- Μηνύματα
- 654
- Πόντοι
- 218
σεπτεμβριο συνεχηζω το τει που αφησα μικροσ, σερρεσ
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Τι δουλειά κάνετε;
- Thread starter ZombieTone
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 340
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 153K
- Μηνύματα
- 654
- Πόντοι
- 218
- Μηνύματα
- 6,321
- Πόντοι
- 1,688
- Μηνύματα
- 6,321
- Πόντοι
- 1,688
Να αναφερω επι τη ευκαιριας, οτι κανω και 2η δουλεια (γιατι η πρωτη ως μουσικος, ηταν που ηταν, πλεον μας τελειωσε στο ελλαντα) ως αποθηκαριος τοπογραφικού, ωκεανογραφικού, σεισμολογικού κλπ εξοπλισμου, σε μεγαλη ελληνικη εταιρεια.
- Μηνύματα
- 4,446
- Πόντοι
- 1,058
Τελείωσα με τις σπουδές μέσα Ιουνίου, αιτήσεις για δουλειά και συνεντεύξεις έκανα εδώ και μήνες, έχοντας πάρει πακέτο μαζί μου στην Ολλανδία τις ελληνικές ανασφάλειες περί εύρεσης εργασίας.
Μετά από πολλά άκυρα, κυρίως γιατί ήθελα κορυφαίες θέσεις στον τομέα μου (Ευρ.Κοινοβούλιο, Κομισιόν, ΝΑΤΟ, Υπηρεσίες ΕΕ), άρχισα να περνάω σε στάδιο συνεντεύξεων και να προκύπτουν κάποιες προτάσεις από εταιρίες και think tanks. Τελικά αποφάσισα να μείνω (σίγουρα για φέτος) στο Amsterdam και ξεκίνησα να δουλεύω ως intern στο τμήμα Global Public Affairs μιας μεγάλης εταιρίας με έδρα το Diemen.
Ελληνική μετάφραση δεν υπάρχει, καθώς ο ρόλος δεν πολυπαίζει στην Ελλάδα. Επί της ουσίας είναι ένας συνδυασμός έρευνας, γραψίματος papers που προωθούν τις θέσεις της εταιρίας και lobbying με κυβερνήσεις, ΕΕ και εργατικά συνδικάτα (η εταιρία δραστηριοποιείται κυρίως σε HR services).
Μου αρέσει η δουλειά, οι συνάδελφοι είναι εξαιρετικοί, όπως και το περιβάλλον εδώ γενικότερα. Παρ'όλα αυτά πάντα παίζουν στο μυαλό οι Βρυξέλλες, οπότε ποιος ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον.
Μετά από πολλά άκυρα, κυρίως γιατί ήθελα κορυφαίες θέσεις στον τομέα μου (Ευρ.Κοινοβούλιο, Κομισιόν, ΝΑΤΟ, Υπηρεσίες ΕΕ), άρχισα να περνάω σε στάδιο συνεντεύξεων και να προκύπτουν κάποιες προτάσεις από εταιρίες και think tanks. Τελικά αποφάσισα να μείνω (σίγουρα για φέτος) στο Amsterdam και ξεκίνησα να δουλεύω ως intern στο τμήμα Global Public Affairs μιας μεγάλης εταιρίας με έδρα το Diemen.
Ελληνική μετάφραση δεν υπάρχει, καθώς ο ρόλος δεν πολυπαίζει στην Ελλάδα. Επί της ουσίας είναι ένας συνδυασμός έρευνας, γραψίματος papers που προωθούν τις θέσεις της εταιρίας και lobbying με κυβερνήσεις, ΕΕ και εργατικά συνδικάτα (η εταιρία δραστηριοποιείται κυρίως σε HR services).
Μου αρέσει η δουλειά, οι συνάδελφοι είναι εξαιρετικοί, όπως και το περιβάλλον εδώ γενικότερα. Παρ'όλα αυτά πάντα παίζουν στο μυαλό οι Βρυξέλλες, οπότε ποιος ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον.
- Μηνύματα
- 10,327
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 2,493
Κάθε αρχή και δύσκολη, Bill. Νομίζω ότι ότι ξεκίνησες με το δεξί τη σταδιοδρομία σου. Αφού σου αρέσει, μείνε εκεί, και έχε ανοικτά μάτια και αυτιά για το ιδανικό που ψάχνεις.
Έχε υπόψη σου, ότι τα δεδομένα πολλές φορές αλλάζουν, και εκει που είσαι τώρα μπορεί να σου αρέσει περισσότερο, από εκεί που έχεις στόχο να πας.
Με το καλό να επιστρέψεις και στα μέρη μας, με μια καλή δουλειά!
Έχε υπόψη σου, ότι τα δεδομένα πολλές φορές αλλάζουν, και εκει που είσαι τώρα μπορεί να σου αρέσει περισσότερο, από εκεί που έχεις στόχο να πας.
