Σύνθεση ήχου για κιθαρίστες

[manosx]

This thread is for the general discussion of the Άρθρο Σύνθεση ήχου για κιθαρίστες. Please add to the discussion here.

 

[manosx]

παρτ του  ;D

Πάρτε το φίλτρο για παράδειγμα. Είδαμε το πως το διαμορφώνουμε δυναμικά. Πράγματι αυτό είναι το ζουμί: Ποια διαφορά έχει ας πούμε ένας synth string ήχος από έναν brass; Στην ουσία τη μεγάλη διαφορά την κάνει η σχέση του amplifier attack με το filter attack, το πως δηλαδή αλλληλοεπιρεάζπνται οι διαμορφώσεις. Αν βγάλουμε από την εξίσωση τη δυναμική διαμόρφωση του φίλτρου, τι μας μένει; Μας μένει ένα tone control κιθάρας που παίζουμε με τους πυκνωτές. ;D ;D ;D Στην ουσία δυο είναι η κύριες παράμετροι στο φίλτρο, το cut off το πόσο κλειστό είναι το κουμπί του φίλτρου δηλαδή, και το resonance (Q) που είναι το πόσο ενισχύουμε τη συχνότητα αποκοπής, τη συχνότητα δηλαδή στην οποία αντιστοιχεί η θέση του cutoff. Με χροιές παίζουμε δηλαδή, με πυκνωτάκια, αν και κάποια πυκνωτάκια είναι πυρηνικά, ;D ;D ;D αν βάλουμε ας πούμε το resonance πολύ ψηλά κινδυνεύουμε να σκάσουμε τα ηχεία και τα αυτιά μας.  Από εκεί και πέρα, αν δούμε στο charlatan μπορούμε να επιλέξουμε το είδος του φίλτρου, το αν θα είναι low pass ή band pass ενώ και το high pass είναι συνηθισμένο. Low pass είναι το κλασσικό tone της κιθάρας, όπου όσο κλείνουμε το knob αφαιρούμε τις ψηλές συχνότητες μουνταίνουμε δηλαδή τον ήχο, είναι το πιο συνηθισμένο φίλτρο καθώς έχει πολλές εφαρμογές. Αν ας πούμε φτιάχναμε μια εξομοίωση κιθάρας (θεός φυλάξει ), θα ρυθμίζαμε την περιβάλλουσα του low pass φίλτρου έτσι ώστε ο ήχος να μουνταίνει σταδιακά μετά την αρχική ατάκα της νότας, αφού αυτό συμβαίνει και στην κιθάρα, αν φυσικά δεν έχουμε τέρμα τον ενισχυτή ώστε να μικροφωνίζει. Στην περίπτωση όμως αυτή αν θέλαμε ο μικροφωνισμός να συμβαίνει και στο synth θα επιλέγαμε μάλλον ένα high pass φίλτρο για να περνάνε μόνο τα σφυρίγματα των υψηλών συχνοτήτων, το οποίο θα ανοίγει μέσω (τι άλλο) του envelope μετά το αρχικό σώμα της νότας, και βέβαια θα συνοδεύαμε το πιάτο μας με μπόλικο resonance για να τα τονίσουμε και να ξεκουφάνουμε τους κιθαρίστες μου μας έχουν ζαλίσει με τα marshall. Θέμα διαμόρφωσης και επιλογής χροιάς δηλαδή, όπως επιλογή χροιάς έχουμε με τις και το 2 pole/ 4 pole επιλογές που είναι στην ουσία το slope του φίλτρου. Δοκιμάζοντας και βλέποντας. Και βέβαια όπως και με τα envelopes και τα LFOs, σε αντίθεση με το charlatan τα καλά και πληρωτικά vsti έχουν πολλές περισσότερες δυνατότητες, όπως διπλά φίλτρα που μπορούν να λειτουργούν σε σειρά ή παράλληλα, με επιλογή υπεροδήγησης για μούρλια overdrive και βαβούρα, με παράξενες χροιές και slopes όπως phaser filters, vocal filters κλπ κλπ, αλλά η λογική είναι η ίδια: Παίρνουμε τον ήχο από τα oscillators (χορδές) και του βγάζουμε τα μάτια.

Και φτάνουμε στην αρχή, γιατί τα έχουμε πάρει λίγο ανάποδα, αλλά για κιθαρίστες και σύνθεση ήχου μιλάμε, περιμένατε να είναι σωστά; ;D ;D ;D Λοιπόν, όπως είπαμε το 90% των αναγκών συνήθως καλύπτεται από την αφαιρετική σύνθεση και τη sample and synthesis. Το καλό όμως είναι πως ότι είπαμε μέχρι εδώ ισχύει και για τις δύο. Η διαφορά τους είναι στην ουσία στο τι είδους γεννήτριες χρησιμοποιούν: Η μεν αφαιρετική έχει ηλεκτρονικές γεννήτριες ήχου, κατάλληλες για καθαρόαιμους synthesizer ήχους στο στυλ των παλαιότερων και κλασικότερων minimoog, jupiter κλπ. Η δε sample and synthesis έχει δείγματα από ηχογραφημένα όργανα, π.χ. πιάνα, κιθάρες, minimoog, jupiter ;D εδώ κολλάει το meme με το pimp my ride, i heard you like synths so i put a synth in your synth  ;D ;D ;D

Παρόλα αυτά το βασικό είναι πάλι η διαμόρφωση, διότι αν ας πούμε στα δείγματα πιάνου βάλω μεγάλο attack στο amplifier, τότε πάει το πιάνο έγινε synth pad, ;D για να μη μιλήσουμε για το φίλτρο που θα το κάνει sub bass.

