Στάθμες ηχογράφησης. Κάποια βοήθεια?

[npap]

"...Η πιστή καταγραφή και αναπαραγωγή ενός ηχητικού συμβάντος αποτελεί μια ευγενή πρόθεση, παραμένει ωστόσο ακατόρθωτο εγχείρημα. Όλα είναι εναντίον μας, από τις ανόμοιες ακουστικές συνθήκες στους χώρους εγγραφής, μίξης και ακρόασης, μέχρι τις δεδομένες τεχνικές ατέλειες των μηχανημάτων"

μια ορθή μεν θεωρητική παραδοχή, η οποία όμως πρακτικά δεν λέει κάτι ουσιαστικό και δεν αποτελεί "σταθερά" όταν αναφερόμαστε σε "σωστή" μίξη...

αυτή έτσι κι αλλιώς, εν δυνάμει κάθε φορά έχει ένα "μεταβλητό στόχο", το επίπεδο του οποίου καθορίζεται από την  γεωμετρικά αυξανόμενη τεχνολογική πρόοδο της εποχής που θα επιχειρηθεί και τα μέσα που αυτή προσφέρει ως σημείο εκκίνησης για την επίτευξή του ...

θα πρέπει να σε προβληματίσει ότι υπάρχουν επαγγελματικές ηχογραφήσεις 30 και 40 χρόνια πίσω "καλύτερες" από χιλιάδες σύγχρονες (κάποιες audiophile μάλιστα άφταστες ακόμα)... αναζήτησε πχ τις κλασσικές direct to disc των 80's (one take και χωρίς mastering γυαλισματάκια) που είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής του ορισμού της σωστής μίξης, που αξιοποιεί φυσικά πρώτα από όλα τα "προαπαιτούμενα" που προαναφέραμε...

 

[Holystone]

θα πρέπει να σε προβληματίσει ότι υπάρχουν επαγγελματικές ηχογραφήσεις 30 και 40 χρόνια πίσω "καλύτερες" από χιλιάδες σύγχρονες (κάποιες audiophile μάλιστα άφταστες ακόμα)... αναζήτησε πχ τις κλασσικές direct to disc των 80's (one take και χωρίς mastering γυαλισματάκια) που είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής του ορισμού της σωστής μίξης, που αξιοποιεί φυσικά πρώτα από όλα τα "προαπαιτούμενα" που προαναφέραμε...

Συμφωνώ, και με το παραπάνω  :'(

Όμως, κάτι έγινε στην διάρκεια αυτών των χρόνων. Τι όμως;

1. Τι άλλαξε; Γιατί όλη αυτή η γνώση, όλη αυτή η αισθητική, δεν πέρασε στην επόμενη γενιά;

2. Γιατί ενώ υπάρχει εξέλιξη τεχνολογική, με μέσα, με δυνατότητες, με ευκολίες, με προϊόντα άμεσα διαθέσιμα στα αυτιά του μέσου καταναλωτή, ηχητικά συστήματα κτλ, αυτή η εξέλιξη δεν έφτασε (ίσως, λέω ίσως) να σημαίνει και πρόοδος;

3. Πολλοί μπορεί να πουν ότι σε όσους το λέω, ότι "είσαι αναχρονιστης φίλε", ρομαντικός, vintage ή δεν ξέρω εγώ τι. Όμως, δεν τολμάω να ανοίξω το ραδιόφωνο στο αμάξι, αν τυχόν δεν μπορώ να συνδέσω τη μουσική που θέλω...

4. Αυτό που γράφει ο φίλος ΟΡ για πολλά όργανα κτλ, το ακούω καθημερινά. Μίξεις, πνιγμένες, θολές, ειδικά τελευταία στο ελληνικό mainstream, αυτό του να έχει σαν χαλί από την μία, μία κιθάρα παραμόρφωση ανοιχτές πεμπτες, και ένα semi-open hihat να βαράει και να βρωμιζει 4 λεπτά, συν το ανελέητο compression στους ραδιοφωνικού σταθμούς...  :-\

Έγινε μάλλον στροφή 180μοιρων, όπως μάλλον με τα κινητά.

