Sweep Picking

cigaret13

Καπνιστής
Μηνύματα
7,491
Πόντοι
1,018
 Τι δουλειά έχεις εσύ ρε cigaret13 με το γρήγορο παίξιμο; 

 Δεν έχω..., αλλά αυτά τα (μεγαλούτσικα είναι η αλήθεια) licks μου άρεσαν και περιέργως τα έβγαλα, μετά από κάποιο εύλογο χρόνο εννοείτε?.

 Πολύ ωραία "μαθήματα" και απλά, για γρήγορο παίξιμο. 

https://www.premierguitar.com/lessons/shred/get-started-with-sweep-picking

 
Πρώτη φορά το ακούω σαν όρο. Βέβαια, δεν έχω ποτέ μελετήσει κάποια συγκεκριμένη τεχνική και δεν είμαι και πολύ σχετικός με όρους.

Αυτό το κλιπ που έχει ως παράδειγμα, το παιζω με την πένα πάνω-κάτω συνεχόμενα. Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερο τρόπο, για τα δάκτυλά μου.

 
 Αυτό το κλιπ που έχει ως παράδειγμα, το παιζω με την πένα πάνω-κάτω συνεχόμενα. Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερο τρόπο, για τα δάκτυλά μου.
Δεν παίζεται με πάνω κάτω την πένα Γιώργο.....

 
Το δοκίμασα, και το χέρι μου πάει με φυσικό τρόπο στο πάνω κάτω. Μπορώ και όλες κάτω, αλλά δεν έχει καλό ήχο, και ζορίζομαι χωρίς λόγο.

Τι εννοείς δεν παίζεται? Δεν ακούγεται σωστά?

 
Τώρα κατάλαβα για ποια τεχνική μιλάς. Πολύ δύσκολή, όντως.

 
Τα  "v" είναι πάνω η πένα και τα "π" κάτω.

Τώρα κατάλαβα για ποια τεχνική μιλάς. Πολύ δύσκολή, όντως.
Καλά ρε εδώ τα έβγαλα εγώ, εσύ δεν θα τα βγάλεις...; ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εξαιρετικά δύσκολη τεχνική. Το δυσκολότερο κομμάτι είναι κρατήσεις την ίδια "ταχύτητα" σε όλες τις νότες για να ακούγεται το ίδιο ακριβώς. Είχε ξεκινήσει να μου τη μαθαίνει ο καθηγητής μου στο μπουζούκι χρόνια πριν. Μου λεγε, "δες αυτό το κιθαρίστικο"... Μου να το μάθω εγώ τότε. Τώρα το χω μελετήσει λίγο, αλλά το γύρισμα προς τα πάνω μου βγαίνει πάντα χάλι μαύρο. Θέλει πολλή δουλειά και μελέτη.

 
Αυτό είναι εύκολο που είναι στο παράδειγμα. 

Αυτά στο βίντεο είναι αρκετά πιο δύσκολα. Τα κάνω μόνο στο κάτω της πένας. Στο ανέβασμα δεν μπορώ να το πετύχω όσες φορές το δοκίμασα. Θέλει επιμονή, αλλά εγώ είμαι τεμπέλης...

 
Θέλει μπόλικη δουλειά αυτός ο κόσμος και δυστυχώς έχει στοιχεία γυμναστηριακού πρωταθλητισμού, στα οποία πλέον έχω αλλεργία.

Αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί όμως, ας τσεκάρει Frank Gambale (για τους μη μεταλλάδες) και Jason Becker/Yngwie Malmsteen/Jeff Loomis για τους μεταλλάδες.





Περιττό να πω ότι αν δεν κάτσει κανείς ώρες ολόκληρες με τον μετρονόμο στο 50-60 δε θα γίνει δουλειά. Πρέπει να κλειδώσει η κίνηση και σιγά σιγά να γίνει όσο πιο efficient γίνεται.

