια...

Που ήδη νιώθεις σαν τον Κάγκνεϊ μπροστά στη Ρίτα Χεϊγουορθ

μες στην τσίκνα μιας υπόγειας ζωής

διερωτάσαι αν είναι μόνη, αν φοβάται, αν θυμώνει

θα σου δώσει κάποιο σήμα; Μείνε κιάλλο και θα δεις

Σε ρωτάει "Θα πιείτε κάτι;" και το ακούς σαν να 'ναι ποίημα

λες "Δεν ξέρω, ό,τι να 'ναι..όπως να 'ναι" θα 'ναι κρίμα

να στην πάρει κάποιος άλλος ενώ εσύ πρώτος αισθάνθηκες

του βυθού της τα κοράλλια

μα ίσως πάλι όλα αυτά

να είναι κόλπο για να γίνεις πάλι χάλια

Μα κι αυτή έχει ένα τρόπο, να σου αδειάζει το τασάκι σου

γελώντας με ένα αστείο που ποτέ δεν θα της πεις

και θες να φύγεις μα είσαι λιώμα, και στο σπίτι σου είναι ακόμα

αυτό το πέλαγο συντρίμμια της χαμένης σου ζωής

Ένα πέλαγος μπουκάλια και βιβλία και καπνός κι όλα όσα θες να γίνεις πάλι χάλια....

Όμως κι αυτή θα έχει πονέσει, κάποιος τύπος θα είν' στη μέση,

από αυτούς στα γυμναστήρια, στης έβγας τα πρατήρια

που θα την ήθελε πιο χάρτινη και πιο ξανθιά και πιο γυμνή

και βέβαια ποτέ δεν θα της είπε "Σ' αγαπώ"

Απλώς θα βρήκε κάποιαν άλλη από μιαν άλλη γειτονιά

και θα την άφησαν στα μαύρα της τα χάλια...

Απόψε φεύγει κάποιο τρένο, για ένα τόπο ωραίο και ξένο

αλλά εσύ πρώτη φορά νιώθεις πως όλα εδώ συμβαίνουν

Χριστός γεννάται σε ένα μήνα, κι ότι εύχεσαι ξεκίνα

όλα θα 'ναι πάντα μαύρα μα θα κρύβουν μια φωτιά

Κι αύριο εδώ θα είσαι πάλι αχ

μα επιτέλους θα της πεις ότι θες μόνο για εκείνη να είσαι χάλια....
 
Jazzjoker είπε:
Μια που έφερε η κουβέντα τον Δεληβοριά, να πούμε ότι έχει κάνει πολύ ωραία δουλειά στους στίχους του κομματιού μια και έχει καταφέρει (όσο είναι δυνατό υπό τις περιστάσεις) να κρατήσει το κλίμα και αρκετό από το νόημα των ορίτζιναλ στίχων. Για την ιστορία της υπόθεσης:
+111

 
BigAlejandro είπε:
ας πεταχτω και εγω να πω την γνωμη μου για τον γουειτς......

εχω αγορασει και ακουσει με πολυ προσοχη αρκετους απο τους δισκους του,(Closing Time-Blue Valentine-Swordfishtrombones-Bone Machine-Rain Dogs-Big Time(αυτος ηταν και ο πρωτος που επεσε στα χερια μου)-Franks Wild Years και ισως και καποιους αλλους που τωρα μπορει να μου διαφευγουν), εχω διαβασει τις συνεντευξεις του και τους στιχους που εχουν κυκλοφορησει στο βιβλιο ''αθωος μες στα ονειρα σου''και εχω δει και δυο απο τις ταινιες που εχει εμφανιστει.(στην παγιδα του νομου του τζαρμους και στο καφες και τσιγαρα, του ιδιου.)
Ξέρεις μπορείς να μου τα χαρίσεις τα albums  :P  :P

Οι ταινίες πως σου φάνηκαν;

 
thiscrookedvulture είπε:
Ξέρεις μπορείς να μου τα χαρίσεις τα albums  :P  :P

Οι ταινίες πως σου φάνηκαν;
χαχ!

δυσκολο....

τα κραταω μπας και τελικα εχει δικιο ο τρολευ και μετα απο χρονια αναγνωρισω την αξια τους και τελικα αρχισουν να μου αρεσουν! :)

οι ταινιες.....

''η παγιδα του νομου''ηταν οκ, αλλα τιποτα ιδιαιτερο.

αν δεν επαιζαν τα τρια ονοματα που επαιζαν και δεν ηταν και τζαρμους θα ειχε σαφεστατα χειροτερη φημη.

οσο για το ''καφες και τσιγαρα''ειχε καποιες ενδιαφερουσες στιγμες, αλλα σε γενικες γραμμες ουτε αυτο μου εκανε καμια τεραστια εντυπωση.

καποια απο τα σκετσακια ηταν παρα πολυ βαρετα....

 
thiscrookedvulture είπε:
Μα αυτή ήταν η πιο βαρετή σκηνή......  :-[
ποιος ασχολειται με τη σκηνη........

(τυφλος εισαι? ;D)

 
απο τις αγαπημένες μου σκηνές στο coffee and cigarettes!

φυσικά η τύπισσα είναι ΦΟΒΕΡΗ και όχι μόνο εμφανισιακά (δεν υπάρχει αμφιβολία νομιζω) αλλά παίζει και ωραία.

πιστεύω είναι μια σκηνη που θα ήθελε να είχε σκηνοθετήσει ο Tarantino :)

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top