- Μηνύματα
- 3,887
- Πόντοι
- 2,098
Πριν αρκετά χρόνια, σαν νέος drummer , έχοντας προβλήματα με το time σε κάποια από τα κομμάτια στις μπάντες που έπαιζα..θυμάμαι ο δάσκαλος μου – μου είπε την εξής ατάκα.
«Βαγγέλη στις Medium ταχύτητες όλοι οι drummer καλοί είμαστε..ο πραγματικά καλός drummer όμως, φαίνεται στα πολύ αργά..και στα πολύ γρήγορα»
Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω να αναλύσω τι φταίει και όλοι σχεδόν οι νέοι drummers, μόλις ο μετρονόμος πέσει κάτω απο το 60 «τρέχουν» , αλλά και μόλις ανέβει πάνω απο το 200 αρχίζουν να τραβάνε προς τα πίσω.
Θα δώσω επίσης μερικά tip στο πώς να διορθώσετε αυτό το πρόβλημα, αλλά κ μερικές ασκήσεις.
Με δύο λέξεις για μένα, το πρόβλημα είναι οι υποδιαιρέσεις {subdivisions} και το feel. Τι σκεφτόμαστε {ή δεν σκεφτόμαστε } δηλαδή, .. όταν το tempo πέσει κάτω απο το 70 ή ανέβει πάνω απο το 180.
Καταρχήν να πώ ότι ένα καλό time μιας ορχήστρας είναι μια συνολική υπόθεση απο τα μέλη όλης της μπάντας. Δεν το λέω εγώ, ο Τhelonious Monk το έλεγε στους μουσικούς του, απο την δεκαετία του 60.
Οσο και solid drummers να είμαστε, αν ο κιθαρίστας θέλει ντε κ καλά να περάσει αυτή τη φράση ενώ δεν την έχει σε αυτή τη ταχύτητα..ή.. η φωνή δεν ξέρει που είναι το 1...μην περιμένετε να είναι πολυ σταθερό το time. {Αν φυσικά μιλάμε για group και την έννοια της αλληλοκάλυψης}
Aλλά για χάρη αυτού του άρθρου, ας υποθέσουμε ότι όλοι έχουν καταπιεί μετρονόμους..και εμείς έχουμε το πρόβλημα. {ή ότι όλοι έχουν πρόβλημα και περιμένουν απο εμάς να «οδηγήσουμε» το κομμάτι.}
Ας πούμε ότι έχουμε στο ρεπερτόριο μας μια υποθετική αργόσυρτη μπαλάντα στο 50. Πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο κομμάτι προσφέροντας μια solid βάση για τους άλλους, αλλά και πως «νιώθουμε» ένα τέτοιο κομμάτι για να μην τρέξει?
• Subdivide.
Το 1ο μάθημα που μαθαίνει ένας νέος drummer που ξεκινάει μπαίνοντας στις αξίες , είναι το τραγούδι των 8ων {1&, 2& κλπ} και λίγο μετά το τραγούδι των 16ων {1e&a , 2e&a κλπ}
Ο μετρονόμος μας βαράει 4α και εμείς τραγουδάμε αρχικά 8 νότες πάνω στα 4α {8α} και μετά δεκαέξι.{16α}
Αυτό που κάνω εγώ όταν έχω μια πολύ αργή μπαλάντα λοιπόν είναι το εξής..
Αντί να τραγουδάω 1e&a, τραγουδάω 32α σαν ήχο όμως π.χ τακατακα {ή takadimi-takadimi αν σας βοηθάει το tala.
Αυτό με βοηθάει να «κλειδώσω» καλύτερα την απόσταση απο το 1 στο 2 κλπ, μιας και πλέον υποδιαιρώ το κάθε 4ο σε 8 ίσα μέρη.
Είναι μια δεξιότητα που μου πήρε αρκετό καιρό να τελειοποιήσω και αρκετό ρυθμικό σολφέζ. Ας σταθώ όμως λίγο εδώ.