Κινητα:

Ξεκίνησαν σαν παντόφλες, μας έπιασε μανία να τα μικρυνουμε  όσο δεν πάει, και τώρα κοιτάμε πώς θα αποκτήσουμε την μεγαλύτερη παντόφλα smart phone

Audio

Αναζήτηση της καλύτερης ποιότητας ήχου πριν από 40 χρόνια, με μέσα της τότε εποχής, και πλέον φτάσαμε να ακούγονται (ίσως) μέτρια τα mainstream  τραγούδια πια, ακόμα και σε καλύτερα συστήματα στο τελικό ακροατή (συμπιεσμένη μουσική;  overcompressed masters; κτλ)

Τελικά μάλλον η εξέλιξη δεν σημαίνει και πρόοδος...  :-\

 

[sultan of string]

περίπου στο ίδιο κλίμα του τελευταίου πόστ (και χωρίς καμμία διάθεση να υποτιμήσω απαντήσεις που αναφέρονται σε "πιουρίστικες" τεχνικές ιδεωδών πραγμάτων) θα ήθελα να ξαναορίσω το πρόβλημά μου:

μιλάω για σύγχρονες σπιτικές "κατασκευές". Όπου όλα γίνονται καρφί, ούτε καν ενισχυτής δεν υπάρχει, μόνο μια φωνή ή περιστασιακά κάποια ακουστικά όργανα θα μπούν με μικρόφωνο που κι αυτό αγοράστηκε με "πιουρίστικη" διάθεση.

Από τα όνειρα της απόκτησης ενός decent 4κάναλου που ποτέ δεν ευωδόθηκαν στην ξαφνική κολοσσιαία πραγματικότητα των άπειρων tracks και inserts και Pluggins και από τα δυό ταπεινά vu σε μια σειρά virtual pots που ξεπερνάνε σε μήκος στις δυό οθόνες τα 1.10 μέτρα και δεν χωράνε και όλα.

Μετά από τόσα ποστ κατάφερα και έχω μια πολύ καλή μείξη καθαρών οργάνων που δεν υπερφορτώνει κανένα είναι σωστά παναρισμένα, είναι γκρουπαρισμένα, τα τύμπανα είναι φτιαγμένα και ζυγισμένα απ τη μάνα....

Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να δώσω αυτό το κάτι εδώ και εκεί. Τώρα θα ασχοληθώ με τα δυναμικά pluggins.

Δεν είπα ακόμα να φτιάξω κάτι με "άποψη". Μιλάω για straightforward προσέγγιση.

 

[cigaret13]

Θα είμαι λίγο offtopic και συγνώμη γι αυτό... :, αλλά βλέπω τον εαυτό μου εδώ και 1,5 χρόνο περίπου ότι δεν παίζω πια κιθάρα (εκτός μόνο όταν γράφω κάποιο κομμάτι και αυτό αραιά πια... :-[), γιατί ασχολούμαι πλέον με την μίξη και το μάστεριγκ των προηγούμενων κομματιών μου (είναι και πολλά ρε γαμώτο). 

  Ασχολούμαι ένα-δυο μήνες, τα φτιάχνω όπως θέλω (λαίμαι τώρα :-\), μετά από λίγο καιρό μαθαίνω κάτι καινούριο και φτου κι απ'την αρχή.....Πρέπει να έχω "αλλάξει" τα κομμάτια μου τουλάχιστον 7-8 φορές όσον αφορά την παραγωγή τους! Εντάξει, προς το καλύτερο...

​

  Μήπως ο μουσικός πρέπει να μείνει μουσικός και ο "τα του ήχου", μιξεράς και μαστεράς;  Μήπως από ένα σημείο και μετά ο μουσικός αναλώνεται σε πράγματα που τον απομακρύνουν από αυτήν καθ'αυτήν την τέχνη του;  Μήπως, σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν καλύτερα να δίναμε τα tracks μας σε επαγγελματίες και να ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι;

​

  Με "έπιασαν" τα φιλοσοφικά μου πρωί πρωί, πάω να βγάλω την Strat μου απ'την θήκη και να βάλω στο ρεύμα τον ενισχυτή... 

​

 

[sultan of string]

Θα είμαι λίγο offtopic και συγνώμη γι αυτό... :, αλλά βλέπω τον εαυτό μου εδώ και 1,5 χρόνο περίπου ότι δεν παίζω πια κιθάρα (εκτός μόνο όταν γράφω κάποιο κομμάτι και αυτό αραιά πια... :-[), γιατί ασχολούμαι πλέον με την μίξη και το μάστεριγκ των προηγούμενων κομματιών μου (είναι και πολλά ρε γαμώτο). 

