Shredding guitar specs - απορίες

[ikon]

Θα ήθελα να σε ρωτήσω το εξής.

- Τι εννοείς "shreding"

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σρεντάρεις, και διαφορετικές τεχνικές.

Πχ, αλλιώς ήταν το σρέντιν στα 90s αλλιώς είναι τώρα

Όμως επειδή τα πάντα τυποποιούνται, θα δεις διαφορετικές σχολές shreding με διαφορετικές τεχνικές, να χρησιμοποιούν διαφορετικά όργανα.

Δεν μπορώ προσωπικά να καταλάβω το scale length (γιατί δηλαδή 25.5?) και τα jumbo τάστα (σε γλιστρήματα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη αντίσταση στο δάχτυλο που εφάπτεται με την ταστιέρα και κάνει το γλίστρημα).

Αλλά εγώ έτσι έμαθα.

Πιο εύκολα θα παίξω ένα γρήγορο single note run σε medium τάστα και μικρότερο scale length.

Από την άλλη, συνήθως οι shreders παίζουν με αρκετή παραμόρφωση και αυτό πρέπει να το λάβεις πολύ σοβαρά υπόψιν σου.

Γιατί εκεί ακούγονται τα πάντα (από το να αφήσεις μια χορδή, μέχρι και να ανασάνεις πάνω της).

Που σημαίνει ότι πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το E to e σε τι απόσταση θα είναι.

Πολύ μικρή ίσως έχεις πρόβλημα να ακουμπάς κατά λάθος διπλανή χορδή, πολύ μεγάλη θα σε δυσκολέψει, ειδικά στο string skipping.

Πιο σημαντικό από όλα λοιπόν είναι η υπάρχουσα τεχνική σου, γιατί είναι κρίμα να αρχίσεις να μαθαίνεις πάλι την κιθάρα τεχνικά με άλλου είδους όργανο από ότι έχεις συνηθίσει.

Το radius πάλι παίζει (για μένα 12+ και πάνω), και έχει να κάνει με την όλη λογική κατασκευής του μπράτσου.

Σε 12άρι μπορεί να είμαι πιο άνετος από 16άρι, ανάλογα με το μπράτσο.

Το compound radius έχει να κάνει με την άνεση να παίζεις ακκόρντα και σόλο, επειδή τα ακκόρντα παίζονται συνήθως σε τάστα πιο κοντά στα κλειδιά και το σόλο πιο κοντά στους μαγνήτες.

Η γνώμη μου είναι η εξής.

Βρες 4-5 δύσκολες φράσεις (που χρειάζονται διαφορετικές τεχνικές), και δοκίμασε κιθάρες γνωρίζοντας τα specs τους.

Όταν κάποια σε δυσκολεύει περισσότερο από αυτήν που έχεις τώρα, δες γιατί.

Το ίδιο όταν κάποια την αισθάνεσαι πιο άνετη.

Σταδιακά θα βρεις σε τι σε βολεύει εσένα να σρεντάρεις

Καλησπέρα και σε ευχαριστώ για το reply

Ίσως να παρεξηγήθηκα λίγο με τον όρο shredding γιατί παραπέμπει σε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Δεν έχω καμία σχέση με αυτού του είδους το παίξιμο, ανέφερα αυτό τον όρο περισσότερο για να πάει το μυαλό μας πιο εύκολα σε κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της κιθάρας. Μια χαρά παίζω και με την tele & τη gibson και με κανα-δυο ακόμα που έχω.

Το ζητούμενο είναι πολύ απλό και καταλαβαίνω ότι μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικό αλλά το μόνο που θέλω είναι ένα κλικ παραπάνω άνεση στα solos, αργά ή γρήγορα solos δεν έχει σημασία. Μου φαίνεται πολύ ελκυστική η ιδέα μια ταστιέρας ή κιθάρας γενικότερα, που να σου κάνει τη ζωή πιο εύκολη ή τέλος πάντων να σου προσφέρει μία ευκολία στο lead (την θέλω αποκλειστικά για lead). Δεν είπα ότι δεν γίνεται με άλλες κιθάρες, θα μπορούσα να βάλω σε μία tele μια ταστιέρα με 12'' radius και να είμαι σχεδόν καλυμμένος (το μόνο που με ενοχλεί λίγο είναι ότι είναι πολύ κοντά οι χορδές στις άκρες τις ταστιέρας).

