Λοιπόν ξεκινάμε,
Τους Suicidal Angels δεν τους πρόλαβα και ούτε με πείραξε ιδιαίτερα αφού τους έχω ξαναδεί και δεν είναι τίποτα σπουδαίο (στα αυτιά μου πάντα)
Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν πρόλαβα όλο το set των BFMV και λέω ευτυχώς γιατί όσο άκουσα δεν μου έκανε καθόλου εντύπωση. Ήταν ολίγον τι ... φλώροι (εκτός αν είσαι 17χρονο κορίτσι)
Οι Stone Sour αν και είχαν επαγγελματική παρουσία και καλό ήχο, μου άφησαν αρνητικές εντυπώσεις με την απόλυτα τυποποιημένη αμερικανιά που πουλάνε (το barcode και ένα ράφι στο σούπερ μάρκετ τους λείπει)
Οι Anthrax ήταν κεφάτοι, γεμάτοι ζωντάνια και το set list τους ήταν ακριβώς αυτό που έπρεπε. Ήχος σχετικά καλός (εκτός της μπότας που μπούκωνε) και όλοι το διασκεδάσαμε.
Οι Slayer ήταν λίγο απογοήτευση, όσο βέβαια μπορεί να είναι μια από τις καλύτερες μπάντες στον κόσμο, για δύο λόγους. Πρώτον, η κιθάρα του Hanneman είχε σχεδόν την μισή ένταση από αυτήν του King και έτσι κάθε φορά που σόλαρε δεν ακουγόταν και κάθε φορά που σόλαρε ο έτερος δεν ακουγόταν η ρυθμική. Έτσι, δεδομένου του πόσο ωμός είναι ο ήχος των Slayer, το σύνολο έχανε πολύ σε όγκο. Το δεύτερο πρόβλημα, όχι δικό τους φταίξιμο, η ώρα. Slayer και ήλιος δεν πάνε μαζί πως να το κάνουμε. Βέβαια οι Slayer συνεχίζουν να είναι εγγύηση. Κάτι υποτιθέμενες σούπερ ακραίες μπάντες τις τρώνε για πρωινό. Και αυτός ο King, κάθε φορά που σόλαρε μάζευα το σαγόνι μου.
Οι Megadeth ξεκίνησαν λίγο μουδιασμένα με μέτριο ήχο ο οποίος έφτιαξε στην πορεία και μαζί ανέβηκαν και οι ίδιοι. Το set list άκρως επιτυχημένο και όλα τέλεια μέχρι που άρχισε το ψιλόβροχο. Κάπου λίγο πρίν το τέλος σταμάτησε.
Η αναμονή για τους Metallica ήταν λίγο μεγαλύτερη από την προγραμματιζόμενη. Τελείως ξαφνικά, Enrico Morricone. Και μετά.......
Έχω δεί τους Μetallica, μαζί με χθές, τρείς φορές. Τα τελευταία 15 χρόνια έχω δεί εκατοντάδες μπάντες και έχω βρεθεί σε δεκάδες φεστιβάλ. Το χθεσινό όμως ήταν τάξεις μεγέθους ανώτερο από οτιδήποτε άλλο έχω ποτέ βιώσει. Η έκφραση "ξεπέρασαν τον εαυτό τους" απόλυτα ορθή. Βρίσκω πολύ δύσκολο να περιγράψω αυτό που έγινε. Show, set list, σκηνική παρουσία (ο Hetfield είναι χαλαρά ο καλύτερος frontman στο metal). Μόνο μελανό σημείο ο ψηλοάμπαλος Ulrich που σε τρείς-τέσσερεις φάσεις έπαιζε λίγο γρηγορότερα από τους υπόλοιπους. Ακόμα και όταν άρχισε να βρέχει ήταν λες και έπρεπε να γίνει έτσι ίσα ίσα για να κάνει την εμπειρία πιο έντονη. Ακόμα και η βροχή δεν δυνάμωσε αρκετά (παρόλο που στο κέντρο της Αθήνας γινόταν χαμός) και σταμάτησε σχετικά σύντομα. Για όσους έχασαν λοιπόν αυτήν την εμπειρία, γιατί ο απλός χαρακτηρισμός συναυλία θα ήταν άπειρα άδικος, δυστυχώς δεν έχω να πω κάτι για να σας κάνω να νιώσετε κάπως καλύτερα. Απλά χάσατε ίσως την καλύτερη metal εμπειρία στην ιστορία της χώρας. Μου είναι αδύνατον να φανταστώ πως μπορεί να γίνει καλύτερη.
? 12 ώρες θα είμαστε όρθιοι μέσα στον καύσωνα ??? μπορομε να παμε μετα την εμφάνισή των πρώτων συγκροτημάτων ?