Με το καλό να επιστρέψεις και στα μέρη μας, με μια καλή δουλειά!
- Μηνύματα
- 10,327
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 2,493
Καλό το εξωτερικό, αλλά ακόμα καλύτερη η χώρα μας, όταν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις. Δυστυχώς, για τους πιο πολλούς πτυχιούχους που ψάχνουν δουλειά στο αντικείμενο τους, δεν υπάρχουν αυτές οι συνθήκες...
Πρώτα πρέπει να εκλείψει από εμάς τους Έλληνες ο ωχαδερφισμός, η μεμψιμοιρία και ο (πάνω απ'όλα και όλους) ατομικισμός μας και μετά ίσως κάτι μπορεί να γίνει.....
- Μηνύματα
- 21,910
- Πόντοι
- 4,208
- Μηνύματα
- 21,910
- Πόντοι
- 4,208
Δεν ξέρω βρε Φώτη μου, αμφιβάλλω.
Πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα μαζί στην όποια αρχή, γιατί αλλιώς δεν γίνεται τίποτα.
Έτσι κι αλλιώς δηλαδή δεν πιστεύω ότι υπάρχει ποτέ περίπτωση να γίνει τίποτα.
Κάτι έγραψα για μεμψιμοιρία πιο πάνω.....?
Το μεγάλο κακό είναι ότι οι νέοι που αξίζουν και μπορούν να αλλάξουν κάτι σε αυτήν την χώρα, οι περισσότεροι φεύγουν (π.χ. Βασίλης...) και με το δίκαιο τους βέβαια....
- Μηνύματα
- 21,910
- Πόντοι
- 4,208
1. Αν θέλεις να αποκαλείς έτσι τον ρεαλισμό, πάω πάσο. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξουν κοινωνικές δομές, νοοτροπίες, κουλτούρες, κλπ εκατονταετιών είναι .... γκρέμισμα και ξαναχτίσιμο με άλλα υλικά.
Αν μπορούσαμε να διώξουμε για 10 γενιές όλους τους Έλληνες στην Γερμανία, Ιαπωνία, Ολλανδία, Σουηδία, κλπ, να ζουν εκεί, και να ζουν εδώ οι Γερμανοί, Ιάπωνες, Σουηδοί, Ολλανδοί, κλπ, τότε ... όταν θα ξαναγύριζαν οι Έλληνες (μετά από 10 γενιές δηλαδή), ίσως να ήταν καλύτερη η κατάσταση.
2. Αν μείνουν εδώ, δεν θα αλλάξει η κατάσταση, οι ίδιοι θα αλλάξουν, ή δεν θα αντέξουν.
Αλλιώς δεν θα επιβιώσουν στην ζούγκλα.
Καλά κάνουν τα παιδιά, και εύχομαι ότι καλύτερο στον Βασίλη στην ζωή του, μακάρι να τα καταφέρει, γιατί δεν είναι εύκολο.
Όμως φαίνεται να πατάει γερά στα πόδια του, και μπράβο του.
- Μηνύματα
- 4,446
- Πόντοι
- 1,058
Ευχαριστώ άπαντες για τα ενθαρρυντικά σχόλια.
Να δώσω λίγο context βέβαια, για να βγάλουν και λίγο παραπάνω νόημα αυτά που θα πω παρακάτω. Ό,τι έκανα-κάνω είναι με τις πλάτες της μανούλας, που να 'ναι καλά γιατί είχε την οικονομική δυνατότητα να με στείλει σε καλό σχολείο, να πληρώσει τις τρέλες που είχα για χόμπι, αλλά και τα ιδιαίτερα όταν ήρθε η ώρα να στρώσω κώλο (που δεν έστρωσα). Χάρη σε εκείνη πήγα σε αρκετά προγράμματα ανταλλαγής μαθητών σε Γυμνάσιο-Λύκειο, ή ομαδικές εκδρομές στο εξωτερικό και είδα με τα μάτια μου πώς ζουν στην Ευρώπη (Παρίσι, Λυόν, Λονδίνο, Νορθάμπτον, κλπ).
Οπότε από τα 16-17 είχα αρχίσει να βλέπω το μέλλον μου έξω, παρά το γεγονός ότι είμαι πάρα πολύ κοντά με την οικογένειά μου και έχοντας 6-7 κολλητούς εδώ και 20 χρόνια.
Παραπάνω έχετε αναφέρει πολλούς λόγους για τους οποίους το αποφάσισα, ενώ μου ήταν πολύ δύσκολο. Δε θέλω να μιλάω άσχημα για την Ελλάδα, οπότε θα μείνω στο ότι έφυγα για τις νοοτροπίες, τις απόψεις, αλλά και το επαγγελματικό αδιέξοδο στο οποίο σίγουρα θα έπεφτα με ένα προπτυχιακό στις Σλαβικές Σπουδές και ένα μεταπτυχιακό στην Πολιτική Επιστήμη.
