- Μηνύματα
- 12,293
- Λύσεις
- 2
- Πόντοι
- 1,003
Πολλές φορές είχα την τιμή να συζητήσω (κατ'ιδίαν) με τον admin για το εύρος της θεματολογίας που "πρέπει" να επιτρέπεται στο noiz.gr. Όπως ξέρετε, υπάρχουν κατηγορίες θεμάτων που απαγορεύονται: ειδικότερα απαγορεύονται οι συζητήσεις με θρησκευτικό και πολιτικό περιεχόμενο... οτιδήποτε θα μπορούσε να εγείρει θύελλα δογματικών απόψεων και επίσης δογματικών καυγάδων.
Βέβαια, οι κανονισμοί παραγνωρίζουν δύο σημαντικά δεδομένα: α) ότι τα επιφανέστερα μέλη, όντως μπορούν να συζητούν για οποιοδήποτε θέμα χωρίς ποτέ να επιβάλλουν δογματισμό και β) ότι η μουσική δραστηριότητα τρέφεται από τις πεποιθήσεις που έχουμε ακριβώς για τέτοια θέματα και ότι δίχως αυτά τα θέματα δεν υπάρχει καμία σοβαρή μουσική συζήτηση. Φαντάζομαι, γνωρίζετε ότι ένα τεράστιο τμήμα όλης της μουσικής του πλανήτη σχετίζεται ακριβώς με την ανάγκη έκφρασης πολιτικών ή/και θρησκευτικών πεποιθήσεων, ομού μετά φιλοσοφικών αναζητήσεων - με εξαίρεση πάντα τις περιπτώσεις όπου μιλάει το κάτω κεφάλι.
Παρ' όλα αυτά, και παρά τη διαρκή διαπίστωση ότι οι μουσικές συζητήσεις στο noiz είναι τόσο σπάνιες όσο οι αστρολογικές συζητήσεις στο site της Αρχιεπισκοπής, έχουμε θεωρήσει (και οπωσδήποτε ο admin) ότι οι παραπάνω περιορισμοί ΚΑΛΩΣ έχουν επιβληθεί, αφού προστατεύουν το φόρουμ από καυγάδες (ας τα λέμε καλά).
Σήμερα, σκέφτηκα για πρώτη φορά ότι οι παραπάνω κανονισμοί έχουν και μία άλλη ευεργετική επίδραση (μου πήρε έξι χρόνια, αλλά τι να γίνει...). Το ότι προστατεύουν το κάθε ευκαιριακό μέλος από το να πρέπει να εκτεθεί για την ελλειματική παιδεία του. Φανταστείτε π.χ. να γινόντουσαν τακτικά συζητήσεις για τη βιωσιμότητα των τραγουδιών του Nick Cave στη κοινωνία του 2010 και να έπρεπε ο κ. Τοσοδούλης να παραδεχτεί νωρίς-νωρίς ότι δεν έχει ακούσει ποτέ τραγούδια του Cave διότι ο φίλος του ο Νίκος άκουγε μόνο Deep Purple και (σε τελευταία ανάλυση) ποιος νοιάζεται για έναν αυστραλό εμιγκρέ που παλεύει να κάνει καριέρα από το '80;
Αντιθέτως, για το αν πρέπει η δεν πρέπει να προσέχουμε το χρώμα της κιθάρας μας... ε.. αλλοίμονο, επ' αυτού μπορεί να έχει γνώμη ο καθένας, όπως άλλωστε και για πολλά άλλα "τεχνολογικά" θαύματα που είναι προσιτά στο ευρύ κοινό μέσω του software που "κατεβάζουμε" με τις σέσουλες. Επίσης γιατί να μην έχει ο καθένας γνώμη για τα Windows Vista (αφού πρώτα τη διαβάσει στο PC Magazine) ή το mastering ή οτιδήποτε άλλο. "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε".
Ακόμη και οι ελάχιστοι που προσπαθούν α) να ξεκινήσουν συζητήσεις με μουσικό περιεχόμενο, β) να θυμήσουν στους υπόλοιπους ότι η μουσική υπάρχει για να εκφράσει ιδέες και όχι καύλες, είναι υποχρεωμένοι να ανεχτούν να λοιδωρούνται από την πλειοψηφία των υπολοίπων. Σε απάντηση στίχων που παρατέθηκαν από το Tao Te Ching (ένα από τα ελάχιστα φιλοσοφικά κείμενα που χαίρουν παγκόσμιας αναγνώρισης), προτάθηκε στον manosx να διαβάσει συνταγή για λεμονάτο. Στην πρόταση του audiokostas να μην αντιμετωπίζονται τα πάντα κάτω από το πρίσμα του άγονου υποκειμενισμού (είχε παραθέσει πρόσφατα και μερικά πολύ σημαντικά ονόματα καλλιτεχνών μπας και ξεστραβωθεί η κάθε κα. Μπουχλουμπού)... μόνο σιωπή και ειρωνείες.
