Συνέντευξη του Brian May στο Jonesy's Jukebox. Keep reading.

[Haris]

Μια ακόμα συνέντευξη του May, θα πείτε. Γενικά, ναι. Αλλά ο συνεντευξιάζων ήταν (για μένα) έκπληξη.

Ο κυριούλης λοιπόν, είναι ο Steve Jones. Ναι, ο 'Never-Mind-The-Bollocks' Steve Jones.

To '77 έτρωγαν τα μουστάκια τους* - δεινόσαυροι vs. κόψτε τις παπαριές και παίξτε 3 γαμωακόρντα να τελειώνουμε - και στα 60-70φεύγα τους συζητάνε σαν άνθρωποι.

*Αν και ο Taylor είχε πιάσει το vibe γράφοντας το Sheer Heart Attack, εμπνευσμένος απ'τους Pistols που ηχογραφούσαν τότε στο ίδιο στούντιο.

Σχόλιο κάτω απ' το βίντεο: anarchy and monarchy.

 

[Spyros Delta]

ΟΚ ο May ειναι θεος, αλλα δεν ξερω γιατι, τρεφω μεγαλυτερο σεβασμο για τον Steve Jones.

ΟΚ βρηκα το "σηριαλ" που θα βλεπω οταν θελω να χαλαρωσω. Ο Jonesy στο ραδιοφωνο με ολα τα "τερατα" της μουσικης.

https://www.youtube.com/user/KLOSwebmaster/playlists

 

[sultan of string]

+1 για το σήριαλ...

 

[pipityri]

Παρακολουθώ τον Jonesy εδώ και κάμποσο καιρό-από τότε που διάβασα την αυτοβιογραφία του. Πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα, όπως και του Rotten. Μεταξύ τους διαφωνούν σε πολλά, αλλά σίγουρα συμφωνούν στο ότι οι Pistols γι΄αυτούς ήταν η μόνη εναλλακτική απέναντι σε μια ζωή μέσα σε απόλυτη αθλιότητα.

 Όπως  ο Δέλτα, έχω μόνο respect για τον Jonesy. Είναι ένας επιζήσαντας, πρώην εξαρτημένος που δεν διστάζει να ξεγυμνωθεί δημόσια και να ζητήσει συγνώμη για τις μαλακίες που έκανε-και να μιλήσει για μερικές πολύ δύσκολες πτυχές της ζωής του.  Το Bollocks  ήταν η πρώτη κασέτα που αγόρασα( είναι ίσως ειρωνικό πως η δεύτερη ήταν το Wall...) και οι Pistols ήταν η πρώτη αφίσα που μπήκε στο εφηβικό μου δωμάτιο. Ακόμα και σήμερα όποτε ακούω την αρχή του Holidays In The Sun κάπως μου΄ρχεται...

Την προηγούμενη βδομάδα είχε καλεσμένο τον Vai. Στο τέλος τζαμάρανε..?

 

[Haris]

"Παρακολουθώ τον Jonesy εδώ και κάμποσο καιρό..."

Και δε μιλάς; Όλα μόνος μου θα τα βρίσκω; Φίλος σου λέει μετά...

Επίσης, εγώ είχα 3-4 αφίσες των Queen και θεωρούσα τους Pistols κάφρους . Και μετά μεγάλωσα - έγινα 18 λέμε! - και κατάλαβα.

Εγώ ήμουν ο κάφρος. Και ντιπ ινσάιντ, παραμένω. Και το χαίρομαι.