Εγώ πέρασα αρκετό καιρό με ασκήσεις πάνω σε αυτό, αλλά εν τέλει περισσότερο το ένιωθα σαν γυμναστήριο παρά σαν μουσική. Έκτοτε όταν έχω όρεξη για τέτοια κασκαντεριλίκια, προτιμώ να μελετάω αποσπάσματα από τραγούδια, είναι τουλάχιστον πιο μουσική εμπειρία.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Αυτό είναι εύκολο που είναι στο παράδειγμα. 

Αυτά στο βίντεο είναι αρκετά πιο δύσκολα. Τα κάνω μόνο στο κάτω της πένας. Στο ανέβασμα δεν μπορώ να το πετύχω όσες φορές το δοκίμασα. Θέλει επιμονή, αλλά εγώ είμαι τεμπέλης...
Το βίντεο το ανέβασα μόνο για την πένα στο δεξί, σαν παράδειγμα....

 Κατά τ'άλλα, ο Bill τα είπε όλα!

 
Κι ομως αυτο που κανει το sweep picking να ακουγεται καλα, δεν ειναι το ... picking, αλλά το αριστερο χερι.

Ετσι οπως παταει και αφηνει την καθε χορδη πολυ γρηγορα, αλλα μιουταροντας την ταυτοχρονα.

Το δεξι ανεβοκατεβαινει απλα με το "βαρος" του, σαν strumming σε αργη ταχυτητα, και θελει μονο προσοχη οπως ειπε ο Alex Raptakis  στο "να κρατήσεις την ίδια "ταχύτητα".

 Απο Gambale τα εμαθα κι εγω τελη δεκαετιας του 80 σε βιντεοκασσετα.

 
Κατα τη γνώμη μου δεν είναι "δύσκολη" τεχνική, απλά απαιτεί το χρόνο που θέλουν και οι υπόλοιπες (πχ accurate bends με βιμπράτο, ή λεγκάτο κλπ).

Όταν γίνεται σε φουλ ταχύτητα είναι gimmick, αλλά κάποιοι το χρησιμοποιούν και για φραζάρισμα. Όπως μπορεί και θέλει ο καθένας.

Και οι τζαζάνθρωποι όλο αρπέτζια παίζουν αλλά με πολύ πιο μουσικό τρόπο και όχι 1-3-5 που είναι το σύνηθες.

 
Last edited:
Πολύ ωραίο θέμα, αν και δεν περίμενα να το ανοίξει ο Φώτης.

Προσωπικά θεωρώ ότι η δυσκολία έγκειται αφ' ενός σ' αυτό που είπε ο Σπύρος περί αριστερού χεριού, αφ' ετέρου στον συγχρονισμό δεξιού και αριστερού χεριού, γιατί το δεξί παίζει με την λογική "ίσος χρόνος-ίση δύναμη" και πρέπει να συγχρονιστεί το αριστερό πάνω σ' αυτή την λογική.

Από εκεί και πέρα πολλά παίζουν ρόλο, όπως πχ ο ήχος.

Όσο πιο παραμορφωμένος είναι και όσο πιο πολύ sustain έχει, τόσο δυσκολότερα γίνονται τα πράγματα, γιατί πρέπει κάθε φορά να μιουταριστεί η νότα που μόλις παίχτηκε πριν ακουστεί η επόμενη.

Επίσης όσο πιο χαμηλό το action τόσο το καλύτερο, γιατί όταν το δάχτυλο αφήνει την χορδή μειώνονται τα artifacts (που μεγενθύνονται όσο πιο παραμορφωμένος είναι ο ήχος).

Θα σας φανεί αστείο, αλλά παλιότερα την απέφευγα σαν τεχνική, γιατί μου φαινόταν cheating, για να ακούγεται εντυπωσιακά κάτι που είναι απλό.

Φυσικά μεγάλωσα κάποτε και κατάλαβα.

 
Πολύ ωραίο θέμα, αν και δεν περίμενα να το ανοίξει ο Φώτης.
Πάντα μου άρεσε να ακούω την συγκεκριμένη τεχνική, σε λογικές βέβαια ποσότητες, μέσα σ'ένα σόλο...