Στο noiz.gr, τα μέλη δεν καυγαδίζουν υπερασπιζόμενοι ιδεολογικές διαφορές (είτε δικές τους, είτε των καλλιτεχνών για τους οποίους συζητούν). Αντιθέτως, καυγαδίζουν για το αν είναι καλά τα Μακ ή τα Βίστα, για το αν είναι καλές οι φθηνές κιθάρες, για το να πρέπει να υπάρχουν έλληνες αντιπρόσωποι, για το αν είναι καλό το ΤΑΔΕ κατάστημα του εξωτερικού και για άλλα "σημαντικά" θέματα. Και - όταν προκύπτει μία προσπάθεια - για αναβάθμιση της συζήτησης, εν' είδει σιωπηρής συνομωσίας, όλοι οι "υποκειμενιστές" του φόρουμ διαισθάνονται ότι το προστατευτικό κέλυφος του υπερφιαλισμού κινδυνεύει να ραγίσει και να αποκαλυφθούν στην ιδεολογική τους γύμνια - οπότε σπεύδουν να μπαλώσουν το ράγισμα με οτιδήποτε πρόχειρο: ειρωνεία, hi-jacking των thread, off-topic ηλιθιότητες με τις οποίες γελάνε μόνο οι φίλοι τους, υπενθύμιση ότι "ελεύτεροι άντρωποι είμαστε, ότι θέμε θα κάνομε" και άλλα ελληνικά.
Στο απόγειο της μαλακίας, μετά καταγγέλουν ότι "το thread δεν οδηγεί πουθενά, άρα γιατί δεν το κλείνετε;", ενώ είναι ξεκάθαρο ότι το thread όντως οδηγεί κάπου: στο να πας να μαζέψεις καμιά μολόχα κε. Αργόσχολε, αφού δεν θέλεις (και ίσως δεν ξέρεις) να συζητήσεις. Σιγά μη σου δώσουμε και τα λεφτά σου πίσω (ποια λεφτά
που δεν σου κάναμε τη τιμή να βγάλουμε και συμπεράσματα για να τα αναπαράγεις εσύ στον οικιακό σου καφενέ ή στο γραφείο σου ή στις πρόβες σου, ή τη γκόμενά σου.
Συμπερασματικά: τα πράγματα είναι όντως πολύ απλά. Η φιλότιμη προσπάθεια να αποσυνδεθεί η μουσική δραστηριότητα από τον σκεπτόμενο νου, απέτυχε. Και επειδή αντιλαμβάνομαι ότι είμαι μειοψηφία, εγκαινιάζω περίοδο περιφρόνησης, μέχρι τουλάχιστον να ξεκουμπισθούν ορισμένοι.
Ο μόνος λόγος που το γράφω αυτό δημόσια, είναι για να ανταμοίψω τους υπόλοιπους που σκέπτονται σαν εμένα με την ελάχιστη διαβεβαίωση ότι δεν είναι μόνοι τους.
Βέβαια, οι κανονισμοί παραγνωρίζουν δύο σημαντικά δεδομένα: α) ότι τα επιφανέστερα μέλη, όντως μπορούν να συζητούν για οποιοδήποτε θέμα χωρίς ποτέ να επιβάλλουν δογματισμό και β) ότι η μουσική δραστηριότητα τρέφεται από τις πεποιθήσεις που έχουμε ακριβώς για τέτοια θέματα και ότι δίχως αυτά τα θέματα δεν υπάρχει καμία σοβαρή μουσική συζήτηση. Φαντάζομαι, γνωρίζετε ότι ένα τεράστιο τμήμα όλης της μουσικής του πλανήτη σχετίζεται ακριβώς με την ανάγκη έκφρασης πολιτικών ή/και θρησκευτικών πεποιθήσεων, ομού μετά φιλοσοφικών αναζητήσεων - με εξαίρεση πάντα τις περιπτώσεις όπου μιλάει το κάτω κεφάλι.
Παρ' όλα αυτά, και παρά τη διαρκή διαπίστωση ότι οι μουσικές συζητήσεις στο noiz είναι τόσο σπάνιες όσο οι αστρολογικές συζητήσεις στο site της Αρχιεπισκοπής, έχουμε θεωρήσει (και οπωσδήποτε ο admin) ότι οι παραπάνω περιορισμοί ΚΑΛΩΣ έχουν επιβληθεί, αφού προστατεύουν το φόρουμ από καυγάδες (ας τα λέμε καλά).