Στα Αμερικανικά Πανεπιστήμια, το ρυθμικό σολφέζ ειδικά για τους drummer, είναι ολόκληρη επιστήμη και ξέρω ότι δεν τους βάζουν να τραγουδάνε απλά αξίες, αλλά ολόκληρα ταμπουρίστικα solos me rolls και rudiments για εξάσκηση.
Για μένα το τραγούδισμα των αξιών είναι ένα μεγάλο εργαλείο –που θα ενισχύσει κατά πολύ την αντίληψη σας πάνω στις αξίες, θα σας φτιάξει την Prima vista ..αλλά και το γενικότερο sight reading σας . Το ρυθμικό σολφέζ το προτείνω σε κάθε drummer εκεί έξω και θεωρώ ότι πρέπει να είναι μέρος της {καθημερινής} μελέτης του.
Γυρνώντας στα κομμάτι..Όσο πιο αργά κατεβαίνει το tempo, τόσο εγώ ανεβάζω την αξία στο στόμα μου. Αυτό εκτός ότι με βοηθάει να κλειδώσω {άρα και να γκρουβάρω καλύτερα}..με βοηθάει να σκεφτώ {και να προετοιμάσω}αξίες για τα επερχόμενα Breaks μου μέσα στο κομμάτι..
Γιατί.. αν μπορείς να τραγουδήσεις 8 αξίες..μπορείς να τραγουδήσεις και 6 και 7 ίσως και 9. Αυτό ανοίγει πάρα πολύ την παλέτα των αξιών στην σκέψη σου αρχικά.. και διαδοχικά στα Breaks.
Ένας απο τους βασικότερους λόγους που ένα time έχει διακυμάνσεις μπρός ή πίσω συμβαίνει απο τα breaks επίσης. Προσπαθούμε να παίξουμε licks χωρίς να έχουμε σκεφτεί εκ των προτέρων, την αξία που «πατάει» αυτό το Lick.
Κάτι που προσπαθώ πολλές φορές να εξηγήσω σε μαθητές είναι...ότι δεν έχει τόσο σημασία τι θα παίξει, σε ενα Break..αλλά η αξία που θα περιέχει αυτό που θα παίξει, να είναι rock solid.
Όσο και ευφάνταστο να είναι ένα break..αν βγαίνοντας στο 1, εμείς έχουμε πέσει ή τρέξει 4 κλικ...κανείς δεν πρόκειται να μας δώσει credit..αλλά αντιθέτως ίσως δούμε και τίποτα στραβά βλέμματα απο τους συμπαίκτες μας.
Όσες περισσότερες οι αξίες στο στόμα μας λοιπόν..τόσο πιο solid το time. Προσωπικά μου έχει τύχει να τραγουδήσω 12ηχα σε μια Jazz μπαλάντα στο 40 για να κλειδώσω, αλλά και αρκετές φορές 64α {16 αξίες} σε ροκ μπαλάντες. {Μου έχει τύχει επίσης το τάκα τάκα μου να κάνει leak στα Overheads κατά την διάρκεια ηχογράφησης. Οπότε θέλει προσοχή πόσο φωναχτά το λέμε...ειδικά όταν γράφουμε.}
Αφού κλειδώσω λοιπόν στην αξία που θα τραγουδήσω και το συνεχίσω αυτό για λίγη ώρα μετά απο λίγο ξεκινάει το θέμα του feel.
Eνώ εγώ μπορεί να σταματήσω να τραγουδάω τις αξίες – οι αξίες μάλλον λόγω εκπαίδευσης, έχουν αποτυπωθεί και συνεχίζουν να χτυπάνε σαν ήχος πλέον στο νου μου. Αυτό μου αφήνει «μνήμη» ανοιχτή στο μυαλό μου για να μπορέσω να ακούσω και το τραγούδι αλλά και πώς εγώ «βρίσκομαι» μέσα σε αυτό.