Το radius για εμένα είναι οπωσδήποτε 25.5 γιατί με βολεύει πολύ, είναι καθαρά πρακτικό το θέμα. Για τα jumbo τάστα το διάβασα σε forums, δεν έχω βιωματική εμπειρία.

Γενικά μιλώντας, υπάρχει φυσικά η πιθανότητα να πιάσω 16'' ταστιέρα και να μου φανεί πολύ δύσκολη, παράξενη κτλ, γι'αυτό θα κάνω ένα test drive πρώτα, αυτό εννοείται.

 

[gkourmoul1]

Το ζητούμενο είναι πολύ απλό και καταλαβαίνω ότι μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικό αλλά το μόνο που θέλω είναι ένα κλικ παραπάνω άνεση στα solos, αργά ή γρήγορα solos δεν έχει σημασία. Μου φαίνεται πολύ ελκυστική η ιδέα μια ταστιέρας ή κιθάρας γενικότερα, που να σου κάνει τη ζωή πιο εύκολη ή τέλος πάντων να σου προσφέρει μία ευκολία στο lead (την θέλω αποκλειστικά για lead).

Η prs θα σου δωσει 3 κλικ περισσοτερη ανεση σε ολα, και ειδικα στο μανικι.

Προσωπικα, βρισκω ακρως βολικο το μανικι απο sg τυπου κιθαρες. Αλλη φιλοσοφια, με παχυ λαιμο, αλλα την θεωρω το ιδιο "γρηγορη", δλδ ευκολοπαιχτη, με την prs.

Επισης,  παρατηρω οτι μπορω να παιξω πολυ πιο γρηγορα σε κλιμακες κατω του 25, οπου οι αποστασεις μικραινουν.

 

[ikon]

Η prs θα σου δωσει 3 κλικ περισσοτερη ανεση σε ολα, και ειδικα στο μανικι.

Προσωπικα, βρισκω ακρως βολικο το μανικι απο sg τυπου κιθαρες. Αλλη φιλοσοφια, με παχυ λαιμο, αλλα την θεωρω το ιδιο "γρηγορη", δλδ ευκολοπαιχτη, με την prs.

Επισης,  παρατηρω οτι μπορω να παιξω πολυ πιο γρηγορα σε κλιμακες κατω του 25, οπου οι αποστασεις μικραινουν.

Να σου πω την αλήθεια, είχα δοκιμάσει (πριν από πολλά χρόνια) μια πολύ καλή prs και είχα πάθει πλάκα με το πόσο άνετη ήταν...!

 

[gkourmoul1]

Και οι γιαλατζι (SE) prs το ιδιο ανετες ειναι

 

[Πνοή και Νύξη]

Καλησπέρα και καλό μήνα σε όλους!

Θα ήθελα σας παρακαλώ τα φώτα σας για κάποιες απορίες που έχω.

Μου έχει μπει μια ιδέα τον τελευταίο καιρό να βρω (ή να φτιάξω) μία κιθάρα που να είναι πάρα πάρα πολύ άνετη στο lead playing (solos etc).

Το έψαξα λίγο και βρήκα τα εξής χαρακτηριστικά που "πρέπει" να έχει μια "shredding" κιθάρα.

1 -  χαμηλό action

2 -  jumbo frets (όχι 100% απαραίτητο αλλά βοηθάει)

3 -  σχετικά λεπτή ταστιέρα

4 -  μεγάλο radius ταστιέρας (πχ 16'')

5 -  25.5'' scale length

6 -  24 τάστα (προαιρετικό)

Οι απορίες μου είναι οι εξής:

- Οι shredding κιθάρες έχουν και μεγαλύτερο spacing χορδών στη γέφυρα και στο nut?