  Ασχολούμαι ένα-δυο μήνες, τα φτιάχνω όπως θέλω (λαίμαι τώρα :-\), μετά από λίγο καιρό μαθαίνω κάτι καινούριο και φτου κι απ'την αρχή.....Πρέπει να έχω "αλλάξει" τα κομμάτια μου τουλάχιστον 7-8 φορές όσον αφορά την παραγωγή τους! Εντάξει, προς το καλύτερο...

​

  Μήπως ο μουσικός πρέπει να μείνει μουσικός και ο "τα του ήχου", μιξεράς και μαστεράς;  Μήπως από ένα σημείο και μετά ο μουσικός αναλώνεται σε πράγματα που τον απομακρύνουν από αυτήν καθ'αυτήν την τέχνη του;  Μήπως, σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν καλύτερα να δίναμε τα tracks μας σε επαγγελματίες και να ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι;

​

  Με "έπιασαν" τα φιλοσοφικά μου πρωί πρωί, πάω να βγάλω την Strat μου απ'την θήκη και να βάλω στο ρεύμα τον ενισχυτή... 

​

εγώ βασικά έχω λίγα. (και καλά...  ;D)

Στη φάση αυτή ενδιαφέρομαι για την τελειοποίησή τους. Στη συνέχεια πάμε για άλλα.

Αλλά το θεωρώ έξ ίσου παραγωγικό με το να παίζεις.

Είναι μια άλλη διάσταση, όπως ίσως.... μπορώ να αποδώσω καλύτερα.

Και δεν με ενοχλεί με την καμμία.

 

[cigaret13]

εγώ βασικά έχω λίγα. (και καλά...  ;D)

  Υπονοείς κάτι για εμένα....; > ;D

Αλλά το θεωρώ έξ ίσου παραγωγικό με το να παίζεις.

Καμιά αντίρρηση, αλλά όταν κάνεις και τα δύο κάποιο θα μείνει πίσω και μάντεψε ποιό..... :-[ :-X

Είναι μια άλλη διάσταση, όπως ίσως.... μπορώ να αποδώσω καλύτερα.

Και δεν με ενοχλεί με την καμμία.

Υπονοείς κάτι για εσένα και τις "επιδόσεις" σου στην κιθάρα...; : :angel:

 

[sultan of string]

  Υπονοείς κάτι για εμένα....; > ;D  Καμιά αντίρρηση, αλλά όταν κάνεις και τα δύο κάποιο θα μείνει πίσω και μάντεψε ποιό..... :-[ :-X  Υπονοείς κάτι για εσένα και τις "επιδόσεις" σου στην κιθάρα...; : :angel:

για σένα υποννοώ... ;D

όχι ρε πλάκα σε κάνω, αφού τσιμπάς εύκολα...

Λίγα έχω Φώτη. Ποτέ δεν αφιέρωνα τον χρόνο που έπρεπε, και συνήθως είχα μάθει αρκετά στην ομαδική δουλειά.

ας μείνει πίσω, ξέρεις πιό. Από ένα σημείο δεν με πολυενδιαφέρει.

Μου αρέσει όμως η κατα μόνας δόμηση και τελειοποίηση, ιδίως όταν έχεις κουραστεί να ψάχνεις να βρεις την παρέα στα τηλέφωνα για κανένα τζαμάρισμα...

 

[bouzoukleri]

Τι άλλαξε; Γιατί όλη αυτή η γνώση, όλη αυτή η αισθητική, δεν πέρασε στην επόμενη γενιά;

Γιατί μάλλον επιθυμούσε άλλα πράγματα η επόμενη γενιά.

