radius απο 12 σε 9,5?

Superfunk είπε:
οχι tension ειναι αλλο πραγμα & μπορεις να εχεις lower tension με πολλα "κολπακια"
μπορεις να το αναπτυξεις λιγο περισσοτερο αυτο το θεμα??? γτ εγωπ.χ. προβλημα με το action δν εχω αλλα πολυ σκληραδα βρε παιδι μου....(χορδες αλλαζω τακτικα, νο προμπλεμ δερ)

 
Γενικα μιλωντας μπορεις να μειωσεις το Tension μικραινοντας τη γωνια πισω απο τα saddes π.χ σε μια LP περνωντας τις χορδες πρωτα ΚΑΤΩ απο το tailpiece με wraparound μεθοδο ;)

Επισης γενικα μιλωντας αν κανεις shimming οι περισσοτερες Fender "μαλακωνουν"  ;)

 
Superfunk είπε:
Επισης γενικα μιλωντας αν κανεις shimming οι περισσοτερες Fender "μαλακωνουν"  ;)
Εγώ όταν είχα κάνει shimming σε μια Squier, μου φάνηκε ότι σκλήρυνε... :-\

 
Superfunk μαλλον ήθελες να πείς απο πάνω απ'το tailpiece τις χορδες δηλαδή έτσι:
6ww30gy.jpg
.

Εγώ πάντως απλα ύψωσα το tailpiece ξεβιδώνοντας τις βίδες. Το tension μειώθηκε όντως αισθητά...πολύ καλό αποτέλεσμα...

 
ο λογος που υπαρχει η αντιπαθεια για το 7αρι radius ειναι η πεποιθηση οτι λογω της μεγαλυτερης καμπυλοτητας στα σηκωματα "βρισκει" η χορδη πανω στο ταστο με αποτελεσμα να σταματει να παλλεται η χορδη. Παροτι εχει μια λογικη βαση η πεποιθηση αυτη εντουτοις στην πραξη επαληθευεται μονο εαν ο κατοχος θελει εξαιρετικα χαμηλο action (αποσταση χορδης απο τα ταστα). Με σωστο σεταρισμα (με τους τροπους που αναφερθηκαν ηδη), αντε και μερικα κλασματα μεγαλυτερου action σε σχεση με αυτο που θα ειχε καποιος σε ενα 9.5 η μεγαλυτερο radius, ουδεν προβλημα.

Εγω παντως τα αντιπαθω οχι λογω radius αλλα λογω του οτι στις fender συνηθως συνδυαζονται με τα απαραδεκτα vintage ταστα.

 
;D

ουφ... φτηνα τη γλυτωσα

εγραψα αντι για action ...tention

δεν κοιμηθηκα το μεσημερι απο το αγχος.

;D

 
fenderiarhs είπε:
Εγω παντως τα αντιπαθω οχι λογω radius αλλα λογω του οτι στις fender συνηθως συνδυαζονται με τα απαραδεκτα vintage ταστα.
ναι αλλα 7.5αρι με μεγαλα ταστα ειναι ...ΜΑΓΕΙΑ! 

 
Επειδή αναφέρθηκαν μερικοί γιγάντιοι παίκτες από το παρελθόν, που χρησιμοποιούσαν "7μισάρι radius" (και άρα πρέπει και εμείς να μην προβληματιζόμαστε), θα ήθελα να κάνω τις εξής δύο-τρεις παρατηρήσεις:

1) Όλες αυτές οι Tele και Strat των '50s και '60s, μετά από 15-20 χρόνια ανηλεούς παιξίματος, έχουν φάει από 3-4 refrets η κάθε μία. Δεδομένου ότι οι δύο πλέον δημοφιλείς -παράπλευρες- εργασίες σε αυτά τα refrets, ήταν να πλανάρεται ελαφρώς το μπράτσο και να μπαίνουν μεγαλύτερα τάστα, νομίζω ότι το επιχείρημα είναι μάλλον αμφισβητήσιμο.