Μέχρι να βρούμε το feel του κομματιού – να βρούμε την σωστή αίσθηση του δηλαδή..όλη μας η συγκέντρωση πρέπει να είναι στο πώς θα το κρατήσουμε σταθερό. Αν αναρωτιέστε πότε θα την «βρείτε» με το κομμάτι με τόση μαθηματική προσέγγιση....η απάντηση είναι..αργότερα..ίσως και πολύ αργότερα.
Ο λόγος που ο Mason παίζει τόσο άνετα το comfortably numb..είναι γιατί το παίζει 30 χρόνια και ενώ μπορεί να μην σκέφτεται και πολύ, το κομμάτι πάει σταθερά σαν τρένο. Υποθέτω.. ότι μετά απο 30 χρόνια και 50.000 φορές που το έχει παίξει..το έχει μάθει σαν αίσθηση και όχι σαν time.
• Τι κάνω στα fast tempo’s.
Nα ξεκινήσω λέγοντας ότι το πιο fast tempo κομμάτι που έχω παίξει είναι ένα κομμάτι του Tommy Igoe το groove 79, όπου ξεκινάει ωραία και χαλαρά στο 175 και το διπλώνει double time στο 350.
Ήταν από τα πιο δύσκολα κομμάτια καταρχήν να παίξω αλλά να groove-αρω που έχω συναντήσει. Επίσης υπήρχε και το θέμα της αντοχής . Απο τότε έχω παίξει αρκετά fast swing και νιώθω σχετικά άνετα στις υψηλές ταχύτητες.
Το κόλπο που διδάχτηκα αλλά και εφαρμόζω μετά το 200 , είναι το αντιστρόφως ανάλογο με τα αργά tempos
Στα αργά σκέφτομαι τις«μεγάλες αξίες» , στα γρήγορα τις μικρές. {σαν πλήθος αξιών}
Στο 200 λοιπόν με βολεύει να σκέφτομαι τα ήμισυ, ενώ μετά το 300 καθαρά ολόκληρα.
Αν βάλετε το μετρόνομο σας στο 350 και προσπαθήσετε να σκεφτήτε 4α θα δείτε οτι σας τρέχει πολύ το πράγμα.
Αν όμως σκεφτείτε ολόκληρα {ένα νούμερο ανά μέτρο} θα δείτε ότι αμέσως τα πράγματα γίνονται πολύ πιο εύκολα. Απλά κρατήστε όμως, ότι κάθε νούμερο αντιπροσωπεύει πλέον ένα μέτρο μουσικής και όχι ένα 4ο.
Αρα το 1234 1234 του 350 θα γίνει 1{1234} 2 {1234} κλπ
• Ασκήσεις.
Η βασική άσκηση που έκανα {κάνω} εγώ ήταν να κατεβάζω πολύ αργά το μετρονόμο {π.χ 20 – 25} και να προσπαθώ να groove-αρω ένα απλό beat τραγουδώντας 32α ή 64α. Προσπαθούσα επίσης να σκεφτώ όλες τις κοντινές αξίες απο τις 8 {32α} πχ 10ηχα ή 12ηχα ή 14ηχα μέχρι τις 16 αξίες που είναι τα 64α.
Για τις υψηλές ταχύτητες ΠΟΤΕ δεν δουλεύω στην ταχύτητα του κομματιού πχ 320bpm αλλά το διαιρώ δια 4 και δουλεύω πάνω σε αυτό
Άρα 320/4= 80.
Δοκιμάστε το 80 να σας δίνει το ολόκληρο του 320 και θα δείτε ότι η αίσθηση είναι απείρως ευκολότερη απο το να ακούγαμε 320 καθαρά.
Βασικό επίσης εργαλείο θεωρώ την ανάπτυξη του Tala στο στόμα κάθε drummer. {Παραθέτω παρτιτούρα}
Ελπίζω να σας βοηθήσει αυτό το άρθρο σε αυτό το τόσο σοβαρό θέμα, που είναι οι «δύσκολες ταχύτητες».