- Υπάρχει tun-o-matic bridge για 16'' radius ταστιέρας, ή η καλύτερη λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι οι flat fixed string trough bridges https://www.btnmusic.co.uk/product/hipshot-6-string-fixed-guitar-bridge/  (στις οποίες ρυθμίζεις πιο εύκολα ύψος χορδών κτλ)

-Οι περιπτώσεις compound fretboards τι σας λένε? πχ 12 - 16

Ευχαριστώ!

Υ.Γ. Σας παρακαλώ όχι απαντήσεις του στυλ ο Malmsteen παίζει με fender ή πήγαινε στα μαγαζιά να δεις ή o παίχτης μετράει και όχι η κιθάρα. Ψάχνω περισσότερο για technical και όχι theoretical info.

Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά που θέλεις, θα μείνω στο χαμηλό action (το οποιο πολλες φορές σημαινει μειωμενο playability). Οχι jumbo frets απαραιτητα, αλλα σιγουρα να εχουν καποιο ύψος (υπάρχουν vintage ψηλά που παίζουν υπέροχα σε πολλές περιπτώσεις)

Τα μεγέθη έχουν να κάνουν με την ανατομία του καθενός. Είναι άτοπο να λεμε άνετο ένα μανίκι 20mm πάχος για να πάει να παίξει ο Tal Farlow πχ, με τεράστια δάχτυλα. Το ίδιο ισχύει και για το spacing στο nut. Προσωπικά, βρίσκω πιο γρήγορο το παίξιμό μου σε λεπτά C μανίκια, αλλά με κουράζουν γρήγορα και σε μεγάλο βαθμό. Το ίδιο ισχύει και με τα χοντρά. Μετά από κάποια ώρα παιξίματος, μισή και πάνω, νιώθω πίεση στα δάκτυλα και τον καρπό. Θεωρώ ότι έχω μάλλον κανονικά/μικρά χέρια. Με βολεύουν πολύ τα στρογγυλά C ή soft v. (H Eric Clapton signature πχ κούμπωσε πολύ ωραία στο χέρι μου). Όμως. Μια που αναφέρθηκε, έπαιξα πρόσφατα με μια Strandberg και ομολογώ πως αν ήθελα να γίνω κιθαρίστας επιδόσεων σε πολλά είδη, θα την σκεφτόμουν πολύ σοβαρά. Και δεν έχει καμία σχέση το προφίλ του μανικιού της με οτιδήποτε άλλο ( κάτι σαν τραπέζιο σε στρέψη, με τρεις φλατ επιφάνειες). Μετα απο 10 λεπτά σαστίσματος και headscratching παίζοντας, άρχισε να έρχεται πιο φυσιολογικα και βρίσκω καλα τα πατήματά μου. 

Το κωνικο προφιλ ταστιέρας(compound οπως το λεμε λανθασμένα) βοηθάει στο σετάρισμα χαμηλά, αλλα και στο παίξιμο πέρα απο την οκτάβα. Υπ' όψη ότι σχεδόν όλες οι ταστιέρες έχουν ένα βαθμό κωνικότητας, αφού το fret levelling κάνει ακριβώς αυτό, γεωμετρικά. Εκτός αν κάνεις το levelling του Erlewine, αν θες να κρατήσεις ομοιομορφία καμπύλης σε όλο το εύρος της ταστιέρας-που, γιατί να θες τέτοιο πράγμα. Σε μια ταστιέρα 12" ακτίνας, η προβολή της επιφάνειας πάνω στη γέφυρα σου δίνει συνήθως πιο flat αποτέλεσμα, πχ 14" για να είναι σωστά σεταρισμένο το πράγμα. Επίσης, μια κιθάρα η οποία έχει εργοστασιακά 16 radius, τότε και το bridge του θα είναι ανάλογο, οπότε μη σε ανησυχεί. Δεν βγαίνουν με μία διασταση οι tune-o-matic. Αλλα κι έτσι να είναι, πολυ εύκολα έρχεται στις διαστάσεις που πρέπει από εναν τεχνικό. Επίσης αν κάποιος "αγκαλιάσει" το φυσιολογικό buzz που είναι εγγενές στις ηλεκτρικές κιθάρες, τότε μπορεί να σετάρει και ένα όργανο των 9μιση ή 12 ιντσών ταστιέρας, πολύ χαμηλά, δίνοντας μηδενικό ή αρνητικό relief στο μανίκι.

