Το βαρέλι δεν έχει πάτο...

[manosx]

Παντως ολα αυτα τα κομματια διαμαρτυριας, οργης και καταγγελιας, μου θυμιζουν το εξης ανεκδοτο:


Ο δικαστής λέει στον κατηγορούμενο που έχει σκοτώσει τους γονείς του:
- Έχετε κάτι άλλο να πείτε;
- Κύριε πρόεδρε...λυπηθείτε ένα ορφανό!


Δηλαδη ειμαστε ενας λαος ολοτελα εχθρικος σε οτιδηποτε συντελει στην οικονομικη προοδο παγκοσμιως, φουλ στις ψεκασμενες αποψεις και με νοοτροπια "εγω να περναω καλα και οι αλλοι να κοψουν το λαιμο τους", και οταν ερθει η ωρα του λογαριασμου αρχιζουμε τις κλαψες, τη μιρλα και τις οργιλες καταγγελιες.


Σορυ, αλλα δεν μπορω να παρω αυτη τη φαση στα σοβαρα. Καταλαβαινω απολυτως γιατι γεμιζει σταδια, και φυσικα δεν απορω που γεμιζει σταδια παροτι δεν εχει μελωδια, ο ελληνας ετσι και αλλιως με τη μελωδια δεν τα παει και τοσο καλα, και μονο το στριγγλισμα που βγαινει απο τους ιερεις του καθε Πασχα, μια που ειναι και προσφατο, αρκει για να το καταλαβει κανεις αυτο. Αντιθετα, στις διαμαρτυριες ειναι πρωτος, το Συνταγμα γεμιζει για πλακα για οποιοδηποτε ζητημα διαμαρτυριας. Οποτε καμια εκπληξη, 40.000 για πλακα στον Λεξ, αυτη η στανη αυτο το γαλα εβγαζε και βγαζει.

 

[sultan of string]

 

[Terry RoscoeBeck5]

Αξιότιμα μέλη, μην λησμονούμε τα ακόλουθα.

Α) Καταρχάς παντού και πάντα το "αντί" πουλάει. Αντισυστημικά, αντικυβερνητικά, αντικαπιταλιστικά, αντιπολεμικά, αντικομφορμιστικά - you name it. Μπορεί να είναι δικαίως αντί, μπορεί να είναι αδίκως αντί, αλλά ασκεί γοητεία. Θεωρητικά σε θέτει εκτός της καθεστηκυίας τάξης, που είναι "μπαγιάτικη", "ελιτίστικη", "αρχαία", "συντηρητική", "αναχρονιστική"- ξανά, you name it.

Β) Όσο πιο νέος, τόσο είναι πιο πολύ "κατά". Κατά των γονιών σου, του συστήματος, της κοινωνίας της άδικης της κοινωνίας της ψεύτρας, κατά της ψευδεπίγραφης άνεσης του μικροαστικού κομφορισμού, κατά των πάντων και προσθέστε όσα κατά θέλετε.

Τα αντί και τα κατά έχουν υπάρξει κινητήριος μοχλός στην τέχνη διαχρονικά - προφανέστατα και στη μουσική από τα ΄60s και μετά. Και βέβαια πάντα ασκούν γοητεία στους νεότερους, που θέλουν να φέρουν την αλλαγή, που αισθάνονται περιθοριοποιημένοι, αδικημένοι κλπ.

Τα αντί και τα κατά έχουν παράξει αξιομνημόνευτη μουσική - άμεσα συναρτόμενη από το background της εποχής τους φυσικά- και όχι και τόσο... αξιομνημόνευτη μουσική (όπως κρίνουμε εμείς τώρα την περίπτωση Lex).

Το "πρόβλημα" στην περίπτωση μας, είναι η χρονική εγκύτητα. Προφανώς και έχουμε τις απόψεις μας για τον Lex (και τον κάθε "Lex"), οι οποίες είναι αποτέλεσμα πολυετών εμπειριών, διεργασιών, ακουσμάτων. Και πρωφανέστατα έχουμε το δικαίωμα στην άποψη μας.