Βαγγέλης Μουλακάκης.
TAKADIMI_INDIAN.pdf
«Βαγγέλη στις Medium ταχύτητες όλοι οι drummer καλοί είμαστε..ο πραγματικά καλός drummer όμως, φαίνεται στα πολύ αργά..και στα πολύ γρήγορα»
Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω να αναλύσω τι φταίει και όλοι σχεδόν οι νέοι drummers, μόλις ο μετρονόμος πέσει κάτω απο το 60 «τρέχουν» , αλλά και μόλις ανέβει πάνω απο το 200 αρχίζουν να τραβάνε προς τα πίσω.
Θα δώσω επίσης μερικά tip στο πώς να διορθώσετε αυτό το πρόβλημα, αλλά κ μερικές ασκήσεις.
Με δύο λέξεις για μένα, το πρόβλημα είναι οι υποδιαιρέσεις {subdivisions} και το feel. Τι σκεφτόμαστε {ή δεν σκεφτόμαστε } δηλαδή, .. όταν το tempo πέσει κάτω απο το 70 ή ανέβει πάνω απο το 180.
Καταρχήν να πώ ότι ένα καλό time μιας ορχήστρας είναι μια συνολική υπόθεση απο τα μέλη όλης της μπάντας. Δεν το λέω εγώ, ο Τhelonious Monk το έλεγε στους μουσικούς του, απο την δεκαετία του 60.
Οσο και solid drummers να είμαστε, αν ο κιθαρίστας θέλει ντε κ καλά να περάσει αυτή τη φράση ενώ δεν την έχει σε αυτή τη ταχύτητα..ή.. η φωνή δεν ξέρει που είναι το 1...μην περιμένετε να είναι πολυ σταθερό το time. {Αν φυσικά μιλάμε για group και την έννοια της αλληλοκάλυψης}
Aλλά για χάρη αυτού του άρθρου, ας υποθέσουμε ότι όλοι έχουν καταπιεί μετρονόμους..και εμείς έχουμε το πρόβλημα. {ή ότι όλοι έχουν πρόβλημα και περιμένουν απο εμάς να «οδηγήσουμε» το κομμάτι.}
Ας πούμε ότι έχουμε στο ρεπερτόριο μας μια υποθετική αργόσυρτη μπαλάντα στο 50. Πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο κομμάτι προσφέροντας μια solid βάση για τους άλλους, αλλά και πως «νιώθουμε» ένα τέτοιο κομμάτι για να μην τρέξει?
• Subdivide.
Το 1ο μάθημα που μαθαίνει ένας νέος drummer που ξεκινάει μπαίνοντας στις αξίες , είναι το τραγούδι των 8ων {1&, 2& κλπ} και λίγο μετά το τραγούδι των 16ων {1e&a , 2e&a κλπ}
Ο μετρονόμος μας βαράει 4α και εμείς τραγουδάμε αρχικά 8 νότες πάνω στα 4α {8α} και μετά δεκαέξι.{16α}
Αυτό που κάνω εγώ όταν έχω μια πολύ αργή μπαλάντα λοιπόν είναι το εξής..
Αντί να τραγουδάω 1e&a, τραγουδάω 32α σαν ήχο όμως π.χ τακατακα {ή takadimi-takadimi αν σας βοηθάει το tala.
Αυτό με βοηθάει να «κλειδώσω» καλύτερα την απόσταση απο το 1 στο 2 κλπ, μιας και πλέον υποδιαιρώ το κάθε 4ο σε 8 ίσα μέρη.
Είναι μια δεξιότητα που μου πήρε αρκετό καιρό να τελειοποιήσω και αρκετό ρυθμικό σολφέζ. Ας σταθώ όμως λίγο εδώ.
