Συναισθήματα από live και μουσική εν γένει - μπορούν να είναι "κάλπικα"?

[bloody_sunday]

Η Αμερικάνικη σχολή του if it feels right it must be good μου είναι ιδιαίτερα απεχθής όπως και πολλά άλλα πράγματα εξάλλου  

Εφόσον νοιώθεις την ανάγκη οτι υφίσταται χρεία σύγκρισης κάλπικων/ψεύτικων με αυθεντικών/αληθινών συναισθημάτων που προκύπτουν από την μουσική be my guest αλλά άσε με απόξω.

Aυτό ακριβώς συζητάμε, κι αν θες να μείνεις απ'όξω ας μην συμμετάσχεις στην συζήτηση. Απλό δεν είναι; 

Ολα παίζουν. Ολα καλά. Πρέπει να τα μετρήσουμε;

Συναισθήματα είναι όλα

Mα αυτό συμφωνεί με εκείνο που έγραψες ότι αντιπαθείς ("if it feels right, it must be good")... τώρα όσον αφορά στο αν πρέπει να τα μετρήσουμε, δεν νομίζω ότι υπάρχει ανάγκη αλλά τουλάχιστον ότι πρέπει να ξέρουμε πού βαδίζουμε μουσικά και το τι είναι αξιόλογο και τι όχι.

Πχ. τίποτα δεν με εμποδίζει προσωπικά να περιφρονήσω μια συναυλία πχ. των Nickelback ή Τokyo Hotel (νιώθω αναγούλα και μόνο που πληκτρολογώ τα ονόματα) αλλά θα προσπαθήσω (οκ, θα βάλω τα ΔΥΝΑΤΑ μου ;D) να τους αναγνωρίσω την γνησιότητα του συναισθήματος. Τουλάχιστον όμως, προσωπικά θα γνωρίζω ότι πολλοί από τους συναυλιαζόμενους θα είναι πρόβατα που τα τραβάνε από τα αυτιά με μουσική σε στυλ και κόνσεπτ φαστφουντάδικου, ενώ εκείνοι όχι.

Εντάξει, πχ. κι εγώ έχω πάει σε Τσαλίκη και Χρύσπα  ;D ;D ;D αλλά ήμουν με τρομερή παρέα και σχεδόν τύφλα (ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ όρος για να βγω μαζί τους σε τέτοια μέρη είναι να ΜΗΝ οδηγώ!!) Και Κοκκίνου, και άλλες λοιπές αοιδούς θέλω να δω, όμως δεν θα έχω την εντύπωση οτι είδα πχ. τον... John Scofield (κάθε φορά που θυμάμαι το λάιβ του ανατριχιάζω). Τα συναισθήματα πάντως θα είναι το ίδιο γνήσια, απλά προτιμητέο είναι να ξέρουμε πού βαδίζουμε και τι ακούμε (και πότε, και με ποια αφορμή).

 

[bouzoukleri]

Δεν ξέρω αν κατάλαβα καλά το θέμα. Μεταξύ Μάλαμα και οργασμού χάθηκα.

Η αξία συναισθήματος είναι όντως μεταδιδόμενη; και ποιος τη μεταδίδει, ο καλλιτέχνης ; ο ακροατής-θεατής ; o φωτιστής-εφφεδομάστορης;

Αν είναι μεταδιδόμενη, μου φαίνεται λογικό, προέρχεται από όλους του περιβαλλοντικούς παράγοντες τη δεδομένη στιγμή.

Αν δεν είναι μεταδιδόμενη, πιθανόν, το έσω μας, περιμένει να εξωτερικεύσει προς εμάς διαθέσεις που θέλουν συγκεκριμένες συνθήκες για να αναδυθούν στη επιφάνεια.

Οπότε οι παράγοντες περιβάλλοντος ΟΛΟΙ κάνουν τη δουλίτσα τους. Το φεγγάρι, οι καλοπαιγμένες αρμονικές , το λαμπυρίζον τάστο, η βραχνάδα από τα γκουλουάζ, το στητό σφιχτό δέρμα, η ποιότητα στα αναπαραγωγικά μέσα. Αν αυτός ο συνδυασμός δουλέψει σωστά δεν θα γυρίσεις σπίτι να ακούσεις ή να δεις τέχνη. Μάλλον με το σφιχτό δέρμα θα επιδωθείς σε τέχνη.