Όμως επειδή θεωρώ τον χρόνο ως τον απόλυτο κριτή της τέχνης, δεν σας κρύβω ότι θα ήθελα σε 20 χρόνια να έβλεπα τι θα έχει μείνει από τον Lex (και τον κάθε "Lex"). Ίσως να μην έχει μείνει τίποτα. Ή καθώς "το βαρέλι δεν έχει πάτο", να τον αναπολούμε με νοσταλγία.

Πάντως είτε Lex, είτε Clash, είτε Sex Pistols, πάντα το αντί και το κατά θα ασκούν τη γοητεία τους (κυρίως στους νέους).

 

[LK]

Πάντως είτε Lex, είτε Clash, είτε Sex Pistols, πάντα το αντί και το κατά θα ασκούν τη γοητεία τους (κυρίως στους νέους).

Εμάς πάντως του μαγκούφιδες , μας ασκεί γοητεία το investment

 

[TamTam Radio]

ν και προσθέστε όσα κατά θέλετε.

Τα αντί και τα κατά έχουν υπάρξει κινητήριος

Αξιότιμα μέλη, μην λησμονούμε τα ακόλουθα.

Α) Καταρχάς παντού και πάντα το "αντί" πουλάει. Αντισυστημικά, αντικυβερνητικά, αντικαπιταλιστικά, αντιπολεμικά, αντικομφορμιστικά - you name it. Μπορεί να είναι δικαίως αντί, μπορεί να είναι αδίκως αντί, αλλά ασκεί γοητεία. Θεωρητικά σε θέτει εκτός της καθεστηκυίας τάξης, που είναι "μπαγιάτικη", "ελιτίστικη", "αρχαία", "συντηρητική", "αναχρονιστική"- ξανά, you name it.

Β) Όσο πιο νέος, τόσο είναι πιο πολύ "κατά". Κατά των γονιών σου, του συστήματος, της κοινωνίας της άδικης της κοινωνίας της ψεύτρας, κατά της ψευδεπίγραφης άνεσης του μικροαστικού κομφορισμού, κατά των πάντων και προσθέστε όσα κατά θέλετε.

Τα αντί και τα κατά έχουν υπάρξει κινητήριος μοχλός στην τέχνη διαχρονικά - προφανέστατα και στη μουσική από τα ΄60s και μετά. Και βέβαια πάντα ασκούν γοητεία στους νεότερους, που θέλουν να φέρουν την αλλαγή, που αισθάνονται περιθοριοποιημένοι, αδικημένοι κλπ.

Τα αντί και τα κατά έχουν παράξει αξιομνημόνευτη μουσική - άμεσα συναρτόμενη από το background της εποχής τους φυσικά- και όχι και τόσο... αξιομνημόνευτη μουσική (όπως κρίνουμε εμείς τώρα την περίπτωση Lex).

Το "πρόβλημα" στην περίπτωση μας, είναι η χρονική εγκύτητα. Προφανώς και έχουμε τις απόψεις μας για τον Lex (και τον κάθε "Lex"), οι οποίες είναι αποτέλεσμα πολυετών εμπειριών, διεργασιών, ακουσμάτων. Και πρωφανέστατα έχουμε το δικαίωμα στην άποψη μας.

Όμως επειδή θεωρώ τον χρόνο ως τον απόλυτο κριτή της τέχνης, δεν σας κρύβω ότι θα ήθελα σε 20 χρόνια να έβλεπα τι θα έχει μείνει από τον Lex (και τον κάθε "Lex"). Ίσως να μην έχει μείνει τίποτα. Ή καθώς "το βαρέλι δεν έχει πάτο", να τον αναπολούμε με νοσταλγία.

Πάντως είτε Lex, είτε Clash, είτε Sex Pistols, πάντα το αντί και το κατά θα ασκούν τη γοητεία τους (κυρίως στους νέους).

Δεν ξέρω αν θα υπάρχουμε σε 20 χρόνια, ξέρω όμως ότι αυτό που περιγράφεις, εκλογικευμένα αποκαλείται "χάσμα γενεών".
Οι εποχές που ζούμε δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με εκείνες μισόν αιώνα πίσω, τα 60s , τα 70s ή τα 90s ακόμα.
Οι νέοι άνθρωποι επίσης, έχουν άλλες προκλήσεις σήμερα, όπως και οι γονείς και οι κηδεμόνες τους. Το ίδιο θα έπρεπε και η πολιτεία - να αντιμετωπίζει το σήμερα και το μέλλον των νέων ανθρώπων με όρους σύγχρονους και όχι συγκρίνοντας μήλα με πορτοκάλια ή δαιμονοποιώντας την εναντίωσή τους στον υπέροχο (sic) κόσμο που τους φτιάξαμε.