Το scale length δεν βρίσκω να παίζει κάποιο ρόλο στην ευκολία με την οποία κάνει κανείς γρήγορα περάσματα. Μιλάμε για ένα πόντο πιο πυκνή ταστιέρα ως το 12 και δέκατα του χιλιοστού διαφορά στο spacing μεταξύ τάστων από το 15 και πάνω.  

Θεωρώ εξαιρετικής σημασίας το πολύ καλό στήσιμο του οργάνου για αυτό το σκοπό, πέραν των γεωμετρικών χαρακτηριστικών του. Επίσης, οι πολλαπλές δοκιμές δια ζώσης δίνουν μια εικόνα, αλλά περισσότερο παρορμητική, καθώς μερικα λεπτά παιξίματος σε ένα πιθανόν ασετάριστο όργανο, δεν είναι και ο καλύτερος σύμβουλος. Θεωρώ καλύτερη οδό στην αναζήτηση, την αγορά μεταχειρισμένων, οπου έχει κανείς δυνατότητα να ζήσει με κάποιο όργανο αρκετά για να καταλάβει αν του κάνει ή όχι και τι θα ήθελε διαφορετικό. Έτσι πωλείται ή ανταλάσσεται με κάτι άλλο, χωρίς να χάνει κανείς χρήματα.

Ξέχασα να αναφέρω τα stainless steel τάστα, αν θέλεις βιμπράτα και bends "αέρα".

Sorry για την παράθεση όλου του post σου, γράφω απο κινητό και ήθελα να το έχω σαν αναφορά.

 

[Superfunk]

Ίσως να παρεξηγήθηκα λίγο με τον όρο shredding γιατί παραπέμπει σε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Δεν έχω καμία σχέση με αυτού του είδους το παίξιμο, ανέφερα αυτό τον όρο περισσότερο για να πάει το μυαλό μας πιο εύκολα σε κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της κιθάρας.

Τότε θα πρέπει να λάβεις σοβαρά υπόψιν τον ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ περιορισμένο ΗΧΗΤΙΚΟ χαρακτήρα των σρεντοκιθαρων ( η συντριπτική πλειοψηφία τους έχει χάλια καθαρά και πολύ κομπρεσσαρισμενους high output μαγνήτες που μόνο με βαρύ gain αποδίδουν)

Εκτός και εάν θες να φτιάξεις custom κιθάρα.

 

[ikon]

Φίλε Πνοή και Νύξη σ'ευχαριστώ πολύ για την πολύ ενδιαφέρουσα απάντηση. Είναι όντως τόσοι πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο, είναι και το υποκειμενικό του θέματος λόγω ανατομίας του καθενός οπότε θέλει πολύ ψάξιμο το θέμα. Η αλήθεια είναι ότι το πιο λογικό θα ήταν να ψαχτώ με used όργανα ή με έτοιμα (δοκιμάζοντάς τα πρώτα) αλλά (απαντώντας και στον Superfunk) επειδή έχω στοκάρει εδώ και κάτι χρόνια λίγο τίμιο ξύλο (μαόνι Ονδούρας), προσανατολίζομαι σε custom κατασκευή από το μηδέν. To ξέρω ότι είναι η χειρότερη επένδυση ever αλλά έχω πολύ σοβαρά αισθητικά και λειτουργικά κολλήματα που δεν μπορώ να τα ξεπεράσω και με οδηγούν σε αυτή τη λύση.