Ολα αυτά από τη μεριά μας κάτω απ'τό σανίδι.

Στη μεριά μας πάνω στο σανίδι.

Η αξία συναισθήματος είναι όντως μεταδιδόμενη; και ποιος τη μεταδίδει, ο συνπαίκτης ; ο ακροατής-θεατής ; o φωτιστής-εφφεδομάστορης;

Αν είναι μεταδιδόμενη, μου φαίνεται λογικό, προέρχεται από όλους του περιβαλλοντικούς παράγοντες τη δεδομένη στιγμή, επίσης.

Αν δεν είναι μεταδιδόμενη, πιθανόν, το έσω μας, περιμένει να εξωτερικεύσει προς εμάς διαθέσεις που θέλουν συγκεκριμένες συνθήκες για να αναδυθούν στη επιφάνεια και βάσει εμπειρίας αν έχουμε ξαναζήσει ανάλογα μπορούμε να το αναπαράγουμε .

Οπότε πάλι, οι παράγοντες περιβάλλοντος κάνουν τη δουλίτσα τους. Το γεμάτο θέατρο, οι καλοπαιγμένες αρμονικές από εμάς , τα καλόβαμένα μάτια τους, η βραχνάδα από τα στριφτά, το ηλιοκαμένο δέρμα, η ποιότητα στα μουσικά και ηλεκτρονικά όργανα. Αν αυτός ο συνδυασμός δουλέψει σωστά δεν θα γυρίσεις σπίτι αδιάφορος. Μάλλον με κάποιο σφιχτό δέρμα θα επιδωθείς σε τέχνη, υποθέτω πάλι .

 

[audiokostas]

Aυτό ακριβώς συζητάμε, κι αν θες να μείνεις απ'όξω ας μην συμμετάσχεις στην συζήτηση. Απλό δεν είναι; 

Απλή δεν είναι η κουβέντα και η οριοθέτησή της είναι ένα ζήτημα.

Να διευκρινίσω μόνο ότι είναι (κατ εμέ πάντα) άλλο πράγμα η αξιολόγηση των συναισθημάτων και άλλο η αξιολόγηση βάσει συναισθημάτων. Είχα την εντύπωση ότι ήταν κοινώς αποδεκτό.

Το να κρίνω, βάσει των προσωπικών κριτηρίων μου, οιαδήποτε καλλιτεχνική δραστηριότητα και μέσα σε πλαίσια που δεν προσβάλλουν, είναι αναφαίρετο δικαίωμά μου. Και δεν χρειάζεται να είμαι κάποιος (από αυτό απορρέει η εγκυρότητα και όχι το δικαίωμα της κριτικής μου) όπως έχει ειπωθεί για να το κάνω. Να κρίνω όμως την αυθεντικότητα/ποιότητα/ποσότητα/εγκυρότητα των συναισθημάτων του συνανθρώπου μου είναι μάλλον ...... κάπως.

Τώρα εφόσον το συναίσθημα χρησιμοποιείται ως δικαιολογία / εφαλτήριο για πράξεις ειδεχθείς, κρίνω το αποτέλεσμα και όχι την αυθεντικότητα του συναισθήματος που τη δημιούργησε.

Να ερμηνεύσω την τρόπο / λόγο που απορρέει το συναίσθημα, πάλι ΟΚ, ειδικά αν είμαι ψυχολόγος, κοινωνιολόγος.

Να το εγκυροποιήσω όμως, γιατί;

Συγγνώμη που δεν έκανα πιο σαφή την άποψή εξ' αρχής.

Απάντησα συναισθηματικά. Ισως φταίει που είμαι συναισθηματικός® τύπος.  ;D

 

[vs]

ο καλλιτεχνης (ειτε επειδη το αισθανεται, ειτε γιατι ετσι λεει η χορογραφια του) μπορει (χωρις απαραιτητα να τα καταφερει) να ξεσηκωσει τον κοσμο...

το αν θα ξεσηκωθει ο κοσμος εξαρταται απο πολλα πραγματα. το αν ξεσηκωθεις εσυ εξαρταται απο αλλα τοσα....

αυτα που παιζουν σημαντικο ρολο ειναι η προδιαθεση του κοσμου και η δικη σου βεβαιως....

αν ο κοσμος ειναι κρυος-ασχετος ή οτιδηποτε ,δυσκολα θα ξεσηκωθει....