Στο παρακάτω γράφημα, οι τρεις πρώτες χώρες παγκόσμια, σε απώλεια πληθυσμού. Η Ουκρανία λόγω πολέμου, το Τουβαλού λόγω κλιματικής κρίσης (που κάποιοι πειμένουν ότι είναι μύθος) και η Ελλάδα... ε, go figure. Κάτι μου λέει ότι θα πρέπει να ακούσουμε τους νέους και τις αγωνίες τους και να μην τους τσουβαλιάζουμε με τους δικούς μας δαίμονες, απαξιώνοντάς τους.
Είμαι όμως απαισιόδοξος, και βέβαιος ότι η λογική θα επικρατήσει μόνο όταν θα έχουν αποτύχει όλες οι άλλες δυνατότητες.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Εμάς πάντως του μαγκούφιδες , μας ασκεί γοητεία το investment

Γιατί μεγάλωσες κ. συνήγορε

 

[Σπινθηροβόλος γάιδαρος]

Ότι είπε ο @Terry RoscoeBeck5

Από τα παιδιά που θα πάνε στη συναυλία πόσα θα συνεχίσουν να ακούνε λεξ στα 25 και στα 35 τους? Μήπως τους βρίσκουμε στα μπουζούκια τότε?

Άλλωστε το έχουμε δει και με ροκάδες/μεταλάδες το σενάριο αυτό

 

[LK]

Γιατί μεγάλωσες κ. συνήγορε

Εγώ περιμένω τη σύνταξη....όχι τον ΛΕΞ

 

[cos_dr]

Καταρχάς παντού και πάντα το "αντί" πουλάει. Αντισυστημικά,

Αν δηλαδής το σύστημα κάνει λάθη, αδικίες καταχρήσεις να μην το καταγγελουμε, να το συζητάμε και να το αναφέρουμε στις συναυλίες μας επειδή βιοποριζομαστε από τη μουσική? Ο κόσμος έρχεται άρα συμφωνεί μαζί μας. Κάτι συμβαίνει και κάτι πρέπει να αλλάξει. Εγω στην επόμενη συναυλία μου θα τα πω όλα και αν πουλήσω θα νοικιάσω κακ γραφεία να φτιάξω γραμματεία να ενισχύσω τον αγώνα. Για ένα καλύτερο αύριο, συμμετοχικα κσι ενεργά. Μαζί θα προχωρήσουμε!

 

[Terry RoscoeBeck5]

Αν δηλαδής το σύστημα κάνει λάθη, αδικίες καταχρήσεις να μην το καταγγελουμε

Δεν διάβασες προσεκτικά.

Μπορεί να είναι δικαίως αντί, μπορεί να είναι αδίκως αντί

 

[Trolley]

Από τα παιδιά που θα πάνε στη συναυλία πόσα θα συνεχίσουν να ακούνε λεξ στα 25 και στα 35 τους?

Η επαφή μου με "αντί" υλικό στη νεότητά μου, συνέβαλλε στη διαμόρφωση του σημερινού μου χαρακτήρα όσο ελάχιστα άλλα πράγματα. Δεν χρειάζεται να "ακούσω" Clash, στα 60 μου, είναι μέρος του DNA μου πλέον, και παίζει σημαντικό ρόλο στο να καταλαβαίνω τι γίνεται γύρω μου και τι γίνεται μέσα στο νου ανθρώπων πολύ νεότερών μου.

Είναι άλλο πράγμα η κατανόηση μίας θέσης, και άλλο πράγμα η υιοθέτηση της ίδιας θέσης. Θα ήμουν ένας ανάπηρος άνθρωπος αν δεν αντιλαμβανόμουν την επιτακτική ανάγκη για βελτιώσεις στη κοινωνία μας, και το "αντί" υλικό (τραγούδια, βιβλία, συναυλίες, άνθρωποι) είναι απαραίτητο συστατικό, ακόμη και αν πλέον (λόγω ηλικίας) έχω μειωμένο προσωπικό ενδιαφέρον για το που θα πάει η χώρα.