Παρεμπιπτόντως, από τέτοιες μικρο-μοντίφες ήταν που προήλθε και η μετέπειτα "μόδα" των compound radius ταστιέρων, καθώς (προφανώς) η ανάγκη για μεγάλα bends αφορά τα τάστα από το 10-12 και μετά. Δεν θα με παραξένευε καθόλου αν διάφορες κατ'όνομα vintage κιθάρες με τις οποίες έπαιζαν γνωστοί μας ήρωες, είχαν compound ταστιέρες κατ'απαίτηση των ιδιοκτητών τους, ή με πρωτοβουλία του luthier τους.

Προσοχή: μιλάω πάντα για κιθάρες που εργαλεία δουλειάς και όχι τοποθετημένες σε γυάλα, όταν προέκυψε η τρέλλα των Vintage Fenders.

2) Επειδή, ειδικά στη Fender, οι τεχνικές προδιαγραφές επαφείονταν μάλλον στον πατριωτισμό του τεχνικού, δεν θα με παραξένευε επίσης καθόλου αν πολλές vintage κιθάρες είχαν 9άρι, ή και μεγαλύτερο radius από κατασκευής.

3) Επιστρέφοντας στο (1), και σήμερα είναι σύνηθες όταν γίνονται dress/crown τα τάστα, να δημιουργείται "fallover" στα τελευταία πράγμα που σημαίνει, πρακτικά, ότι και πάλι φτιάχνεται "compound radius", στα τάστα όμως μόνο.

Σε κάθε περίπτωση, ό,τι βολεύει τον καθένα, χωρίς να είναι ανάγκη για "παιδικά" απαξιωτικά σχόλια όπως αυτά που έτυχε να διαβάσω σε αμερικάνικο φόρουμ (ότι, για παράδειγμα, οι "άντρες παίζουν μόνο με 7.5", 11άρες χορδές και action... μισή ίντσα  ::) )

 
(ότι, για παράδειγμα, οι "άντρες παίζουν μόνο με 7.5", 11άρες χορδές και action... μισή ίντσα  Roll Eyes )
αυτα ειναι γελοιοτητες φυσικα,ο καθενας πρεπει να παιζει με το σετ απ που τον ΒΟΛΕΥΕΙ,επειδη ο Ζαππα επαιζε με 8αρες και χαμηλο action & ο SRV με 13αρες και ψηλο δεν παει να πει οτι και εγω θα βγαλω την ηχαρα τους αν τους αντιγραψω ;)

 
Superfunk είπε:
αυτα ειναι γελοιοτητες φυσικα,ο καθενας πρεπει να παιζει με το σετ απ που τον ΒΟΛΕΥΕΙ,επειδη ο Ζαππα επαιζε με 8αρες και χαμηλο action & ο SRV με 13αρες και ψηλο δεν παει να πει οτι και εγω θα βγαλω την ηχαρα τους αν τους αντιγραψω ;)
Διορθωση : την ηχάρα Τους.

 
Δεν είναι απαραίτητο TGL να έφαγαν 2-3 refret για να παίζουν έτσι κάποια ονόματα. O Hendrix και ο Blackmore έπαιζαν και γρήγορα και με πολλά σηκώματα με "μαμήσιες" στρατοκαστερούλες, τότε εκείνη την εποχή. Υπάρχει ολόκληρη δισκογραφία κλασσική τέτοιου τύπου από πολλούς καλλιτέχνες από Jazz & fusion έως hard rock e.t.c.... Απλά σίγουρα τα refret αργότερα από όσους τα έκαναν έφερναν και τις γνωστές αλλαγές στο radius. Αυτό έγινε και "μόδα" στο custom shop της Fender εδώ και λίγα χρόνια και προσφέρουν σειρές vintage limited με unique features όπως 2 point bridges, και 9 & 1/2 radius.