 

[xtrm_basses]

Όχι prs ρε..

Αφού θες κιθάρα για σρέντ,θα πάρεις καθαρόαιμη κιθάρα για σρεντ.

Για να παίξεις ποδόσφαιρο,θα βάλεις παπούτσια για ποδόσφαιρο,για να πας σε έναν γάμο θα βάλεις τα καλά,και στην παραλία θα βάλεις παντόφλες,και δεν θα χρειαστεί να μάθεις να περπατάς κάθε φορά που βάζεις άλλα παπούτσια.Κάθε πράγμα είναι για την δουλεία του.

Μην κοιτάς με τι έπαιζε ο malmsteen και ο κάθε malmsteen,αυτές είχαν τότε,αυτές παίζανε.

Οι καιροί αλλάζουνε.

Πέθαναν οι παππούδες μας,μαζί τους πέθανε και το πασοκ.Θα πεθάνουν οι γονείς μας και μαζί τους θα πεθάνει και το ρευστό χρήμα.Θα πεθάνουμε εμείς και μαζί μας θα πεθάνει και το τσιγάρο,και τα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα.

Θα πεθάνουν οι τωρινοί μεσήλικες κιθαρίστες και μαζί τους θα πεθάνουν οι strato/tele/lespaul-οειδές.

Σε 30 χρόνια θα είναι όλες αυτες πεταμένες σε κάποια γωνιά στην αποθήκη των σπιτιών να μαζέυουν σκόνη μαζι με κάτι nokia 3210.

Τα σρεντοκίθαρα είναι το επόμενο βήμα στην εξέλιξη της κιθάρας.Γιατί να σκάβω με τον γκαζμά όταν μπορώ να σκάψω με μια τσάπα komatsu?

 

[Superfunk]

Τα σρεντοκίθαρα είναι το επόμενο βήμα στην εξέλιξη της κιθάρας.Γιατ

Αυτά μας τα έχουν ξαναπεί στα 80s...

(και μετά τις πουλούσαν δύο + 1 δώρο και  με τον ενισχυτή, δύο βρακιά ΣΠΑΝΤΕΞ , 1 σεσουάρ  για το mullet και τις πΣηφιακες "φέτες" extra δώρο αν έπαιρνες παραπάνω απο 4 στα καλάθια στο Μοναστηράκι που τις πουλοντουστασανε)

?

 

[sultan of string]

1 σεσουάρ  για το Μιούλερ 

?

 

[nick_ls]

Εγώ πάντως μπερδεύτηκα, ως προς το αντικείμενο του thread.

Αυτά μας τα έχουν ξαναπεί στα 80s...

(και μετά της πουλούσαν δύο + 1 δώρο και  με τον ενισχυτή, δύο βρακιά ΣΠΑΝΤΕΞ , 1 σεσουάρ  για το mullet και τις πΣηφιακες "φέτες" extra δώρο αν έπαιρνες παραπάνω απο 4 στα καλάθια στο Μοναστηράκι που τις πουλοντουστασανε)

?

Εντάξει, έλιωσα στο γέλιο με την ατάκα αυτή και ανταποκρίνεται σε κάποιο βαθμό στην αλήθεια, η βάση του καλού χιούμορ νομίζω είναι πάντα κάτι που στηρίζεται στην αλήθεια.

 

[fusiongtr]

Αυτά μας τα έχουν ξαναπεί στα 80s...

Τι μου θύμησες βρε Νίκο ...

Κάπου στα 90s που έμενα στην Νέα Σμύρνη, πήγα να πάρω χορδές από γνωστό συνοικιακό κατάστημα της περιοχής.

Έριξα ως συνήθως και μια ματιά στις κιθάρες, ψάχνοντας κάτι σε jazz semi ή jazz σκάφος.