Όπως και να έχει, σημασία έχει πως η γεννήτρια δεν είναι τίποτα άλλο από τις χορδές της κιθάρας. Τίποτα άλλο. Ας πάμε στο παράδειγμα του charlatan. Οι δυο αριστερές στήλες αφορούν την γεννήτρια ήχου. Πρώτη επιλογή η κυματομορφή. Αν είχαμε ένα sample and synthesis synthesizer θα επιλέγαμε από τα δείγματά του, πιάνο κιθάρα κλπ. Εδώ έχουμε ένα subtractive, οπότε επιλέγουμε κυματομορφή. Η κάθε κυματομορφή περιλαμβάνει διαφορετικές αρμονικές, η saw (το πριονάκι  ;D) είναι η πιο πλούσια σε αρμονικές και η sine (τα βυζάκια  ;D ;D ;D ) είναι η πιο φτωχή, έχει δηλαδή μόνο τη θεμέλιο. Στην ουσία δηλαδή είναι σα να επιλέγουμε τι χορδές θα βάλουμε, flat ή roundwound, ή αν θέλετε το πόσο ψόφιες θα είναι οι χορδές. Αν επιλέξουμε saw ας πούμε θα έχουμε έναν πιο σκληρό- γκαζάτο ήχο, που ίσως χρειαστεί να φιλτράρουμε πιο έντονα, ή που θα μας χρειαστεί αν θέλουμε πιο πλούσιο αρμονικά ήχο όπως π.χ. synth brass, jump, van halen, david lee roth να καταβρέχει με ουίσκι το κοινό, γιάλα με m&m χωρίς ούτε ένα καφέ m&m κλπ ;D ;D ;D Αν πάλι θέλουμε ένα smooth ήχο επιλέγουμε sine, ότι πρέπει για electric pianos ας πούμε, ησυχία, jazz στο πικαπ, γκόμενα στη φλοκάτη, τζάκι, κονιάκ του 1753 κλπ. ;D Αν θέλουμε να κοροϊδέψουμε κάποιον που παίζει κλαρινέτο θα επιλέξουμε square κυματομορφή, διότι αυτή περιλαμβάνει τους μονούς αρμονικούς των οποίων το φάσμα ταυτίζεται με το φάσμα του κλαρινέτου, οπότε θα φτιάξουμε ένα ωραίο synth κλαρινέτο και θα πούμε "να ρε μεγάλε ωραίο synth κλαρινέτο, πιάσε και συ ένα synth να παίζεις που τριγυρνάς με αυτό το ματζαφλάρι ολόκληρος άντρας και γίνεσαι ρεζίλι." ;D ;D ;D

Ας επιστρέψουμε στο charlatan. Όπως μπορούμε να δούμε διαθέτει δυο oscillators. Η αντιστοιχία είναι η δωδεκάχορδη κιθάρα. Η δωδεκάχορδη κιθάρα έχει ωραίο και πλούσιο ήχο, διότι κάθε νότα ακούγεται από δυο διαφορετικές χορδές, έτσι και εδώ μπορούμε να έχουμε δυο γεννήτριες για κάθε νότα, με διαφορετικη μάλιστα κυματομορφή για την κάθε μια. Εκτός αυτού οι χορδές δεν είναι εντελώς κουρδισμένες μεταξύ τους, και αυτό δίνει και το chorus αίσθημα- το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και στο synth με την παράμετρο detune. Επίσης οι διπλές μπάσες χορδές της 12χορδης απέχουν μεταξύ τους μια οκτάβα, το ίδιο μπορούμε να κάνουμε με τα 2 oscillators, ή μπορούμε να το κάνουμε διάστημα 5ης, για σίγουρο μέταλ. Μπορούμε να προσθέσουμε και θόρυβο, γιατί όχι άλλωστε, μόνο οι μονοπήνιοι θα κάνουν ζζζζζ, άσε που φτιάχνεις και εκπληκτικά synth κρουστά με βάση το noise. Και τέλος ο συνδυασμός των δυο oscillators μεταξύ τους,  μας δίνει είτε ένα ακόμα πιο πλούσιο συχνοτικό περιεχόμενο μέσω του hard sync, είτε πρωτογενές υλικό για out of this world εφέ με το ring modulation. Και βέβαια περιττό να πούμε για τα καλά και πληρωτικά synth, με τις πολλαπλάσιες γεννήτριες (64χορδη κανείς,  ;D τις FM δυνατότητες, το wavemorphing κλπ

Οπότε συνοψίζοντας, τι είναι η σύνθεση ήχου; Διαλέγουμε τι χορδές να βάλουμε (κυματομορφή), αν θα έχουμε δωδεκάχορδη (2 οscillators/ detune/octave ), τι πυκνωτάκια θα βάλουμε στο tone control (filter type low/ high pass, polarity), ανοίγουμε το volume και βαράμε. Αν έχουμε ρυθμίσει καλά τα δεκάδες χέρια που παίζουν, διότι άλλα χέρια πειράζουν το tone, άλλα το volume, άλλα το pitch και φυσικά αυτό συμβαίνει για κάθε νότα που παίζουμε ξεχωριστά, τότε όλα θα πάνε καλά. Αν όχι, θα βγούν εξωγήινοι ήχοι και απόκοσμοι θόρυβοι από τα ηχεία, οπότε όλα θα πάνε ακόμη καλύτερα.  ;D ;D ;D 

 

[cigaret13]

Ευχαριστώ! Κατατοπιστικότατο ....

 

[sultan of string]

δηλώνω προκαταβολικά ότι δεν το είχα δει όταν ξεκίνησα με το zebra2 αλλά μάλλον είναι σύμπτωση.