Επίσης τα vintage τάστα σε Fender vintage US series δεν προβληματίζουν καθόλου το αντίθετο μάλιστα συμπεριφέρονται άψογα σε πολλες τεχνικές παιξίματος, και το ρύθμισμα του action είναι παιχνιδάκι σε τέτοιες κιθάρες. Είναι καλοβαλμένα τάστα, γυαλισμένα στις άκρες και επιτρέπουν πολύ καλό χαμηλό σχετικά action χωρίς τριξίματα, και τα bends είναι παιχνιδάκι.

Ωστώσο στα φθηνότερα αντίστοιχα Μεξικάνικα πολλές φορές εμφανίζονται τέτοια προβλήματα, αν και τελευταία έχει αλλάξει δραματικά προς το καλύτερο η κατάσταση. Για παράδειγμα οι καινούργιες Mexico 70s strat έχουν τοποθετηθεί ελάχιστα (ως προς το ύψος τους) καλύτερα vintage frets. Επίσης κάτι που παρατήρησα και στις καινούργιες strd tele MIM. Οι παλιότερες είχαν όντως απαίσια vintage τάστα πολλές φορές κακοβαλμένα και με προβλήματα στο lvl τους. Έπαιξα πρόσφατα μια σχετικά καινούργια, και παρατήρησα ότι τα τάστα της είχαν "φαρδύνει" και είχαν "υψωθεί" σε σχέση με τις παλιότερες, χωρίς να είναι ακριβώς midi Jumbo, έπαιζες μια χαρά.

 
TGL είπε:
1) Όλες αυτές οι Tele και Strat των '50s και '60s, μετά από 15-20 χρόνια ανηλεούς παιξίματος, έχουν φάει από 3-4 refrets η κάθε μία. Δεδομένου ότι οι δύο πλέον δημοφιλείς -παράπλευρες- εργασίες σε αυτά τα refrets, ήταν να πλανάρεται ελαφρώς το μπράτσο και να μπαίνουν μεγαλύτερα τάστα, νομίζω ότι το επιχείρημα είναι μάλλον αμφισβητήσιμο.
Το refret δεν συνοδευεται κατ' αναγκη και απο πλαναρισμα για αυξηση του radius.

Αλλωστε γι' αυτο υπ-(ηρχαν/αρχουν) και τα radiused τριβεια...

Αν γινοταν κατι τετοιο θα ηταν "on demand".

 
Βασικα αν ΞΕΡΕΙΣ να παιζεις, με οτιδηποτε radius θα παιζεις μια χαρα.... ;)

Μη τρελλαθουμε κι ολας με τα flat radius ,τα οποια για ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κοσμο,ΔΕΝ ειναι προτιμητεα,δεν θελουν ΟΛΟΙ οι κιθαριστες να παιζουν σαν τον Vai ;) & πολλοι παικτες (ειδικα της vintage σχολης) θελουν ΜΙΚΡΑ radius.

παντως το 9,5αρι radius ειναι καλη περιπτωση μια και ειναι το ...διεθνως αποδεκτο...happy medium και κανει για "ολους".

 
Και κάτι ακόμα: Νομίζω ότι οι διαφορές μεταξύ όλων αυτών φαίνονται όταν κανείς παίζει πολυ ειδικά πράγματα (στα όρια των δυνατοτήτων του) ή/και πολλές ώρες. Προσωπικά, έχω πολλές και διάφορες ταστιέρες μεταξύ των οποίων και "extreme" (από μεταλλοκίθαρο με φλατ ταστιέρα και jumbo τάστα μέχρι vintage τάστα σε compound radius) αλλά με αυτά που παίζω -και για τις λίγες ωρες που παίζω- όποια από τις κιθάρες μου και να πιάσω, ύστερα από 5 λεπτά (λίγο-πολύ) το ίδιο μου κάνει.  :)

Και επί του θέματος.... από 12 σε 9.5 η διαφορά στην καμπυλότητα είναι πολύ μικρότερη από ότι από 9.5 σε 7.5.

