Αναψε η κουβεντα. Δεν προλαβαινω να κανω quotes, αραξτε λιγο....
Part 1/2
Sami Amiris είπε:
Αν ένας άνθρωπος βγάζει σκουπίδια, αλλά έχει δυνατότητες για κάτι καλύτερο και το δείχνει, τουλάχιστον δείχνει ότι δεν είναι τυχαία αυτό που είναι, ασχέτως ότι ξεπουλήθηκε. Δυστυχώς ο βιοπορισμός, και ειδικά στην Αμερική, δεν είναι απλό θέμα. Είχε τη δυνατότητα η Lady Gaga να καταλήξει όπως τόσες άλλες στην Αμερική, πιο ταλαντούχες από την ίδια, παντρεμένη μεσοαστή στην απολύτως καλύτερη περίπτωση, ενδεχομένως άστεγη στη χειρότερη, και αντί αυτού έχει περιουσία.
Και οι π@#τανες πολυτελειας περιουσια εχουν, και οι κλεφτες το ιδιο, και οι...gangsta το ιδιο, και οι εμποροι ναρκωτικων, οι δουλεμποροι, οι καταχραστες, οι εμποροι οπλων και ενα μυριο αλλα "επαγγελματα", εχουν περιουσια. Αυτο γιατι να μας ενδιαφερει?
Η Gaga κυκλοφορει σαν το σουργελο και τραγουδαει αηδιες επειδη ειχε προβλημα επιβιωσης? Η μιση Αμερικη εχει προβλημα επιβιωσης, τα 3/4 του πλανητη το ιδιο, αλλα οπως γραφω και παραπανω, δεν εγιναν ολοι κλεφτες. Η κατασταση δεν ειναι Ασπρο-Μαυρο, και στην μουσικη ισχυει το ιδιο. Με το ιδιο σκεπτικο, ολοι θα εγραφαν και θα επαιζαν αηδιες, και περα απο την Pop και την Rap δεν θα υπηρχε τιποτα αλλο. Αλλα δεν ειναι φυσικα ετσι, γιατι δεν σκεφτονται_ευτυχως_ολοι ετσι.
Δεν ξερω τι προβλημα επιβιωσης ειχε (και αν ειχε) η Gaga πριν γινει διασημη, αλλα αυτο δεν με ενδιαφερει, αυτο δεν πρεπει να ενδιαφερει κανεναν, σε σχεση παντα με το μουσικο εργο που παραγει η ιδια. Δεν μπορουμε να θεωρουμε αλλοθι το "προβλημα επιβιωσης" για την καθε αηδια που βγαζει ο καθενας. Ακομα ομως και αν το θεωρησουμε αλλοθι, το αποτελεσμα παραμενει το ιδιο: Αηδιες. Οι αηδιες παραμενουν αηδιες, οποιος κι αν ειναι ο σκοπος και η αφορμη πισω απο αυτες. Το "σκοτωσα γιατι πεινουσα" δεν ειναι αλλοθι, κατσε και ψοφα στην τελικη, το οτι πεινας δεν σημαινει οτι πρεπει να "φας" τον διπλανο σου. Υπερβολικο φυσικα το παραπανω παραδειγμα αλλα καταλαβαινετε τι λεω.
Με λιγα λογια , η Lady Gaga ηθελε και εγινε διασημη_και πλουσια_μεσω των γελοιων εμφανισεων της, η ιδια διαλεξε να τραγουδαει βλακειες και να περιφερεται σαν τον τσιρκο Μεντρανο. Κι εμεις κρινουμε το αποτελεσμα συμφωνα με αυτο που βλεπουμε και ακουμε, και that's all.
Με άλλα λόγια, είναι πολύ εύκολο ως έλληνας που μπορεί ενδεχομένως να υποστηρίζεσαι σε κάποιο βαθμό κοινωνικά από την οικογένεια, να κρίνεις το γιατί και πως γίνεται κάποιος "a sell-out" σε πραγματικά κράτη, όπως η Αμερική ή η Αγγλία, αλλά στην πραγματικότητα, αν δεν ζήσεις κάποιο διάστημα εκεί, δεν μπορείς. Οπότε, bottom line: μην κρίνετε αν δεν ξέρετε πραγματικά το πως είναι.
Κανεις δεν εκρινε τη ζωη και τις επιλογες της καθε Lady Gaga, το αποτελεσμα της δουλειας της κρινουμε. Το προϊον που μας πουλαει κρινουμε, οχι τις συνθηκες κατω απο τις οποιες εβγαλε το συγκεκριμενο προϊον.
