trolley είπε:
Νομίζω ότι η διάφορα κινηματογραφιστή, σκηνοθέτη και σεναριογράφου είναι διακριτή.
Πολλές φορές ένα άτομο , καλή ώρα όπως ο Ταραντίνο, τα συγκεντρώνει και τα τρία στο πρόσωπό του.
Δεν χρειάζεται νομίζω να τα ορίσω.
Θα αρκεστώ να διευκρινίσω ότι ο όρος «κινηματογραφιστής» είναι πιο τεχνικός σε σχέση με τον όρο «σκηνοθέτη» , που είναι πιο καλλιτεχνικός.
Θα χρησιμοποιήσω και πάλι το παράδειγμα του Χιτσκοκ.....ξανά.
Στη συνέντευξη του στον Τρυφώ (στο βίβλιο), κατά ένα 80% αναλώθηκε σε τεχνικά ζητήματα (πως γύρισε και με τι κάμερες μια σκηνή, τι φίλτρα κ.λ.π) , παρά με «καλλιτεχνικά» (και με αυτά ασχολήθηκε , αλλά σε μικρότερο ποσοστό)….δηλαδή "τι ήθελε να πει" και "πώς το είπε" .
Ως προς τον Ταραντινο ειδικότερα:
Ας πούμε μπορεί και εγώ να γέλασα με πολλές σκηνές στο kill bill (ναι τις θεώρησα αστείες- αλλά του το συγχωρεσα – αλλά δεν μου κανει σαν σεναριογράφος).
Δεν μου αρέσει ως σκηνοθέτης (συμφωνώ μαζί σου – έχει πρόβλημα στο “story telling”), αυτό το σπονδυλωτό από την πρώτη κιόλας ταινία (το πρωθύστερο σχήμα) το έχει κάνει μοτίβο σε όλες τις ταινίες του- και ενώ αρχικά νόμισα ότι είναι άποψη, πιθανολογώ πλέον ότι του είναι δύσκολο να παρουσιάσει μια ταινία με αρχή, μέση και τέλος.
Μου αρέσει όμως ο τρόπος που χειρίζεται την κάμερα , οι τεχνικές του κατά την εικονοληψία , η φωτογραφία του.....κ.ο.κ.