Θαυμάζω απεριόριστα όσους μένουν από επιλογή, αλλά και όσους γυρνάνε πίσω. Εγώ δεν ανήκω σε κάποια από αυτές τις 2 κατηγορίες, ήρθα στο Άμστερνταμ και ένιωσα σχεδόν αμέσως πολύ πιο κοντά στις νοοτροπίες, αλλά και στον τρόπο ζωής. Αν βάλουμε μέσα σε αυτά και το βιοτικό επίπεδο, αλλά και τις επαγγελματικές ευκαιρίες, τότε η ζυγαριά παραγέρνει.
Δε θέλω να λέω "ποτέ", αλλά έτσι όπως βλέπω τα πράγματα τώρα, μάλλον θα γυρίσω για να φάω τη σύνταξή μου σε καμιά παραθαλάσσια περιοχή της Αττικής. Σίγουρα δε με χαροποιεί αυτή η συνειδητοποίηση, όπως δε με χαροποιούν και αυτά που ακούω από φίλους που έχουν μείνει πίσω.
Να δώσω λίγο context βέβαια, για να βγάλουν και λίγο παραπάνω νόημα αυτά που θα πω παρακάτω. Ό,τι έκανα-κάνω είναι με τις πλάτες της μανούλας, που να 'ναι καλά γιατί είχε την οικονομική δυνατότητα να με στείλει σε καλό σχολείο, να πληρώσει τις τρέλες που είχα για χόμπι, αλλά και τα ιδιαίτερα όταν ήρθε η ώρα να στρώσω κώλο (που δεν έστρωσα). Χάρη σε εκείνη πήγα σε αρκετά προγράμματα ανταλλαγής μαθητών σε Γυμνάσιο-Λύκειο, ή ομαδικές εκδρομές στο εξωτερικό και είδα με τα μάτια μου πώς ζουν στην Ευρώπη (Παρίσι, Λυόν, Λονδίνο, Νορθάμπτον, κλπ).
Οπότε από τα 16-17 είχα αρχίσει να βλέπω το μέλλον μου έξω, παρά το γεγονός ότι είμαι πάρα πολύ κοντά με την οικογένειά μου και έχοντας 6-7 κολλητούς εδώ και 20 χρόνια.
Παραπάνω έχετε αναφέρει πολλούς λόγους για τους οποίους το αποφάσισα, ενώ μου ήταν πολύ δύσκολο. Δε θέλω να μιλάω άσχημα για την Ελλάδα, οπότε θα μείνω στο ότι έφυγα για τις νοοτροπίες, τις απόψεις, αλλά και το επαγγελματικό αδιέξοδο στο οποίο σίγουρα θα έπεφτα με ένα προπτυχιακό στις Σλαβικές Σπουδές και ένα μεταπτυχιακό στην Πολιτική Επιστήμη.
Θαυμάζω απεριόριστα όσους μένουν από επιλογή, αλλά και όσους γυρνάνε πίσω. Εγώ δεν ανήκω σε κάποια από αυτές τις 2 κατηγορίες, ήρθα στο Άμστερνταμ και ένιωσα σχεδόν αμέσως πολύ πιο κοντά στις νοοτροπίες, αλλά και στον τρόπο ζωής. Αν βάλουμε μέσα σε αυτά και το βιοτικό επίπεδο, αλλά και τις επαγγελματικές ευκαιρίες, τότε η ζυγαριά παραγέρνει.
Δε θέλω να λέω "ποτέ", αλλά έτσι όπως βλέπω τα πράγματα τώρα, μάλλον θα γυρίσω για να φάω τη σύνταξή μου σε καμιά παραθαλάσσια περιοχή της Αττικής. Σίγουρα δε με χαροποιεί αυτή η συνειδητοποίηση, όπως δε με χαροποιούν και αυτά που ακούω από φίλους που έχουν μείνει πίσω.
- Μηνύματα
- 5,315
- Πόντοι
- 398
Μήπως να ανοίξει ένα θέμα με τίτλο βιογραφικό;
1. Να ξέρουμε ποιος είσαι και με ποιον μιλάμε
2. Να υπάρχει περίπτωση κάποιας επαγελματικής πρότασης αν υφίσταται κάποιο ενδιαφέρον.
Τι λέτε...;
1. Να ξέρουμε ποιος είσαι και με ποιον μιλάμε
2. Να υπάρχει περίπτωση κάποιας επαγελματικής πρότασης αν υφίσταται κάποιο ενδιαφέρον.
Τι λέτε...;
Παρόμοια θέματα
Trending...
Νέα θέματα
-
-
-
-
-
Συλλογη από πεταλια? Υπερβολες? Υπερτιμηση? Αξιζει το κοπο?- Ξεκίνησε από Paul Vigkonette
- Απαντήσεις: 62