Λοιπόν,
Ορίστε μερικές σοβαρές συμβουλές...
Πέρασα από Θήβα τις πρώτες 25 μέρες, και μετά έφυγα για ΣΝ! Μετά Μυτιλίνη, και μετά πίσω Αθήνα. Μαιευτήριο και μετά και πάλι άνθρωπος! Σε 11 μήνες παρά κάτι (με 12μήνη θητεία).
Εχώ να πω τα εξείς (σε πρώτο πρόσωπο).
1. Στην αρχή, πράγματι δεν είχα πάρει τίποτε μαζί μου. Μέσα στις πρώτες 10 μέρες ως μουσικός μπήκα την μπάντα για την ορκομοσία και όλα τα υπόλοιπα χάθηκαν...
2. Έκανα κάθε υπηρεσία με χαρά και ευτυχία.
3. Ήμουν Ο εθελοντής. Σε κάθε περίσταση σήκωνα χέρι. Και ενώ φαντάζει τρελό, μετά τις 3 πρώτες μέρες απλά με γράφανε: "πάλι εσύ; έλα κάποιος άλλος. Όχι όλο ο Σιδερής". Έτσι πέρασε η θητεία όλη.
4. Στην στρατονομία έτρεχα (απαγορεύεται το περπάτημα) και στεκόμουν (απαγορεύεται το κάθισμα). Έχασα 23 κιλά σε 2 μήνες! Επιπλέον δεν αγόρασα ΠΟΤΕ τίποτε από ΚΨΜ. Αφού δε καπνίζω, και εξαιρώ τα μπαλάκια ping pong. Θεώρησα (ορθά) ότι αυτά που μας δίνονται μας φτάνουν...
5. Κιθάρα (αφού πιάνο δε μπορώ να φέρω) έφερα στην Μυτιλίνη, καλοκαίρι, γιατί ήταν πραγματικά σα διακοπές!
6. Προσωπικά στην Θήβα, ΔΕΝ έβγαινα εξόδους. Δε βρήκα το λόγο! Να βγω με άτομα που δεν είχα καμμία σχέση και δε θα είμασταν μαζί μετα; Κλάσε με... Καθόμουν μέσα (εθελοντής φυσικά) και διάβαζα βιβλία το σωρό... Έγραφα και μουσική (παρτιτούρα).
Γενικά, όπως είπαν και οι άλλοι: Κάλτσες, εσώρουχα, αποσμητικά, ξυριστικά, μπάρα σαπούνι, κοκ. κινητό πάρε την τελευταία μπούρδα ΝΟΚΙΑ που υπάρχει κάπου σε ένα συρτάρι, για αρχή και τη δουλειά σου την κάνεις.
Αυτά...