το παράδειγμα του εξαιρετικού και αδικοεξαφανισμένου Rick Astley το είδαμε. Έβγαλε μερικές χιτ βλακείες, τον έμαθαν όλοι. Μετά έβγαλε έναν πολύ ωραίο δίσκο, Free λέγεται, και εξαφανίστηκε εντελώς. Και ο δίσκος φύσαγε. Δεν τον πήρε χαμπάρι κανείς. Ποιός έχασε; Σαφώς οι ακροατές έχασαν, καινούρια καλή μουσική. Αυτός μια χαρά οικογένεια έκανε έχοντας αποσυρθεί από τη μουσική βιομηχανία. Εμείς όμως δεν ακούσαμε έναν ταλαντούχο άνθρωπο να κάνει ωραία μουσική.
Ο Astley εβγαλε αρκετα χρηματα και αποσυρθηκε απο τις "χιτ βλακείες". Ηταν αποφαση του, και καμια μουσικη βιομηχανια_"αδυσώπητη κρεατομηχανή"_δεν του σταθηκε εμποδιο. Θελω να πω, ενταξει, η μουσικη βιομηχανια δεν ειναι αθωα περιστερα, αλλα και οι καλλιτεχνες δεν ζουν μεσα α'αυτη επειδη εχουν ενα πιστολι στον κροταφο. Οποιος δεν γουσταρει την κανει, τοσο απλα, αλλα ελα που σε παρα πολλες περιπτωσεις "ειναι πολλα τα λεφτα Αρη". Το να συνεχισεις να κανεις καριερα σαν "νουμερο" ή οχι ειναι στο χερι σου. Τι και ποσα μπορεις να ανεχτεις? Καποιοι μπορουν να ανεχτουν τα παντα. Αλλοι παλι οχι, και περα απο τις οποιες καλες οικονομικες απολαβες, λενε Bye Bye, παιρνουν το καπελακι τους και φευγουν.
Μια και ειπαμε για τον Astley, να θυμηθουμε μια δικη μας περιπτωση, αυτη της Αλεξιας. "Τα κοριτσια ξενυχτανε μ'ενα μυστικο"? Αυτη. Εβγαλε φραγκα τραγουδωντας βλακειες σαν το παραπανω ασμα, και μετα την εκανε με ελαφρα πηδηματακια για να ασχοληθει σοβαρα με τη μουσικη. Το εξαιρετικο αλμπουμ της "In A Jazz Mood" του 1996 ειναι ενα απο τα διαμαντακια που κυκλοφορησε μετα την αποφαση της να σταματησει να τραγουδαει τραγουδακια για 10χρονα. Στο συγκεκριμενο αλμπουμ παιζουν, μεταξυ αλλων, οι Chick Corea, John Patitucci και Gary Novak! Ποσοι ξερουν αυτο το αλμπουμ? Μαλλον λιγοι. Σιγουρα παντως πολυ λιγοτεροι απο οσους ξερουν το "Τα κοριτσια ξενυχτανε".
Εκτοτε η Αλεξια δεν ξανακουστηκε. Αλλα πηρε την αποφαση να αφησει τα πολλα φραγκα και να τραγουδησει τη μουσικη που πραγματικα γουσταρει. Ανετα θα μπορουσε να το παιζει κι αυτη παιδουλα ως και σημερα (καλη ωρα σαν την Βισση) και να συνεχιζει να βγαζει πολλα φραγκα. Και καλα θα εκανε απ'τη μια, αλλα προφανως κι εμεις καλα θα καναμε να κρινουμε τα Popακια που θα εβγαζε και οχι τη μουσικη που υποθετικα θα μπορουσε να βγαλει. Τι σημασια θα ειχε να ξερω οτι η Αλεξια εχει αποφοιτησει απο το Berklee College of Music, οταν θα συνεχιζε να τραγουδαει βλακειες? Μπορει το γεγονος αυτο να δωσει καποια αξια στα τραγουδακια που ελεγε? Οχι βεβαια.
Τιποτα να μη σου λεει. Η αναγνωρισιμοτητα καποιου καλλιτεχνη δεν ειναι παντα αναλογη της μουσικης του αξιας. Υπαρχουν κορυφαιοι μουσικοι που δεν τους ξερει κι αυτους η μανα τους, με την εννοια οτι καποιοι_παρα πολλοι_"φελοι" ειναι απιστευτα πιο γνωστοι απο αυτους.