Δηλαδή, δεν χρειάζεται να ακούς Λεξ για πάντα, ούτε ο Λεξ δεν θα ακούει τον εαυτό του μετά από δέκα χρόνια.

 

[Shelter]

Όμως επειδή θεωρώ τον χρόνο ως τον απόλυτο κριτή της τέχνης, δεν σας κρύβω ότι θα ήθελα σε 20 χρόνια να έβλεπα τι θα έχει μείνει από τον Lex (και τον κάθε "Lex"). Ίσως να μην έχει μείνει τίποτα. Ή καθώς "το βαρέλι δεν έχει πάτο", να τον αναπολούμε με νοσταλγία.

Αυτο που συχνά περνάει εφαπτομενικά απο την αντιληψή μας είναι ότι ενώ οσο μεγαλώνουμε περιχαρακωνόμαστε σε γνωσεις-αντιλήψεις και πολλές φορές και προκαταλήψεις, την ίδια στιγμή τα πράγματα συνεχίζουν οπως ειναι δυνατό αυτό και αδιαφορώντας για την αποψή μας. Και έτσι πρέπει γιατι έτσι γινεται δικο μας θέμα το αν θα ακολουθήσουμε με καποιον τρόπο ή θα μεινουμε εκει που ήμασταν.

Η κατάσταση κατα την οποια οσοι έχουμε κάποιες εμπειρίες, αναγνωριζουμε ως παρακμή και αναξια να ασχοληθούμε, είναι ειδος ομφαλοσκοπησης (εννοειται οτι ούτε εγώ διαφεύγω αυτης της θεωρίας). Μεσίες δεν υπάρχουν για τιποτα και αν υπήρχαν θα τους προτιμούσα αλλού και όχι στην τέχνη. Και φυσικα κανενας Λεξ δεν ειναι τετοιος. Αλλά το μονο που εχει σημασια ειναι οτι υπάρχουν ανθρωποι που επηρεάζουν τον περιγυρό τους με εναν συγκεκριμένο τρόπο. Και ο Λεξ ειναι ένας απο αυτούς και μαλιστα φαινεται οτι αυτή τη δουλειά την κάνει αρκετά αποτελεσματικά.

Αδιάφορο γενικά αν ο Λεξ ειναι ο καλύτερος ιστορικά, ενδιαφερον οτι ειναι μάλλον αυτος που συγκεντρώνει τα περισσότερα χαρακτηριστικά αυτή τη χρονική στιγμή για μεγαλη μεριδα του κοσμου των νέων. Και υπενθυμιζουμε οτι νεοι στη μουσικη ειναι οι εφηβοι, όχι οι 30αρηδες. Ούτε καν οι 20ρηδες.

Σε αυτο το θρεντ εχει κατακραχτει (γνώμη μου αδίκως) αλλά εν τέλει αναρρωτιέμαι ποια η χρησιμοτητα περαν της δηλωσης του προσωπικού γούστου μας γιατι οι νεώτεροι που ειναι και συνειδητοι ακροατές του, σιγουρα αδιαφορούν για αυτά και ατσαλώνονται ακομα περισσότερο οσο βλεπουν εμας να λεμε τετοια οπως ακριβώς γινοταν και στα χρονια μας με το ροκ.

Ειναι απαραίτητο να κατανοήσουμε γιατι αυτοι οι καλλιτεχνες μεσω του έργου τους εχουν αυτο το effect στον περιγυρο τους. Οχι μονο για την τεχνη και την πορεια της αλλά και για κοινωνικούς σκοπούς. Και αν και προσωπικά δεν με ενδιαφέρει το έργο του Λεξ καθαυτό σαν καλλιτεχνικο αντικείμενο γιατι και εγώ το βρίσκω ρηχό οπως αναφέρθηκε και εδω, ωστόσο με ενδιαφέρει να ξέρω ότι υπάρχει κόσμος που εχει διεγερμένα κοινωνικά και πολιτικά αντανακλαστικά ακομα και αν αυτά εχουν διαφορές απο τα δικά μου. Και θεωρώ ότι ο κοσμος αυτος που τον παρακολουθεί ειναι πιο κοντά σε αυτό το προφιλ απο άλλες σάχλες που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή σε αφθονία. Δεν τη βρισκει με τη σάχλα του μεινστριμ και ψάχνει κάτι άλλο για να εκφραστει. Ε ισως το καλύτερο που τους κάνει αυτή τη στιγμη να ειναι αυτό... Με το καλο να εξελιχθει σε κάτι βαθυτερο. Δεν τους θεωρώ φασαίους οπως φασαιοι δεν ηταν αυτοι που ακουγανε Τρύπες το 90.