αν εσυ εισαι στην συναυλια και κοιτας το ρολοι τι ωρα θα φυγεις - ο,τι και να γινεται διπλα σου θα σε αφηνει παγερα αδιαφορο...

να αναφερω παραδειγματα?! ας πω μερικα....

Depech Mode: οι τυποι δεν κανουν τιποτα παραπανω απο αυτο που λεει η χορογραφια...ακομα και τα αστεια τους προσχεδιασμενα ειναι...απο κατω ομως? κολαση!!! κατα γενικη ομολογια κανουν καλα live...

Madonna: τρελο σοου...χαμος..χτυπιεται και κανει τα παντα...απο κατω χαμος...εσυ?! εξαρταται απο τη φαση σου...

Kaiser Chiefs: ΧΑΜΟΣ...τα δινουν ολα οι τυποι...εγω ξεσαλωσα...αυτο που εδιναν εγω το πηρα...και περασα σουπερ...θα ξαναπηγαινα σε συναυλια τους...σπιτι μαλλον δυσκολα θα ακουγα το δισκο τους...

TRAVIS. για πολλους η πιο βαρετη μπαντα...για μενα απο τα πιο συναισθηματικα live που εχω παει ποτε...αλλα για τους δικους μου λογους...

SEX PISTOLS: εμενα μου φανηκαν λιγοι...αλλοι γουσταραν τρελλα! απλα περιμενα κατι περισσοτερο και απογοητευηκα λιγο...

GOGOL BORDELLO. ουτε που τους ηξερα...ο κοσμος απο κατω ΧΑΜΟΣ...ε με παρεσειραν και εριξα τρελλο χορο...

ΜΟΥΖΟΥΚΙΑ: εκει κι αν γινεται της κολλασεως...περνας καλα?! εξαρταται απο την καταναλωση του αλκοολ.... ;D

δεν ξερω πως αισθανονταν ο καλλιτεχνης...αλλα αυτο που καταλαβαινω ειναι οτι αν ο καλλιτεχνης βαριεται εσυ το βλεπεις και ξενερωνεις...εκτος και αν γουσταρεις τρελλα οποτε για την παρτη σου και μονο περνας σουπερ.

αν ο καλλιτεχνης γουσταρει, παλι το βλεπεις και μπορει να σε παρασυρει...εκτος και αν δεν αγγιζει καθολου...

 

[Superfunk]

SEX PISTOLS: εμενα μου φανηκαν λιγοι...αλλοι γουσταραν τρελλα! απλα περιμενα κατι περισσοτερο και απογοητευηκα λιγο...

ποτε παιδι μου προλαβες και ειδες τους S.P?Εσυ δεν ειχες καν γεννηθει οταν βγηκαν!

 

[spiretos]

ποτε παιδι μου προλαβες και ειδες τους S.P?Εσυ δεν ειχες καν γεννηθει οταν βγηκαν!

Είχαν έρθει πριν μερικά χρόνια, αν δεν κάνω λάθος. Τώρα ποια από τα ορίτζιναλ μέλη ήταν ιδέα δεν έχω....

 

[zestair]

Σε κάποια φάση μου

Οπότε οι παράγοντες περιβάλλοντος ΟΛΟΙ κάνουν τη δουλίτσα τους

Σε κάποια φάση, παίζοντας το ίδιο playlist, με το ίδιο σχήμα, στο ίδιο μέρος και περίπου στον ίδιο κόσμο για πολύ καιρό είχα την ευκαιρία να παρατηρήσω κάποια φαινόμενα.

Πχ. Μπορεί μια βραδιά να βαριόμουν κ να έπαιζα άψυχα και στεγνά αλλά κάποιος στο τέλος να ερχόταν και να μου έλεγε "τι έπαιξες σήμερα", "τα άντερα σου έπαιξες", "έβαλες την τελεία στο σύμπαν" κ άλλα τέτοια

ενώ άλλες βραδιάς να ανέβαινα να παίξω ζεστός, έτοιμος, ψημένος κ παθιασμένος, να ζούσα στιγμές δόξας κ μεγαλείου με το όργανο μου, αλλά μόλις άνοιγα τα μάτια μου συνειδητοποιούσα πως απλά κανείς δεν κατάλαβε τίποτα και οι συμπαίκτες μου είναι στην φάση "κόψε λίγα πρίμα" ή "τί ώρα είναι".

