Mα ίσα ίσα βρε ντικάλ που επειδή έχει μικρή επαφή με το όργανο θέλει αρκετές επιλογές. Οι μινιμαλιστικές σχεδιάσεις είναι για τους κατασταλαγμένους. Αν πάρει έναν ενισχυτή μόνο με volume πώς θα φτιάξει τον ήχο του και πώς θα καταλάβει τι του αρέσει και τι όχι; Kαι με λίγα χρήματα παραπάνω (στα 480) παίρνει έναν Fender Blues Junior που δεν είναι καθόλου μέτριος.
Για να πούμε και της στραβής πεταλιέρας το δίκιο, αν πάρει κάποια στιγμή μια, θα ερωτευθεί 2-3 preset που θα φτιάξει και θα πει "ΑΥΤΟ τον ήχο θέλω, πώς θα τον αποκτήσω;" και από κει και πέρα αρχίζει το κυνήγι του τόνου... Σημαντικό είναι ότι θα έχει παίξει ο ίδιος με διαφορετικά είδη καθαρού και distortion, και δεν θα τα έχει μόνο ακούσει στα αγαπημένα του άλμπουμ. Μεγάλη διαφορά από το ένα στο άλλο. Κακές οι πεταλιέρες αλλά αναγνωρίζω ότι γαλούχησαν παίχτες και παίχτες...