Από ότι άκουσα Θανάση όντως είναι τα πρώτα σου βήματα στην jazz. Στην πραγματικότητα βέβαια αυτό που άκουσα δεν ήταν jazz. Μου φάνηκε αδιάφορο το clip. Δεν είχε κάτι να με τραβήξει, ούτε κεντρικό θέμα ούτε κορυφώσεις.. Ωστόσο δεν είπα πωπώ, τραγικό , το βγάζω τώρα! Και αυτό πιστεψέ με είναι κάτι σημαντικό.... Άρα με δουλειά έχεις μέλλον.
Άκου αν θες μερικές συμβουλές για βελτίωση.
1) Όλο το παιχνίδι στην jazz είναι να δημιουργείς tension και να το λύνεις! Το αυτί μας περιμένει να ακούσει κάτι που του ακούγεται αρμονικό, κάτι που του ακούγεται σε τάξη!
Όταν ακούσει μια νότα 'λάθος' (δεν υπάρχουν τέτοιες στην jazz πίστεψέ με, μόνο κακές στιγμές υπάρχουν...) βαράει συναγερμός!!! Τι έγινε ρε παιδιά λέει? Κάτι δεν πάει καλά! ΟΛΟ το παιχνίδι είναι να μάθεις να δημιουργείς επίτηδες 'λάθος' νότες και να λύνεις μετά τη δυσαρμονία! Τότε προκαλείς το συναίσθημα της λύτρωσης και της ικανοποίησης στον ακροατή! Για να μάθεις βέβαια πως διορθώνεις μια τέτοια νότα χρειάζεται πολύ μελέτη.
2) Ένας άλλος τρόπος να ακουστείς out είναι να φτιάξεις patterns με συγκεκριμένες νότες ( άσχετο αν ταιριάζουν αρμονικά με τις συχορδίες εκείνη τη στιγμή) και να το μεταφέρεις διατονικά σε άλλες τονικότητες κρατώντας όμως ίδιο το pattern!
O λόγος που το αυτί μας αποδέχεται αυτή την δυσαρμονία είναι το ότι αναγνωρίζει το pattern ανάμεσα στις επαναλήψεις και του δημιουργείται η αίσθηση της τάξης!!!!!!!
3) Εκτός από αρμονία που χρειάζεσαι οπωσδήποτε, χρειάζεσαι και ακούσματα!!!! Κορυφαίο δάσκαλο θα σου πρότεινα τον Don Mock, ότι βρεις σε cd- dvd-book πάρτο με κλειστά μάτια και είναι περιττό να σου πω ότι ο κύριος καθηγητής στο πως παίζουμε out αλλα βγάζουμε πανέμορφες φράσεις είναι ο τεράσιος Allan Holdsworth!!!
Άν πάρεις μυρωδιά έστω και λίγο τι κάνει ο Allan, τότε έχεις κάνει τεράτιο βήμα!!
Τέλος πάντων καλή μελέτη!