Γιατί ενώ υπάρχει εξέλιξη τεχνολογική, με μέσα, με δυνατότητες, με ευκολίες, με προϊόντα άμεσα διαθέσιμα στα αυτιά του μέσου καταναλωτή, ηχητικά συστήματα κτλ, αυτή η εξέλιξη δεν έφτασε (ίσως, λέω ίσως) να σημαίνει και πρόοδος;

Για "ηχολήπτες-μουσικούς" μας ενδιαφέρει ή για καταναλωτές ;

Μήπως ο μουσικός πρέπει να μείνει μουσικός και ο "τα του ήχου", μιξεράς και μαστεράς;  Μήπως από ένα σημείο και μετά ο μουσικός αναλώνεται σε πράγματα που τον απομακρύνουν από αυτήν καθ'αυτήν την τέχνη του;  Μήπως, σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν καλύτερα να δίναμε τα tracks μας σε επαγγελματίες και να ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι;

Εκεί αρχίσαμε μάλλον, να χάνουμε κάποιοι την μπάλα. Με λύπη μου το παραδέχομαι.

 

[sultan of string]

Μήπως ο μουσικός πρέπει να μείνει μουσικός και ο "τα του ήχου", μιξεράς και μαστεράς;  Μήπως από ένα σημείο και μετά ο μουσικός αναλώνεται σε πράγματα που τον απομακρύνουν από αυτήν καθ'αυτήν την τέχνη του;  Μήπως, σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν καλύτερα να δίναμε τα tracks μας σε επαγγελματίες και να ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι;

δεν νομίζω ότι είναι γενικός κανόνας.

Τεράστιο παράδειγμα ο Brian Wilson και σήμερα ο συνονόματος Steven Wilson...

αλλά και τόσοι άλλοι, Deniel Lanois, Dave Stewart, Jeff Lynn

 

[Spyros Delta]

Θα είμαι λίγο offtopic και συγνώμη γι αυτό... :, αλλά βλέπω τον εαυτό μου εδώ και 1,5 χρόνο περίπου ότι δεν παίζω πια κιθάρα (εκτός μόνο όταν γράφω κάποιο κομμάτι και αυτό αραιά πια... :-[), γιατί ασχολούμαι πλέον με την μίξη και το μάστεριγκ των προηγούμενων κομματιών μου (είναι και πολλά ρε γαμώτο). 

  Ασχολούμαι ένα-δυο μήνες, τα φτιάχνω όπως θέλω (λαίμαι τώρα :-\), μετά από λίγο καιρό μαθαίνω κάτι καινούριο και φτου κι απ'την αρχή.....Πρέπει να έχω "αλλάξει" τα κομμάτια μου τουλάχιστον 7-8 φορές όσον αφορά την παραγωγή τους! Εντάξει, προς το καλύτερο...

​

  Μήπως ο μουσικός πρέπει να μείνει μουσικός και ο "τα του ήχου", μιξεράς και μαστεράς;  Μήπως από ένα σημείο και μετά ο μουσικός αναλώνεται σε πράγματα που τον απομακρύνουν από αυτήν καθ'αυτήν την τέχνη του;  Μήπως, σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν καλύτερα να δίναμε τα tracks μας σε επαγγελματίες και να ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι;

​

  Με "έπιασαν" τα φιλοσοφικά μου πρωί πρωί, πάω να βγάλω την Strat μου απ'την θήκη και να βάλω στο ρεύμα τον ενισχυτή... 

​

Συμφωνω. Παραλιγο να το παθω καποτε.Πλεον χρησιμοποιω μονο οτι ξερω ηδη απο ηχοληψια, ηχογραφηση programming κλπ και δεν ψαχνομαι πανω σε αυτο.

Αρκει να ειναι αξιοπρεπες το ... demo. (γιατι μονο αυτο μπορουμε να κανουμε οι περισσοτεροι στο σπιτι)

Αν ειναι να κυκλοφορησει η δουλεια, τοτε το δινουμε σε επαγγελματια να το αναλαβει.

 

[cigaret13]

δεν νομίζω ότι είναι γενικός κανόνας.

Τεράστιο παράδειγμα ο Brian Wilson και σήμερα ο συνονόματος Steven Wilson...