Οπότε κατάλαβα πως τα "συναισθήματα" δεν είναι κάτι τόσο άμεσο όσο θα θέλαμε να νομίζουμε, αλλά παίζει καταλυτικό ρόλο ο τρόπος που τα τονίζουμε, η σκηνοθεσία δηλαδή του πράγματος, είτε δουλεμένη είτε αυθόρμητη. Και αυτή περιλαμβάνει τον χώρο, το EQ, το ποτό την ποιότητα των ακροατών..

Τώρα περί Μάλαμα, Ιωαννίδη κ Stockhausen.... Η σύγκριση καλλιτεχνών είναι σαν την σύγκριση μπαμπάδων από παιδιά του δημοτικού... (ο μπαμπάς μου είναι αστροναύτης, ο δικός μου μου πήρε gibson, του αλλουνού ξέρει καράτε) δεν μπορεί να κρίνει κάποιος έναν καλλιτέχνη συνολικά χωρίς να τον ακούσει στο σύνολικό έργο που έχει αφήσει. (Μπορεί βέβαια να κρίνει την μία συναυλία του ή το ένα τραγούδι) οπότε κάντε την δουλειά σας κ αφήστε τις κριτικές προς τους συναδέλφους για τις πιο νηφάλιες στιγμές σας - για να μην είναι.. κάλπικες..  

 

[Superfunk]

α,ειπα και εγω νομιζα οτι ειχε δει τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ Sex Pistols.....

Τώρα περί Μάλαμα, Ιωαννίδη κ Stockhausen.... Η σύγκριση καλλιτεχνών είναι σαν την σύγκριση μπαμπάδων από παιδιά του δημοτικού... (ο μπαμπάς μου είναι αστροναύτης, ο δικός μου μου πήρε gibson, του αλλουνού ξέρει καράτε) δεν μπορεί να κρίνει κάποιος έναν καλλιτέχνη συνολικά χωρίς να τον ακούσει στο σύνολικό έργο που έχει αφήσει. (Μπορεί βέβαια να κρίνει την μία συναυλία του ή το ένα τραγούδι) οπότε κάντε την δουλειά σας κ αφήστε τις κριτικές προς τους συναδέλφους για τις πιο νηφάλιες στιγμές σας - για να μην είναι.. κάλπικες..

σε αυτο κανεις λαθος κανεις δεν ειναι υπερανω κριτικης & φυσικα και αν δεν σου αρεσει ενας καλλιτεχνης live οπου παιζει το συνολο της δουλειας του συνηθως αποκλειεται να σου αρεσει και δισκογραφικα.....  αν και δεν εκανε βεβαια κανεις κριτικη,περιγραφη μιας καταστασης που ενοιωσε εκανε...(οχι συμφωνα με την καλλιτεχνικη...αξια του...καλλιτεχνη αλλα συμφωνα με το ποσο  γουσταρε η δεν γουσταρε αυτα που ακουγε αλλα και την ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ μεσα στην οποια τα ακουγε...)

 

[spiretos]

Καλο!

 

[vs]

α,ειπα και εγω νομιζα οτι ειχε δει τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ Sex Pistols.....

by the way ηταν οι πραγματικοι Sex Pistols....

...αλλα οχι οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ Sex Pistols...   

 

[frunobulax]

α,ειπα και εγω νομιζα οτι ειχε δει τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ Sex Pistols.....

καλά, μπορεί να είδε και του κανονικούς μιας και είναι τώρα μερικά χρόνια στην γύρα η ορίτζιναλ μπάντα (με τον μάτλοκ), στην αρχικη δηλαδή σύνθεση, αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσο η ορίτζιναλ μπάντα παίζει (και έχει νόημα) όπως έπαιζε η ίδια ακριβώς πριν 20 (+) χρόνια στα κλαμπ του λονδίνου....

Όσο για κάλπικα (ή ψεύτικα, ή....) συναισθήματα, έχω βιώσει τέτοια (και το ήξερα) πάρα πολλές φορές...! μπορεί να παίζεις χαλια, με κάποιο χάλια σχήμα, μπορεί να υπάρχει σαπίλα ( ;D) που ο αποκάτω δεν την ξέρει, ΟΜΩΣ το live (και ιδιαίτερα το εμπορικά επιτυχημένο) είναι μεγάλη παραμύθα....... τι κι αν ξέρεις πως είναι όλο "στημένο", όταν πάει καλά σε παραμυθιάζει...... και εγώ τουλάχιστον, ας ήξερα πως είναι "κάλπικο" το συναίσθημα, κάποιες στιγμές το άφηνα να κάνει την δουλειά του (έστω και λίγο) γιατί το παραμύθι χρειάζεται παντού.

