Λόγω φιλολογικής ιδιότητας επιτρέψτε μου μερικά πιο εμπεριστατωμένα σχόλια.
gdevelek είπε:
Μου κάνει εντύπωση το πώς έχουν μπερδευτεί τα τελευταία χρόνια στο μυαλό αναρίθμητων οι δύο αντωνυμίες "που" και ''όπου", με αποτέλεσμα το δεύτερο να χρησιμοποιείται λανθασμένα και συχνότατα στη θέση του πρώτου.
Π.χ. δημοσιογραφίσκοι λένε στο ράδιο/τηλεόραση: "Τον λόγο πήρε ο υπουργός τάδε ΟΠΟΥ δήλωσε πως..." ???
Αυτό είναι ένα από τα μύρια λάθη που ακούει/διαβάζει κανείς. Γενικά οι μιντιάνθρωποι εδώ και 15-20 χρόνια ρίχνουν όλο και πιο πολύ το κόστος, αδιαφορώντας παράλληλα πλήρως για οποιαδήποτε γλωσσικά στάνταρ. Και όσο πάει και χειροτερεύει.
Θυμάμαι σε τίτλο εφημερίδας το '95 τη φράση "τα στελέχοι". Το '70 και το '80 ο συγκεκριμένος επιμελητής θα έχανε δια παντός τη δουλειά του. Και όχι μόνο αυτός αλλά και ο δημοσιογράφος που το παρέδωσε έτσι. Μετά βέβαια, άρχισαν οι εκπτώσεις, όλο και θεαματικότερες.
Σήμερα πια, δεν ακούω δελτίο ειδήσεων και δεν διαβάζω εφημερίδα χωρίς να πέσω πάνω σε κραχτά λάθη. Οι επιμελητές έχουν πάρει πόδι, έχουν αντικατασταθεί από άπειρους/άσχετους ή καλούνται μέσα σε μια βάρδια να διορθώσουν 456 φύλλα.
Και αυτό είναι πολύ κακό, αφού η γλώσσα των ΜΜΕ είναι η σημαντικότερη μορφή έμμεσης γλωσσικής διαπαιδαγώγησης.
Ρε παιδια αληθεια σας δυσκολευει το διαβασμα η απουσια τονων?! Εμενα ποτε, και νομιζω και τον περισσοτερο κοσμο.
Τα κείμενα διαβάζονται χωρίς τόνους. Ωστόσο δεν διαβάζονται με την ίδια άνεση. Χωρίς τόνους υπάρχει πάντοτε κίνδυνος παρανόησης κατά περίπτωση. Επιπλέον δεν θα ξέρεις να διαβάσεις λέξεις που δεν έχεις ξανακούσει. Αυτό στα απλά κείμενα δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα, αλλά αν γράψω σκολοπενδρα πού θα τονίσεις; (επίσης αν δεν έβαζα τόνο στο ερωτηματικό "πού" προηγουμένως, θα μπορούσες να το μπερδέψεις με το αναφορικό).
Επιπλέον, υπάρχουν κανόνες και πρέπει να τους ακολουθούμε. Δεν μπορούμε να γράφουμε όπως θέλουμε. Τα ορθογραφικά συγχωρούνται. Η επιλογή να γράφεις χωρίς τόνους όμως δεν είναι άγνοια, απλώς βαρεμάρα.
Τα ορθογραφικα ειναι λιγο περιεργο θεμα, αλλα οπως το βλεπω ισως σιγα σιγα παμε προς μια κατευθυνση χωρις πολλα ι,η,ει,οι κτλ η ο,ω κτλ και αυτο δεν ειναι απαραιτητα κακο.
Όχι, δεν πάμε προς αυτή την κατεύθυνση. Ηθικά κακό δεν είναι να απλοποιείς την ορθογραφία. Πρακτικά μπορεί να είναι πάρα πολύ κακό όμως. Και πρέπει να γίνεται μόνο όπου είναι εφικτό και απαραίτητο(και φυσικά πρέπει να γίνεται από τον νομοθέτη, όχι από τον καθένα μας ανάλογα με το πώς πήγε το πρωινό ξύπνημα).
Δεν είναι εφικτή όμως τέτοια αλλαγή, γιατί σημαίνει ότι αύριο μεθαύριο τα παιδιά δεν θα μπορούν να διαβάσουν τα σημερινά κείμενα, αφού δεν θα γνωρίζουν αυτά τα "περίεργα φωνηεντικά συμπλέγματα". Δεν είναι όπως όταν καταργήθηκαν τα πνεύματα, που απλώς έφυγαν μερικά "καπελάκια" από τα φωνήεντα. Εδώ θα διακοπεί η συνέχεια στη λογοτεχνική και κειμενική παραγωγή της γλώσσας. Το ίδιο και ακόμη περισσότερο θα ίσχυε για τα greeklish φυσικά.