 
Μόλις έφτιαξα αυτό στο Corel:

radii.jpg


radii_neck1.jpg


Τα συμπεράσματα δικά σας...

 
Superfunk είπε:
Μη τρελλαθουμε κι ολας με τα flat radius ,τα οποια για ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κοσμο,ΔΕΝ ειναι προτιμητεα,δεν θελουν ΟΛΟΙ οι κιθαριστες να παιζουν σαν τον Vai ;) & πολλοι παικτες (ειδικα της vintage σχολης) θελουν ΜΙΚΡΑ radius.

παντως το 9,5αρι radius ειναι καλη περιπτωση μια και ειναι το ...διεθνως αποδεκτο...happy medium και κανει για "ολους".
Τα πολύ flat radii (το λατινικό μου ε?  ;D) έγιναν βασικά της μόδας στην περίοδο της άνθισης του neoclassical "κινήματος". Το ίδιο και τα πολύ λεπτά μπράτσα. Σίγουρα μπορεί να συνηθίσει κάποιος τα πάντα, αλλά νομίζω ότι το 12" είναι το όριο για να μπορεί η κιθάρα να έχει ευελιξία παικτικά χωρίς να κουράζει (γρήγορες single note γραμμές, bends, ακκόρντα, vibrato, το ίδιο "εύκολα").

Για μένα ένα radius μεταξύ 9 και 10 είναι το προτιμότερο "all-around", αλλά σημαντικότερο ρόλο παίζουν τα τάστα και ο προφίλ του μπράτσου.

@elavd

Πολύ αποκαλυπτικό το σχέδιο.  ;)

Πρακτικά τώρα, η διαφορά για το ίδιο action, ανάμεσα στο 9.5" και στο 12" θα είναι ότι, ( τυχαίο παράδειγμα) στο πρώτο θα μπορεί κάποιος να κάνει 2,5 τόνους bend στη Μι ενώ στο 12" θα κάνει 3 τόνους. Αλλά, κατά τη γνώμη μου, αυτό πετυχαίνεται έτσι κι'αλλιώς δημιουργώντας το κατάλληλο "combound radius" στα τελευταία τάστα.

 
TGL είπε:
Τα πολύ flat radii (το λατινικό μου ε?  ;D) έγιναν βασικά της μόδας στην περίοδο της άνθισης του neoclassical "κινήματος". Το ίδιο και τα πολύ λεπτά μπράτσα. Σίγουρα μπορεί να συνηθίσει κάποιος τα πάντα, αλλά νομίζω ότι το 12" είναι το όριο για να μπορεί η κιθάρα να έχει ευελιξία παικτικά χωρίς να κουράζει (γρήγορες single note γραμμές, bends, ακκόρντα, vibrato, το ίδιο "εύκολα").

Για μένα ένα radius μεταξύ 9 και 10 είναι το προτιμότερο "all-around", αλλά σημαντικότερο ρόλο παίζουν τα τάστα και ο προφίλ του μπράτσου.

@elavd

Πολύ αποκαλυπτικό το σχέδιο.  ;)

Πρακτικά τώρα, η διαφορά για το ίδιο action, ανάμεσα στο 9.5" και στο 12" θα είναι ότι, ( τυχαίο παράδειγμα) στο πρώτο θα μπορεί κάποιος να κάνει 2,5 τόνους bend στη Μι ενώ στο 12" θα κάνει 3 τόνους. Αλλά, κατά τη γνώμη μου, αυτό πετυχαίνεται έτσι κι'αλλιώς δημιουργώντας το κατάλληλο "combound radius" στα τελευταία τάστα.
Αψογη επεξηγηση,τετοια θελω να βλεπω.. :) Οχι προκαταληψεις..!! ;D
 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top