Επειδή αναφέρθηκαν μερικοί γιγάντιοι παίκτες από το παρελθόν, που χρησιμοποιούσαν "7μισάρι radius" (και άρα πρέπει και εμείς να μην προβληματιζόμαστε), θα ήθελα να κάνω τις εξής δύο-τρεις παρατηρήσεις:
1) Όλες αυτές οι Tele και Strat των '50s και '60s, μετά από 15-20 χρόνια ανηλεούς παιξίματος, έχουν φάει από 3-4 refrets η κάθε μία. Δεδομένου ότι οι δύο πλέον δημοφιλείς -παράπλευρες- εργασίες σε αυτά τα refrets, ήταν να πλανάρεται ελαφρώς το μπράτσο και να μπαίνουν μεγαλύτερα τάστα, νομίζω ότι το επιχείρημα είναι μάλλον αμφισβητήσιμο.
Παρεμπιπτόντως, από τέτοιες μικρο-μοντίφες ήταν που προήλθε και η μετέπειτα "μόδα" των compound radius ταστιέρων, καθώς (προφανώς) η ανάγκη για μεγάλα bends αφορά τα τάστα από το 10-12 και μετά. Δεν θα με παραξένευε καθόλου αν διάφορες κατ'όνομα vintage κιθάρες με τις οποίες έπαιζαν γνωστοί μας ήρωες, είχαν compound ταστιέρες κατ'απαίτηση των ιδιοκτητών τους, ή με πρωτοβουλία του luthier τους.
Προσοχή: μιλάω πάντα για κιθάρες που
εργαλεία δουλειάς και όχι τοποθετημένες σε γυάλα, όταν προέκυψε η τρέλλα των Vintage Fenders.
2) Επειδή, ειδικά στη Fender, οι τεχνικές προδιαγραφές επαφείονταν μάλλον στον πατριωτισμό του τεχνικού, δεν θα με παραξένευε επίσης καθόλου αν πολλές vintage κιθάρες είχαν 9άρι, ή και μεγαλύτερο radius από κατασκευής.
3) Επιστρέφοντας στο (1), και σήμερα είναι σύνηθες όταν γίνονται dress/crown τα τάστα, να δημιουργείται "fallover" στα τελευταία πράγμα που σημαίνει, πρακτικά, ότι και πάλι φτιάχνεται "compound radius", στα τάστα όμως μόνο.
Σε κάθε περίπτωση, ό,τι βολεύει τον καθένα, χωρίς να είναι ανάγκη για "παιδικά" απαξιωτικά σχόλια όπως αυτά που έτυχε να διαβάσω σε αμερικάνικο φόρουμ (ότι, για παράδειγμα, οι "άντρες παίζουν μόνο με 7.5", 11άρες χορδές και action... μισή ίντσα :

)