Στα Αμερικανικά Πανεπιστήμια, το ρυθμικό σολφέζ ειδικά για τους drummer, είναι ολόκληρη επιστήμη και ξέρω ότι δεν τους βάζουν να τραγουδάνε απλά αξίες, αλλά ολόκληρα ταμπουρίστικα solos me rolls και rudiments για εξάσκηση.
Για μένα το τραγούδισμα των αξιών είναι ένα μεγάλο εργαλείο –που θα ενισχύσει κατά πολύ την αντίληψη σας πάνω στις αξίες, θα σας φτιάξει την Prima vista ..αλλά και το γενικότερο sight reading σας . Το ρυθμικό σολφέζ το προτείνω σε κάθε drummer εκεί έξω και θεωρώ ότι πρέπει να είναι μέρος της {καθημερινής} μελέτης του.
Γυρνώντας στα κομμάτι..Όσο πιο αργά κατεβαίνει το tempo, τόσο εγώ ανεβάζω την αξία στο στόμα μου. Αυτό εκτός ότι με βοηθάει να κλειδώσω {άρα και να γκρουβάρω καλύτερα}..με βοηθάει να σκεφτώ {και να προετοιμάσω}αξίες για τα επερχόμενα Breaks μου μέσα στο κομμάτι..
Γιατί.. αν μπορείς να τραγουδήσεις 8 αξίες..μπορείς να τραγουδήσεις και 6 και 7 ίσως και 9. Αυτό ανοίγει πάρα πολύ την παλέτα των αξιών στην σκέψη σου αρχικά.. και διαδοχικά στα Breaks.
Ένας απο τους βασικότερους λόγους που ένα time έχει διακυμάνσεις μπρός ή πίσω συμβαίνει απο τα breaks επίσης. Προσπαθούμε να παίξουμε licks χωρίς να έχουμε σκεφτεί εκ των προτέρων, την αξία που «πατάει» αυτό το Lick.
Κάτι που προσπαθώ πολλές φορές να εξηγήσω σε μαθητές είναι...ότι δεν έχει τόσο σημασία τι θα παίξει, σε ενα Break..αλλά η αξία που θα περιέχει αυτό που θα παίξει, να είναι rock solid.
Όσο και ευφάνταστο να είναι ένα break..αν βγαίνοντας στο 1, εμείς έχουμε πέσει ή τρέξει 4 κλικ...κανείς δεν πρόκειται να μας δώσει credit..αλλά αντιθέτως ίσως δούμε και τίποτα στραβά βλέμματα απο τους συμπαίκτες μας.
Όσες περισσότερες οι αξίες στο στόμα μας λοιπόν..τόσο πιο solid το time. Προσωπικά μου έχει τύχει να τραγουδήσω 12ηχα σε μια Jazz μπαλάντα στο 40 για να κλειδώσω, αλλά και αρκετές φορές 64α {16 αξίες} σε ροκ μπαλάντες. {Μου έχει τύχει επίσης το τάκα τάκα μου να κάνει leak στα Overheads κατά την διάρκεια ηχογράφησης. Οπότε θέλει προσοχή πόσο φωναχτά το λέμε...ειδικά όταν γράφουμε.}
Αφού κλειδώσω λοιπόν στην αξία που θα τραγουδήσω και το συνεχίσω αυτό για λίγη ώρα μετά απο λίγο ξεκινάει το θέμα του feel.
Eνώ εγώ μπορεί να σταματήσω να τραγουδάω τις αξίες – οι αξίες μάλλον λόγω εκπαίδευσης, έχουν αποτυπωθεί και συνεχίζουν να χτυπάνε σαν ήχος πλέον στο νου μου. Αυτό μου αφήνει «μνήμη» ανοιχτή στο μυαλό μου για να μπορέσω να ακούσω και το τραγούδι αλλά και πώς εγώ «βρίσκομαι» μέσα σε αυτό.