 

[manosx]

Το αντι το ξερω πολυ καλα, γι' αυτο αναφερω πως καταλαβαινω το γιατι θα γεμισει το ΟΑΚΑ.

Αυτο που δεν καταλαβαινουν ομως αυτοι που θα πανε στο ΟΑΚΑ ειναι οτι με τη μιρλα, τη δοξασια της τζινας και της γενικοτερης παρακμης και λουμπεν παραβατικοτητας, με τις pop art αναφορες, και με αυτοαναφορικες σαχλιτσες του τυπου "εγινα, τα καταφερα, μα δεν ξεχναω" δεν αλλαζει ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ στα κακως κειμενα της χωρας και του πλανητη.



Αν μεσα απο τον προσωπικο του αγωνα ενας νεος εχει να δωσει κατι το ΘΕΤΙΚΟ στην κοινωνια, και μπορει να βελτιωσει τον εαυτο του και μαζι το επιπεδο οσων κανει, με απτα μεσα και αποτελεσματα, μεσα απο τη δουλεια του, τη μελετη του κλπ μπραβο του. Ως τοτε, η μονη χρησιμοτητα του Λεξ ειναι σα βαλβιδα εκτονωσης, ενα ακομα αφιονι για να κλοτσησει το ντενεκεδακι κανα δυο βδομαδες παραπερα, να νοιωσει οτι κατι εσπασε τη ρουτινα και να συνεχισει να κολυμπαει στα σκατα.


Δεν ειναι λυση η μουσικη της παρακμης, δε χρειαζεται να σκυψει καποιος επισταμενα απο πανω της για να βρει τα κρυφα νοηματα της. Τα βλεπουμε ολοι τα σκατα καθημερινα παντου γυρω μας, οποιος βεβαια δεν του αρκει αυτο και θελει να τα ακουσει κιολας σε μορφη ραπ ή τη βγαζει σα πασας στα Γιαννενα και εχει αποριες γιατι δεν τρωνε παντεσπανι, ας παει να παρει και μια τζουρα Λεξ να νοιωσει.

Μονο μην περιμενει να βρει στο ΟΑΚΑ τα αιτια, τις λυσεις και τις οδους διαφυγης απο την παρακμη, ποτε η τεχνη δεν εδωσε πρακτικες λυσεις στα προβληματα, μια απλη απεικονιση της καταστασης μεσα απο τα ματια του Λεξ θα παρει και μεχρι εκει.

 

[cos_dr]

Δεν διάβασες προσεκτικά.

Δούλεψε η μονταζιερα

 

[Trolley]

Όπως έγραψα και νωρίτερα, εδώ (στο φόρουμ) η προς-τον-Λεξ αντίρρηση είναι κυρίως συντεχνιακή. Δεν είναι ξέρω-γω ότι ακούμε όλοι Robert Wyatt και ενοχληθήκαμε με την ρηχότητα του υλικού του Λεξ....

Από την άποψη αυτή, ας κάνει ο καθένας την έντιμη προσπάθειά του, όπως έγραψα και στην πρώτη μου απάντηση... αλλά θέλαμε να συζητήσουμε για Τέχνη, καλά να πάθουμε.

 

[Shelter]

Το αντι το ξερω πολυ καλα, γι' αυτο αναφερω πως καταλαβαινω το γιατι θα γεμισει το ΟΑΚΑ.