Τέλος, δεν υπάρχει καμία πρόθεση αλλαγής προς αυτή την κατεύθυνση. Άσε που αν δις κίμενο γραμένο με τέτιες απλοπιίσις θα τραβίξις τιν τριχοφιία γίρο από ό,τι πολιτιμότερο έχις ;D
Τα greeklish σιγουρα δυσκολευουν την αναγνωση αλλα αυτο ισχυει πιο πολυ για εμας που μεγαλωσαμε χωρις αυτα, για τα πολυ νεα παιδια δεν ισχυει καθολου.
Κακά τα ψέμματα, τα greeklish είναι απλώς απαράδεκτα. Τα μικρά παιδιά αλλάζουν κείμενα lol και megale gmsa mia gmna. Δεν μπορείς να διαβάσεις κοινωνιολογία στα greeklish. Για να γίνονταν λειτουργικά τα greeklish θα έπρεπε να προσαρμοστούν στη γλώσσα με συγκεκριμένη γλωσσολογική μεθοδολογία και να τα διδαχτούν όλοι από την αρχή. Αλλά τέτοια ανάγκη δεν υπάρχει.
Σήμερα έχουμε ένα λειτουργικότατο αλφάβητο (και αντίκα άμα λάχει) που το ξέρουμε όλοι (ο αναλφαβητισμός είναι πολύ περιορισμένος). Όλα μας τα βιβλία είναι γραμμένα σε αυτό. Δεν είμαστε Τουρκία το 1908, που έγραφαν με αραβική γραφή και γνώριζαν γραφή μόνο οι ιερείς και κάποιοι γραφείς. Εκεί ήταν εύκολο να μάθουν όλοι από την αρχή με το ίδιο αλφάβητο, διότι ούτε υπήρχε κάποια ογκώδης λογοτεχνική παραγωγή με την παλιά γραφή, ούτε έγραφαν πολλοί ώστε να ξεβολευτούν οι πολίτες από τις παλιές τους συνήθειες. Τουναντίον ήταν επιβεβλημένη μια τέτοια κίνηση για τη διάδοση της γραφής, αφού το αραβικό αλφάβητο είναι φοβερά δύσκολο και δεν μπορεί να αποδώσει καλά την τουρκική γλώσσα, που σαν δομή δεν έχει καμία σχέση με την αραβική.
Εδώ αν υιοθετούνταν τα greeklish θα έπρεπε να πετάξουμε όλα μας τα βιβλία. Πρόκειται για μια άχρηστη "διευκόλυνση"-"απλοποίηση" με μηδενικό όφελος (δεν συρρέουν ακριβώς οι λαοί να μάθουν ελληνικά).
Η γλωσσα μονη της εξελισσεται ανα τους αιωνες, και οπως λενε και οι γλωσσολογοι, την γλωσσα την εξελισσει ο λαος, η "πλεμπα" και οχι οι ακαδημαικοι,καθηγητες κτλ.
Αυτά που λες ισχύουν για τη γλώσσα. Άλλο γλώσσα, άλλο γραφή. Υπάρχουν χιλιάδες γλώσσες στον πλανήτη που δεν διαθέτουν γραφή. Η ελληνική απέκτησε γραφή τον 13ο π.Χ. περίπου αλλά μιλιέται σίγουρα από το 3.000 π.Χ. τουλάχιστον. Το ίδιο ισχύει για όλες τις γλώσσες, η γλώσσα είναι φυσική και εγγενής δυνατότητα, αντίθετα η γραφή είναι μια τεχνολογική εξέλιξη στην αποτύπωση της γλώσσας, και δεν έχει προκύψει σε όλους τους πολιτισμούς.
Επομένως, η εξέλιξη σε προφορική επίπεδο γίνεται όντως από τα κάτω. Η γραφή όμως εξελίσσεται με ρυθμίσεις άνωθεν, δηλαδή από την εκάστοτε αρχή. Η αλλαγή του μονοτονικού δεν προέκυψε από μόνη της επειδή όλο και περισσότεροι ξέχναγαν τους τόνους. Ήταν μια απόφαση με συγκεκριμένο γλωσσολογικό και πολιτικό σκεπτικό και πάρθηκε από ειδικούς και αρμόδιους.
Τέτοιες ρυθμίσεις καταγράφονται από την αρχαιότητα. Ήδη το 403 π.Χ. έγινε μια μεγάλη αλλαγή με την υιοθέτηση του ευκλείδειου αλφαβήτου, που εισήγαγε το Η, το Ω και πολλά άλλα στοιχεία που δεν υπήρχαν ως τότε. Η μεταρρύθμιση έγινε από τον Αρχίνο, όχι από τους πολίτες. Κατά τον ίδιο τρόπο έχουν γίνει όλες οι μεταρρυθμίσεις στην ιστορία της γραφής.
Αυτά τα παραδείγματα είναι για να ξεκαθαρίσει λίγο η παρανόηση μεταξύ γλώσσας και γραφής, η οποία -για να μη νομίζεις ότι σε παρεξηγώ- είναι κοινότατη.