Είδα κάτι Ibanez, κάτι washburn, και μιλώντας με τον μαγαζάτορα (ο κυρ Γιώργος πάντα σου έπιανε κουβέντα, έξω καρδιά άνθρωπος), τον ρωτούσα για τα specs τους.

Η απάντηση ...

"Εγώ αδερφέ, να σου την αλήθεια με Καζατζίδη μεγάλωσα, δεν ξέρω, αλλά όλα τα παιδιά σήμερα κάτι Τζάκσον μου ζητάνε. Πώς και εσύ κοιτάς τέτοιες?"

 

[xtrm_basses]

No matter how hard you try, you can't stop us now
No matter how hard you try, you can't stop us now
We're the renegades of this time and age 
This is the time and age of renegades 
Renegades of this time and age 
This is the time and age of renegades
Since the Prehistoric ages and the days of ancient Greece 
Right down through the Middle Ages 
Planet earth kept going through changes 
And then no renaissance came, and times continued to change 
Nothing stayed the same, but there were always renegades 
Like headless guitars,ergonomics
8strings and multiscales
They were renegades of their time and age 
The mighty renegades

 

[Άγιος]

Since the Prehistoric ages and the days of ancient Greece 

Right down through the Middle Ages 
Planet earth kept going through changes 
And then no renaissance came, and times continued to change 
Nothing stayed the same, but there were always renegades 

Είχα δει ένα ντοκιμαντέρ παλιά στο οποίο ένας μηχανολόγος εξηγούσε γιατί τα κουτάλια που βρίσκουν οι αρχαιολόγοι από την αρχαία Ελλάδα είναι τόσο πανομοιότυπα με τα σύγχρονα κουτάλια... και μου είχε κάνει εντύπωση η φράση ''όταν ένα εργαλείο φτάσει να κάνει την δουλειά του ιδανικά σταματάει και να εξελίσσεται''

άσχετο θα μου πεις αλλά δεν είναι

 

[gkourmoul1]

Για τις κιθαρες σιγουρα ισχυει

 

[xtrm_basses]

Είχα δει ένα ντοκιμαντέρ παλιά στο οποίο ένας μηχανολόγος εξηγούσε γιατί τα κουτάλια που βρίσκουν οι αρχαιολόγοι από την αρχαία Ελλάδα είναι τόσο πανομοιότυπα με τα σύγχρονα κουτάλια... και μου είχε κάνει εντύπωση η φράση ''όταν ένα εργαλείο φτάσει να κάνει την δουλειά του ιδανικά σταματάει και να εξελίσσεται''

άσχετο θα μου πεις αλλά δεν είναι

Ε,ναι,έτσι ακριβώς είναι και με το σφυρί.Απο τα χρόνια των σπηλαίων υπάρχει και δεν άλλαξε καθόλου,απλά τώρα αντί για πέτρα,έχει ατσάλι.

Αλλά,άλλο σφυρί έχει ο τσαγκάρης για να καρφώσει το τακόυνι,άλλο ο μπετατζής για να καλουπώσει,και άλλο ο Bon Scott στο jailbreak για να σπάει πέτρες.

Οπότε,άλλη η δουλειά του ναύτη,και άλλη του καντηλανάφτη.

Ετσι και με τις κιθάρες.Κάποιες έχουν δυνατότητες που άλλες δεν έχουν.

πχ με μια hard tail δεν μπορείς να κάνεις dive bombs δεν πα να είσαι και ο malmsteen.

Γιαυτό παίρνεις μια headless 8χορδη,που δεν υπάρχει περίπτωση να σου κάνει neck dive γιατί έχει λιγότερο βάρος ακώμα και να την κρεμάσεος με κορδόνι απο σταράκια,έχεις και το zero fret που κάθε μέρα βάζεις το πρωί 9αρες το μεσημέρι 12αρες και το βράδυ 10αρες χωρίς να σε απασχολεί τι θα κάνεις με το nut slotting.