αλλά και τόσοι άλλοι, Deniel Lanois, Dave Stewart, Jeff Lynn

  Ξέχασες τον Alan Parson... ;D    Καλά βρε, τι ονόματα αναφέρεις τώρα....;   Αφεντικά και Δούλοι, όμοιοι (άλλο λέει εδώ ο ποιητής...) γινήκαμε ούλοι..... :laugh:

 

[sultan of string]

δεν είναι κακό να έχεις όνειρα....  :

 

[george321]

Τι άλλαξε; Γιατί όλη αυτή η γνώση, όλη αυτή η αισθητική, δεν πέρασε στην επόμενη γενιά;

Τι αλλαξε ε;

Αλλαξαν τα εξης....1ον εκεινος που δεν εχει μπει ακομα στην μουσικη αλλα θελει

Εκεινος λοιπον συνηθως λεει...κοιτα ο ταδε ο ταδε και ο ταδε εχουν 10.000.000 εκ. προβολες στο youtube και δεν ειχαν καμια γνωση,ετσι λοιπον μπορω και εγω.

2ον Εκεινος που κανει σε home studio ψευτο παραγωγες γραφωντας 10 τραγουδια και τα ονομαζει δισκο και θελει να τα πουλαει κιολας για να βγαλει τα 100 ευρω που εδωσε και οχι μονο.

3ον Εκεινος που ειναι ακροατης και δεν το νοιαζει ουτε ο ηχος ουτε η μουσικη αλλα το μονο που τον νοιαζει ειναι πως, οτι κι αν ειναι αυτο που ακουει του αρκει να περναει καλα.

Γιατί ενώ υπάρχει εξέλιξη τεχνολογική, με μέσα, με δυνατότητες, με ευκολίες, με προϊόντα άμεσα διαθέσιμα στα αυτιά του μέσου καταναλωτή, ηχητικά συστήματα κτλ, αυτή η εξέλιξη δεν έφτασε (ίσως, λέω ίσως) να σημαίνει και πρόοδος;

Γιατι αυτη η ευκολια που λες εκανε τους πιο πολλους να αφησουν στην ακρη την πραγματικη παραγωγη και να ασχοληθουν με οτιδηποτε αλλο εκτος απο την ουσια.

Αυτό που γράφει ο φίλος ΟΡ για πολλά όργανα κτλ, το ακούω καθημερινά. Μίξεις, πνιγμένες, θολές, ειδικά τελευταία στο ελληνικό mainstream, αυτό του να έχει σαν χαλί από την μία, μία κιθάρα παραμόρφωση ανοιχτές πεμπτες, και ένα semi-open hihat να βαράει και να βρωμιζει 4 λεπτά, συν το ανελέητο compression στους ραδιοφωνικού σταθμούς... 

Γιατι πολυ ξεκαθαρα ο αρχηγος της μπαντας η ο τραγουδιστης δεν ειναι ενορχηστρωτης αλλα ενορχηστρωτης δεν μπορει να ειναι ουτε ο παραγωγος ουτε ο ηχοληπτης.

Οταν λοιπον δεν υπαρχει ενορχηστρωτης θα ακουγονται ετσι οπως λες,ο ηχοληπτης θα κανει μιξ σε αυτο που θα του δωσουν,ο παραγωγος ζηταει μετα στο μαστερα ενα τουβλο και στο τελος ακους αυτο ακριβως που εγραψες.

Σε μια πραγματικη παραγωγη δεν μπορεις να παραλειψεις καμια διαδικασια και καμια ειδικοτητα, αλλα εαν το κανεις τοτε δεν μπορεις να εχεις και απαιτηση να παρεις ενα σωστο αποτελεσμα.

Τελικά μάλλον η εξέλιξη δεν σημαίνει και πρόοδος...

Για μενα προοδος ειναι πως την δεκαετια του 80 και του 90 ακομα και στις αρχες του 2000 αν ηθελες να γραψεις 3-4 τραγουδια σε μορφη demo επρεπε να δωσεις αρκετα χρηματα,μιας και τοτε δεν μπορουσες λογο κοστους να αγορασεις μηχανηματα σπιτι σου.

Σημερα με 300-400 ευρω μπορεις να γραψεις οσα demo θελεις και οποτε θελεις.

 

[manosx]

Θα πρέπει αρχικά να υπάρχει καθαρά επαφή με το όργανο για κάποια χρόνια, δεν έχει νόημα να γράφεις μουσική χωρίς να ξέρεις τα βασικά περί της μουσικής. Μετά από 2-3 χρόνια "τυπικής" ενασχόλησης με κάποιο όργανο λοιπόν, είναι καθαρά στο χέρι του καθενός αν θα το ρίξει και στη συνέχεια στο παίξιμο, στα γκρουπ και στις γκόμενες ή θα το γυρίσει στο home studio, στο cubase και το pornhub.  ;D ;D ;D Η αρχή είναι κοινή, το να μάθεις να γρατζουνάς τις ιδέες σου και τα βασικά της θεωρίας είναι εντελώς απαραίτητο, και από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του καθενός και στο γούστο του.