Μέχρι να βρούμε το feel του κομματιού – να βρούμε την σωστή αίσθηση του δηλαδή..όλη μας η συγκέντρωση πρέπει να είναι στο πώς θα το κρατήσουμε σταθερό. Αν αναρωτιέστε πότε θα την «βρείτε» με το κομμάτι με τόση μαθηματική προσέγγιση....η απάντηση είναι..αργότερα..ίσως και πολύ αργότερα.
Ο λόγος που ο Mason παίζει τόσο άνετα το comfortably numb..είναι γιατί το παίζει 30 χρόνια και ενώ μπορεί να μην σκέφτεται και πολύ, το κομμάτι πάει σταθερά σαν τρένο. Υποθέτω.. ότι μετά απο 30 χρόνια και 50.000 φορές που το έχει παίξει..το έχει μάθει σαν αίσθηση και όχι σαν time.
• Τι κάνω στα fast tempo’s.
Nα ξεκινήσω λέγοντας ότι το πιο fast tempo κομμάτι που έχω παίξει είναι ένα κομμάτι του Tommy Igoe το groove 79, όπου ξεκινάει ωραία και χαλαρά στο 175 και το διπλώνει double time στο 350.
Ήταν από τα πιο δύσκολα κομμάτια καταρχήν να παίξω αλλά να groove-αρω που έχω συναντήσει. Επίσης υπήρχε και το θέμα της αντοχής . Απο τότε έχω παίξει αρκετά fast swing και νιώθω σχετικά άνετα στις υψηλές ταχύτητες.
Το κόλπο που διδάχτηκα αλλά και εφαρμόζω μετά το 200 , είναι το αντιστρόφως ανάλογο με τα αργά tempos
Στα αργά σκέφτομαι τις«μεγάλες αξίες» , στα γρήγορα τις μικρές. {σαν πλήθος αξιών}
Στο 200 λοιπόν με βολεύει να σκέφτομαι τα ήμισυ, ενώ μετά το 300 καθαρά ολόκληρα.
Αν βάλετε το μετρόνομο σας στο 350 και προσπαθήσετε να σκεφτήτε 4α θα δείτε οτι σας τρέχει πολύ το πράγμα.
Αν όμως σκεφτείτε ολόκληρα {ένα νούμερο ανά μέτρο} θα δείτε ότι αμέσως τα πράγματα γίνονται πολύ πιο εύκολα. Απλά κρατήστε όμως, ότι κάθε νούμερο αντιπροσωπεύει πλέον ένα μέτρο μουσικής και όχι ένα 4ο.
Αρα το 1234 1234 του 350 θα γίνει 1{1234} 2 {1234} κλπ
• Ασκήσεις.
Η βασική άσκηση που έκανα {κάνω} εγώ ήταν να κατεβάζω πολύ αργά το μετρονόμο {π.χ 20 – 25} και να προσπαθώ να groove-αρω ένα απλό beat τραγουδώντας 32α ή 64α. Προσπαθούσα επίσης να σκεφτώ όλες τις κοντινές αξίες απο τις 8 {32α} πχ 10ηχα ή 12ηχα ή 14ηχα μέχρι τις 16 αξίες που είναι τα 64α.
Για τις υψηλές ταχύτητες ΠΟΤΕ δεν δουλεύω στην ταχύτητα του κομματιού πχ 320bpm αλλά το διαιρώ δια 4 και δουλεύω πάνω σε αυτό
Άρα 320/4= 80.
Δοκιμάστε το 80 να σας δίνει το ολόκληρο του 320 και θα δείτε ότι η αίσθηση είναι απείρως ευκολότερη απο το να ακούγαμε 320 καθαρά.
Βασικό επίσης εργαλείο θεωρώ την ανάπτυξη του Tala στο στόμα κάθε drummer. {Παραθέτω παρτιτούρα}
Ελπίζω να σας βοηθήσει αυτό το άρθρο σε αυτό το τόσο σοβαρό θέμα, που είναι οι «δύσκολες ταχύτητες».
Βαγγέλης Μουλακάκης.
TAKADIMI_INDIAN.pdf