Ειμαι σίγουρος πως αν το  b-bender το έβγαζε ενας boutique luthier σήμερα αντι του 1968,όλοι θα το σνόμπαραν,αλλά τώρα είναι κάτι vintage οπότε ας κάνουμε ένα λαϊκό προσκύνημα.

Και άμα θες,να φέρω ένα άλλο παράδειγμα.

Εχουμε τον τεράστιο αυτόν (κανείς δεν αμφισβητεί τις ικανότητες του)

Mε το ονειρικό,έκτακτο,ανεπανάληπτο fender american jazz bass fretless,και του ζητάμε να παίξει αυτό,ακριβώς όπως είναι και οχι με άλλες νότες





Που το παίζει ένα νορμάλ παλικάρι με ένα μπάσο 600 ευρώ.

Δεν είναι τίποτα δύσκολο,5 νότες είναι όλο και όλο και οι μισές είναι στην Β.

Αλλά ο Τζάκος ΔΕΝ θα μπορέσει..δεν του λείπει το ταλέντο ούτε η τεχνική,απλά του λείπει μια χορδή..και ξαφνηκά του πάρνουμε ένα harley benton b-550fl με μόλις 166 ευρώ,και βγάζει το κομμάτι..

Και καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως κάποια όργανα,είτε μας αρέσει,είτε οχι,έχουν παραπάνω δυνατότητες.

 

[Jet72]

Επειδή το διάβασα παραπανω...

Οι Στρατ, Τελε, LP, δεν θα πεθανουν ποτε γιατι θα υπαρχουν παντα οι νεοι που θα ψαχνουν τις ριζες του ροκ. Ο κυκλος της αμφισβήτησής τους εχει κλεισει προ δεκαετιων και τωρα ειναι διαχρονικες και πανω απο ολα "iconic". Και αυτο δεν τους το παιρνεις με τιποτα!

 

[gkourmoul1]

Οι Στρατ, Τελε, LP, δεν θα πεθανουν ποτε γιατι θα υπαρχουν παντα οι νεοι που θα ψαχνουν τις ριζες του ροκ

Αυτό συμβαίνει και λόγω του ήχου τους, και της προσωπικότητας που έχει ο ήχο τους. Δηλαδή, εάν 3 στους 10 κιθαρίστες παίζουν κομμάτια που έχουν παιχτεί με μια classic κιθάρα, γνωρίζουν ότι μόνο με το να έχουν μια τέτοια κιθάρα μπορούν να έχουν συγκεκριμένο ήχο. Ειδικά οι στρατοκάστερ και οι τελεκάστερ έχουν πολύ ιδιαίτερο ήχο, που καμία κιθάρα-απόγονός τους δεν μπορεί να πλησιάσει. 

 

[rgxinap]

Επειδή το διάβασα παραπανω...

Οι Στρατ, Τελε, LP, δεν θα πεθανουν ποτε γιατι θα υπαρχουν παντα οι νεοι που θα ψαχνουν τις ριζες του ροκ. Ο κυκλος της αμφισβήτησής τους εχει κλεισει προ δεκαετιων και τωρα ειναι διαχρονικες και πανω απο ολα "iconic". Και αυτο δεν τους το παιρνεις με τιποτα!

τι να σου πω, ουρά κάνουν οι νέοι έξω απο τον Νάκα να παίρνουν Gibson και Fender.

4 hours ago, xtrm_basses said:



Ε,ναι,έτσι ακριβώς είναι και με το σφυρί.Απο τα χρόνια των σπηλαίων υπάρχει και δεν άλλαξε καθόλου,απλά τώρα αντί για πέτρα,έχει ατσάλι.

Αλλά,άλλο σφυρί έχει ο τσαγκάρης για να καρφώσει το τακόυνι,άλλο ο μπετατζής για να καλουπώσει,και άλλο ο Bon Scott στο jailbreak για να σπάει πέτρες.