 

[Jasemeister]

με τον μάτλοκ

έλα ρε συ, δεν το περίμενα ότι θα ήταν και ο μάτλοκ

καμμένο χιούμορ απογεύματος Παρασκευής

 

[vs]

αυτος ειναι μουφα....ο οριτζιναλ φορουσε ΜΟΝΟ γκρι σακακι....

(τελικα δεν ειμαι και τοσο μικρος)  ;D

 

[frunobulax]

αν είχαν αυτόν τον Μάτλοκ, μπορεί να είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον...  ;D ;D

ή ακόμα και τον Μαγκάϊβερ!!!  ;D ;D ;D

...όμως έχουν αυτόν http://www.glenmatlock.com/

που το πρώτο λινκ στο site του λέει i was a teenage sexpistol.

Kάτι σαν "κάποτε ήμουν κάποιος, πριν με απολύσουν" 

 

[Jasemeister]

αυτος ειναι μουφα....ο οριτζιναλ φορουσε ΜΟΝΟ γκρι σακακι....

(τελικα δεν ειμαι και τοσο μικρος)  ;D

Κάτσε να σε φτιάξω τότε:

 

[vs]

Κάτσε να σε φτιάξω τότε:

αυτα ειναι....

πες μου οτι θυμασαι και τη σκηνη που ανοιγει την ντουλαπα και αναρωτιεται τι να βαλει και εχει μεσα μονο γκρι κοστουμια!!!!! ΘΕΟΣ!!! 

 

[playloud]

Και βέβαια έφταιγε ο κορίτσαρος + άλλα 500 άτομα που ήταν εκεί. Αυτό λέω. (όχι ότι δεν κατάλαβα τον υπαινιγμό ότι "ήσουν με το λάθος κορίτσαρο")...

Σιγά μη και ΔΕΝ σου είχε συμβεί... σα να σε βλέπω από μία γωνιά...

Θέλεις να συναντηθούμε να ακούσουμε Στοκχάουζεν μαζί; Θα έρθει και ο playloud.

Δεν πειραζει να φερω μαζι και τα ακουστικα μου με το mp3 player ε?

Στα ουισκια και τα υπολοιπα παντως μαζι σας θα ειμαι, απλα θα κουναμε διαφορετικα τα κεφαλια μας ;D

 

[menelaos]

Πρώτα απ'όλα θέλω να πω ότι αν υπήρχε 1 στις 100 να πάω να δω Tokyo Hotel, δε θα υπήρχε ούτε 1 στο 1,000,000 να πάω Nickelback  ;D ;D ;D

Γενικώς γνώμη μου είναι πως τα πάντα είναι χρήσιμα. Το να βγεις και να διασκεδάσεις κάνοντας χαζομάρες είναι καλό, το να μιλήσεις για φιλοσοφία είναι καλό, το να βγεις να πεις τα νέα σου είναι καλό, το να χαζέψεις eurovision είναι καλό, το να συγκινηθείς ακούγοντας μουσική είναι καλό κλπ. Κατανοώ ότι ορισμένες φορές θέλεις σχεδόν να κλάψεις από συγκίνηση και άλλες απλώς αισθάνεσαι όμορφα, αλλά θεωρώ ότι περισσότερο έχει να κάνει με συνδυασμό παραγόντων. Η μουσική, οι μουσικοί, τα συναισθήματά σου, η παρέα σου κλπ.

Θα πω κάτι που ακούγεται εντελώς εφηβικό, αλλά αν ακούσεις ένα πανέμορφο τραγούδι κάτω από την πανσέληνο και δίπλα σου έχεις μια γριά που τις αμολάει, η όλη κατάσταση έχει πάει περίπατο. Δεν προσλαμβάνουμε άμεσα τα ερεθίσματά μας από την πηγή, μεσολαβεί το μέσο διάδοσης, το οποίο κάνει τα δικά του κόλπα.

 

[LPF~freQ]

Τι το τόσο σάπιο έχουν οι Nickelback;;;; ...και τους κράζετε όλοι;;;

Δεν είμαι fan απλά ρωτάω...

 

[Jasemeister]

Έχουν αθηναϊκές πινακίδες...