Τώρα το PC και το κάθε PC, όπως και η κάθε κονσόλα, το κάθε πολυκάναλο και το κάθε synth, σε καμία περίπτωση δεν εγγυώνται την ποιότητα του αποτελέσματος, γνώση και αισθητική άλλωστε δεν πουλάνε πουθενά. Αν το πρότυπο είναι ο τάδε μπλιμπλικάς το ρίχνεις στο πισιλίκι, και αν το πρότυπο είναι ο τάδε κιθαρίστας το ρίχνεις στο γκρουπιλίκι. Το τι αποτέλεσμα θα βγει είναι άγνωστο, λίγα αποτυχημένα γκρουπ έβγαιναν; Ε, τώρα βγαίνουν και αποτυχημένα one man virtual band.

Όσο αφορά τις mainstream παραγωγές, η παρακμή της τέχνης συνεχίζεται εδώ και αιώνες και δε δείχνει να αλλάζει κάτι, ήδη η ανάλαφρη- χορευτική μουσική των 70/ 80ies μοιάζει με συμφωνική ποίηση μπροστά στα αντίστοιχα σημερινά κατασκευάσματα, παρακμή φουλ μοντ ον, τίποτα δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Ψάχνουμε για κάνα διαμαντάκι να γουστάρουμε, ή στην τελική καμαρώνουμε οπίσθια ακούγοντας ολ δε σινγκλ λέιντις και τελείωσε,  ;D σιγά μη σκάσουμε κιόλας.  ;D ;D ;D

 

[Superfunk]

Για να μην το κουράζουμε:

1.Ακουστε μουσική,ΠΟΛΥ μουσική και από όλα τα είδη και όλες τις περιόδους

2.Διαβαστε βιβλία,ΠΟΛΛΑ βιβλία από όλα τα είδη και , ξανά, όλες τις περιόδους

3.Παιξτε μουσική,όσο καλύτερα και όσο περισσότερο μπορείτε,ΜΕΛΕΤΗΣΤΕ και λιγάκι, κακό δεν κάνει.

4.Δειτε ΤΑΙΝΙΕΣ,ΠΟΛΛΕΣ ταινίες, ειδικά ΠΡΙΝ τα 80s , από όλα τα είδη,άντε δείτε και μετά τα 80s αλλά όχι μόνο Spiderman

5.Ανοιξτε το μυαλό σας και την καρδιά σας,ΖΕΙΣΤΕ .

6.ΑΝ θέλετε να γίνετε παραγωγοί και ηχολήπτες , εκτός από "μόνο "μουσικοί και σύνθετες,στρώσετε τον απαυτο σας κάτω και μάθετε πρώτα τα ΒΑΣΙΚΑ,η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ που θα έχετε αποκτήσει κάνοντας τα 1-5 θα σας βοηθήσει για τα περαιτέρω, αλλά τυφλοσουρτης "πως θα φτιάξετε το The Dark Side of the moon" στο pc σας με σπασμένο κιουμπεις και preset από plugins ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ. Θέλει ΤΡΕΛΛΗ δουλειά,ΠΟΛΥ διάβασμα και γαιδουρινη υπομονή και επιμονή το άθλημα, αλλιώς θα γινόμασταν όλοι Bob Clearmountain μέσω πενταλεπτων toutorial στο γιουτιουμπι....και θα έκλειναν όλα τα στούντιο του πλανήτη...

7.Τα εργαλεία είναι απλά εργαλεία, αναλογικά,ντιΓΚιταλ δεν έχει ΚΑΜΜΙΑ σημασία,αν δεν έχει καλό αποτέλεσμα η χρήση τους από εσάς φταίτε ΜΟΝΟ εσείς,ούτε η μοντέρνα εποχή,ούτε το YouTube,ούτε ο καπιταλισμός,ούτε το σύστημα,ΜΟΝΟ ΕΣΕΊΣ .Οι Soapkills και χιλιάδες άλλοι Soapkills έκαναν ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ παραγωγής με ATARI και 200mb μνήμη.