Οπότε,άλλη η δουλειά του ναύτη,και άλλη του καντηλανάφτη.

Ετσι και με τις κιθάρες.Κάποιες έχουν δυνατότητες που άλλες δεν έχουν.

πχ με μια hard tail δεν μπορείς να κάνεις dive bombs δεν πα να είσαι και ο malmsteen.

Γιαυτό παίρνεις μια headless 8χορδη,που δεν υπάρχει περίπτωση να σου κάνει neck dive γιατί έχει λιγότερο βάρος ακώμα και να την κρεμάσεος με κορδόνι απο σταράκια,έχεις και το zero fret που κάθε μέρα βάζεις το πρωί 9αρες το μεσημέρι 12αρες και το βράδυ 10αρες χωρίς να σε απασχολεί τι θα κάνεις με το nut slotting.

Ειμαι σίγουρος πως αν το  b-bender το έβγαζε ενας boutique luthier σήμερα αντι του 1968,όλοι θα το σνόμπαραν,αλλά τώρα είναι κάτι vintage οπότε ας κάνουμε ένα λαϊκό προσκύνημα.

Και άμα θες,να φέρω ένα άλλο παράδειγμα.

Εχουμε τον τεράστιο αυτόν (κανείς δεν αμφισβητεί τις ικανότητες του)

Mε το ονειρικό,έκτακτο,ανεπανάληπτο fender american jazz bass fretless,και του ζητάμε να παίξει αυτό,ακριβώς όπως είναι και οχι με άλλες νότες

τις τελευταίες μέρες , το λίγο χρόνο που έχω για διασκέδαση είπα να τον ξοδέψω να βγάλω εκείνη τη ρημάδα εισαγωγη απο το Van Halen "Mean Street" (απο το fair warning), με το οποίο είχα πάθει εγκεφαλικό όταν πιστιρικάς είχα παρει τον δίσκο κάπου στο 1983. Απο τότε , αν και ήξερα οτι ο EVH είναι τεράστιο μυαλό, και μουσικός, και σίγουρα τότε ένας απο τους 2 κορυφαίους στον κόσμο, πάντα τον 2ο (Yngwie) τον εκτιμούσα περισσότερο γιατί αυτα που έπαιζε τα έπαιζε με μια στρατ της πλάκας, τρεμολο ότι ναναι, και μαγνητες τους πιο αδυναμους που μπορούσε να βρει..

Και οι δεκαετίες περνούσαν... και έφθασα στο χθες οπου πραγματικά κατάλαβα τι σημαίνει εκείνο το σολο της εισαγωγης του mean street. Οχι απλά ειναι ΥΠΕΡ-δύσκολο, οχι απλά θέλει μέγιστη ακρίβεια και τεχνική και ταχύτητα, αλλά θέλει ΚΑΙ καλούς δυνατούς αθόρυβους humbucker, αλλά και ΗΧΑΡΑ. ΚΑΙ κιθάρα με συγκεκριμένη γεωμετρία στην θέση των μαγνητών. Δηλ με την καψο-strat του yngwie και με τον marshal του yngwie δεν βγαίνουν οι αρμονικές ΠΟΥ ΝΑ ΧΤΥΠΙΕΤΑΙ.

ΑΡΑ, ο εξοπλισμός ΔΕΝ αντικαθίσταται απο την τεχνική.

Οσο για τους νέους μουσικούς, ούτε τους παλιούς ήχους/ρίζες του ροκ αναζητούν, ούτε κάνουν ουρα εξω απο τον Νακα να παρουν Gibson και Fender (δυστυχως). Αυτοι που έχουμε παιδιά στην εφηβεία εχουμε δει τι κινείται και τι όχι.

 

[xtrm_basses]

Ηηηηη!!!

Μια headless tele απο τον rick toone..

Έτσι για όποιον θέλει να το παίζει keith richards σε modern age look..

https://www.instagram.com/p/BdrAUf2gBo-/?utm_source=ig_web_button_share_sheet