Αυτο που δεν καταλαβαινουν ομως αυτοι που θα πανε στο ΟΑΚΑ ειναι οτι με τη μιρλα, τη δοξασια της τζινας και της γενικοτερης παρακμης και λουμπεν παραβατικοτητας, με τις pop art αναφορες, και με αυτοαναφορικες σαχλιτσες του τυπου "εγινα, τα καταφερα, μα δεν ξεχναω" δεν αλλαζει ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ στα κακως κειμενα της χωρας και του πλανητη.



Αν μεσα απο τον προσωπικο του αγωνα ενας νεος εχει να δωσει κατι το ΘΕΤΙΚΟ στην κοινωνια, και μπορει να βελτιωσει τον εαυτο του και μαζι το επιπεδο οσων κανει, με απτα μεσα και αποτελεσματα, μεσα απο τη δουλεια του, τη μελετη του κλπ μπραβο του. Ως τοτε, η μονη χρησιμοτητα του Λεξ ειναι σα βαλβιδα εκτονωσης, ενα ακομα αφιονι για να κλοτσησει το ντενεκεδακι κανα δυο βδομαδες παραπερα, να νοιωσει οτι κατι εσπασε τη ρουτινα και να συνεχισει να κολυμπαει στα σκατα.


Δεν ειναι λυση η μουσικη της παρακμης, δε χρειαζεται να σκυψει καποιος επισταμενα απο πανω της για να βρει τα κρυφα νοηματα της. Τα βλεπουμε ολοι τα σκατα καθημερινα παντου γυρω μας, οποιος βεβαια δεν του αρκει αυτο και θελει να τα ακουσει κιολας σε μορφη ραπ ή τη βγαζει σα πασας στα Γιαννενα και εχει αποριες γιατι δεν τρωνε παντεσπανι, ας παει να παρει και μια τζουρα Λεξ να νοιωσει.

Μονο μην περιμενει να βρει στο ΟΑΚΑ τα αιτια, τις λυσεις και τις οδους διαφυγης απο την παρακμη, ποτε η τεχνη δεν εδωσε πρακτικες λυσεις στα προβληματα, μια απλη απεικονιση της καταστασης μεσα απο τα ματια του Λεξ θα παρει και μεχρι εκει.

Δεν ξέρω αν αυτοι που ακουνε Λεξ πιστεύουν οτι η ακρόαση της μουσικής θα αλλάξει τη ζωή τους.

Το μονο σιγουρο ειναι οτι η ζωή έχει τον τροπο της να μας σιδερώνει ολους. Θα γινουν ολα και εννοειται οτι αυτος που εχει το μεγαλύτερο προβλημα στη ζωή του βιάζεται να αλλάξει κιόλας και βρισκει λυσεις με ιδιες δυναμεις. Η μουσική παιζει κάποιο ρολο καμια φορά σε ψυχολογικό ή γενικο κουλτουρολογικο επίπεδο.

Τώρα αν καποιος πιστεύει (οπως και παλιά πιστεύαμε) οτι θα βρει λυσεις μεσω της μουσικής, ε απλά θα καταλάβει συν τω χρόνω ότι δε θα τις βρει έτσι και θα αναγκαστεί να τις βρει αλλιώς! Μέρος της διαδικασίας που περιγράφηκε παραπάνω ειναι και αυτό.

Πάντως το τι πιστεύω εγώ και εσύ (και ολα αυτα που μαθαμε απο τις δικες μας εμπειριες) δεν θα βοηθησουν αυτους. Μερικά πράγματα γινονται μονα τους και δεν απαιτουν ασκοπη ενεργειακή κατανάλωση.

Επίσης ακόμα και αν θεωρήσουμε οτι αυτή η μουσική υπάρχει ως βαλβιδα εκτόνωσης, πράγμα που δεν το πιστεύω τοσο, τότε ακόμα και έτσι υπάρχει μια διαφορά αναμεσα σε αυτον που επιλεγει αυτή τη βαλβιδα και οχι άλλες. Το κοινο πάντα χωριζεται σε μεριδες που εχουν αντιστοιχα χαρακτηριστικα΄.

 

[TamTam Radio]

Το μονο σιγουρο ειναι οτι η ζωή έχει τον τροπο της να μας σιδερώνει ολους. Θα γινουν ολα και εννοειται οτι αυτος που εχει το μεγαλύτερο προβλημα στη ζωή του βιάζεται να αλλάξει κιόλας και βρισκει λυσεις με ιδιες δυναμεις. Η μουσική παιζει κάποιο ρολο καμια φορά σε ψυχολογικό ή γενικο κουλτουρολογικο επίπεδο.