Σήμερα, σκέφτηκα για πρώτη φορά ότι οι παραπάνω κανονισμοί έχουν και μία άλλη ευεργετική επίδραση (μου πήρε έξι χρόνια, αλλά τι να γίνει...). Το ότι προστατεύουν το κάθε ευκαιριακό μέλος από το να πρέπει να εκτεθεί για την ελλειματική παιδεία του. Φανταστείτε π.χ. να γινόντουσαν τακτικά συζητήσεις για τη βιωσιμότητα των τραγουδιών του Nick Cave στη κοινωνία του 2010 και να έπρεπε ο κ. Τοσοδούλης να παραδεχτεί νωρίς-νωρίς ότι δεν έχει ακούσει ποτέ τραγούδια του Cave διότι ο φίλος του ο Νίκος άκουγε μόνο Deep Purple και (σε τελευταία ανάλυση) ποιος νοιάζεται για έναν αυστραλό εμιγκρέ που παλεύει να κάνει καριέρα από το '80;
Αντιθέτως, για το αν πρέπει η δεν πρέπει να προσέχουμε το χρώμα της κιθάρας μας... ε.. αλλοίμονο, επ' αυτού μπορεί να έχει γνώμη ο καθένας, όπως άλλωστε και για πολλά άλλα "τεχνολογικά" θαύματα που είναι προσιτά στο ευρύ κοινό μέσω του software που "κατεβάζουμε" με τις σέσουλες. Επίσης γιατί να μην έχει ο καθένας γνώμη για τα Windows Vista (αφού πρώτα τη διαβάσει στο PC Magazine) ή το mastering ή οτιδήποτε άλλο. "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε".
Ακόμη και οι ελάχιστοι που προσπαθούν α) να ξεκινήσουν συζητήσεις με μουσικό περιεχόμενο, β) να θυμήσουν στους υπόλοιπους ότι η μουσική υπάρχει για να εκφράσει ιδέες και όχι καύλες, είναι υποχρεωμένοι να ανεχτούν να λοιδωρούνται από την πλειοψηφία των υπολοίπων. Σε απάντηση στίχων που παρατέθηκαν από το Tao Te Ching (ένα από τα ελάχιστα φιλοσοφικά κείμενα που χαίρουν παγκόσμιας αναγνώρισης), προτάθηκε στον manosx να διαβάσει συνταγή για λεμονάτο. Στην πρόταση του audiokostas να μην αντιμετωπίζονται τα πάντα κάτω από το πρίσμα του άγονου υποκειμενισμού (είχε παραθέσει πρόσφατα και μερικά πολύ σημαντικά ονόματα καλλιτεχνών μπας και ξεστραβωθεί η κάθε κα. Μπουχλουμπού)... μόνο σιωπή και ειρωνείες.
Στο noiz.gr, τα μέλη δεν καυγαδίζουν υπερασπιζόμενοι ιδεολογικές διαφορές (είτε δικές τους, είτε των καλλιτεχνών για τους οποίους συζητούν). Αντιθέτως, καυγαδίζουν για το αν είναι καλά τα Μακ ή τα Βίστα, για το αν είναι καλές οι φθηνές κιθάρες, για το να πρέπει να υπάρχουν έλληνες αντιπρόσωποι, για το αν είναι καλό το ΤΑΔΕ κατάστημα του εξωτερικού και για άλλα "σημαντικά" θέματα. Και - όταν προκύπτει μία προσπάθεια - για αναβάθμιση της συζήτησης, εν' είδει σιωπηρής συνομωσίας, όλοι οι "υποκειμενιστές" του φόρουμ διαισθάνονται ότι το προστατευτικό κέλυφος του υπερφιαλισμού κινδυνεύει να ραγίσει και να αποκαλυφθούν στην ιδεολογική τους γύμνια - οπότε σπεύδουν να μπαλώσουν το ράγισμα με οτιδήποτε πρόχειρο: ειρωνεία, hi-jacking των thread, off-topic ηλιθιότητες με τις οποίες γελάνε μόνο οι φίλοι τους, υπενθύμιση ότι "ελεύτεροι άντρωποι είμαστε, ότι θέμε θα κάνομε" και άλλα ελληνικά.
Στο απόγειο της μαλακίας, μετά καταγγέλουν ότι "το thread δεν οδηγεί πουθενά, άρα γιατί δεν το κλείνετε;", ενώ είναι ξεκάθαρο ότι το thread όντως οδηγεί κάπου: στο να πας να μαζέψεις καμιά μολόχα κε. Αργόσχολε, αφού δεν θέλεις (και ίσως δεν ξέρεις) να συζητήσεις. Σιγά μη σου δώσουμε και τα λεφτά σου πίσω (ποια λεφτά
που δεν σου κάναμε τη τιμή να βγάλουμε και συμπεράσματα για να τα αναπαράγεις εσύ στον οικιακό σου καφενέ ή στο γραφείο σου ή στις πρόβες σου, ή τη γκόμενά σου.Συμπερασματικά: τα πράγματα είναι όντως πολύ απλά. Η φιλότιμη προσπάθεια να αποσυνδεθεί η μουσική δραστηριότητα από τον σκεπτόμενο νου, απέτυχε. Και επειδή αντιλαμβάνομαι ότι είμαι μειοψηφία, εγκαινιάζω περίοδο περιφρόνησης, μέχρι τουλάχιστον να ξεκουμπισθούν ορισμένοι.
Ο μόνος λόγος που το γράφω αυτό δημόσια, είναι για να ανταμοίψω τους υπόλοιπους που σκέπτονται σαν εμένα με την ελάχιστη διαβεβαίωση ότι δεν είναι μόνοι τους.
Wow...