 Κάποτε με την βοήθεια του youtube προσπάθησα να την μάθω αλλά έφαγα τα μούτρα μου γιατί, όπως έγραψε ο BillTrantos, "έχει στοιχεία γυμναστηριακού πρωταθλητισμού"....  Θέλει κόπο, υπομονή και χρόνο οπότε το παράτησα το όλο θέμα.. ένεκεν γνωστός τεμπέλης!

 Τώρα με την ευκαιρία του premierguitar και των παραδειγμάτων του, που είναι βατά για μέτριους κιθαρίστες όπως εγώ, το ξαναθυμήθηκα. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ο πρωτος που έτυχε να δω να το κάνει ήταν ο Michael Angelo Batio. Μοιραία, την θεωρώ ταρζανιλίκι ως τεχνική, δεν μου λέει τίποτα ως ήχος. 

Μου φαντάζει βέβαια εξωπραγματικά δύσκολη αλλά δεν. Με "αγχώνει" ως άκουσμα αυτός ο καταιγισμός που ξαφνικά με φέρνει από τα μπάσα στα πρίμα. Είμαι πολυ περίεργος; ?

 
Θέλει κόπο, υπομονή και χρόνο οπότε το παράτησα το όλο θέμα.. ένεκεν γνωστός τεμπέλης!


Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη σαν τεχνική (μιλάμε για φυσιολογικά πράγματα, όχι για εξωπραγματικά), και κατά την γνώμη μου δεν θέλει περισσότερο κόπο και υπομονή από άλλες που όλοι χρησιμοποιούμε.

Θέλει απλά λίγο κάθε τόσο να ασχολείσαι, και έρχεται σιγά σιγά.

Το θέμα είναι να την βάλεις στο παίξιμό σου σαν τεχνική (ας μην την "έχεις" τέλεια) στην πιο απλή μορφή της.

Μετά όλα γίνονται μόνα τους.

Αν βέβαια το μέτρο είναι ο Gambale, τότε το αντίστοιχο μέτρο στο alternate picking θα πρέπει να είναι πχ ο McLaughling.

Δεν περιμένεις να γίνεις Malmsteen για να χρησιμοποιήσεις τις τεχνικές αυτές στο παίξιμο.

Είναι όπως λέω εγώ "παραπάνω όπλα στο οπλοστάσιο".

Αν σου αρέσει, η γνώμη μου είναι να συνεχίσεις που και που να ασχολείσαι, και να αρχίσεις να την χρησιμοποιείς στο παίξιμο.

Αν δεν βιάζεσαι τρελά ... μια χαρά θα σου έρθει.

1. Ο πρωτος που έτυχε να δω να το κάνει ήταν ο Michael Angelo Batio. Μοιραία, την θεωρώ ταρζανιλίκι ως τεχνική, δεν μου λέει τίποτα ως ήχος. 

2. Μου φαντάζει βέβαια εξωπραγματικά δύσκολη αλλά δεν.

3. Με "αγχώνει" ως άκουσμα αυτός ο καταιγισμός που ξαφνικά με φέρνει από τα μπάσα στα πρίμα.

4. Είμαι πολυ περίεργος; ?


1. Έχεις κι εσύ κάτι αναφορές κιθαριστών ...

Δηλαδή ο Μιχαήλ Άγγελος δεν έπαιζε γρήγορα alternate picking? Αυτό γιατί δεν είναι ταρζανιλίκι? Ποιος ήχος του κιθαρίστα αυτού σου λέει κάτι? Ο συγκεκριμένος είναι ακριβώς αυτό (για τα γούστα μου) ότι και να κάνει, δεν φταίνε οι τεχνικές, αν αυτός που τις χρησιμοποιεί ....

2. Δεν είναι στην πραγματικότητα. Αν μιλάς για τέτοιες ταχύτητες, όλα είναι εξωπραγματικά.

3. Αυτό το "από τα μπάσα στα πρίμα" είναι για τα δικά μου γούστα ζητούμενο, όποτε το ακούω τρελαίνομαι. Και σε άλλες τεχνικές είναι πολύυυυυ πιο έντονο (πχ μεγάλα διαστήματα, string skipping, κλπ).

4. Εντάξει βρε συ, γούστα είναι αυτά, αλλά .... ΝΑΙ.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top