H συζήτηση (για τον Λεξ και για την "επαναστατική γυμναστική" κατά πολλούς) θα πρέπει να λάβει υπόψη της ότι δεν αφορά κάποια ιδεολογική καθαρότητα, αλλά ξεκάθαρα τις κόκκινες γραμμές της κοινωνίας -αυτές τις κόκκινες γραμμές που έχουν παραβιαστεί πολλάκις τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι εγκάθετοι όσοι εξεγείρονται ούτε έγιναν ξαφνικά επαναστάτες ποπολάροι.

 

[Terry RoscoeBeck5]

οσο μεγαλώνουμε περιχαρακωνόμαστε σε γνωσεις-αντιλήψεις και πολλές φορές και προκαταλήψεις, την ίδια στιγμή τα πράγματα συνεχίζουν οπως ειναι δυνατό αυτό και αδιαφορώντας για την αποψή μας. Και έτσι πρέπει γιατι έτσι γινεται δικο μας θέμα το αν θα ακολουθήσουμε με καποιον τρόπο ή θα μεινουμε εκει που ήμασταν.

Ενδιαφέρουσα και ρεαλιστική προσέγγιση.

Τα πράγματα αλλάζουν γύρο μας, αλλά αλλάζουμε και εμείς- παρότι παγιώνουμε αντιλήψεις.

Λαμπρό παράδειγμα: Αν είχα μείνει στα (μουσικά) μυαλά που κουβαλούσα στα '80s, δεν υπήρχε ούτε μια στο εκατομμύριο να πήγαινα (όπως και πήγα) τρέχοντας να δω πέρσι τους Duran - Duran.

Βέβαια, το να πάω στους DD δεν ήταν ότι "αγκάλιασα" κάτι νέο που μας προέκυψε. Απλά εκτίμησα κάτι παλιό όταν είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Και αυτό δεν σημαίνει ότι σε 20 χρόνια θα εκτιμήσω την τέχνη του Lex ( η του κάθε "Lex").

Πάντως η κατάσταση είναι δυναμική και εξελισσόμενη (ως έναν βαθμό) παρά του γεγονότος ότι είμαστε σε ηλικίες παγιωμένων απόψεων.

 

[Shelter]

H συζήτηση (για τον Λεξ και για την "επαναστατική γυμναστική" κατά πολλούς) θα πρέπει να λάβει υπόψη της ότι δεν αφορά κάποια ιδεολογική καθαρότητα, αλλά ξεκάθαρα τις κόκκινες γραμμές της κοινωνίας -αυτές τις κόκκινες γραμμές που έχουν παραβιαστεί πολλάκις τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι εγκάθετοι όσοι εξεγείρονται ούτε έγιναν ξαφνικά επαναστάτες ποπολάροι.

Εγώ συμφωνώ. Για αυτο ειχα γραψει πριν για τα χαρακτηριστικά των ακροατών αυτών και τα διεγερμένα αντανακλαστικά τους. Απο εκει και ύστερα το ποσο ομοιογενές ειναι αυτο το ακροατήριο, ποσο βαθύ και ώριμο είναι άλλη κουβέντα.

Αλλά και το να τα θες ολα τέλεια ειναι ουτοπία. Όλα χτιζονται σιγα σιγα.

Ξαναλέω ότι έχοντας σαν αναφορά το τι κυκλοφορεί ευρέως ΤΩΡΑ, θεωρώ το ακροατήριο αυτό πιο πρόσφορο για μια καλή εξέλιξη. Τώρα μάντης δεν ειμαι...

 

[TamTam Radio]

έχοντας σαν αναφορά το τι κυκλοφορεί ευρέως ΤΩΡΑ, θεωρώ το ακροατήριο αυτό πιο πρόσφορο για μια καλή εξέλιξη. Τώρα μάντης δεν ειμαι...

Α, εγώ έχω εμπιστοσύνη στο χάος! Starts with slap and ends with a kiss, που έλεγε και ο μέγας Elvis Costello!