Καλή επιτυχία.

ΥΓ. κατά την ταπεινή μου γνώμη στην εποχή μας γίνονται ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΈΣ παραγωγές σε ένα ευρύτατο φάσμα μουσικών ειδών, είναι αστείο να λέμε ότι "έχει χαλάσει η μουσική" επειδή στο YouTube υπάρχουν κακές παραγωγές από ερασιτέχνες που παίζουν με τα presets του Reaper.

 

[sultan of string]

γενικά θα έλεγα ότι έχετε εκτρέψει το νήμα μου προς φιλοσοφικά μονοπάτια και δηλώνω απερίφραστα ότι δεν ήταν ούτε είναι στη σκέψη μου μου καν.

Εμένα μ ενδιαφέρει να γίνω το συντόμότερο δυνατό ο Bob Ludwig ή ο Bob Clearmountain.

Εστω να φτιάξω με το cubase και τα λίγα του εργαλεία, αυτό πού ίσως θα κάνανε κι αυτοί.

τολμηρό ε?

Σίγουρα.

Είπαμε με μια ελπίδα ζούμε.

Είναι ένας τομέας που ήθελα να κάνω από μικρό παιδί, αλλά ποτέ δεν δόθηκε ευκαιρία ή δυνατότητα.

κι αν δεν το καταφέρω όσο θέλω, τουλάχιστον θα έχω προσπαθήσει στο βαθμό που μπορώ.

Αυτό μου φτάνει.

Οπότε αν μπορέσετε να βοηθήσετε θα το εκτιμήσω και θα το εκτιμώ στην πορεία.

 

[Superfunk]

Μα αφού σε ενδιαφέρει τόσο πολύ είναι απλούστατο αυτό που πρέπει να κάνεις:

Στρώσου

Btw το Cubase που έχεις έχει τα δεκαπλάσια....  εργαλεία από αυτά που είχαν στον κολωφωνα της δόξας τους ο Bob και ο Bob

 

[sultan of string]

σχετικά με όσα επισημαίνει ο φίλος μου ο ΣΦ... (όχι ακριβώς πάνω, λίιιγο πιο πάνω  :laugh

1. τσεκ. καμιά 60ριά χρόνια και συνεχίζουμε (ναι άκουγα από πολύυ μικρός...)

2. δυσκολευόμαστε εδώ....Κυρίως λόγω του 1.

3. τσεκ...

4. τσεκ. ακριβώς μέχρι τα 80ς 3-4 φορές την εβδομάδα. Σε σινεμά.... όχι φλιξ...Επειτα ....

5. τσεκ. όσο μας μένει....

6. τσεκ.... θυμάμαι πόσο χρόνο αφιέρωσα στα πρώτα βήματα με το daw να φτιάξω πράγματα, που μετά από κανα δυό χρόνια ανακάλυψα ότι γίνονταν με ένα κουμπί.... ;D

7. για μένα θα γίνει για την τεκμηρίωση του παρελθόντος που μας την έκανε χωρίς να καταλάβουμε πως. Ίσως στη διαδρομή αυτή βγεί κάτι για την επόμενη γενιά  (αν έρθει να κλέψει καμιά ματιά...)

υ.γ. από τη μέρα που ξεκίνησε το νήμα αυτό προσωπικά είμαι πολύ ευχαριστημένος για το μέχρι τώρα αποτέλεσμα. Χωρίς ίσως να το ξέρετε έχετε βοηθήσει πάρα πολύ... Και σας ευχαριστώ.

 

[sultan of string]

Μα αφού σε ενδιαφέρει τόσο πολύ είναι απλούστατο αυτό που πρέπει να κάνεις:

Στρώσου

Btw το Cubase που έχεις έχει τα δεκαπλάσια....  εργαλεία από αυτά που είχαν στον κολωφωνα της δόξας τους ο Bob και ο Bob

ναι....

αλλά σήμερα?

τι έχουν αυτοί ε?

ε?

;D

 

[Superfunk]

ναι....

αλλά σήμερα?

τι έχουν αυτοί ε?

ε?

;D

Ότι είχαν πάντα

Απλά σε hardware ενώ εσύ έχεις τα δεκαπλάσια σε software