Δεν βλέπω το βίντεο από τη δουλειά αλλά (ως γνήσιος Νεοέλλην) θα πω και γω τη γνώμη μου μιας που ξέρω τη μπάντα από κοντά.
Τα παιδιά κάνουν φιλοτιμες προσπάθειες και ενίοτε τα καταφέρνουν αρκετά καλά.
Κάνουν όμως, κατά την άποψή μου πάντα, κάποια λάθη που είναι συνήθη στις νεανικές μπάντες αυτού του είδους.
α) Κατ' αρχήν βάζουν στο ρεπερτόριό τους συνεχώς κομμάτια χωρίς όμως πρώτα να έχουν κάνει "κτήμα" τους τα προηγούμενα. Ένα κομμάτι δεν είναι βρήκαμε ένα τέμπο, μάθαμε τις αλλαγές, μουρμουρίσαμε τα λόγια, κοτσάραμε και το σόλο και πάμε για άλλο. Πρέπει
Nestoras είπε:
να τα αισθανθούμε και ύστερα να τα αποδώσουμε.
Να βρεί τέλος πάντων όλη (και όταν λέμε όλη εννοούμε όλη η μπάντα) το πάτημά της. Με τόση μικρή εμπειρία και τρίωρο πρόγραμμα αυτό ΔΕΝ γίνεται.
β) Τα κομμάτια, ανεξαρτήτως από που είναι αρχικά γραμμένα ή από ποιά νότα αρέσει στον κιθαρίστα να σολάρει, πρέπει να προσαρμοστούν στην τραγουδίστρια και όχι το αντίθετο. Θυμάμαι όταν η κοπέλα είχε πατήσει σε τραγούδια που της βγαίναν τονικά, είχε πολύ καλές ερμηνείες. Το στυλ αμήχανου je m'en fous και χέρια στις τσέπες είναι, κάτι που είχα πει και στην ίδια, ανεπίτρεπτο επί σκηνής σε οποιοδήποτε επίπεδο.
γ) Η επιλογή των κομματιών πρέπει να έχει έναν ειρμό. Υπάρχει η εντύπωση ότι για μπάντες που έχουν επιλέξει τον δρόμο της διασκέδασης παντός καιρού (και καλά κάνουν) τα πράγματα είναι πιο εύκολα λόγω της ευρύτατης γκάμας covers που μπορούν να έχουν. Αυτό είναι τεράστιο λάθος. Και αυτό διότι η μπάντα διασκέδασης (ή palamaki begging rock που λέει υποτιμητικά ένας φίλος) έχει την υποχρέωση
να διασκεδάσει τον κόσμο από κάτω.
Δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από ρήσεις του στυλ "εμείς death/alternative/free jazz/punk blues/necro surf παίζουμε, αυτό γουστάρουμε και όποιος γουστάρει μας ακούει".
Βγάζει μέσα από τον κήπο-playlist τραγούδια "ζιζάνια" (7λεπτο μινόρε blues ας πούμε δεν κολλάει) και με σωστές επιλογες γνωστών τραγουδιών (και παιγμένα με κάποιο συνειρμό μεταξύ τους - εκπληκτικό πόσοι αγνοούνε τη συνέπεια και συνέχεια ενός playlist) και με νεύρο και groove κρατάει τον κόσμο χορεύοντας και πίνοντας. Αν κάποιος νομίζει ότι είναι εύκολο, ιδού η Ρόδος......
δ) Πρόβες, πρόβες, πρόβες με συγκεκριμένο playlist και όχι "ρε σεις πάμε λίγο αυτό το κομματάκι που άκουσα χτε στο ράδιο και πάει κάπως έτσι"
Sorry (με τις παρατηρήσεις που ισχύουν για δεκάδες μπάντες) αν κούρασα αλλά τα παιδιά τα ξέρω, είναι καλά παιδιά, έχουν όρεξη, έχουν potential αλλά πρέπει να αποκτήσουν ταυτότητα και οργάνωση.
Ειδικά όταν έχουν μεγάλο, πιστό και όμορφο κοινό
ΥΓ.
Πάντα ήθελα να παίξω το Joker.... :-\
Cause I'm a joker, I'm a smoker, I'm a midnight talker.....
